De geest geven

Geschreven bij De geest geven

Hilary Mantel is een van mijn favoriete auteurs, van haar eerdere boeken over bijvoorbeeld Cromwell heb ik genoten.
Ze schrijft geweldig en zet haar personages op een hele boeiende manier neer.

De Geest Geven gaat voornamelijk over de jonge jaren van Mantel, over haar leven op het platteland van Engeland , te midden van vele familieleden.
Een leven , waarin haar ouders uit elkaar gaan, maar vanwege het katholieke geloof niet kunnen scheiden.
Stiefvader Jack komt, na een verhuizing, eerst bij hen in huis wonen, waarbij haar eigen vader een aparte slaapkamer betrekt. Heel verwarrend allemaal voor de jonge Hilary.
Haar leven op katholieke scholen, geleidt door nonnen, vind ze niet echt leuk. Maar lezen doet ze heel veel, ze leest alles wat los en vast zit.
Ook wordt ze een scherpe observator van haar omgeving, iets wat haar bij het schrijven van deze memoires zeker van pas zal zijn gekomen.
Voor het schrijven ervan had ze er een dubbel gevoel over, maar ze is, op haar vijftigste, gewoon begonnen en heeft opgeschreven wat in haar op kwam.
Dat betekent wel dat we zeker niet alles over haar leven te weten komen, maar dat zij zo.

Hilary heeft altijd een slechte gezondheid gehad, als kind had ze veel last van koortsaanvallen, een reden voor haar stiefvader om haar een aanstellerig kind te vinden.
Later kreeg ze veel last van buikklachten, die haar noopten meerdere artsen te bezoeken, die echter niets konden vinden en haar doorstuurden naar de psychiatrie.
Hier begon voor haar een nieuwe rondgang langs diverse artsen, die haar lichamelijke klachten afdeden als psychisch en die haar vol stopten met zware medicijnen met veel gevaarlijke bijwerkingen, waar ze uiteindelijk alleen maar slechter van werd.
Ze ging kwam er uiteindelijk achter dat ze leed aan endometriosis, een pijnlijke aandoening met als resultaat verklevingen in haar buik.
Een operatie volgde, die echter niet het gewenste effect had, waarna een behandeling met hormonen volgde, waardoor ze enorm aankwam en tot haar verdriet veranderde van een schriele in een dikke vrouw.
Tijdens haar studententijd leerde ze haar echtgenoot kennen, wat resulteerde in een huwelijk, heel gewoon voor die tijd. Na haar jaren met hem in Afrika scheidden ze, waarna ze later toch met hem hertrouwd is. De reden hiervan werd mij niet helemaal duidelijk.
Het boek eindigt met de verkoop van Owl Cottage, voor haar een symbolisch afscheid nemen van haar leven voor haar vijftigste en van o.a. het feit, dat ze nooit kinderen heeft kunnen krijgen.

Ik heb genoten van het boek, van de geweldige schrijfstijl van Hilary Mantel en van het kijkje, wat ze ons lezers in haar leven heeft gegund.
Ook geeft het boek de lezer een prachtig tijdsbeeld van de naoorlogse jaren in Engeland.
Bijzondere memoires van een groot auteur, een terechte winnaar van de Booker Prize.

Geschreven bij De geest geven

Ik mocht dit boek, voor verschijning, lezen voor de Club van Echte lezers.
In deze openhartige autobiografie van de schrijfster van boeken als Wolf Hall en Het boek Henry gaat Mantel in op een aantal fases in haar leven. Momenten of periodes die haar hebben gevormd tot de vrouw die ze nu is, de schrijfster die ze is. De lastige situatie bij haar thuis in haar jeugd, haar moeilijke pubertijd en een reeks aan medische problemen die leiden tot haar kinderloosheid hebben een flink stempel op haar leven gedrukt.

De schrijfstijl is vlot en Mantel beschikt over een goede dosis humor om heftige gebeurtenissen uit haar leven in perspectief te zetten. Verrassend en (logisch) heel anders dan de historische romans die ik van haar gewend ben. Het boek leest als een speer en het voelt een beetje of je brieven van een goede vriendin leest. Zo openhartig en persoonlijk voelt haar verhaal.

