Blindganger

ik nog nooit iets van Ondaatje gelezen. Maar kende wel The English Patient. Ik heb nu dit boek gelezen. Dit is nu al het beste boek van dit jaar voor mij. Ondaatje schrijft over het Londen van vlak na de Tweede Wereldoorlog en de veertienjarige Nathaniel en zijn zus die worden achtergelaten door hun ouders. Achter het aangrijpende familieverhaal blijkt een hele wereld van vooral de moeder tijdens de oorlog schuil te gaan. Blindganger blijft me bezighouden. Vijf sterren!

Ik heb in tijden niet zo'n mooi en intrigerend boek gelezen! Blindganger is meeslepend van begin tot eind, vol wonderlijke personages en raadselachtige gebeurtenissen. Ondaatje laat wederom zijn stijl en oog voor detail zien, in een boek dat naar mijn mening zeker evenveel lof verdient als De Engelse patiënt. Zeker een aanrader!

Nathaniël -bijnaam de Knoop- en zijn oudere zus Rachel -bijnaam Sijs- worden in enkele maanden tijd achtergelaten, eerst door hun vader, daarna door hun moeder. Hun ouders logen tegen hen dat ze terug zouden komen. Het meest rouwig zijn de tieners om het geheimzinnige afscheid van hun moeder. Naderhand keert ze plotseling weer terug in hun leven. Nathaniël wantrouwt zijn moeder, maar wil achter de waarheid komen waarom ze haar kinderen verlaten heeft. Dat lukt hem niet.

Op zijn 28e doet hij een nieuwe poging om uit brokstukken informatie een waarachtig verhaal te construeren:
“Ik wist dat als ik twee van die zelfgetekende kaarten naast elkaar zou leggen, ze eruit zouden zien als een krantenpuzzel waarbij je de tien verschillen tussen twee ogenschijnlijk identieke plaatjes moet zoeken: de tijd op een klok, een losgeknoopt jasje, hier wel een kat, daar geen kat.”

De auteur schrijft schilderachtig prachtig, lief en klein. Het is ongelooflijk knap hoe Ondaatje alle brokstukken van Nathaniël’s verleden zo weet te verweven in verschillende verhalen, die Nathaniël in zijn hoofd vormt als houvast over wie hij zelf is en wie zich werkelijk bekommerde om zijn welzijn en groei.
“We ordenen ons leven aan de hand van verhalen die we nauwelijks kennen. Alsof we hebben rondgedoold door een verwarrend landschap, waar we datgene verzamelden wat onzichtbaar en onuitgesproken was - Rachel, de Sijs, en ik, de Knoop, die alles aan elkaar vastknoopte om te overleven, incompleet, ongezien als de zeelathyrus tussen de oorlogstijden op het strand.”

Uiteindelijk komt hij achter een waarheid die hij niet zocht. “Wat hun nu overkwam was het echte verhaal, terwijl ik nog steeds alleen maar bestond in het labyrint van mijn moeders leven.” Een hoop mysterie met een evenzo hoop ruimte voor je eigen verhalen als lezer en zoektochten naar jezelf. Je moet wel de tijd nemen en zin hebben om dit intelligente boek in zijn volle glorie te kunnen waarderen.

Geschreven bij Blindganger

Langdradig en nietszeggend

De oorlog die zich in deze roman nog steeds afspeelt, vindt plaats bij de ondergrondse spionagediensten.. en er wordt verteld wat er verloren gaat in deze verhulde oorlog, wat er verloren gaat voor de personages van de roman.
Het eerste deel draagt de titel “In het gezelschap van vreemden”.
Rachel (16 jaar) en Nathaniël (14 jaar) krijgen van hun ouders te horen dat zij gaan vertrekken naar Singapore ivm een promotie van vader. De kinderen blijven hier en er komen 2 mannen de voogdij ‘overnemen’. De mannen krijgen van Nathaniël (de hoofdpersoon en ik-verteller) bijnamen. De eerste voogd is De Mot en zijn vriend de tweede voogd is De Schicht.
Beide kinderen moeten naar kostschool, maar dat bevalt zo slecht, dat ze weglopen naar huis en De Mot krijgt het voor elkaar dat ze als externe leerlingen worden ingeschreven.
De Mot zwaait de scepter in het Criterion Restaurant, hij regelt daar alles, is een ware duizendpoot. Maar wie De Mot nu werkelijk is, blijft voor Nathaniël een raadsel.
Rachel ontdekt dat de hutkoffer van moeder in de kelder is verstopt. Is zij niet naar Singapore? Waar is zij dan? Dan loopt Rachel weg. De Mot weet niet waar moeder is, hij weet niet waar Rachel is. gelukkig komt zij wel weer terug.
In beschrijvende stijl krijg je een goed beeld van de omgeving en de sfeer waarin dit zich allemaal afspeelt.
Nathaniël krijgt van de Mot een baantje in de spoelkeuken en de waskelder van het Criterion Restaurant. Het is hard werken tussen figuren van allerlei pluimage. Mooier vindt hij het baantje van Liftboy. Hij leert daar dingen die hem later levensreddend van pas komen!
Over vreemde pluimage gesproken, ook de gasten van De Mot en De Schicht zijn raadselachtige figuren, die tot in de nachtelijk uurtjes bijeenkomsten bij wonen in het huis van Nathaniël. Criminelen, mensen linkser dan links..?
Rachel voelt de meeste binding met De Mot, maar Nathaniël kan heel goed met De Schicht opschieten. Hij gaat mee met de nachtelijke tochten van de ‘Mosselboot’ illegale transporten van windhonden en vaten met ?
In het Restaurant leert Nathaniël Agnes kennen, Hij heeft een onstuimige relatie met haar in de lege ‘te-koop-staande’ huizen van de broer van het meisje, die makelaar is. Agnes gaat later ook mee op de nachtelijke vaartochten en denkt dat De Schicht de vader van Nathaniël is.
Raadselachtig is de achtervolging van Nathaniël en Agnes door een man in de tram… gelukkig weten ze te ontsnappen.
Het boek gaat nu ‘thriller-achtige- elementen krijgen.
Het eerste deel was een exposé van karakters, personages, omstandigheden en leefwijzen. Maar dan worden de kinderen ontvoerd, De Mot sneuvelt en De Schicht raakt erg gewond…Maar daar is ineens ook De Moeder!
In het tweede deel is Nathaniël 28 jaar. Hij wil een huis kopen dat hem bescherming biedt. Maar wat is het verleden van dit huis? Wat is zíjn verleden met dit huis? Langzaam, als een foto in de ontwikkelaar, komen allerlei feiten naar boven over zijn moeder en de andere personen van het eerste deel. Het verhaal is in het ‘nu’ geschreven, maar door middel van flash-backs en verhalen van dat verleden, wordt er veel duidelijk. Hij gaat als een archeoloog te werk, laagje voor laagje. Lukt het hem de nalatenschap van zijn moeder helder te krijgen??

Toch uit gelezen maar verbaasd over de hoge reviews.
Ik vond het wat saai, langdradig en geen sterke personages.
Wel ben ik benieuwd naar de film mocht die komen.

Een van de mooiste boeken die ik ooit heb gelezen!

Aangrijpend, vlot geschreven boek in de traditie van The English Patiënt. Ondaatje voert je mee in het leven van Nathaniel. Prachtig.

Met tegenzin uitgelezen omdat iedereen zo positief is.

Geschreven bij Blindganger

Fantastisch geschreven, spannend verhaal vooral 2e gedeelte