De meermin en de courtisane Een geschiedenis in drie delen

Geschreven bij De meermin en de courtisane

In de boekhandel werd ik al lekker gemaakt door de cover van het boek. Dit boek is een hardcover endat komt tegenwoordig niet meer zo veel voor en dat dat was voor mij aanleiding om het boek te pakken en daar heb ik dus absoluut geen spijt van want ondanks dat je terugga naar de 18e eeuw heb ik me gaan moment verveeld en ook het aankleden uitkleden werd beschreven en dan waande ik me in de vroegere tijd zonder dat het vraagtekens zette(wat ik eigenlijk best knap vond omdat wij best gewend zijn aan de gemakken van deze tijd)
Het boek heeft 3 delen. In het eerste deel leren de heer Hancock(Koopman) en Angelica Neal(Courtisane) elkaar kennen. Het tweede deel gaat vooral over Angelica en het laatste deel is de ontknoping waarbij de Meermin de gemene deler is.
Dit boek heb ik met zeer veel plezier gelezen, de schrijfster heeft het zo neergezet dat je het gevoel dat je daar zelf bij ben, zij neemt ons mee door het prachtige Londen met haar prettige schrijfstijl(dit boek is ook heel goed vertaald) en ondanks als ik maar een uurtje overhad ging ik toch verder lezen omdat je heel makkelijk in het verhaal kwam/bleef. Wat mij betreft een aanrader die mij zeer aangenaam heeft verrast en die ik zeker nog een keer wil lezen omdat ik ongetwijfeld het dan anders interpreteer doordat dit boek meerdere lagen heeft!

Mooie gedetailleerde beschrijving van de personages en de plaatsen/ruimten waarin zij zich bevinden. Blijft boeien ondanks het aantal pagina's. Heerlijk boek om bij weg te dromen.

Na het lezen van de achterflap was ik gelijk nieuwsgierig naar het verhaal de meermin en de courtisane.
Tijdens het lezen ging het verhaal wel een hele andere kant op dan mijn verwachtingen waren, je gaat toch altijd op een bepaalde manier een boek in.

Het verhaal begint in September 1785 in Londen waar meneer Hancock woont samen met zijn meid en nichtje Sukie.
Als op een dag de kapitein van zijn schip bij hem langs komt met de mededeling dat hij het schip heeft verkocht en daar iets beters voor terug heeft gekocht veranderd op slag het leven van Meneer Hancock.Hij heeft een echte dode zeemeermin, maar ééntje die hij natuurlijk kan tentoonstellen, want wie wil er nu geen echte zeemeermin zien.
Zo komt hij ook in aanraking met Angelica Neal een bekende courtisane.

Het verhaal wordt aan de ene kant vanuit meneer Hancock vertelt en je leert wat over het leven van een koopman in die tijd.
Aan de andere kant gaat het verhaal over Angelica Neal, en hoe het leven als courtisane is, maar ook hoe het was om in die tijd te leven als vrouw in Londen, wat we allemaal mis kon gaan zodat je in het wereldje van het oudste beroep ter wereld terecht kwam.

Deze historische roman van Imogen Hermes Gowar, is prachtig geschreven, ze gebruikt een mooi taalgebruik, maar ook passend bij die tijd.
Als je eenmaal in het verhaal zit is het gewoon echt genieten.
Ook heeft ze een beeldende stijl, waardoor je de huizen, jurken maar vooral de zeemeermin zie je goed voor je tijdens het lezen.

Dit debuut van Imogen Hermes Gowar smaakt zeker naar meer, en ga er vooral blanco in, Geniet!

