Tijger, tijger Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Zij was zeven jaar oud. Hij was vijftig. Een memoir.

Geschreven bij Tijger, Tijger

Tijger, tijger is een intiem en huiveringwekkend portret van de liefdesrelatie tussen de 50-jarige Peter en de 7-jarige Margeaux. Deze relatie zal vijftien jaar duren, dan berooft de inmiddels 65-jarige Peter zich van het leven.

Tijger, tijger biedt een ongekende kijk in de donkere kanten van een marginaal bestaan. Ik vind het een schitterend verhaal dat lang is blijven hangen. Hoewel Margeaux Fragoso over haar boek zegt dat het een autobiografie is, lukt het haar niet helemaal om de lezer mee te voeren in de complexe gevoelens die ze van haar zevende tot haar 22e voor deze oude man koestert. Misschien heeft dit te maken met de kern van haar bestaan: Margaux is iemand zonder enige eigenwaarde en ze vlucht het liefst in haar obsessieve fantasieën, waar geen plaats is voor emoties.

In elk geval lijken die eigen emoties voor haar nauwelijks de moeite van het beschrijven waard. Margeaux heeft meer interesse voor alle angsten en lusten van de pedofiel Peter voor wie ze een obsessieve liefde koestert. Dat laatste is niet zo vreemd als het lijkt want deze Peter Curran is werkelijk de enige persoon in de wijde omgeving die het meisje liefde, aandacht en toewijding schenkt. De seks blijft daaraan lange tijd ondergeschikt.

Verbijsterend is ook hoe hun langdurige relatie te maken krijgt met alle nare eigenschappen die een gemiddeld huwelijk ook heeft te verduren: afgunst, jaloezie, verveling, en andere kleine ergernissen. De toewijding en liefde blijft echter wel degelijk overheersen. Peter blijft voor Margeaux jarenlang niet minder dan een geschenk uit de hemel. Een geschenk echter met een wel zeer rafelig en obsceen randje.

Hoe ziek de pedofiel Peter in zijn hoofd ook mag zijn, Margeaux’ ouders zijn nog veel weerzinwekkender. Hun gedrag is werkelijk met geen pen te beschrijven. Misschien dat het de schrijfster zelf daarom ook niet goed is gelukt. Zowel haar vader als haar moeder blijven in het boek niet meer dan platte types, twee gestoorde psychopaten, die het zelf vroeger ook niet gemakkelijk hebben gehad, maar waarvoor het mij als lezer het maar niet lukt om er ook maar een greintje sympathie voor op te brengen. Ze bekommeren zich om de meest idiote dingen behalve om hun eigen dochter. De grens tussen verwaarlozing en emotionele mishandeling wordt door hen regelmatig overschreden.

Ik heb zelden een boek gelezen dat me zo diep geraakt heeft, maar een kleine aantekening moet me wel van het hart. Het boek is opvallend onevenwichtig: literaire pareltjes als de mooi uitgesponnen details worden afgewisseld met vlakke en daardoor oninteressante dialogen waar precies wordt gezegd wat er bedoeld wordt, gesprekken die zo naturel en langdradig zijn dat er geen enkele spanning beklijft. Jammer, misschien ligt het ook aan de vertaling, die zonder meer beter had gekund. Desalniettemin, eenmaal gegrepen door dit boek nam ik die dialogen zonder meer voor lief. Wat een mooi en krachtig portret.

Knap, met hoeveel genegenheid en tederheid zelfs Margeax Fragoso inzicht geeft in het gevoelsleven van de pedofiel Peter Curran, zonder ook maar enigszins goed te praten wat hij heeft gedaan.

