De Buitenstaanders

Goede thriller, waarbij de auteur jou en je hersens flink aan het werk zet. Het verhaal is vrij standaard: een moord, verschillende motieven, een obscuur verleden en een knappe opbouw naar een climax, maar vergis je niet: de auteur heeft door het verrassende slot een nieuw genre geschapen. Ik ga niet uitleggen wat en hoe, maar ook de ervaren thrillerlezer wordt op het verkeerde been gezet en kan aan de bak.

Het begint goed. De dode valt al in de proloog. Daarna wisselen de hoofdstukken de periodes in het leven van de hoofdrolspeler zich steeds af tussen heden en verleden en naderen ze elkaar steeds meer. Totdat...
Op het einde van het boek denk je te weten wie of wat, maar zelfs nu.. schijn bedriegt.
De ontknoping is verrassend en vergt wat geduld :)

De schrijver heeft dit boek om hem moverende redenen (welke ik kan begrijpen) onder een pseudoniem (Erik van der Linden) uitgebracht. Voorin het boek staat ook nog: "Van deze auteur verscheen eerder. "De Bunker"", alleen "De Bunker" is onder een ander pseudoniem uitgebracht, dus je moet even zoeken naar de juiste versie.

Dit coming of age-boek is een must-read voor iedere bijna-dertiger. Mooi uitgewerkte karakters, de herkenbare middelbare school-periode (onzekerheden en meisjes inbegrepen) en spanning tot de laatste bladzijde!

Het boek ‘De buitenstaanders’, dat ik mocht lezen voor Thrillerlezer, begint op de eerste pagina gelijk met een heftige gebeurtenis waarbij Iemand zijn laatste adem uitblaast. Dit gebeurt tijdens de reünie van de middelbare school. Ik dacht na het lezen ervan wat is er in vredesnaam gebeurd? Waarom deed bijna niemand iets? Maar ik zal zeker niet de enige zijn bij wie deze gedachte oppopt na het lezen van zo’n eerste bladzijde.....

Erik weet met zijn makkelijk, prettige en leesbare schrijfstijl mij een aantal spannende uren leesplezier te bezorgen. Dit leesplezier gaat ten koste van mijn slaap want het boek moest gisteravond uit!

Het verhaal speelt zich af in het heden en in het verleden. Het verleden start zo’n 11 jaar geleden tijdens de middelbare schooltijd waarin de personages van Daniel, Steven, Sarah, Eva en Erik een hoofdrol hebben. Erik gaat tijdens de eerste jaren niet met de andere vier om maar hij legt tijdens het uitje van de eindexamenklassen de vakantieweek in Drenthe met de populaire leerlingen contact. Wanneer Erik in dat laatste jaar websites maakt raakt hij bevriend met de populaire Daniel en Steven. Ze maken een website waar ze alle vrouwelijke klasgenoten onder de loep nemen, zo ook Sarah en Eva. In tegenstelling tot Sarah, die zich eigenlijk wel vereerd voelt, vindt Eva het helemaal niets. Wanneer Eva dit tegen Erik vertelt dat ze hier heel verdrietig van wordt en het absoluut niet leuk vindt, beloofd Erik het op te lossen. Met een zogenaamd leugentje om bestwil wordt als bouwer van de site de naam van een andere klasgenoot genoemd. Dat het leugentje zo’n impact zal hebben wordt op het moment van het ontstaan van die leugen niet overzien.....

De personages zijn goed uitgewerkt, Erik zijn personage ontwikkelt zich goed, hij is en blijft voor Eva een vriend die voor haar door het vuur gaat. Hij is loyaal, dit is op zich een goed eigenschap maar of hij hierdoor de juiste keuzes maakt? Daniel zijn personage had in relatie tot zijn eigen gevoelens wel wat assertiever mogen zijn. Eva vind ik heel divers in haar gedrag. Ze kan vrolijk zijn, is creatief maar ook erg kwetsbaar. Daarnaast kan ze op sommige momenten erg somber zijn. Ik kan daarom geen hoogte van haar krijgen.

