Zielverzamelaar 1 - Merkteken van de Dood Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Zielverzamelaar, #1

De eerste 30-40 pagina's was ik zeer enthousiast. Wat een origineel idee! Ik was echt verrast door de fantasy van de schrijfster. Creatief is ze zeker en vast. Je merkt dat ze een verhaal wilt delen met anderen. De wereld waar ze jou mee naartoe neemt is een beetje zoals de wereld die wij kennen. Al moet ik toegeven dat er toch een luguber kantje aan zat. Dat maakte de sfeer en setting van dit verhaal zeer interessant.
Vooral de sfeer en setting van het fantasy gedeelte sprak mij aan. Het heden kan je uiteraard moeilijk aankleden met een nieuwe sfeer. De zielenverzamelaars mochten dan wel ‘normaal’ zijn, of we zouden hen niet kunnen herkennen in de massa, toch waren ze donkere wezens in mijn leeservaring.
De schrijfstijl is vlot te lezen, alleen soms wat veel details. Daar moet je uiteraard voor te vinden zijn. Ik vond die hoeveelheid aan details goed passen bij dit boek. Fantasy mag weleens wat meer hebben.
Je merkt ook dat de schrijfster elk personage een eigen manier van spreken heeft gegeven. De ene is veel dominanter of de ander heeft een zachter stemgeluid. Ik moet dan ook toegeven dat de dialoog sterk was. Voor mij kwam de dialoog sterker en beter tot zijn recht. De beschrijvende gedeeltes vond ik met momenten minder prettig lezen.
Het was een meervoudig vertelperspectief wat trouwens goed bij het concept paste. Op die manier begrijp je als lezer beter wat een zielenverzamelaar precies is. De schrijfster brengt zo ook haar ideeën beter over. Zelf ben ik wel geen grote fan van een meervoudig vertelperspectief. Vooral omdat het in dit geval een beetje wisselde me een hij/zij-verteller.
De cover is trouwens ook een plaatje. Complimenten aan de uitgever hiervoor.

Na die eerste 30-40 pagina's kreeg ik al snel door: ''dit wordt 'm niet, dit is geen boek voor mij''.
De personages waren eentonig (buiten hun stem en houding in de dialoog), de schrijfstijl kwam verwarrend over en sommige stukken waren best wel saai. Het verhaal miste spanning en pit.
In de dialoog merkte je de verschillen van de personages goed op. Hun karakter kwam wat naar voren. In de beschrijvende teksten vond ik dat karakter niet terug. Wanneer je meer personages aan het woord laat, ga je sowieso al een kans missen om elk personage apart te behandelen. Toch is er één dominant hoofdpersonage te herkennen: Gwen. Zelfs zij bleef gedurende het hele boek een zeer vlak personage. Hierdoor had ik met geen enkel personage een concrete band.
Hoewel de schrijfstijl vlot is, kwam ze ook verwarrend over. Soms begreep ik niet zo goed wat de schrijfster wilde vertellen. Het leek weleens of ze zichzelf tegensprak of stukken die uitleg mistte. Het stuk waar Gwen met haar moeder kon praten was voor mij zeer onduidelijk en verwarrend. Het was vluchtig geschreven en als lezer had ik geen idee wat er gebeurde. Ik miste uitleg hoe het kon. Hoe kon Gwen met haar moeder praten? Het zijn kleine details, maar die stapelen zich uiteraard ook op.
Er is een groot verschil tussen een verhaal en een plot. Dit boek bevat geen sterk plot. Er gebeurd weinig en er is geen duidelijk punt waar naartoe gewerkt wordt. Voor mij kwam het over als ‘een dag in het leven van’. Het is verhalend, maar dan in een fantasy sfeertje in plaats van een dagboek setting. “Toen deed ik dit, en dan was er dat.”
Er was geen opbouw naar een climax die mij omver moest blazen. Het boek bevatte geen hoogtepunt. Zelfs de scene die de lezer moest verrassen zag ik al aankomen (eindscene waar Gwen de mist in gaat). Dat maakte dat het boek saaie stukken bevatte waar ik als lezer mezelf moest pushen om door te lezen.

