Star Wars: The New Jedi Order - Edge Of Victory - Rebirth The New Jedi Order - Edge Of Victory Rebirth

Laat je niet afschrikken door de afschuwelijke cover. Rebirth is niet zo goed als deel 1 van Edge of Victory, Conquest, maar komt in de buurt, en is daarmee het lezen waard.
In Conquest volgden we Anakin tijdens zijn missie op Yavin IV. In Rebirth pakt Keyes het anders aan en Luke, Mara, Han, Leia, Jacen, Jaina, Anakin, Tahiri in de rest komen allemaal aan de beurt. Toch knap dat zij allemaal een complete verhaallijn hebben in een boek van nog geen 300 bladzijdes.

Het verhaal: Luke en de inmiddels hoogzwangere Mara ontvluchten Coruscant en schuilen op de Errant Venture van Booster Terrik. Helaas is Mara's ziekte terug en het lijkt erop dat of zij, of haar ongeboren kind het leven zal moeten laten.
Ondertussen vertrekken Anakin, Tahiri en Corran Horn, die ook op de EV verblijven om voorraden te halen. Maar ze komen op het spoor van een nieuwe Vong-operatie, in de vorm van de laatste woorden van een stervende Jedi: Yag'Dhul. Daar wacht ze een aantal verrassingen, terwijl Tahiri moeite heeft met de Yuuzhan Vong die "in" haar leeft.
Jaina keert terug naar Rogue Squadron en Kyp Durron vraagt haar om hulp om een mysterieus nieuw wapen van de Yuuzhan Vong te vernietigen. Daarvoor moeten ze terug keren naar de plek waar Chewbacca stierf.
Leia, Han en Jacen (en R2 en 3PO) zijn bezig met het veiligmaken van routes om Jedi te verschepen, het zogenaamde Great River. Dit houdt ruimtegevechten en een tussenstop op Tatooine in.
En last but not least, de Yuuzhan Vong shaper Nen Yim. Zij zit na de gebeurtenissen van Conquest vast op het stervende wereldschip Baanu Miir. Ze krijgt hulp van een aparte meester in haar poging het schip levende te houden, en bewandelt het pad van ketterij steeds verder.

Dit zijn de vijf verhaallijnen van Rebirth, die, als je alle stukjes ervan naast elkaar zet waarschijnlijk vrij klein zijn maar als geheel goed genoeg voor een compleet boek. Ze komen allemaal tot een einde. Op het einde blijkt dat niet alles was zoals het leek en bij minstens een van die gevallen denk je: waarom hebben ze besloten dit zo te schrijven? Gewoon voor een extra laagje in het verhaal, of dat nou goed of slechts uitpakt?

Alle verhaallijnen zijn echter wel leuk om te lezen en daar gaat het om. De personages zijn wie ze horen te zijn en er is ook progressie in het verhaal. Daarom krijgt dit boek toch vier verdiende sterren.

Geschreven bij Star Wars: The New Jedi Order - Edge Of Victory - Conquest

Ontezettend vermakelijk. houd de aandacht goed vast en is goed geschreven.
je gaat behoorlijk op in het verhaal en leeft mee met de personages.