Geschreven bij De geest geven

Ik mocht dit boek lezen voor de Club van Echte Lezers. Hilary Mantel geeft ons een kijkje in haar leven. De delen uit het boek verwijzen naar een specifiek gedeelte uit haar leven. Hilary schildert haar eerste levensjaren in prachtige woorden, als lezer kun je je makkelijk verplaatsen naar het Ierland van haar jeugd. Ze heeft een vader en een moeder, opa, oma en heel veel andere familieleden die een belangrijke rol spelen in haar leventje. Ze heeft dan nog geen broertjes en krijgt alle aandacht waar Hilary met volle teugen van geniet. Haar gezondheid blijkt dat al niet al te best te zijn, als kind worstelt ze met langdurige koortsaanvallen, het maakt dat Hilary een bleek en mager kind zal blijven. De jonge Hilary voelt instinctief aan dat er iets met haar vader en moeder aan de hand is, het wat en hoe wordt niet met haar besproken maar op enig moment verlaat het jonge gezin het warme familienest, ze verhuizen naar een andere plaats, er komen broertjes maar er komt ook een volwassen man, Jack, bij hen wonen. Vader en moeder kunnen niet scheiden in het katholieke Ierland, vader blijft in eerste instantie wel bij hun wonen, maar krijgt een eigen slaapkamer. Hilary gaat naar school en haar pen beschrijft genadeloos het katholieke onderwijs in de vijftiger jaren, ze heeft het er niet naar haar zin, het enige wat ze heel graag doet is het lezen van boeken, ze leest letterlijk alles wat los en vast zit. Ook haar thuissituatie is niet fijn, haar stiefvader tolereert haar maar vindt haar ook een aanstellerig meisje wat altijd ziek is. Wanneer ze gaat studeren, breken gelukkigere tijden voor haar aan, ze heeft geen geld maar is wel verliefd. Nog tijdens haar studiejaren trouwt ze, een voor die tijd een gebruikelijke keuze om bij elkaar te kunnen zijn. Haar gezondheid laat nog steeds te wensen over, ze heeft ernstige lichamelijke klachten die afgedaan worden als psychische overbelasting. Hilary komt in de molen van de psychiatrie, er worden allerlei diagnoses gesteld en ze wordt behandeld met de meest onmogelijke medicijnen die haar van de wal in de sloot helpen. Heel veel jaren later wordt pas de diagnose endometriose gesteld, haar organen zijn dan al verkleefd, haar baarmoeder verwijderd. Van een bleek en mager kind is Hilary, dankzij de medicijnen veranderd in een dikke vrouw die nooit geen kinderen zal krijgen. In het laatste deel beschrijft ze hoe ze dit alles verwerkt heeft, waarom ze Owl Cottage, het vakantiehuisje waar het boek mee begint, verkoopt en haar overtollige spullen uitdeelt. Zo kan ze afscheid nemen van haar nooit geboren dochter en alle levens die ze daardoor niet gekend heeft. Hilary Mantel heeft haar leven tot nu toe beschreven en slaat een nieuwe weg in! Ze heeft een prettig leesbaar boek geschreven waarin de tijdsgeest van de jaren vijftig en zestig in prachtige woorden beschreven wordt. De rol van het Katholieke geloof, de positie van de vrouw, we vinden het er allemaal in terug. Petje af voor Hilary Mantel!

Geschreven bij De geest geven

Hilary Mantel heeft veel meegemaakt in haar jeugd. Ze probeert in 'De geest geven' te ontdekken hoe ze is geworden wie ze was. Daarin neemt ze haar lezers mee. Het resultaat is een boeiend verhaal, waarin overleven vaak centraal staat. Als je eenmaal begonnen bent, wil je blijven lezen. Je wilt weten wat er allemaal gebeurd is en welke gevolgen dit gehad heeft.

Naast haar jeugd gaat ‘De geest geven’ ook veel in op Mantels lichaam, dat haar helaas ontzettend in de steek laat. Een reeks medische fouten en misverstanden zorgen ervoor dat ze kinderloos blijft. Deze “geesten van de ongeboren” hebben haar leven als auteur enorm beïnvloed. Wie weet hoe haar leven en haar werk eruit hadden gezien als ze wel kinderen had gehad. We zullen het nooit weten…

Wat we wel weten, is dat Hilary Mantel een ontzettend sterke en moedige vrouw is die haar leven bloot durft te geven in haar boeiende autobiografie.

Geschreven bij De geest geven

Wanneer je houdt van de boeken van Hillary Mantel over de Franse Revolutie of over de Engelse tijd van Henry VIII, (met haar hoofdpersoon Cromwell) is het interessant iets te lezen over het leven van de auteur zelf, die in dit boek geestig en met afstand haar autobiografie schrijft.

Geschreven bij De geest geven

Wat ik goed vind aan dit artikel: Goede kwaliteit
Minder goed: Prijzig

Geschreven bij De geest geven

goede autobiografie van een zeer goede schrijfster

Geschreven bij De geest geven

Hilary Mantel – De geest geven
De historische figuren, die enorm sterk tot leven komen in de boeken van Hilary Mantel, fascineren mij bij het lezen van haar boeken. Dit dankzij haar bijna onwaarschijnlijke inleving. Ik was dus heel benieuwd, hoe ze over haar eigen zelf geleefde leven zou vertellen, want dat gebeurt in haar nieuwe boek “Giving up the goast”, vertaald met “De geest geven”. Daaraan zie je trouwens meteen hoe lastig vertalen is.
Boeiend om in de mooie beschrijvingen, metaforen en wijsheden die we van haar gewend zijn, te lezen over haar eigen leven. Niet eens zo veel over haar schrijverschap. Vooral over haar niet zo gelukkige jeugd en de pech van een lichaam dat haar eigenlijk in de steek laat. Deze twee meest ernstige onderwerpen uit haar leven voeren de boventoon en dat is ook begrijpelijk. Toch, ik had graag meer willen lezen over de liefde in haar leven, twee keer trouwen met dezelfde man is niet niks! En de jaren in Afrika, hoe speciaal dat zij daar geleefd heeft, dat vond ik verrassend. Ze is een bijzondere vrouw, uit dit boek blijkt dat ze al vanaf klein meisje anders is en niet helemaal bij haar omgeving of in de tijd hoort!

Geschreven bij De geest geven

Fantasierijk, geen minpunten