Sueños Sencillos Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Memorias musicales

De meest vooraanstaande Californische popzangeres van
de jaren zeventig, die dan om die reden 'The First Lady Of Rock' wordt genoemd. Geboren en
getogen in Tucson, Arizona, trekt ze in de tweede helft van de jaren zestig richting Los Angeles.
Samen met haar twee meegereisde vrienden Kenny Edwards en Bob Kimmel vormt ze daar het
country-trio The Stone Poneys. Het van The Stone Poneys Featuring Linda Ronstadt getrokken
Different Drum, geschreven door Michael Nesmith van The Monkees, wordt in '67 een
Amerikaanse hit. Een jaar later besluit ze een solocarrière te starten, hetgeen resulteert in weinig
overtuigende country-rock, al bevat Silk Purse in Long Long Time wel een bescheiden singlesucces.
Enkele Eagles in spé behoren tot de begeleiders op Linda Ronstadt, dat een stijgende kwaliteit in
zang, repertoirekeuze en instrumentatie vertoont, welke opgaande lijn met Don'T Cry Now verder
wordt doorgetrokken. Met ingang van het sublieme Heart Like A Wheel gaat ze nauw
samenwerken met de Engelsman Peter Asher (ex-Peter & Gordon), die als haar
producer tevens haar zaken gaat waarnemen. Dank zij hem vindt Ronstadt haar definitieve stijl,
terwijl de verkoop van haar platen voortaan in de miljoenen loopt. Artistiek gezien overtreft
Simple Dreams zelfs Heart Like A Wheel, het is misschien wel de plaat van haar leven, in die zin dat
zij daarop getuigenis aflegt van haar toewijding voor de muziek en haar berusting in de eigen
onmacht om een liefdesrelatie duurzaam te houden. Vanaf dan klinkt haar muziek fermer, vooral
op Mad Love, een chique new wave-achtig album waarop ze onder meer drie composities van Elvis
Costello vertolkt. Het dubbelalbum A Retrospective overlapt grotendeels Greatest Hits en
Greatest Hits Volume Two, een representatieve compilatie van haar succesrijke oeuvre uit de
jaren zeventig. Het eerste halfjaar van '81 speelt Ronstadt een hoofdrol op Broadway in The
Pirates Of Penzance, wat haar de complimenten van menig theatercriticus oplevert. Get Closer
biedt voor elk wat wils, variërend van countryrock via rock & roll tot ballades, maar komt
enigszins incoherent en niet al te betrokken over. In '83 verschijnt What'S New? onder produktie
van Asher en met muziek van het orkest van Nelson Riddle, die in de jaren vijftig furore maakt met
Frank Sinatra. Evergreens uit de jaren dertig, veertig en vijftig worden door haar niet
onverdienstelijk maar behoorlijk emotieloos vertolkt, hetgeen zijn oorzaak vindt in het feit dat ze
het materiaal vocaal-technisch gezien slechts ternauwernood aankan. Desalniettemin behaalt
What'S New? in de Verenigde Staten platina. De opvolgers Lush Life en For Sentimental Reasons
kennen dan ook hetzelfde concept, zij het dat Ronstadt lang niet meer zo stijf zingt. Qua thematiek
liggen die drie platen, die na de dood van Riddle in een luxe cassette als 'Round Midnight op de
markt verschijnen, dicht tegen haar vroegere popwerk aan, wat niet gezegd kan worden van de
opera's van Puccini waarmee ze andermaal op de planken van Broadway komt te staan. In '87
scoort ze haar eerste Amerikaanse Top 10-hit van de jaren tachtig, te weten Somewhere Out Here,
een schmalzerig duet met James Ingram, afkomstig van de soundtrack van de tekenfilm An
American Tail. Eveneens succesvol is Trio, een project samen met haar zingende vriendinnen
Emmylou Harris en Dolly Parton, dat in de Verenigde Staten onverwacht platina haalt. Niet minder
vocaal hoogstaand toont Ronstadt zich op Canciones De Mi Padre, een verzameling mariachi-
liedjes waarmee ze, zoals de titel reeds aangeeft, als kind is opgegroeid, vandaar ook dat haar
twee broers meezingen. Voor dat volledig Spaanstalige album is de hulp ingeroepen van
Mexicaanse topkrachten uit het onderhavige genre, zoals arrangeur Ruben Fuentes en het
uitmuntende orkest Mariachi Vargas De Tecalitlan. Na in '86 al met Philip Glass te hebben
samengewerkt aan Songs From Liquid Days, verzorgt ze in '89 de woordloze zang op diens
werkstuk 1000 Airplanes On The Roof. Op Cry Like A Rainstorm, Howl Like The Wind laat Ronstadt
zich terzijde staan door een gigantisch symfonie-orkest, aangevuld met een stevig rockcombo en
de blazerssectie van Tower Of Power, terwijl ze vocale ondersteuning krijgt van een massaal
gospelkoor en tot viermaal toe met Aaron Neville in duet gaat, waarvan de zoetgevooisde single
Don't Know Much hoog scoort. Bij wijze van vriendendienst produceert ze vervolgens op
adequate wijze diens eclectische soloplaat Warm Your Heart. Mas Canciones is een uitstekend
vervolg op Canciones De Mi Padre, waarna Ronstadt zich onder leiding van dirigent annex
arrangeur Ray Santos op Frenesi aan de mambo waagt, hoewel ze daarvoor als zangeres de
vereiste sensualiteit en rauwheid ten ene male mist.

Bron: OOR Popencyclopedie