De avonden jubileumeditie

Het boek is buitengewoon goed geschreven en ondanks dat het ook een tijdsgebonden document is (het beschrijft goed de jaren na de oorlog, zonder het expliciet te noemen) is het in de kern ook een tijdloos verhaal. Het boek gaat kortweg over een 23-jarige die zich in een nogal ongemakkelijke fase van zijn leven bevindt en er maar moeilijk richting aan kan geven. Hij lijkt zich over te leveren aan zijn lot: zijn veronderstelling hoe een 23-jarige zou moeten leven. Het botst met zijn karakter wat naar voren komt in briljante dialogen met zichzelf of met "vrienden". Dat het verhaal is geschetst met op de achtergrond Kerst en Oud & Nieuw geeft het boek juist extra lading. Juist in deze tijd van feest en samenkomst bevindt de hoofdpersoon zich in ongemakkelijke situaties en ziet zichzelf telkens op de klok kijken.

Uit veel recensies lees ik dat het boek niet zo goed begrepen wordt. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen. Het is niet een eenvoudig verhaal dat zich makkelijk laat lezen en het vereist verbeeldingskracht om de gelaagde boodschap te begrijpen. Het boek is ook beter leesbaar en buitengewoon komisch als je zelf de levensfase van de hoofdpersonage bent gepasseerd. Bepaalde aspecten waren buitengewoon herkenbaar (en confronterend) en dat maakt het boek boeiend en tijdloos. Het boek kan echter saai overkomen als je puur naar de verhaallijn kijkt: als je niet kunt of niet verder wilt kijken dan het feitelijke verhaal is dit geen boek voor jou. Juist als je je kunt inleven in de personage wordt het een boeiend boek met een eveneens mooi (open) einde al wordt dat verhaal niet letterlijk verteld.

Na De Uitvreter van Nescio is dit het beste boek van de Nederlandse literatuur. Net als een boek als The catcher in the rye van Salinger is dit een schitterend coming-of-age verhaal, even hilarisch als triest, in het heerlijke, unieke, licht archaïsche taalgebruik van Reve. Ik herlees dit minstens eenmaal per jaar. De stripversie van Matena is ook een aanrader; de tekst is integraal overgenomen. Lees dit.

Snap eigenlijk niet dat ik De Avonden niet eerder
heb gelezen, maar goed het is er toch nog van gekomen.
Ben er welliswaar nog in bezig, maar vind het vanaf het begin al een onderhoudend verhaal met die herkenbare jaren 50 sfeer.
Eigenlijk gebeurt er niet zo veel, maar de observaties van alle personen die erin voorkomen vind ik tamelijk geestig beschreven.
Ook zijn er geen diepgravende karakterbeschrijvingen, maar ook geen oordeel over het soms op zijn minst bizarre gevoel voor humor, vooral van de hoofdpersoon.
Maar dat is van geen enkel belang.

Ik ben dit boek gaan lezen omdat het zo beroemd is, en het is het eerste boek dat ik van Reve gelezen heb. Er gebeurt feitelijk niet zo veel in het boek, het tekent de leegheid van het bestaan in die tijd (1946). Maar Reve weet dat op de een of andere manier zo knap te beschrijven en te formuleren dat ik het toch heel boeiend, en soms ook grappig, vond.

Mijn vriendin wilde graag dit boek voor haar verjaardag. Ik heb het besteld en even ingekeken en tot de helft gelezen.
Ergens kon ik niet stoppen met lezen maar werd ik steeds melodramatischer. Als mijn vriendin het heeft gelezen zal ik het eind van het boek lezen. ( ben ondertussen weer opgekapt hoor)

Het is een interessant boek, het weergeeft heel mooi die dagelijkse sleur waar het hoofdpersonage blijkbaar inzit. Het heeft geen climax, waardoor dit voor jonger publiek misschien geen aanrader is, maar het is een mooie klassieker.

Een boek dat gaat over verveling en doelloosheid, het leest niet makkelijk weg. Hoofdpersoon Frits leidt een bestaan waarin hij geen passies kent. Hij is kritisch en neemt geen blad voor de mond. Zijn manier van spreken is prachtig, er zal nooit iets banaals uit zijn mond komen. Zelfs zijn gedachten worden weergegeven in een breed scala aan mooie woorden. Opvallend is dat Reve op geen enkel moment over de oorlog schrijft, ondanks dat de roman vlak hierna verscheen. In de troosteloosheid en soberheid van het bestaan van Frits weerklinkt de oorlog subtiel. Dit boek zou ik niet spontaan van de plank pakken om te lezen voor mijn plezier.

Een klassieker. Het is een fantastisch boek die iedereen gelezen moet hebben!

De avonden, al tientallen jaren, door nog veel meer lezers gelezen. Een uitstekend werkstuk van een meester der schrijfkunst. Een boek wat eigenlijk niet mag ontbreken op je literatuurlijst HAVO/VWO Nederlands.
De beste tijd om dit boek te beginnen is de maand november. De vereenzelviging van je eigen tijdsbeleving en tijd in het boek zijn synchroom. Na kort even erin komen, lees je diepgaande kernen, vanuit welke visie je deze zelf nog niet had bekeken.
Of toepasselijk op meerdere visies, wat je aan het denken zet, hoe Van het Reve het vanuit zijn visir zou zien. Je loopt ahw door de tijd heen met de schrijver mee.
Een toegevoegde waarde voor je sociaal cognitieve ontwikkeling.
Zelf had ik het book inderdaad....toen....voor mijn eindexamen gelezen. Nu aangeschaft voor VWO eindlijst zoon.

Als je een verhaal zoekt, koop dit niet. Zoek je naar een goede weergave van het tijdsbeeld van Nederland vlak na de oorlog, vol saaiheid met af en toe wat cynische humor? Zeker kopen.