Sunken Condos

Veel CD's maakt Donald Fagen niet maar als hij er een maakt, dan heb je ook wat. Sunken Condos is opnieuw een staaltje vakwerk van de hand van de meester. Een heerlijke mix van blues, jazz, fusion, rock en soul. Fagen wordt begeleid door een vaste groep uitstekende musici en backingvocals. De opname is goed, prima studiowerk.
Deze CD sluit qua genre mooi aan op de vorige 3 CD's. Het sprankelende, jeugdige element van Fagen's eerste CD "the Nightfly" vind je zeker nog terug bij Sunken Condos, maar met het stijgen van Fagen's leeftijd speelt de invloed van jazz een steeds grotere rol in zijn muziek (en de vertolking ervan).
De teksten zijn zeer aantrekkelijk en helemaal aangepast aan deze tijd. Fagen weet daar als zestigplusser heel goed raad mee en als je naar het liedje Slinky Thing luistert, begrijp je wat ik bedoel.
De frisse muzikale arrangementen en aparte harmonieën van Fagen en Michael Leonhart geven deze CD net weer iets extra's!
Kortom: deze CD mag absoluut niet aan je collectie ontbreken!

Lang wachten heeft zo z'n voordelen. Donald Fagen produceert weer een heerlijk album.
Hoe hoog leg je de lat in je verwachting bij Donald Fagen ?
Je weet gewoon wat je aan hem hebt. Aanzetten en genieten !!
Dus niet moeilijk doen dat dit album beter zou moeten zijn dan zijn vorige werken.
Dit album past naadloos in de Fagen-familie... :-)

Njoy !!

Donald Fagen is al tientallen jaren een van mijn grootste muzikale helden. Ik keek dan ook reikhalzend uit naar zijn nieuwe CD, ondanks het feit dat de kwaliteit van zijn solowerk een gestaag dalende lijn vertoont. Na het geniale 'The Nightfly' (1982), het briljante 'Kamakiriad' (1993) en het verdienstelijke 'Morph The Cat' (2006) is er nu het tegenvallende 'Sunken Condos'. De muzikanten zijn zoals altijd uitmuntend (met name gitarist Jon Herrington is in vorm) en de productie is subliem. De meeste songs halen echter op geen stukken na het niveau dat ik van Fagen gewend ben. Zoals altijd zullen ze beter klinken als ik ze een keer of tien gedraaid heb, maar dan nog zal 'Sunken Condos' met afstand het kwalitatief slechtste album in het oeuvre van Donald Fagen blijven.

Het wordt tijd dat Fagen weer eens de studio in gaat met zijn 'partner in crime' (zoals hij hem bij concerten altijd noemt) Walter Becker. Die slaagde er namelijk een jaar of vier geleden wèl in om met een verrassend goede CD te komen, ondanks het feit dat hij nog altijd niet kan zingen. Bovendien is het alweer bijna tien jaar geleden dat het laatste album van Steely Dan verscheen.

Kreeg vandaag de langverwachte opvolger van Morph the Cat binnen en heb de cd enige malen beluisterd! Klinkt niet erg verassend maar is volgens mij een GROEIBRILJANT! Het doet me denken aan de cd Aja van Steely Dan! Ook zo'n juweeltje dat moest groeien. De perfectionist gaat steeds meer richting jazz en gooit er af en toe nog wat pop tegenaan maar verveelt nooit!!!! Gewoon aanschaffen en vaak beluisteren is het motto! Als je van Fagen houdt is dit een must!