De zaak Magritte

Geschreven bij De zaak Magritte

Na de dood van zijn vrouw Camille kwijnt rechercheur Alex Berger letterlijk weg. Hij komt niet meer buiten, zijn huis is een puinhoop, alcohol blijft hem verdoven. Kortom, het kan hem allemaal niets meer schelen. Totdat Novak, een derderangs crimineel, vrijkomt en Berger door commissaris Leroux gevraagd wordt om terug bij het team aan te sluiten. Heel wat herinneringen komen terug boven drijven en Berger neemt, eerst niet van harte, het aanbod aan. De samenwerking met zijn oud-collega's verloopt stroef en Berger besluit om alleen op onderzoek te gaan. Stap voor stap legt hij het mysterie van de moorden bloot, dit in combinatie met de link die er is tussen de slachtoffers is. Tussen Brussel en Parijs, met de demonen die nog steeds in zijn hoofd spoken om Camille, neemt Berger een beslissing.

'Ik ben geen kunstenaar, liefste..... Ik kan van je dood niets moois maken'

Net als in zijn vorige boeken is Coppers' schrijfstijl zeer toegankelijk. Geen ingewikkelde zinnen of moeilijke woorden. Het verhaal leest daardoor vlot met de juist gedoseerde spanning op de juiste momenten. Je wordt ondergedompeld in zijn detail voor sfeerbeelden en mede daardoor is ook dit boek weer filmisch neergezet. Hij weet waarover hij het heeft, heeft kennis van zaken en dat maakt dat het boek geloofwaardig overkomt, net als zijn personages.

Dit boek is bovendien een eerbetoon, een hommage aan René Magritte, een Belgisch surrealistisch kunstschilder. De titel dekt in dit geval de lading. Coppers verwerkt de werken van Magritte dusdanig in het verhaal dat alles verwijst naar Magritte. En net daardoor krijgt bij de recherche deze zaak ook deze titel mee, 'De zaak Magritte'.

'Een lofzang op de verbeelding'

De manier waarop Coppers het rouwproces van Berger beschrijft en verwerkt maakt dit verhaal menselijk en levendig. Het verlies van zijn geliefde, het immense verdriet dat daarmee gepaard gaat, het isolement waarin Berger zit worden zo beeldend beschreven dat het je langs de ene kant ontzettend aangrijpt terwijl je probeert om dit te begrijpen, maar langs de andere kant wil je Berger ook eens goed door elkaar schudden om zijn leven terug op de rails te krijgen. Ik vind het erg knap van Coppers om als misdaadauteur zulke intens trieste gevoelens over te brengen naar de lezer.

Het aangename bij Coppers' boeken is dat je gelijk mee in het verhaal zit. Ook nu is dat niet anders. De opbouw naar de plot toe is zowel subliem als subtiel. Beetje bij beetje kom je meer te weten over hoe alles in elkaar zit, hoe het schuldgevoel aan Berger vreet en hoe hij op een gegeven moment 'vrede' heeft met dit gevoel en een beslissing neemt. De plot is verrassend, zeer verrassend. Op geen enkel moment in het verhaal zie je dit aankomen. Chapeau!

Mijn verwachtingen zijn meer dan uitgekomen. Waar ik dacht dat dit boek eerder in de lijn van de Liese Meerhout serie zou liggen, bleek dit ongegrond. Met Berger heeft Coppers een totaal nieuw personage gecreëerd en 'I like it'! Een gebroken man die wegkwijnt in zijn verdriet, maar uiteindelijk een allesomvattende beslissing neemt.

Coppers heeft het weer gedaan. Op zijn gekende manier heeft hij 'De zaak Magritte' neergezet met een totaal nieuw personage. Vlot en beeldend geschreven, met twee verhaallijnen die feilloos in elkaar overlopen. Enerzijds de moorden, anderzijds Bergers rouwproces. Fenomenaal hoe hij intens verdriet, terreur en moord in één misdaadverhaal realiseert, maar vooral hoe menselijk en geloofwaardig het allemaal blijft. Coppers, hij blijft verbazen!!

4 dikke sterren voor Alex Berger!

