Aan de oever van de Seine

Een mooie roman, met een goede verhaallijn die je meeneemt naar het
Parijs van de jaren Twintig en vertelt over het loskomen uit een leefmilieu wat voor die periode ongewoon was.
Jennifer Robson schrijft pakkend over de verandering van de sociale maatstaven in de maatschappij in de jaren Twintig.
Een warme aanbeveling voor lezers die graag teruggaan in de tijd.

Jennifer Robson ( 1970) woont in Toronto, Canada. Ze is getrouwd en heeft jonge kinderen . Jennifer heeft een academische achtergrond, ze studeerde Franse literatuur en Moderne geschiedenis aan de Western University en Britse economie en sociale geschiedenis in Oxford.
Ze werkte enkele jaren als hoofdredacteur, maar is nu full time auteur. Ze noemt zichzelf een nerd op historisch gebied ,dit heeft ze meegekregen van haar vader de historicus Stuart Robson.
Ze heeft vijf boeken op haar naam staan die zich allemaal afspelen in de periode tijdens en kort na de twee wereldoorlogen. Eind 2018 verschijnt haar zesde boek A novel of the Royal Wedding.
Aan de oever van de Seine is haar eerste in het Nederlands vertaalde boek en is in 2016 verschenen onder de titel Moonlight in Paris.

1924. De Engelse Lady Helena Montagu-Douglas-Parr wil haar verleden achter zich laten, nadat enkele jaren geleden vlak voor het huwelijk haar verloving verbroken werd ( haar toekomstige man kwam getraumatiseerd terug uit de oorlog en werd verliefd op een ander) en ze ter nauwer nood roodvonk heeft overleefd.
Ze wil haar leven in Engeland, waar ze binnen haar kringen nog steeds uitgesloten wordt vanwege de verbroken relatie, achter zich laten en een jaar lang een leven zonder ballast opbouwen . Dit wil ze graag doen terwijl ze woont bij haar tante Agnes in Parijs. Haar tante is een excentrieke, rijke, adellijke dame, getrouwd geweest met en weduwe van Prins Dimitri Pavlovitsj, een familielid van de Tsaar.
Helena reist af naar Frankrijk, noemt zich Helena Parr en schrijft zich in voor de schilderlessen bij maître Czerny in Parijs.
Tijdens haar opleiding krijgt Helena een aantal trouwe vrienden uit andere sociale milieus dan waar zij uit komt. Ze vind dit heerlijk er gaat een nieuwe wereld voor haar open.Vooral de bijzondere homofiele Etiene blijkt een fantastische steun en trouwe vriend voor haar.
Ze ontmoet bij vrienden de Amerikaanse journalist Sam Howard, correspondent voor de Chicago Tribune. Ook hij heeft een verleden wat hij liever verborgen houdt. Hij is erfgenaam van een steenrijke staalmagnaat en is beschadigd door de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog. Tussen hen bloeit langzaam iets op, maar durven ze dat uit te spreken?

Aan de oever van de Seine is een prachtige historische feelgood roman. De sfeer van Parijs en de bewoners en omgeving in de jaren 20 van de vorige eeuw wordt goed omschreven, je waant je in die tijd. Het leventje van de adel in die tijd is luxe en extravagant en dat wordt mooi weergegeven in de beschrijvingen van de interieurs, kleding , omgangsvormen en levensstijl van de adellijke dames en heren.
Ook maken we kennis met wat bekende kunstenaars uit die tijd zoals Gertrud Stein, Ernest Hemingway, F.Scott Fitzgerald, Silvia Beach, Etiene Moreau. Dit draagt zeker bij aan het schetsen van het tijdsbeeld en geeft een extra dimensie aan het boek.

Het boek heeft een prettig taalgebruik. Er worden Franse woorden gebruikt, maar mocht je die niet kennen dan doet dat niet af aan de leesbaarheid.
Het is opgebouwd uit drie delen. Het eerste deel betreft het besluit naar Parijs te gaan, het tweede deel het leven in Parijs en het derde deel de periode na het eerste jaar.
Er worden diverse maatschappelijke items uitgediept in het boek, zoals het verschil in klassen, maatschappelijke onderwerpen en seksuele mores. Dit geeft het boek wat meer diepgang dan een doorsnee feelgood roman.
De cover is passend bij het boek, de Eiffeltoren voor Parijs, de auto en dame uit de jaren twintig en het romantische sfeertje. Al met al een compleet plaatje.

