Terreurcode wit terreurbeweging 'De Dageraad van De Ware Islam' en het gifbolletje

Recensie ‘Terreurcode wit’ van Hannah Elisa Walsh (***)

Hannah Elisa Walsh is naast auteur ook beeldend kunstenaar. Na haar studie aan de kunstacademie en een docentenopleiding, woonde en werkte Walsh o.a. in Ierland, Noord-Ierland en Portugal. Het is tijdens die periode dat ze ontwikkelingen binnen verschillende bevolkingsgroepen zag, die op den duur weleens een bedreiging konden gaan worden voor de internationale veiligheid. Helaas is de laatste weken, maanden en jaren duidelijk geworden dat het niet alleen ideeën waren maar een aanloop naar verschrikkelijke gebeurtenissen. Het idee voor ‘Terreurcode wit’ is vanuit deze periode ontstaan.
Omdat de auteur slechtziend is, heeft ze gekozen het boek in een groter lettertype te publiceren.

Het is 1972 als Seamus O’Connor zich in Londonderry opmaakt voor een vreedzame demonstratie tegen de Engelse overheersing in Noord-Ierland. Helaas wordt er plotseling geschoten en Seamus overlijdt, zijn zoon die naast hem loopt, overleefd de schietpartij. Twee generaties daarna volgt de kleindochter van de doodgeschoten Seamus, als lid van The Real IRA een training in een kamp in Libie. Siobham O’Connor heeft een missie….
Ze wil de moordenaar van haar grootvader vinden en hem of haar straffen voor de laffe daad waar haar vader heel zijn leven last van heeft gehad.
Het kamp waar de jonge vrouw wordt getraind is ook een bekende plaats om geradicaliseerde moslims voor te bereiden op terreurdaden. Na de training keert ze terug naar haar vaderland met een oefenopdracht voor een nieuw wapen vanuit de moslimwereld. Ze krijgt informatie dat haar doel zich in zuid-Portugal bevindt.
Ze besluit de inmiddels 64-jarige Ann Pigden, moordenaar van haar grootvader, op te gaan zoeken….

Met ‘Terreurcode wit’ heeft Walsh een verhaal geschreven dat griezelig dicht tegen de jongste werkelijkheid leunt. Haar story is samengesteld uit meerdere verhaallijnen die zich samen tot een volledig en homogeen verhaal vormen. Natuurlijk is daar de wraakmissie van Siobham maar zij komt tijdens de voorbereiding in aanraking met geradicaliseerde moslims die ook hun verhaal hebben. Daarnaast speelt in zuid-Portugal de groeiende wroeging bij Ann Pigden een langzaam groeiende rol.
Met flashbacks probeert de auteur de beweegredenen van eerdere gebeurtenissen in het juiste perspectief te plaatsen. Ook die scenes zijn een waardevolle bijdrage voor het begrip. Blijft onverlet dat in deze rumoerige tijd met aanslagen op openbare gelegenheden door geradicaliseerde moslims, dat deel ongewild extra uitgelicht wordt.
Dat maakt ‘Terreurcode wit’ niet alleen een interessant samenspel tussen min of meer beschadigde bevolkingsgroepen maar geeft vooral een beeld hoe geraffineerd en ongemerkt een kwaadwillende gemeenschap kan groeien en zich voorbereidt op terroristische plannen.
Dat maakt ‘Terreurcode wit’ een indrukwekkend verhaal, op een realistische en aannemelijke wijze verteld.

Eindoordeel: 3 sterren

Spanning: 2 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 3 sterren
Schrijfstijl: 3 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 3 sterren

Terreurcode wit is een boeiend boek dat je meteen pakt. Het brengt nuancering aan in het debat over radicalisering van moslimjongeren. Een goed boek om te lezen ook voor docenten van bijvoorbeeld MBO en VMBO scholen, een aanrader!

Lia van der Meer