De olifant verdwijnt

Geschreven bij De olifant verdwijnt

Deze bundel bevat zes vroege, ongewone verhalen van HM, allemaal in de ik-vorm. Altijd geschreven in zijn lichtvoetige, laconieke stijl met op de achtergrond altijd muziek, lectuur en ideeën uit het Westen. Je moet ervan houden. Miljoenen lezers wereldwijd doen dat en zijn boeken zijn inmiddels in 30+ landen vertaald en uitgegeven.
Een eerdere lezer op deze site schreef terecht dat deze collectie een mager overzicht is van HM’s vroege verhalen: maar de NL uitgever, niet een mogelijk luie vertaler, beslist over de keuze uit een omvangrijk oeuvre van korte verhalen. En lezers zijn mogelijk ook veel andere vroege, slechte probeersels bespaard gebleven. Want ook niet alle zes van deze verhalen zijn even goed of briljant.
De hoogtepunten uit deze collectie zijn de twee (2) voorstudies: het titelverhaal, dat in 1993 in NL als roman verscheen. En vooral het laatste verhaal, “Opwindvogels en dinsdagse Vrouwen”, dat in 1994 als “De Opwindvogelkronieken” in romanvorm in NL uitkwam. Het is het beste verhaal in dit boek en volgens deze lezer ook Murakami’s beste roman.
Leuk boek voor echte fans.

Murakami's verhalenbundels schieten nog wel eens alle kanten op, zowel qua sfeer als kwalitatief. Des te verrassender is het dat 'De Olifant Verdwijnt' behoorlijk constant is. Natuurlijk, er zijn uitschieters als het beeldschone 'Slaap' en het hartverscheurende 'Hoe Ik Op Een Zonnige Ochtend In April Mijn 100 Procent Perfecte Meisje Tegenkwam', maar over de gehele linie is 'De Olifant Verdwijnt' erg sterk. Gedeeltelijk komt dat doordat er een soort thema door de verhalen heen loopt; vrijwel alle hoofdpersonen zitten vastgeroest in hun leven terwijl ze dat aanvankelijk niet doorhebben en Murakami brengt dat in bijna ieder verhaal over met een soort van melancholische kalmte en gelatenheid die zeer typerend is voor het gros van zijn werk. Ook is het fijn dat in deze uitgave van Atlas Contact eindelijk alle verhalen uit de oorspronkelijke Engelstalige verzameling 'The Elephant Vanishes' te lezen zijn. Zoals altijd bij Murakami zijn de verhalen af te raden voor mensen die echt iedere vraag beantwoord willen hebben, maar wie dat los kan laten en zich mee laat varen op de overweldigende sfeer heeft hier een prachtige leeservaring aan.

Geschreven bij De olifant verdwijnt

Persoonlijk kost het mij vaak moeite om echt gepakt te worden door een boek of een verhaal. Daar is bij dit boek geen sprake van!

De olifant verdwijnt bestaat uit 6 korte verhalen, die me na het lezen van de eerste 2 pagina's van het verhaal dwongen om het uit te lezen.

De grote kracht van het boek vind ik de vindingrijkheid en details waarmee Murakami droom en werkelijkheid door elkaar weet te schudden. Dingen die eigenlijk niet kunnen (olifantenfabriek) zodanig te vertellen dat het voor waar aangenomen wordt.

Ik ben verkocht, en ga zeker meer boeken kopen van Haruki Murakami. Met recht een auteur met cultstatus.

Schitterende verhalen die een heel speciale sfeer oproepen.

Geschreven bij De olifant verdwijnt

De verhalen van Marukami zijn kunstwerkjes op zich. Ze bezorgen je een glimlach en laten je soms met vraagtekens achter. De schrijfstijl is prettig, dit boek heb ik in twee avonden uitgelezen. Mijn favoriete verhaal uit deze bundel was het verhaal "De Dansende Dwerg", waarin de olifantenfabriek zo beschreven werd dat je nog gaat geloven dat het bestaat.

Een mooi boek als je van dit soort literatuur houdt.

Grappig, Fantasierijk, geen minpunten

Geschreven bij De olifant verdwijnt

Het boek de olifan verdwijnt is een leuk luchtig en lekker gek boek. Er zitten bijzondere verhalen in over dansende kabouters, de olifant die in stukken wordt gemaakt en de overval op de fastfood winkels. Dan zijn er nog schuurtjes die de brand in gaan en tv mannetjes. Kortom een prima Murakami.

Het grootste nadeel van dit boek was dat ik het boek "De Opwindkronieken" al heb gelezen en het laatste verhaaltje daar rechtstreeks uit gekopieerd was. Jammer.

Wat ik goed vind aan dit artikel: fantasierijk.

Het magisch realisme van Haruki Murakami is vol rare verhalen die heel realistisch klinken maar toch ergens een beetje magie in hun hebben. Dansende dwergen, een rijke zakenman die schuurtjes in brand steekt en een vloek die een man dwingt om een tweede broodjeszaak te overvallen, dit vind je allemaal terug in deze bundeling van zes kortverhalen. Het boek laat je als lezer meer vragen achter dan antwoorden, maar toch zul je het gevoel hebben dat elk verhaal volledig is. De enige negatieve puntjes zijn dat je het boek in een dag snel afgelezen hebt en dat hoofdpersonage voor bijna elk verhaal een man is van ongeveer dezelfde leeftijd; een beetje diversiteit zou het voor mij interessanter hebben gemaakt. De verhaaltjes gingen voor mij over meer dan alleen absurditeiten, ik denk dat de auteur met opzet metaforen gebruikt heeft om commentaar te geven op maatschappelijke problemen, wat ik persoonlijk altijd goed vind. De schrijfstijl is zeer gedetailleerd maar toch lees je het heel vlot, soms wil je zelfs meer details. 'De olifant verdwijnt' is zeker een aanrader!