Geschreven bij Tijger, Tijger

Margaux heeft een autoritaire vader die meer met zichzelf bezig is dan met zijn gezin, en een psychisch zeer onevenwichtige moeder, die regelmatig in een kliniek opgenomen moet worden. Zo kon het gebeuren dat zij openstond voor het paradijsje dat Peter haar bood met zijn huis vol dieren, spelletjes en vooral met de aandacht die hij haar schonk. Haar ouders bleven hierin in gebreke, deels ook door hun eigen moeilijke jeugd. Desondanks is het verbijsterend dat de moeder van Margaux (die aanvankelijk altijd mee ging) te goed van vertrouwen is naar Peter toe, dat de vader wel een en ander vermoedt, maar zijn handen er op een gegeven moment vanaf trekt, en dat het gealarmeerde maatschappelijk werk het er verder ook bij laat. De emotie's van Margaux zelf komen niet zo uit de verf in dit boek, wel vertelt zij uitgebreid en tot in detail hoe manipulatief en verknipt Peter is. Om aan zijn wensen te voldoen kijkt Margaux naar wat Peter aantrekt in vrouwen, vervreemdt zij van zichzelf en ontwikkelt zij een alter-ego, de perfecte vrouw Nina. Beiden worden steeds afhankelijker van elkaar, maar wanneer Margaux ouder wordt, wordt zij minder aantrekkelijk voor Peter. Hoewel hij haar aanmoedigt met leeftijdgenoten om te gaan, is hij jaloers wanneer Margaux dat inderdaad doet. Peter heeft zelf wel een vriendin van ongeveer zijn leeftijd, Inès met wie hij samenleeft, maar die er nooit is vanwege haar werk als kostwinner. Het is verbazingwekkend dat deze mensen zo veel pleegkinderen toegewezen krijgen. In hoeverre daar ook misbruik van gemaakt is, blijft een beetje onduidelijk. Wanneer Peter zelfmoord heeft gepleegd, kan Margaux eindelijk aan haar leven beginnen en zichzelf worden/zijn. Dit boek heeft zij zo'n 20 jaar later geschreven, inmiddels getrouwd en met een dochter. Het lijkt erop dat Margaux haar verknipte jeugd overwonnen heeft en een 'normale' volwassen vrouw is geworden. Heel moedig om dit boek te schrijven en zulke details naar buiten te brengen, al is het wel tamelijk afstandelijk geschreven.

Geschreven bij Tijger, Tijger

Het verhaal van de relatie tussen een meisje en een oudere man die 15 jaar geduurd heeft vanaf het 7e jaar van het meisje.
Het verhaal wordt heel onderkoeld verteld waardoor het bijna lijkt alsof het normaal is wat er gebeurt, maar tussen de regels door merk je wel wat een destructieve de relatie op het meisje heeft en uiteindelijk ook op de man.
Ik begon met lezen en kon het boek bijna niet meer wegleggen. Op zich niet eens zozeer omdat ik nieuwsgierig was hoe het af zou lopen, dat is vanaf het begin al vrij duidelijk, maar het is zo mooi geschreven, helemaal geen saaie of minder boeiende gedeeltes.
Toen ik het uit had ben ik nog een tijdje met het boek op schoot voor me uit blijven kijken. Het heeft veel indruk op me gemaakt.

Geschreven bij Tijger, Tijger

Een bijdrage aan de eigen ontwikkeling om een pedofiel of incestpleger etc. te kunnen herkennen, wat op zichzelf heel moeilijk is, gezien de strategie en het manipulatief gedrag wat deze mensen gebruiken. Dit wordt in het boek heel uitvoerig beschreven. De beschadiging die het toebrengt aan een kind eveneens, een gebeuren wat heel het leven verder met je meegaat. Opvallend hierin is dat zo wel de moeder als de tante van "het slachtoffer" de signalen niet herkennen terwijl zij ook zelf misbruikt zijn in hun jeugd. Het kan zo zijn dat het ervaren van misbruik in de jeugd aan de ene kant tot drempel vervaging kan leiden en aan de andere kant tot juist een verscherping van de intuitie waardoor men alert is, maar ook onterecht gaat verdenken van. In het boek heeft het tot vervaging geleid, bij veel mensen ging er een soort van alarmbelletje rinkelen, daar werd weinig daadwerkelijks mee gedaan, ook zoiets van wat in vele vergelijkbare situaties voorkomt en onbegrijpelijk is, waardoor het gevoel van medeplichtig zijn aan ontstaat. Het is ook uiterst moeilijk als een kind helemaal afhankelijk van en in de ban van een pedofiel is geraakt dit op de juiste wijze aan te pakken het vereist een gedegen bestudering van het daderprofiel en een goed inlevingsvermogen.Dit alles wordt men wijzer bij het lezen van dit boek wat zo ongelooflijk open beschrijft hoe het gebeuren plaats vond en waarin de dader ook de gelegenheid had om een kwetsbare familie te manipuleren en strategisch om de tuin te leiden.

