De fluisteraar DL

Geschreven bij De fluisteraar

Vorig jaar las ik al eerder een Karin Fossum en die vond ik een beetje tegenvallen. Toch vond ik de beschrijving van ‘De Fluisteraar’ zo intrigerend klinken dat ik het wilde lezen. Van Uitgeverij Marmer ontving ik een vooruitexemplaar en moest nog snel doorlezen om het boek deze week nog uit te lezen. Dat had niet zozeer met het boek te maken maar meer met het feit dat ik het ineens heel druk heb.

Goed, genoeg over mij, nu op naar het boek. Waar ik ‘Veenbrand’ jeugdig aan vond voelen, leest ‘De fluisteraar’ een stuk volwassener, het lijkt bijna wel of iemand anders dit boek heeft geschreven. Een totaal andere stijl qua verhaal (hoewel ze misschien wel de buitenbeentjes in de maatschappij gemeen hebben) maar ook qua schrijfstijl.

Het verhaal op zich is echt heel traag. Daar moet je van houden, want Karin Fossum deelt heeeeeel langzaam kleine stukjes van wat er met Ragna is gebeurd en dat is voor mij ook de reden waarom ik het boek heb uitgelezen. Want de stukjes die Karin Fossum deelt zijn zo bizar dat je gewoon niet aan ziet komen wat er aan de hand is.

Dan de ontknoping. Die vond ik echt bizar. Niet slecht bizar, maar gewoon heel iets anders dan ik had verwacht. Wel heel goed en zeker origineel. Ik heb bij het schrijven van deze recensie het boek een dag uit en ik zit er nog steeds over na te denken. Dat vind ik dan weer een goed teken.

Ik kan ‘De fluisteraar’ van Karin Fossum alleen maar omschrijven als bizar. Ik werd stil van het einde, dat had ik echt niet zien aankomen maar het boek houdt me nu nog steeds in zijn greep. Of het heel spannend is, nee, maar het is wel intrigerend.

Geschreven bij De fluisteraar

de nieuwste van karin fossum, De Fluisteraar, het verhaal komt wat traag opgang, maar daarna krijgt het je in zijn greep, je wilt gewoon weten wat deze vrouw heeft gedaan.
meer een Psychologisch verhaal dan heftige Thriller maar erg goed geschreven
4 sterren is het zeker waard !!!

Geschreven bij De fluisteraar

Ik kom maar moeilijk door de hoofdstukken, moet steeds weer terug lezen als ik een dag niet heb kunnen lezen. Geen boeiend boek iig niet voor mij.

Geschreven bij De fluisteraar

En weer heeft Karin Fossum het voor elkaar gekregen om een prachtig boek te schrijven.

Het verhaal begint voor je gevoel “zomaar” maar niet is minder waar. je wordt gedurende het lezen steeds dieper het verhaal ingezogen. Ik kreeg maar niet mijn vinger achter het gedrag van Ragna. Waarom die achterdocht en waarom is Ragna zo alleen?

Ragna is een alleenstaande vrouw van midden 40. Haar zoon, die ze gekregen heeft toen ze 16 was, woont al jaren in Berlijn. Zijn vader is al jaren niet meer in beeld en de opvoeding heeft Ragna samen met haar ouders verzorgd. Door een operatie zijn haar stembanden beschadigt en gaat Ragna fluisterend het leven door.

Haar zoon is manager in een hotel, denkt Ragna, maar niks is meer waar. Hij blijkt in de gevangenis te zitten. Ragna, verwikkeld in haar eigen problematiek, zondert zich steeds meer van de buitenwereld en kruipt in haar eigen wereld.

Maar wie stuurt haar de dreigbrieven? Waarom juist zij? Ze besluit maatregelen te nemen om haar bedreiger af te schrikken. Maar is dit wel nodig? Ze durft er met haar collega`s, buurman en de Turkse winkeleigenaar die ze geregeld bezoekt, niet over te praten.

Als ze op een dag bezoek krijgt is ze er van overtuigt dat deze man haar de dreigbrieven heeft gestuurd? Maar wie is deze man? En waarom wil hij haar vermoorden?
Gaandeweg het verhaal wordt steeds meer duidelijk dat Ragna een moeilijk leven heeft gehad. Haar vader had psychische problemen dat uiteindelijk een grote rol speelt in Ragna haar huidige leven.
Als Ragna is opgepakt en met Sejer in gesprek komt doormiddels van verhoren, krijgt de lezer steeds dieper een kijkje in het leven van Ragna. Tevens begrijp je waarom Ragna deze keuze heeft moeten maken en waar haar angsten vandaan komen. Want waarom telt ze bijvoorbeeld haar stappen naar haar huis?

De rol van Sejer lijkt in de fluisteraar heel oppervlakkig maar juist dit maakt zijn positie deze keer weer heel krachtig. De wijze waarop hij met Ragna omgaat is zo meelevend maar toch is zijn rol als agent herkenbaar.

Karin Fossum heeft met de fluisteraar een actueel thema in een prachtig boek gegoten ,die de lezers tot nadenken zet. Juist de onverwachte climax maakt dat je het boek moet lezen, ook al start het boek stroefjes.

Op naar het volgende deel!

Geschreven bij De fluisteraar

De fluisteraar is het laatst vertaalde boek van Karin Fossum, koningin van de Noorse misdaadroman.
Eva's oog, het eerste deel in de misdaadreeks rond Konrad Sejer, verscheen in 1995. Voor het tweede deel, "Kijk niet achterom" uit 1996, kreeg de schrijfster de prestigieuze Riverton-prijs en de Glazen Sleutel voor de beste Scandinavische misdaadroman.