Al bij al heeft het verhaal veel potentie. Ik miste gewoon een heleboel zaken die deze fantasy aandikte. Er zijn een heleboel boeken en voor mij zou dit verhaal niet opvallen tussen de grote masse. Ik heb ook gezocht naar iets eigen van

Dit is een verhaal met een zeer origineel gegeven: mensen hebben levenszand dat in zandlopers zit. De ene is voller dan de andere. Zodra al het zand op de bodem ligt, is de tijd letterlijk op en sterft die persoon. Gwens vader zoekt deze zielen op en helpt hen verder. De woorden Tijdzaal, Zielverzamelaar, zandlopers met levenszand hadden direct mijn aandacht.

Het verhaal zelf is vlot geschreven. Het heeft van het begin af aan iets mysterieus. Het verhaal wordt verteld vanuit oogpunt van meerdere personages waardoor je een duidelijk beeld krijgt van hoe het geheel in elkaar steekt, je leert de personages op deze manier goed kennen. Gwen is echter het echte hoofdpersonage. Op het moment dat Gwen in contact komt met onsterfelijke geesten, verhardt de toon van het verhaal en is het razend spannend. Je leeft helemaal mee met Gwen en je hoopt dat ze zich uit de gevaren zal weten te redden. Het is een emotioneel moment als Gwen de eerste persoon vindt waarvan de zandloper kapot is gevallen. Je maakt kennis met de manier waarop Gwen deze persoon en zijn ziel helpt. Het valt haar aanzienlijk zwaarder dan verwacht, om zeer begrijpelijke redenen. Het beschrijft goed hoe moeilijk de taak voor Gwen is. Zij is niet opgeleid voor dit werk, zoals haar vader. Het zit haar ook niet mee door bepaalde gebeurtenissen, waardoor je benieuwd bent hoe het verhaal zich verder zal ontwikkelen.

Maar ook vanuit het oogpunt van Max is het spannend. Hij voelt dat er iets mis is met hem. Er hangt een unheimisch gevoel om hem heen dat hij niet kan plaatsen. Zijn klasgenote Gwen gedraagt zich anders dan normaal en Max kan het niet laten om op onderzoek uit te gaan of bepaalde zaken met elkaar in verband staan.

Het boek “Zielverzamelaar 1 – Het merkteken van de dood” is een heerlijk spannende, romantische paranormale YA met geheimzinnige gebeurtenissen en een originele kijk op het dodenrijk. Ik geef het boek graag 3,5 sterren.

Gwenn Conner loopt in haar vaders doolhof met zandlopers. In deze zandlopers zitten zielen van overledenen. Gwenn word afgeleid en valt tegen een kast met zandlopers. 13 zandlopers vallen er kapot en de zielen komen vrij. Raadsheer Mikael roept Gwen`s vader Benjamin ter verantwoording over de 13 kapot gevallen zandlopers en de 3 niet opgehaalde zielen. Benjamin heeft 2 weken de tijd om de 13 zielen die ontsnapt zijn en de 3 niet opgehaalde zielen bij Mikael af te leveren. Maar omdat Benjamins baan op het spel staat ( de raad heeft er meerdere keren besproken om hem te vervangen) en hij gewond is, schiet Gwenn hem te hulp. Ze moet het al gelijk opnemen tegen de geest die haar vader heeft verwond e n wordt tegelijker tijd verliefd op Max die ze het merkteken moet aanbrengen en dat maakt het voor haar alleen maar moeilijker.
Maar dan waarschuwt Alex, de broer van Gwenn de raad, want Alex vind zijn vader niet geschikt als zielen verzamelaar, maar Gwens vader heeft nog een week om de zielen te zoeken. Gaat dit hun lukken????
Dit boek is een echte pageturner die je vanaf de eerste pagina niet meer los laat.

ia Uitgeverij Willowtreez Kreeg ik de kans mee te doen aan de review tour van dit boek.

