Vissen voeren Als de grote kans zich aandient in je leven moet je alert zijn

‘Vissen voeren’ Fabio Genovesi
Deze roman speelt zich af in een Toscane zoals ik dat helemaal niet ken; de stank van de sloten dringt overal naar binnen en de sfeer in de het dorpje Muglione is ronduit benauwend te noemen. Met Fiorenzo die een hand heeft verloren bij een vuurwerkongeluk heeft de roman een protagonist die het hart van de lezer stormenderhand verovert. Hij krijgt een relatie met de oudere Tiziana die na haar studie terugkeerde naar het dorp om haar talenten in te zetten voor de gemeenschap. Daar krijgt ze al heel snel spijt van. Dan hebben we nog Mirko, een groot fietstalent die de volledige aandacht van de vader van Fiorenzo (een wielrencoach) opslokt. De beweegredenen van de hoofdrolspelers, en trouwens ook die van de bijfiguren, worden zo prachtig uit de doeken gedaan en de dialogen zijn zo levensecht en spetterend dat je blijft lezen. Van (bijna) alle figuren ga je houden en je voelt mee met hun gevoelens en leeft mee met hun reacties op elkaar. De ontwikkelingen volgen elkaar snel op maar zo natuurlijk dat je er helemaal in meegaat. Knap vind ik dat de verschillende personages zo’n eigen stem hebben. Sommige overpeinzingen zijn hartbrekend, andere hilarisch of ontroerend en voor alle figuren die opgevoerd worden geldt dat ze kleurrijk, bijzonder maar ook altijd geloofwaardig zijn. Ik heb echt genoten van dit boek en kan het van harte aanbevelen.

Vissen voeren is een verhaal over drie jonge mensen, elk met hun eigen geschiedenis. Het speelt zich af in Italië, op het platteland van Toscane. Fiorenzo is een negentienjarige jongen die zijn hand kwijtraakte bij een vuurwerkongeluk. Op jonge leeftijd verloor hij zijn moeder. Fiorenzo heeft het idee hier schuld aan te hebben. De band met zijn vader is slecht. Hij kan de droom van zijn vader, een beroemde wielrenner worden, na zijn ongeluk niet meer waarmaken. De 30-jarige Tiziana, afgestudeerd in Berlijn, is een talentvolle jonge vrouw die allerlei banen afslaat om terug te kunnen keren naar haar geboortedorp Muglione. In plaats van haar dromen waar te maken, slijt ze haar dagen in een jongerencentrum waar bejaarden komen in plaats van jongeren. Deze bejaarden spelen nog een belangrijke rol in dit boek. Het is erg grappig hoe de gedachtegang van deze mannen wordt beschreven en hoe zij de waarheid naar hun eigen hand weten te zetten. En tenslotte de jongen Mirko. Hij wint alle wielerwedstrijden, maar beleeft hier weinig plezier aan. De levens van deze jongeren komen in het verhaal samen en dat leidt tot onverwachte gebeurtenissen. Een mooie coming-of-ageroman waarin jongeren moeizaam hun weg zoeken. Het boek bevat veel humor, ondanks dat de onderliggende boodschap van het boek wat zwaarder is. Vissen voeren leest heel prettig en is moeilijk weg te leggen.

Het verhaal speelt zich af in het toscaanse Muglione waar Fiorenzo woont, hij houdt van vissen en speelt in een bandje en kan goed studeren. Het lijkt wel of hij niet voor het geluk is geboren en bovendien verloor hij al op jonge leeftijd zijn moeder. Zijn vader is eigenaar van een hengelsportwinkel en is tevens coach van de plaatselijke fietsclub.
En dan is er Mirko die ontdekt is door de vader van Fiorenzo en een groot fietstalent beloofd te worden. Fiorenzo heeft een grote hekel aan Mirko want die woont nu bij hun in huis en krijgt alle aandacht van zijn vader.
En dan hebben we Tiziana die de lokale jeugdclub leidt maar er komen meestal ouderen mensen.
Mirko heeft als bijnaam het Kampioentje en op een gegeven moment heeft hij er een hekel aan gekregen om altijd maar te winnen. Hij ziet in Fiorenzo zijn grote voorbeeld en probeert om met hem contact te krijgen maar daar heeft Fiorenzo helemaal geen zin in.
Tiziana en Fiorenzo ontmoeten elkaar en dan wordt het leven heel anders voor Fiorenzo en vergeet hierdoor zelfs zijn vrienden wel eens.
Het is een prachtig boek om te lezen met humor en ontroerende momenten.

In het Toscaanse Muglione woont Fiorenzo samen met zijn vader. Hij lijkt niet voor het geluk geboren, zijn moeder verloor hij al op heel jonge leeftijd en bij een ongeluk met zelfgemaakt vuurwerk verloor hij zijn rechterhand.
Zijn vader, eigenaar van een hengelsportwinkel, heeft een grote passie. Hij coacht een wielerploeg, en droomt ervan een groot wielertalent te ontdekken.
Hij denkt dit talent gevonden te hebben door Mirko, een jongen uit een afgelegen dorpje in huis te nemen en te trainen.
Mede omdat alle aandacht van zijn vader naar Mirko uitgaat, voelt Muglione zich verwaarloosd, ook kan hij absoluut niet met het Kampioentje, zoals Mirko wordt genoemd, opschieten.
Dan ontmoeten we Tiziana, een 30-jarige vrouw, die na haar studie in Berlijn terugkeert naar haar geboortedorp.
Ze gaat een jeugdclub in het dorpje leiden, dan verweven de levens van de drie hoofdpersonen zich in elkaar.

Het is een mooi boek, gevoelig, vol emotie en humoristisch geschreven.

Geschreven bij Vissen voeren

In de laatste jaren is er een stroom van goede italiaanse boeken onze kant uitgekomen.
Ook dit verhaal is ,in 1 woord,uitstekend!
Van dichtbij maken we de pubertaire ontwikkeling mee van de hoofdpersoon,Fabio.
Afkomstig uit een getroubleerd gezin ,zich verzettend tegen een dominante vader
weet hij ondanks een geamputeerde hand te ervaren wat elke jonge puberjongen diep in zijn hart verlangt:een intieme relatie met een knappe, rijpe vrouw.
Met soms volkomen onverwachte plotwendingen,en een uitmuntende karakter beschrijving van alle betrokken dorpsgenoten-let op "de robot",een oudere italiaan,zo genoemd omdat hij via een laryngofoon spreekt-is dit een uiterst boeiende coming of age roman,die de vergelijking met "priemgetallen"weet te doorstaan