Wauw wat een ongelofelijk origineel en spannend verhaal! Echt een ‘buitenstaander’ en niet te vergelijken met andere boeken. Een die ik nog nooit ben tegen gekomen en waarvan ik zeker weet dat dit verhaal blijft hangen. Waarom? Omdat het een bijzondere is!!! Tijdens het verhaal krijgt Erik verschillende keren een vraag voorgelegd die hem bezig houdt. Als lezer ben ik daar over na gaan zitten denken. Ik ben ervan overtuigd dat iedere lezer van het verhaal ‘De buitenstaanders’ met die vraag aan de slag gaat, deze laat je echt niet los! Ja, deze psychologische thriller houdt je echt wel bezig.
De auteur Erik van der Linden heeft een heel goed nieuw concept bedacht want wanneer je denkt na het lezen van de laatste bladzijde klaar te zijn met dit boek, heb je het mooi mis. Hij heeft hiermee iets nieuws gelanceerd en ik verwacht dat dit een groot succes zal worden. Je mag namelijk nog even gaan puzzelen of je vermoeden wie de dader is klopt. Met andere woorden je bent nog zeker wel een extra uurtje zoet......

Spanning: 5
Psychologische ontwikkeling: 4,5
Leesplezier: 5
Schrijfstijl: 4,5
Plot: 4
Origineel: 5!

Bovenstaand rijtje hoort nog bij mijn recensie. Uiteindelijk een eindscore van 4,5 kraaien.

Het boek verhaalt over vrienden op de middelbare school. Tijdens een reünie jaren later wordt er een moord gepleegd. De schrijver weet het verleden en heden goed met elkaar te vervlechten. Langzamerhand ontvouwt zich het hele drama dat zich heeft afgespeeld. Dat wordt mooi beschreven en je blijft er mee bezig. En aan het einde wordt je verrast door een heel verrassend einde. Het heeft een nieuw concept nl een literaire escape room. Kortom het is een zeer geslaagde “ coming of age” thriller waarbij je uitgedaagd wordt zelf goed na te denken en dat je ook nadat je het uit hebt bezig blijft houden.

Vlot geschreven, leest als een trein, en een einde... wow. Als je het boek uit hebt, ben je er nog niet klaar mee.... Kortom, perfecte cadeau voor de decembermaand.

Geschreven bij De Buitenstaanders

De Buitenstaanders gaat over een leugen, een middelbare school en een reünie die vreselijk misgaat. Erik van der Linden, het hoofdpersonage, maakt een reconstructie van de gebeurtenissen en probeert zo de puzzel voor zichzelf en voor de politie op te lossen.

Dat een reünie goed mis kan gaan lezen we meteen op pagina 1. We maken kennis met heel wat leerlingen maar het verhaal gaat al snel om een klein groepje mensen draaien. Het groepje vrienden delen duidelijk een verleden dat zich gevormd heeft op school en in de vakantie week in het examen jaar. De populaire groepjes, de minder populaire groepjes maar vooral de wens daar bij te horen en de keuzes die dan gemaakt worden.
Erik is één van de niet populaire en wordt al snel verliefd op de populaire Eva. In zijn wens dichter bij haar te kunnen zijn én te blijven probeert hij zich aan te sluiten bij haar groep door vriendschap te sluiten met de populaire Daniël en Steven. Nu, ineens deel uitmakend van Eva’s populaire groep, zondert Erik zich steeds meer af van zijn eigen niet zo populaire groep en vooral van zijn vriend Thomas die een beetje de rol van “nerd” heeft. Al snel is Erik genoodzaakt nog meer keuzes te maken maar hij is niet de enige daarin.

Het boek leest heel gemakkelijk. Het is geschreven in de ik-vorm, iets dat mij persoonlijk erg aanspreekt. Je krijgt daardoor het gevoel de gebeurtenissen te zien door de ogen van de schrijver. Het zit vol met cynische humor, de opbouw is langzaam en ook de dreiging wordt heel langzaam opgebouwd. Korte en wat langere stukjes in het heden en het verleden wisselen elkaar af en geven het verhaal wat meer snelheid.
Wat volgt is een boeiend verhaal over integriteit, loyaliteit en trouw of juist het gebrek daaraan. De sfeer is broeierig en de hoofdpersonages worden duidelijk neergezet.

Ik vind het een geweldig boek. Voordat ik er aan begon dacht ik, op basis van de achterflap, 'hier kan ik mij wel in vinden’. Nu denk ik ‘iedereen kan hier wel iets van zichzelf in vinden’.
En als je op de laatste pagina denkt ‘nu is het klaar’, dan ben je nog lang niet klaar want dan wordt de lezer nog extra uitgedaagd en mag je mee puzzelen. Hoe dat gaat? Dat zal je zelf moeten ervaren, wel kan ik zeggen dat het heel leuk, heel moeilijk maar vooral heel uniek is.

Van mij krijgt het boek 4 1/2 sterren

Wederom een uitstekend verhaal van Bob Dijkgraaf, die wederom onder een pseudoniem schrijft. Goede opbouw en een eind dat je aan het denken en puzzelen zet..