In De Fluisteraar maken we kennis met Ragna Riegel, een oudere vrouw die werkt bij een goedkoop warenhuis.
Ze woont alleen in haar ouderlijk huis, haar ouders leven niet meer en haar zoon is verhuisd naar Berlijn.
Los van de verplichte verjaardagskaarten en kerstkaarten hebben ze geen contact.
Ragna is een eenzame , onzekere en teruggetrokken vrouw, die nauwelijks contacten heeft.

Op een dag wordt er een dreigbrief bij haar bezorgd, die haar ontsteld en erg angstig achterlaat.
Dat is het begin van een serie gebeurtenissen , die haar uiteindelijk doen belanden op het politie bureau, in de verhoorkamer van inspecteur Konrad Sejer.
Sejer probeert Ragna op haar gemak te stellen en uit te nodigen tot praten, tot uiteindelijk het delen van haar levensverhaal.
Ragna, die alleen maar kan fluisteren, komt los en begint Konrad te vertellen over haar leven, over wat er in haar leven allemaal gebeurd is.
Dan komen we er ook achter waarom Ragna zo onzeker is en zo weinig eigenwaarde heeft.
Het verhoor van Ragna springt van het heden regelmatig via flashbacks terug naar het verleden.
Hierdoor krijg je een goede inkijk in haar leven en in haar gedachten en krijgt alles wat er gebeurd is een plek.

Het boek is goed geschreven in de fijne schrijfstijl, bekend van eerdere boeken van Eva Fossum.
Het is een traag verhaal, dat het duidelijk moet hebben van psychologische diepgang van de personages, met name van Ragna Riegel.
Maar Ragna is dan ook heel goed beschreven, als lezer ga je met haar meeleven en krijg je zelfs medelijden met haar.
Het hele verhaal speelt zich af in een beperkte ruimte, in de verhoorkamer van Konrad Sejer.

Eva Fossum staat erom bekend personages te scheppen, die overal in de maatschappij te vinden zijn, eigenlijk heel gewone mensen, die te maken krijgen met ongewone situaties .
Want hoe is het mogelijk, dat Ragna in een moordzaak verzeild is geraakt?
Het einde van het boek komt onverwacht en overrompelt , wat het verhaal een extra dimensie geeft.
Een einde om over na te denken.
Een uitstekende en zeer goed uitgewerkte psychologische misdaadroman.

Geschreven bij De fluisteraar

Wat een fenomenaal boek heeft Karin Fossum weer afgeleverd! Jeg elsker det… Ik hou van Noorwegen, van de sfeer, van de rust en ruimte, maar ook van de fantastische schrijvers die dit alles in een verhaal weten te vangen. Karin Fossum verstaat deze kunst uitermate goed. En ze weet niet alleen de mooie dingen te vangen, maar ook de duistere kanten van het leven.
De ons-kent-ons-mentaliteit van de Noren, maar niet verder dan de voordeur. Dit komt heel duidelijk naar voren in De fluisteraar. Ragna kent al haar buren en collega’s, maar heeft geen idee hoe het er bij hen thuis aan toe gaat. Ze treft ze op straat of in de winkel en maakt een praatje, maar bij elkaar op de koffie gaan, dat zit er bij de Noren niet zo in. Dit creëert de afstand die natuurlijk nodig is voor het verhaal, een verhaal dat fantastisch is verteld. Tegelijkertijd krijgt Ragna steeds meer diepgang door de fantastische uitwerking van haar personage. Je kunt je goed verplaatsen in haar, door de trefzekere beschrijving van haar gedachten en gevoelens.
Er zit totaal geen vaart in het verhaal, maar dat ben ik wel gewend van Karin Fossum. Dat hoort bij haar schrijfstijl. Ook het ontbreken van hoofdstukken is een van de kenmerken van Karin Fossum. Wel zijn er voldoende witregels die de overgang naar een andere tijd (in dit boek) markeren. Heden en verleden worden perfect afgewisseld. Dat maakt dat je tussendoor makkelijk zou kunnen stoppen.
Maar eigenlijk wilde ik helemaal niet stoppen. Ik wilde doorlezen. Veel te nieuwsgierig hoe het verhaal zou aflopen. Want wat had Ragna nu eigenlijk voor gruwelijks gedaan? Daar kom je pas bijna op het eind achter. Briljant! En de oorzaak blijft tot het einde in nevelen gehuld. Die ga ik ook niet verklappen. Daarvoor moet je het boek zelf maar gaan lezen.
De afwisseling tussen heden en verleden zorgt ook dat de spanning gestaag wordt opgebouwd. Dan weer zitten we in het heden in de verhoorkamer met Ragna, Konrad Sejer en Frank, om vervolgens weer naar het verleden, naar haar huis aan de Kirkelina te keren, waar langzaam het verhaal van Ragna zich ontvouwt. Intussen komt er ook een briefwisseling met haar zoon op gang, die verrassende inzichten en wendingen geeft.
Al met al weer een meesterwerk van Karin Fossum. Ondanks de traagheid is het boek geen moment voorspelbaar of saai geweest. Ik beloon het dan ook met de maximale 5*****. Ik kan alleen maar hopen dat Karin Fossum nog lang door blijft schrijven en Konrad Sejer nog lang niet met pensioen gaat!

Geschreven bij De fluisteraar

Alleen maar positief: goede kwaliteit, voordelige koop en duurzaam.

Geschreven bij De fluisteraar

Verhaallijn valt erg tegen

Geschreven bij De fluisteraar

Opnieuw een fijne Fossum

Geschreven bij De fluisteraar

Het boek zit goed in elkaar en ook mooi geschreven, maar ik vond het zo tergend traag dat ik het middenstuk grotendeels heb overgeslagen. De relatie tussen moeder en zoon maakte het uiteindelijk toch wel weer interessant. Het einde vond ik verwarrend en daar houd ik persoonlijk niet van.