De meermin en de courtisane van Imogen Hermes Gowar
Koopman Hancock krijgt bezoek van een van diens kapiteins. Die heeft zijn schip verkocht in ruil voor een dode meermin. Hancock is weduwnaar en zijn nichtje Sukie verzorgt zijn huishouding. Sukie adviseert hem de meermin tentoon te stellen en er geld mee te verdienen.
Madam Bet Chappell beheert een exclusieve club en wil de meermin graag huren om aan een hoger publiek voor te stellen. Hancock gaat erop in en woont in haar salon een voorstelling bij, een ballet: De sirenen en de zeelui, in gezelschap van Angelica Neal. Hij is verbijsterd en hij vertrekt. Angelica is van haar stuk gebracht: afgewezen door een armetierige koopman. Zij stort zich in de armen van George Rockingham.
Angelica gaat helemaal op in haar nieuwe liefde George en verwaarloost haar andere contacten. Hancock wil de meermin terug en verkoopt haar dan voor 20000 pond. Hij is weg van Angelica en wil haar verrassen met een levende meermin. Hij geeft opdracht om er een te vangen.
Als George breekt met Angelica en haar berooid achterlaat ontfermt Hancock zich over haar. Neemt haar in huis en voldoet zelfs aan haar wens om met haar te trouwen. Hij koopt een groot huis voor haar met in de tuin een grot.
Het is Jones gelukt een levende meermin te vinden. Het vat met daarin de meermin wordt in een loods gezet. Iedereen in de buurt raakt depressief. Er gebeuren allemaal nare dingen. Als de loods leeg moet neemt Hancock de meermin mee naar de grot in zijn tuin. Hij merkt niets meer van wat er om hem heen gebeurt.
Op een hele mooie wijze heeft de schrijfster verschillende verhalen in elkaar geweven. Hancock met zijn zoektocht naar de meermin, het leven van de 27-jarige Angelica en het leven van de meisjes in de salon van madam Chappell, waarbij dan ook nog het racisme wordt betrokken. Tussen de hoofdstukken door staan korte in cursief gedrukte stukken vanuit het perspectief van de zeemeermin. De schrijfstijl doet denken aan Jane Austen. Het is bijna niet te geloven dat iemand van deze tijd zich zo in het verleden – verhaal speelt in 1785 – heeft kunnen inleven. Het verhaal boeit en je blijft doorlezen.

Laat je niet afschrikken door het aantal pagina's: dit verhaal is zo mooi en meeslepend – en ergens misschien zelfs wel een beetje magisch of sprookjesachtig – dat je erdoorheen bent voor je het weet. De kern: vrouwelijkheid in het achttiende-eeuwse Londen, dat overigens echt tot leven komt door hoe de auteur de stad en al haar kleurrijke inwoners beschrijft. Een ongelooflijke aanrader als je van historische fictie houdt.

Geschreven bij De meermin en de courtisane

Super interessant inkijkje in het leven in Londen vroeger..

Als in 1785 een schipper van de koopman Jonas Hancock terugkeert van een lange zeereis, heeft hij het schip verkocht voor een meermin en is de verwarring groot.
Jonas Hancock besluit de meermin tentoon te stellen om iedereen de kans te geven haar te zien.
Wat dan volgt is een prachtige historische roman waarin Jonas in totaal andere kringen terecht komt dan hij gewend is met alles wat daar mee samengaat.
Hij wordt verliefd op Angelica Neal een courtisane en een grotere tegenstelling is niet denkbaar. De meermin houdt hen beide in de greep en er gebeuren onverklaarbare dingen.
De schrijfstijl is beeldend, meeslepend, helder en het tempo is rustig.
Je ziet als lezer in je hoofd de meermin, je krijgt sympathie voor bepaalde personen en ze laten je niet meer los.
De tijdssfeer wordt goed beschreven evenals de positie van de vrouw en de man, tevens de rijkdom en armoede. Dit is heel boeiend en interessant om te lezen.
Het boek heeft ruim 500 bladzijden maar het blijft je verrassen tot het eind. Je zou graag doorlezen, maar het boek stopt.
Imogen Hermes Gowar heeft met deze debuutroman een geweldig staaltje van vakvrouwschap neergezet dat we niet kunnen negeren.

Als mijnheer Hancock op een dag onverwachts bezoek krijgt van zijn kapitein Jones, krijgt hij te horen dat die zijn schip verkocht heeft in ruil voor een meermin. Noodgedwongen besluit Hancock dan, samen met zijn nichtje, om de meermin tentoon te stellen om het verlies weer goed te maken. De meermin blijkt een enorme menigte naar zich toe te trekken. Madam Chappell wil haar echter voor een kleiner publiek reserveren en huurt de meermin van mijnheer Hancock. Dat is al snel voorbij nadat Hancock geschokt is door hoe Chappell het feest rond de meermin inricht en zijn meermin dus terug laat halen. Ondertussen heeft hij wel kennisgemaakt met de courtisane Angelica en die ontmoeting zet zijn leven op zijn kop.

De meermin en de courtisane is een interessant verhaal over het leven van verschillende klassen in 1785. Imogen Hermes Gowar weet een duidelijk en gedetailleerd beeld te schetsen van deze tijd, waardoor liefhebbers van historische fictie hun hart kunnen ophalen. De meermin voegt daarnaast nog een magisch randje aan het verhaal toe.