Geschreven bij De zaak Magritte

Dit is echt een boek dat begint bij de cover. Een cover die misschien niet
helemaal hedendaags oogt, maar die een zeer mooi werk van Magritte toont.
De cover is een belangrijke link naar het verhaal, tijdens het lezen wordt
het duidelijk dat de plot en de cover een perfecte match zijn.

Wanneer ik dan het boek open sla, valt als eerste de strakke en moderne
typografie en vormgeving me op, dat alleen al geeft me een zeer aangenaam
gevoel tijdens het lezen.

‘Alles wat we zien, verbergt iets anders. We willen altijd ontdekken wat er
echter het zichtbare verborgen ligt.’ - Renée Magritte

En dan raak ik vanaf de proloog onmiddellijk gevangen door het boek,
wegleggen is vanaf nu zeer moeilijk. In het boek lopen 2 verhaallijnen door
elkaar. Enerzijds zijn er de bizarre moorden, anderzijds probeert Alex
Berger het verlies van zijn vrouw te verwerken. Beide verhaallijnen lopen
mooi door elkaar, en er is een duidelijke link tussen de twee. Het grote
gemis, het verlies loopt als een rode draad doorheen heel het boek. Een
rode draad die ook zeer belangrijk is voor het verhaal. Knap gedaan!

Coppers munt uit door zijn beschrijvende stijl. Zowel de omgeving, de
locaties als de personages worden zeer beeldend voorgesteld. Je loopt bijna
letterlijk mee rond in Brussel en Parijs. Je kijkt als het ware mee door de
ogen van de personages. En ook van de dialogen lijk je bijna deel uit te
maken.
Verder is het verhaal zelf zeer knap opgebouwd. Stap voor stap komen er
nieuwe elementen vrij. Zowel in het onderzoek naar de moorden, als in het
leven van Berger. De spanning naar de moorden stijgt en tegelijk lijkt
Berger beetje bij beetje vooruitgang te boeken in zijn rouwproces.

Ik was zeer nieuwsgierig naar de ontknoping. En wat voor een ontknoping, ik
ben er compleet door verrast. Dit had ik totaal niet zien aankomen, ik was
helemaal op het verkeerde been gezet. Maar wat mij het meest heeft geraakt
in het boek, is hoe Coppers het verlies, de pijn, de vragen, het gemis van
Berger weet te beschrijven. Het deed me dikwijls kippenvel krijgen. Het
maakte me pijnlijk duidelijk hoe nabestaanden zich moeten voelen, waar zijn
mee worstelen. Nabestaanden zijn ook slachtoffers. Jammer genoeg een zeer
actueel gegeven.

Coppers weet met dit boek de bijna surreële tijden van aanslagen, te
combineren met het surrealisme van Magritte.

Om het met de prachtige woorden van Coppers zelf te zeggen : “Mijn
eerbetoon aan Magritte is in de eerste plaats een lofzang op de
verbeelding. Maar in surreële tijden als deze wil ik bovenal het recht op
liefde en vrijheid bezingen. Dit is, wat mij betreft, grenzeloos”

Ik geef het boek graag 4 kunstige sterren.

Geschreven bij De zaak Magritte

Ik was erg benieuwd naar dit boek, gezien het een “eerbetoon” is aan de Belgische kunstenaar René Magritte. Ik houd van kunst en het lijkt mij niet eenvoudig een thriller te schrijven als eerbetoon aan een schilder. Maar Toni Coppers is hier met glans in geslaagd. Ik ken wel de werken van Magritte, maar bij het lezen van het boek werd ik geprikkeld om de schilderijen toch nog een keertje op te zoeken, zo kon ik ze nog eens in detail bekijken.
Niet alleen schilderijen van Magritte heb ik opgezocht, maar ook de verschillende locaties in Brussel en Parijs boeiden mij. Zo was ik nieuwsgierig naar “Le Saillant de l’Yser”, waar voormalig inspecteur Berger woont en de begraafplaats van Schaarbeek. Ja, ik heb heel wat bijgeleerd over Brussel, de plaats waar ik elke werkdag naartoe pendel. Alleen al hiervoor geef ik Toni Coppers een dikke pluim. Het is duidelijk dat Toni Coppers zijn research zeer uitgebreid en tot in de kleinste details heeft uitgevoerd.

