Tussen twee grenzen

Heb het boek met plezier en herkenning gelezen, ik heb zelf deze tijd niet meegemaakt maar al lezende zat ik er middenin, ik voelde me zelfs thuis in de oude Nederlands/Duitse tijd.

Ik woon dichtbij het gebied dat in het boek beschreven wordt, dat geeft natuurlijk ook een "thuis"gevoel.

Er spelen zich best ingrijpende gebeurtenissen af maar het verhaal wordt niet zwaar, het blijft prettig leesbaar.

Marleen Schmitz heeft zich met dit boek verbeterd ten opzichte van haar eerste boek,""twee zussen drie levens", Chapeau Marleen.

Prachtig verhaal over de geschiedenis van het grensgebied Limburg en Duitsland rond de oorlogsjaren en daarna.

Marleen Schmitz presteert het opnieuw om in Tussen twee grenzen de lezer te ontroeren. In deze, bij West Friesland uitgegeven, tweede roman (haar eerste roman Twee zussen, drie levens verscheen eerder dit jaar) van de Limburgse schrijfster speelt aan de Selfkant, een grensgebied tussen Limburg en Duitsland. Of de streek, na de oorlog nou bij Duitsland of bij Nederland moet horen, het zou geen verschil moeten maken voor de bewoners. Grenzen in je hoofd bestaan niet, zeggen meerdere personages in dit fijne verhaal dat ik achter elkaar uitlas.

Willemijn is een frisse jonge onderwijzeres, haar vader Rudi heeft een trauma aan de oorlog overgehouden en haat de Duitsers, net als haar grootvader Jacob, maar die heeft Willemijn nooit gekend. Als Willemijn op slag verliefd wordt op Mark, een Duitser, komt haar vaders verleden pijnlijk dichtbij. In tijd afwisselende hoofdstukken legt Marleen Schmitz de familiegeschiedenis tegen de achtergrond van een grimmige tijd bloot. Het boek begint bij Jacob in 1940, het volgende hoofdstuk gaat over Willemijns leven anno 2010, en zo voort.
Het jongetje Rudi, zijn moeder Roos, Jacob, Hanne, vriendin en achternicht van Willemijn, stuk voor stuk zijn het mensen van vlees en bloed, en hun levens gaan je aan.

Het verhaal zit goed in elkaar, langzaam groeien de jaren uit het verleden naar de huidige tijd toe en komen de lijnen bij elkaar en dat levert een boeiende roman op.

we hebben het boek gelezen. De verhalen van hoe de mensen na vele jaren over de oorlog
nog dachten, komt ons bekend voor van ouders en grootouders. De oorlog bij de oudere
generatie zit zo diep genesteld, dat het voor de na-oorlogse generatie vaak moeilijk voor te stellen
is. In dit boek worden beide kanten zeer goed belicht. Het is een spannend, romantisch en ook
emotioneel boek. Beslist een aanrader dus !

Zelf heb ik de oorlog niet meegemaakt, door dit te lezen begrijp je daarom ook weer wat onze ouders meegemaakt hebben. Spannend en ook romantisch. Ook weer een boek wat je in een ruk wil uitlezen! Een echte aanrader!

Jakob leeft in het grensgebied tussen Nederland en Duitsland als WO II uitbreekt. In die tijd worden beslissingen genomen die later van grote invloed zijn op het leven van zijn nakomelingen. Dit boek vertelt het verhaal over twee mensen, enerzijds over het leven van Jakob en anderzijds over Willemijn, zijn kleindochter. Jakob heeft zijn zoon Rudolf ingeprent dat hij nooit een voet in Duitsland mag zetten. Waarom, dat hoort de jongen pas veel later. Willemijn vindt de afkeer van haar vader voor Duitsland vreemd en achterhaalt. De oorlog is al jaren voorbij. Als zij een leuke jongeman leert kennen, een Duitser, botsen vader en dochter hevig met elkaar.
Een boeiend geschreven verhaal dat je doet begrijpen waarom de grenzen vervagen, maar niet de grens in het hoofd van die ene man.