Geschreven bij Tijger, Tijger

In het verhaal vond ik details die me enorm verrasten. Al in de proloog werd ik hierdoor overrompeld.
De manier waarop de omgeving beschreven wordt, zoals het huis van Peter, is heel schilderachtig en fantasierijk.
Dit is een boek over verleiding, verlangen, dromen die worden waarmaken, momenten van intens geluk en intense naarheid.
Het is een erg meeslepend verhaal, een boek dat ik niet weg kan leggen.
Ik vond het zeker geen voorspelbaar verhaal, misschien de hoofdlijn wel, maar de manier waarop het zich ontvouwt is voor mij heel erg boeiend.

Geschreven bij Tijger, tijger

Los van de pedofiele relatie, de kern van het boek, een sfeervolle beschrijving van de belevingswereld van Margaux als meisje vanaf een jaar of zeven tot aan haar volwassenheid in de entourage van de binnenstad van New York.
Beklemmend waar het de relatie zelf betreft: heb het boek daarom regelmatig weg gelegd, zeker waar ze haar jongste periode beschrijft, waarin zij voor de pedofiel het meest aantrekkelijk was met haar eigen beleving als die van een kind.
Deprimerend is de beschrijving van haar latere complete afgeslotenheid. Afgesloten van haar ouders door de complexe relatie, afgesloten van haar leeftijdgenoten door een groeiend besef anders te zijn dan anderen, afgesloten van haar huisgenoten door de groeiende verdenkingen, spanningen in de relatie wanneer de waarheid langzaam aan voor de buitenwereld aan het licht komt.
Geen vrolijk boek, wel met lichte momenten in de beschrijving van een opgroeiend in de grond levenslustig meisje. Invoelbaar in de Nina-projecties als afweermechanisme op het weerzinwekkend sexuele aspect van de relatie. Omdat het geheel zo beeldend beschreven wordt en ik heel nieuwsgierig was hoe de schrijfster het innerlijk conflict te boven zou komen, heb ik het iedere keer weer opgepakt. Literair meesterwerk over een niet-alledaags thema.

Geschreven bij Tijger, tijger

Ik vond het een zeer indrukwekkend verhaal. Hoewel de gebeurtenissen afschuwelijk zijn, was het intrigerend om te lezen hoe die man te werk ging. Dit boek beschrijft goed de band tussen dader en slachtoffer en hoe het zo ver heeft kunnen komen.

Het meeste shokkende vond ik dat bekend was dat deze man meerdere slachtoffers heeft gemaakt, maar er niets tegen gedaan is.

Wat ik zelf heel fijn vond was dat er aan het einde een 'hoe is het nu met' stukje stond. Hierbij miste ik wel hoe de ouders op dit verhaal terugkijken.

Geschreven bij Tijger, Tijger

integer mooi geschreven.
Alles lijkt zo vanzelfsprekend wat er gebeurd is maar de schade
is niet te overzien
De onschuld van een kind ontnemen is walgelijk.
Ik hoop dat de toekomst nog veel moois in petto heeft

Geschreven bij Tijger, Tijger

Het verhaal pakt je van het begin af aan.
Het is onbegrijpelijk dat een volwassen man echt denkt dat dit normaal is en het kind zelfs schuldgevoelens krijgt als ze hem zijn zin niet geeft.
Het boek laat duidelijk merken dat mensen, groot en klein, heel makkelijk om de tuin te leiden zijn.
Zelfs toen het boek uit was zat het een tijd in mijn gedachten eer ik het los kon laten.

Geschreven bij Tijger, tijger

Positieve punten van dit artikel zijn: goede kwaliteit en voordelige koop.