De personages in het boek, zijn goed uitgewerkt. Wat me opviel, omdat ik me er soms in andere boeken en tv-series aan erger, is dat de Franse politie effectief Frans sprak en de Belgische Nederlands. Meestal spreken alle personages in de taal waarin het boek is geschreven en wordt er hier geen rekening mee gehouden. Zo was de vrouw van Berger van oorsprong uit Parijs, dus ook Franstalig, en werd hier dus rekening mee gehouden in het verhaal. Dit heeft Toni Coppers trouwens op een zeer knappe manier weten te brengen in zijn boek.
Verder heeft hij een vlotte en beeldende schrijfstijl, ik kan mij zo voorstellen hoe inspecteur Berger, Novak, Cavani, etc….eruit zien en hoe zij zich voelen. Zelfs de nevenpersonages worden uitvoerig omschreven.
Het boek is niet alleen een sterke misdaadroman maar het thema psychologie komt ook zeer goed naar voor. Wat doet het met de mens wanneer we iemand op een abrupte manier verliezen, van de ene dag op de andere zijn we onze geliefde kwijt zonder afscheid te kunnen nemen, hoe voelen we ons en hoe reageren we hierop. Het heeft me geraakt en aan het denken gezet.

Persoonlijk vond ik de frontcover van het boek wat oubollig en dus ook minder aantrekkelijk. Laat jullie dus niet door de cover beïnvloeden, want het boek is zeker de moeite waard om te lezen.

Voor deze uitstekende prestatie van Toni Coppers geef ik het boek dan ook een 4 sterren. Dit smaakt dus duidelijk naar meer inspecteur Berger – misdaadromans.

Geschreven bij De zaak Magritte

De zaak Magritte. door Toni Coppers 30 sept. 2017

Dit is een eerbetoon aan de René Magritte een Belgisch surrealistisch kunstschilder die dit jaar precies 50 jaar geleden, op 15 augustus 1967 is overleden.

Een goede reden om deze schilder, waarvan iedereen zeker een aantal werken kent, te herdenken met allerlei activiteiten. Neem maar eens een kijkje op deze website van WPG.

Toni Coppers heeft van de erven van Magritte de vraag gekregen of hij dit wou doen en ik vind dat hij daar echt in is geslaagd een mooi eerbetoon neer te zetten!

Het verhaal is supergoed in elkaar gezet en lees van begin tot eind super goed weg.

De hoofdpersoon Brusselse rechercheur Alex Berger, is na de tragische dood van zijn vrouw in een diep dal geraakt. Eigenlijk doet hij niet zoveel meer met zijn leven, en is aan de drank geraakt.

Nu is een gevangenen ontsnapt waar hij voordat die in de gevangenis zat veel mee gesproken heeft en hij wordt gevraagd om hulp.
En omdat er ook een paar rare doden gevonden worden met in de buurt van hem een briefje met daarom “ceci n’est pas un suicide” en de manier waarop de lijken liggen wat erg verwarrend is.

Eigenlijk heeft Alex er geen zin in om te helpen maar als hij een link naar de dood van zijn vrouw ziet, gaat hij er vol voor.

Ik heb genoten en boek was ook te snel uit volgens mij!!!!
ik geef het zelf 5 sterren!!!

Snel geleverd en snel uitgelezen. Top

Alex Berger zit diep in de put. Na het overlijden van zijn vrouw bij de aanslagen in Parijs is hij een emotioneel wrak. Hij heeft zijn werk als rechercheur moeten neerleggen en brengt zijn dagen depressief en drinkend door. Dan worden er twee vrouwen vermoord en wijst alles in de richting van één specifieke dader, een oude bekende van Alex. Hem wordt gevraagd of hij bij het moordonderzoek wil helpen, omdat hij de dader door en door kent. In eerste instantie weigert Alex, maar uiteindelijk voelt hij toch de roeping om achter de dader aan te gaan.