Gwen Collins is de dochter van de zielenverzamelaar. Sinds de dood van haar moeder is haar vader zichzelf niet meer. Hij is al een aantal keer ‘te laat’ geweest bij het ophalen van de ziel van een gestorven persoon, waardoor het ‘vrije geesten’ zijn geworden, die zijn gaan zwerven. Gwen is in de zandloperzaal als ze ziet dat haar vader weer te laat is bij een stervende ziel. Dan wordt ze aangevallen door een ‘vrije’ geest. Ze verliest haar evenwicht, valt tegen een plank met zandlopers aan en breekt er dertien. Zowel haar vader als de Raadsheren zijn woedend en de vader van Gwen krijgt 2 weken de tijd om de zielen te verzamelen. Gwen doet haar best haar vader te helpen de zielen te verzamelen, ook al heeft ze een hekel aan het werk, maar dan blijkt één van hen haar klasgenootje Max te zijn.

Ondertussen vindt Gwen’s broer Alexander dat de tijd van hun vader erop zit. Hij maakt er, volgens Alexander, een bende van. Alexander is volledig opgeleid en wil het overnemen. Dit zorgt voor wantrouwen en onenigheid binnen het gezin. En wat spookt Alexander uit in het Geestenrijk?

Kan Gwen de rust in huis bewaren? Kan ze haar eigen kracht vinden en voor zichzelf leren opkomen? En nog belangrijker, kan ze Max redden?

‘Als het alleen bij nadenken bleef, was er niets aan de hand. Het waren de dingen die daarna konden gebeuren waar ze zich zorgen over maakte.’- blz 16

Merkteken van de dood is het eerste deel van de serie De Zielenverzamelaar. Ik heb het boek bijna in 1 ruk uitgelezen. Super spannend en ik leefde echt mee met Gwen. Het taalgebruik is eenvoudig, wat het boek ook voor liefhebbers van young adult boeken interessant maakt. De spanning golft door het hele boek heen, wat er voor zorgt dat je als lezer steeds verder wilt lezen. De sfeer in het boek is goed beschreven, zonder te wijd uitlopend te worden. De beschrijvingen van het huis van Gwen, maar ook dat van Max zijn heel levendig. Ook de voorkant vind ik erg mooi. Ik kan niet wachten op deel 2.

Ik had graag wat meer willen weten over Kamil en Laila en hun reden om bij dingen betrokken te zijn.

Kortom; echt een aanrader voor iedereen die houdt van young adult, spanning en een vleugje fantasy. Aan de andere kant, wie zegt dat er niet echt zielenverzamelaars onder ons zijn :-). 4 sterren.

Merkteken van de dood is het eerste deel van de reeks zielenverzamelaar. Deel twee komt in het voorjaar 2019 uit en ik kijk er al naar uit. De schrijfstijl en het verhaal doet je verlangen naar meer. Ik ben dan ook zeer blij dat er een vervolg komt.
De dood speelt een centrale rol in dit boek. Hoewel het een lastig thema is ligt het verhaal absoluut niet “zwaar op de hand”. Het is een heel mooi verhaal waarin dood niet dood is maar een soort overgangsfase. Het is dus geen droevig verhaal. Dit boek is erg origineel wat betreft de verhaallijn. De schrijfstijl is vlot. Duidelijke en goed te begrijpen taal. De omgeving wordt mooi uitgewerkt evenals de personages. Je kunt je prima inleven in de personages en je een voorstelling maken van de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt.
Zoals ik al heb aan gegeven doet dit boek mij verlangen naar het volgende deel. Een heerlijke combinatie van young adult en fantasy, zeker niet alleen voor de “categorie” young adult.