Ik waardeer dit boek met 4 ½ ster.

Lekker feelgood verhaal dat je meeneemt naar Parijs in de jaren 20. Door de manier waarop het verhaal geschreven is waan je jezelf echt in de jaren 20 en kun je jezelf helemaal inleven in het verhaal. De hoofdpersoon Helen vond ik erg inspirerend waardoor het boek lekker weg leest. Ik heb het boek in een aantal dagen uitgelezen, zeker een aanrader!

Schrijfster Jennifer Robson neemt mij mee net na de 1e wereldoorlog. Na een ernstige ziekte en een verbroken verloving besluit Lady Helena alleen nog maar haar eigen droom te volgen namelijk een schilderscursus volgen bij de vermaarde Maître Czerny in Frankrijk. Zij vertrekt naar haar flamboyante tante Agnes aan de Cote d’Azur, waar zij kennismaakt met de in Parijs wonende Amerikaanse journalist Sam Howard. Na de zomer vertrekt Helena ook naar Parijs en begint aan haar schilderscursus, leert nieuwe vrienden kennen en verstevigt het contact met Sam. Robson geeft een goed beeld hoe het er in de tijd in hogere kringen aan toe ging. Het boek schijnt een 3e deel uit een serie te zijn maar is zeer goed als standalone te lezen. De karakters en verhaallijnen zijn duidelijk, heerlijk bloemrijk en overgoten met een juiste dosis romantiek en luchtigheid. Op zoek zijn naar jezelf en je eigen keuzes maken blijft een universeel thema van alle tijden te zijn en geeft juist dat extra stukje diepgang wat deze luchtige feelgood nodig heeft!

Mijn eerste indruk

Vanaf het moment dat Helena op de trein naar Calais stapt, was ik verkocht. Robson’s ongelooflijk goede en levensechte beschrijvingen in combinatie met de mooie en onafhankelijke lady Helena, zorgen ervoor dat ik niet meer kon stoppen met lezen.

Het verhaal

Lady Helena Montagu-Douglas-Parr herstelt van een bijna-dood-aanval. Wanneer ze herstelt, besluit ze dat ze naar Frankrijk wil om kunst te studeren. In Frankrijk raakt ze bevriend met een groep kunstenaars die haar in staat stellen meer over zichzelf en het leven te leren dan ooit te voren. Onder die vrienden is de Amerikaan Sam Howard. Ze is meteen weg van hem, maar hun relatie is afstandelijk en gecompliceerd. Terwijl ze in Parijs is, leert Helena grote beïnvloeders van die tijd kennen, zoals Hemingway, Gertrude Stein en de Fitzgeralds.

Wat ik ervan vond

Aan de oever van de Seine is het betoverende verhaal van een vrouw die zelf wil bepalen hoe ze haar leven leidt, in een tijd waarin dat niet vanzelfsprekend is. Vanaf de eerste bladzijde zorgt Robson ervoor dat je je in een wereld tijdens de jaren 20 bevindt. Ik vind dat enorm knap, helemaal omdat Robson zelf nooit in de jaren 20 geleefd heeft. Haar schrijfstijl zorgde ervoor dat ik zelf het gevoel had door Parijs te lopen en Helena echt te kennen. Robson gaat in op veel details, zonder dat het saai wordt

De personages zijn enorm goed uitgewerkt. Ik denk niet dat er een personage in dit boek was dat ik niet leuk vond. Tante Agnes was een pittige oude dame die echt brak met conventies, jarenlang bij een man woonde, voordat ze in staat was met hem te trouwen en altijd haar eigen keuzes heeft gemaakt.

Etienne was een van mijn andere favoriete personages. Hij leert Helena wat liefde en vrijheid is. Twee onderwerpen die Helena zich nog eigen moest maken. En dan heb je nog Sam! Ja, hallo! Natuurlijk is Helena gek op Sam. De manier waarop Robson hem omschrijft maakte mij ook verliefd vanaf de eerste minuut. Wat een man!

De conclusie van Aan de oever van de Seine

Het leven van Helena, haar geweldige tante, artistieke vrienden en het romantische Parijs van de jaren 20 vormen samen een fantastisch en elegant verhaal vol met prachtige dingen van het Parijs vóór de Tweede Wereldoorlog. Ik vond het geweldig en zou dit boek aan iedereen aanraden die van historische fictie houdt.

