Therion - Beyond Sanctorum (LP) (Reissue) LP Tooltip Let op! Dit product is een LP. Hiervoor heb je een platenspeler nodig.

De symfonische metal meesters THERION rond meesterbrein Christofer Johnsson behoren tot de speerpunten van de orkestrale metal sinds hun album ''Theli'' uit 1996.In de vroege geschiedenis van de band begaven ze zich echter meer op het donkere death metal pad. De drie albums: ''Beyond Sanctorum'' (1992), Symphony Masses: Ho Drakon Ho Megas'' (1993) en ''Lepaca Kliffoth'' (1995) zijn uitgebracht als geremasterde CD heruitgaven via Hammerheart.Een van de meest gezochte Zweedse Death Metal albums, en terecht! Therion's relatief onbekende begin als een 'standaard' Death Metal band lijkt verkeerd begrepen te worden door veel Metal luisteraars. Hoewel de algemene consensus lijkt te zijn dat 'Beyond Sanctorum' gewoon 'rechttoe rechtaan Death Metal' is terwijl hun latere releases neoklassiek zijn, lijkt bij nader inzien het tegendeel waar te zijn. Hoewel 'Beyond Sanctorum' voornamelijk instrumenten en uitvoeringsaspecten van standaard Death Metal gebruikt, zijn de nummers toch gecomponeerd in een stijl die meer lijkt op echte klassieke muziek. 'Future Consciousness' begint het album met een kolkende Morbid Angel stijl intro afgewisseld met donkere tremolo melodieën en wat zware groove. Andere lichtpuntjes zijn 'Cthulhu', met diepe, spelonkachtige doomsecties die aan de beroemde verzonken stad doen denken, afgewisseld met uitzinnige snelle passages. 'Enter the Depths of Eternal Darkness' gaat van een sludgy openingsdeel naar vurige death metal, met enkele griezelige lead gitaarmomenten en is ook heel bevredigend. 'Symphony of the Dead' heeft een vroege The Gathering feel, die later uitbarst in Death Metal.Het hoogtepunt van dit album is zeker 'The Way'. Dit is waar de bands ontwikkelende symfonische stijl het meest duidelijk is, dus 'Theli' fans moeten dit nummer zeker eerst horen. We kunnen het niet genoeg aanbevelen - 'The Way' is niet alleen het beste nummer op het album, maar ook één van de beste voorbeelden van avontuurlijke, progressieve (maar toch compromisloze) Death Metal die men ooit zal horen. Dit album kwam uit rond de tijd dat Death Metal zijn primitieve wortels aan het verlaten was en zich op complexer terrein begaf. Voor iedereen die bereid is om de tijd te nemen om echt te luisteren naar muziek onder het oppervlak esthetiek, dit is eigenlijk een verrassend complex en de moeite waard luisteren. Dit album is lichtjaren vooruit op hun debuut.