Het verhaal bespreekt dus thema’s als klassenverschillen, maar ook het thema vrijheid wordt mooi uitgewerkt in dit boek. Verschillende personages (van Afrikaanse afkomst, courtisanes, de koopman Hancock) houden zich bezig met de vraag hoe ze vrij kunnen zijn en of echte vrijheid wel ooit te bereiken is. Juist door dit vanuit verschillende partijen te bespreken, geeft het een compleet beeld en wordt het een interessant vraagstuk. Dit soort thema’s geven het verhaal diepgang.

Het is een rustig boek waarin het verhaaltempo niet heel hoog ligt. Door de beeldende taal wordt het verhaal heel sfeervol. Prachtige zinnen, waarin de lezer steeds meer in kan ontdekken, volgen elkaar op. Een boek om te lezen en te herlezen, want er zit zoveel meer in het verhaal dan in eerste instantie lijkt.

Geschreven bij De meermin en de courtisane

een fijn te lezen verhaal

Imogen Hermes Gowar studeerde archeologie, antropologie en kunstgeschiedenis. Ze schreef eerder vooral korte verhalen. Daarmee won ze en beurs, die het haar mogelijk maakte een studie creatief schrijven te volgen . Dit boek is haar debuut.

Het boek begint in 1785. Jonas Hancock is een vermogend koopman, bezit enkele schepen en woont in Deptford, een voorstad van Londen. Hij is weduwnaar , 45 jaar, en leeft een rustig,wat saai, leven.
Een van zijn schepen wordt bemand onder leiding van kapitein Jones. Jones keert terug zonder schip.
Hij heeft het schip verkocht.
Jones heeft een gemummificeerd zeemeerminnetje meegebracht, gekocht van een Hollander die het van Japanse vissers heeft gekocht die het levend gevangen hebben. Volgens Jones kan Hancock het tentoonstellen en daarmee geld verdienen. Hancock ziet het eigenlijk niet zitten denkt aan zijn reputatie als reder.
Maar hij heeft geen keuze, dus gaat hij met hulp van zijn nichtje Sukie de zeemeermin tentoonstellen. Het wordt een groot succes en levert veel geld op.

Courtisane Angelica Neal leeft in Londen. Haar beschermheer is overleden en ze dreigt terug te moeten naar het exclusieve bordeel van Madam Bet Chappell.
Madam Chappell is zeer geinteresseert in de zeemeermin en wil deze tentoonstellen in haar bordeel. Ze biedt Hancock veel geld hiervoor. Hij stemt in. De tentoonstelling wordt geopend met een groot feest. Op dat feest ontmoeten Hancock en Angelica elkaar. Hancock vindt het feest pervers en vertrekt al snel. Toch kan hij Angelica niet vergeten. Maar Angelica voelt zich beledigd en begint een verhouding met George Rockingham en vergeet de wereld om haar heen.
Hancock verkoopt het zeemeerminnetje voor veel geld. Hij kan Angelica niet vergeten en weet dat hij haar voor zich kan winnen met een levend zeemeerminnetje. Hij stuurt Jones op pad o er eentje te vinden.
Rockingham is al snel uitgekeken op Angelica en laat haar berooid achter. Hancock ontfermd zich over haar, trouwt met haar en koopt een groot huis met een tuin met een grot.
Als het Jones lukt om een levend zeemeerminnetje te vinden bewaren ze het in een vat in een loods. De mensen in de omgeving van de loods worden erg depressief .Als de loods leeg moet neemt Hancock et zeemeerminnetje mee naar de grot in de tuin. Hij is helemaal in de ban van haar en merkt niet dat er in zijn omgeving vreemde dingen gebeuren.

Het verhaal is een mengeling van historische roman met mystiek. De achtergrond van de auteur is duidelijk merkbaar. Er zijn veel details over Londen in de 18e eeuw en het leven in die tijd beschreven. Je want jezelf in deze periode. Er zijn veel beschrijvingen van kunst . Eigenlijk is het boek opgebouwd uit drie delen: als eerste de introductie waarin de omgeving, de periode waarin het speelt,de karakters en de maatschappij beschreven word, deel twee waarin de relatie van Hancock met Angelica centraal staat en het derde deel rondom de echte zeemeermin

Het is makkelijk leesbaar, met een mooie zinsbouw met veel beeldende beschrijvingen . Af en toe doet het taalgebruik wat ouderwets aan.
Het verhaal is soms wat warrig. Al wordt wel duidelijk weergegeven vanuit welk perspectief ieder stuk geschreven is. Sommige verhaallijnen hebben een los eindje.
De karakters van de personen zijn wat oppervlakkig, het gaat nergens echt de diepte in.
De cover van het boek vind ik niet echt heel mooi, wel intrigerend. . De zeemeermin vind ik wat grof en te weinig mysterieus.