Geschreven bij Aan de oever van de Seine

Positieve punten van dit artikel zijn: goede kwaliteit en voordelige koop.

Het boek 'aan de oevers van de Seine' van Jennifer Robson Speelt zich af in Parijs in de periode na de eerste wereldoorlog. Helena Parr, het hoofdpersonage, is een vrouw van goede komaf. Na een zware ziekte en een mislukt huwelijk besluit ze om haar leven over een andere boeg te gooien. Ze wil echt LEVEN. Ze trekt van Londen naar Parijs om daar een kunstopleiding te volgen. Ze logeert voor een jaar bij haar extravagante tante Agnes. In dit jaar wil ze doen wat ze al altijd wou doen. Ze hoopt om er geluk te vinden. De opleiding is zwaar maar ze ontmoet nieuwe mensen die al snel heel goede vrienden worden. De schrijfster neemt je mee in het verleden van Helena en geleidelijk kom je ook meer te weten over haar vrienden. Ze leert ook Sam kennen, een Amerikaanse man die eveneens zijn oude leven en omgeving ontvlucht. Ze wordt verliefd op hem maar gelooft niet dat de liefde wederzijds is.  Doorheen het boek groeien ze naar elkaar toe maar tegelijk duwen ze elkaar weg. Het boek leest vlot en is een echte aanrader voor wie houdt van een prachtige historische roman.

Met Aan de oever van de Seine trekt Jennifer Robson de lezer in een twintiger jaren wereld en nog wel in die van Parijs. Een boeiende tijd, want het is de tijd van flapper meisjes, Fitzgerald en Hemmingway, welke de schrijfster op eigen manier in het verhaal heeft vereeuwigd. Door de vlotte manier van schrijven verveelt het verhaal geen moment. Het verhaal bevat van het begin tot het eind charme en sfeer. De schrijfster weet tot het einde te boeien en werkt zo naar een plot waar alles op zijn plaats valt. Een heerlijk boek voor de warme leesuurtjes in de zomer en eentje om ongegeneerd bij weg te dromen. Fans van historische romans gaan hier gegarandeerd van genieten.

Een mooie historische feelgood-roman die zich afspeelt in de stad van de liefde: Parijs in de jaren 20 van de vorige eeuw. Als Helena een ernstige vorm van roodvonk overleeft besluit ze dat ze echt gaat leven. Ze krijgt de kans naar Parijs te gaan en onder de hoede van haar moderne tante Agnes een ander leven op te bouwen. Ze begint een kunstschildercursus en maakt nieuwe vrienden uit allerlei klassen, iets wat helemaal nieuw voor haar is. Ook ontmoet ze de Amerikaan Sam Howard die heel anders is dan de mannen waar haar ouders haar graag mee zien. Ze probeert zich te ontworstelen aan haar klasse en leven maar eigenlijk is ze doodsbang. Gaandeweg zie je haar groeien: ze krijgt meer zelfvertrouwen en dat verandert haar leven.
Mooi boek, leest lekker weg, niet al te veel diepgang maar genoeg om je aandacht vast te houden. De sfeer van Parijs is aardig samengevat. Al met al heb ik genoten van dit boek! Aanrader.

Ik ben altijd al verliefd geweest op Parijs en kom er ook graag. Toen ik de titel van dit boek las, wist ik dat dit boek perfect zou zijn voor mij. Hoewel ik niet vaak historische romans lees, wilde ik dit boek toch een kans geven. Daarnaast zijn de jaren '20 mijn favoriet en dus begon ik in Aan de oever van de Seine. De auteur is niet bekend voor mij, maar dat maakt niet uit. Het boek is heerlijk geschreven en moet dan ook gelezen worden met een kopje thee. Er zit niet veel spanning in, maar wel veel interessante informatie over de goed uitgewerkte personages. Je weet vanaf het begin dat je als lezer nog niet alle informatie hebt en daarom blijf je doorlezen omdat je erachter wil komen wat er nou precies aan de hand is en wie wie is. De sfeer van Parijs vond ik goed weergegeven, al is dat natuurlijk lastig controleren omdat het verhaal zich bijna 100 jaar geleden afspeelde. Toch herkende ik hier en daar plekken in het boek en dat gaf het een extra laag. Ik zou zeggen: neem dit boek mee op vakantie en ga er rustig voor zitten. HEERLIJK!