zodra ik et uit had, meteen Edge of Victory II gepakt en gelezen... Heerlijk

Geschreven bij Star Wars: The New Jedi Order - Edge Of Victory - Conquest

In deze serie zijn de belangrijkste gebeurtenissen bestemd voor hardcover boeken en de paperbacks vertellen over minder belangrijke gebeurtenissen. De schrijver Keyes probeert met dit boek, Edge of Victory I: Conquest, een paperback, ook geen groot verhaal te vertellen, en dat is maar goed ook, want anders zou het misschien een stuk minder goed zijn. Het is ook niet erg lang met 291 bladzijdes, maar het vervolg Rebirth is er ook nog. Het is niet voor niets een duologie.
Het verhaal: in het tweede jaar van de Yuuzhan Vong War heeft Tsavong Lah een prijs op Jedi-hoofden gezet. Organisaties zoals de Peace Brigade leveren nu Jedi uit aan de Vong, in de hoop dat hun thuiswerelden een verovering gespaard worden. Alle Jedi zijn nu dus in gevaar, en Luke weet dat Yavin 4 nu een van de minst handige plekkem om te zijn als Jedi. Daar is tenslotte het praxeum - maar ook bijna veertig Jedi.
Hij stuurt Talon Karrde uit de Thrawn Trilogy om ze op te halen, maar Luke's neefje, Anakin Solo, weet dat hij daar niet op tijd zou zijn. Hij vertrekt naar Yavin 4, om de leerlingen te redden, en dan vooral Tahiri Veila, want tussen hun twee begint zich liefde te vormen. Maar daar zal de lijn tussen vriend en vijand verschuiven.
Dit gebeurt in drie delen: Praxeum, The Shamed and the Shapers, en Conquest.
Anakin is zonder twijfel de hoofdpersoon in dit boek. Hij krijgt de meeste aandacht en het verhaal is op hem gericht. Het speelt zich bijna helemaal af bij Yavin 4, met een paar hoofdstukken op Coruscant, en een proloog en een epiloog dat ergens anders plaatsvind.
Dit boek biedt een nieuw inzicht bij de Yuuzhan Vong, want we ontdekken twee nieuwe plaatsen in hun voedselketen: de Shapers, die verantwoordelijk zijn voor de levende technologie van de Vong, en de Shamed Ones, die uit de gratie zijn gevallen bij de goden en voral als slaven worden gebruikt.
Anakin ontmoet tijdens zijn reis een Vong, Vua Rapuung, een interessant en geheimzinnig personage, en ze doen iets wat hiervoor nog niet voor mogelijk was gehouden:
Ze werken samen.
Dit zorgt voor een aantal leuke hoofdstukken, en hoewel het nogal snel ging (Een enkele bladzijde na hun ontmoeting zit Anakin al bij Rapuung in een grot zijn wonden te behandelen) was dit een erg goed idee.
Het verhaal duurt langer omdat Tahiri gevangen word genomen door de Vong, en daar komen de Shapers in het spel: Mezhan Kwaad en haar leerlinge Nen Yim moeten van haar een Vong-Jedi hybride maken. Anakin en Rapuung gaan haar daarna redden, maar die laatste heeft daar zijn eigen, persoonlijke reden voor.
Op bladzijde zes word er al iemand doodgeschoten, en dat zorgt ervoor dat je meteen in het verhaal zit. Er sterven onderweg nog een aantal anderen, en de spanning blijft er zo in. Plus, er zijn niet echt dingen op aan te merken.
Dit is misschien geen lang boek, of emotioneel diepgaand boek, of wat dat betreft een belangrijk boek in de serie, maar het is wel een goed boek dat leuk is om te lezen, en daarom heb ik het vijf sterren gegeven.

Deel 2 vanhet Edge of Victory duo.
goed geschreven, meeslepend, goed plot en heerlijk verhaal.

beide boeken zijn een mid-serie boek, en cruciaal in het volledige verhaal.
ik vond het een zeer leuk boek en zou hem ten zeerste aanraden

Geschreven bij The Final Prophecy

The Final Prophecy is het een na laatste boek in the New Jedi Order series, die 19 boeken telt. Hierna komt The Unifying Force als afsluiter.
Er is niets wereldschokkends aan de hand in TFP, en dit boek was misschien niet geheel nodig geweest. Misschien had het verwerkt kunnen worden in de Force Heretic trilogie, die de drie voorgaande boeken beslaat. Niettemin brengt TFP toch leesplezier. Het is een soort epiloog voor de veel vroegere Edge of Victory duologie, en herenigt enkele personages uit die twee boeken. Een na laatste boeken zijn moeilijk om te schrijven, maar TFP richt zich niet op de komende eindstrijd, maar op het heden. Het gevolg hiervan is er geen sprake is van een gevoel van opbouwende spanning, het gevoel van 'oh, nu komt de climax wel erg dichtbij.' Maar dat doet TUF al voluit, dus dit is meer een opmerking dan kritiek.

Het verhaal is als volgt:
In de FH trilogie zijn enkele Jedi, waaronder Luke en Jacen, op zoek gegaan naar Zonama Sekot, een mysterieuze planeet die het tij zou kunnen keren in de bloedige oorlog tegen de Yuuzhan Vong.
De 'shaper' Nen Yim doet een ontdekking die haar doet twijfelen over haar soort, en wanneer ze hoort over Sekot, wil ze koste wat het kost die wereld bereiken. Jedi Tahiri Veila, die een verleden heeft met Yim, wordt vroeg in het boek ook op het spoor gezet van Sekot, en samen met meerdere oude bekenden vertrekt ze op een gevaarlijke reis om achter de geheimen van die planeet te komen. Ondertussen moet generaal Wedge Antilles een onmogelijk gevecht uitvechten bij de scheepswerven van Bilbringi. Jaina, Han en Leia hebben hier ook mee te maken.

Het boek had iets langer mogen zijn dan de huidige 305 blz, want het einde was een beetje gehaast.
Het was een goed idee om, in plaats van nieuwe koppels te maken, de personages uit Edge of Victory weer bij elkaar te zetten. De stukken waarin Yuuzhan Vong en mensen met elkaar praten over de oorlog waren interessant en wierpen een nieuw licht op de oorlog. Er waren veel cliffhangers, dus de vaart bleef erin, en enkele goede wendingen. Ook enkele goede quotes.
De personages gedroegen zich allemaal 'in-character', en de enkele nieuwe karakters waren prima. Zoals gezegd had het einde wat uitgebreider gemogen, maar al met al wasdit gewoon een prima boek dat ondanks wat minpunten toch veel leesplezier bood.