Auteur Toni Coppers is een bekende Vlaamse auteur van misdaadromans. Eerder schreef hij een serie over de Antwerpse politiecommissaris Liese Meerhout. Deze serie is verfilmd voor de Vlaamse omroep VRT onder de titel Coppers. De zaak Magritte is het eerste deel van een nieuwe serie van Toni Coppers, met oud-rechercheur Alex Berger in de hoofdrol. De zaak Magritte werd genomineerd voor de Hercule Poirot Prijs in 2017. Inmiddels is van deze serie over Alex Berger ook het tweede deel verschenen: Val.

In 2017 was het 50 jaar geleden dat de Belgische kunstenaar Magritte is overleden. 2017 was dan ook het jaar van Magritte. Deze kunstenaar is onder andere bekend geworden door zijn schilderij: La trahison des images (Het verraad van de voorstelling). Toni Coppers is door zijn erven benaderd om een misdaadroman te schrijven die de wereld van de schilder eer zou aandoen. Dit heeft geresulteerd in deze thriller: De zaak Magritte. Op de cover van het boek prijkt ook de welbekende pijp uit een van de kunstwerken van Magritte. Regelmatig wordt in deze thriller subtiel verwezen naar werken van Magritte, waardoor dit boek een eerbetoon is aan deze kunstenaar.

De zaak Magritte is het eerste deel van een misdaadserie met oud-rechercheur Alex Berger in de hoofdrol. Berger is een boeiend personage. In het verleden was hij een toegewijd en goed rechercheur, maar door de dood van zijn vrouw is hij veranderd in een depressieve man die veel te veel drinkt om zijn verdriet te vergeten. Door het moordonderzoek wordt Alex Berger gedwongen om weer in contact te komen met mensen, zoals zijn oud-collega’s. Dit gaat moeizaam, maar helpt hem om weer verder te gaan in het leven.

Auteur Toni Coppers heeft een prettige schrijfstijl. In het verhaal is aan de ene kant aandacht voor het persoonlijk leven van Alex Berger en zijn strubbelingen omtrent het verlies van zijn vrouw. Daarnaast loopt er door het verhaal spanning in verband met het moordonderzoek. De dader lijkt bekend, maar hoe kan deze ogenschijnlijk “simpele man” deze doordachte moorden hebben gepleegd?

De zaak Magritte is een boeiende thriller van de Vlaamse auteur Toni Coppers. Dit eerste deel van deze nieuwe misdaadserie met oud-rechercheur Alex Berger smaakt zeker naar meer. Ik waardeer deze thriller met 4 sterren.

Gelezen en gerecenseerd voor In de boekenkast, zie voor meer recensies: indeboekenkast.com

Geschreven bij De zaak Magritte

Een boek van Toni Coppers is altijd ged... deze zit beetje uit de normale setting (met Liese Meerhout) maar ik kan hem zeker aanraden!

Geschreven bij De zaak Magritte

Geen woord teveel gebruikt Toni Coppers om mij als lezer aan zijn lippen te laten hangen. Hierdoor heeft elk woord betekenis en hakt het verhaal er ontzettend in. De eenzaamheid, de wanhoop en het schuldgevoel, die rechercheur Alex Berger ondervindt na de dood van zijn vrouw bij een terroristische aanslag in Parijs, zijn zo ontzettend goed beschreven dat ik na het lezen van dit boek een soort van aangeslagen achterbleef. Dit in combinatie met de verhaallijn van de moorden en de daaraan gekoppelde achtergronden die haarfijn gefileerd worden door Copper maken dit ook een boek om niet snel uit mijn gedachten te krijgen… oh ja, laten wij vooral het sausje Margritte niet vergeten, briljant in deze thriller verwerkt, chapeau! Tijd om zijn andere werk snel te gaan lezen, want het smaakt zeker naar meer!

Geschreven bij De zaak Magritte

Een in NL onbekende Belgische thrillerschrijver, die zeer de moeite waard is om 'ontdekt' te worden. Kan helaas niet in de NL boekhandel worden gekocht, maar dus wel via Bol.com en de Belgische boekhandel uiteraard. Boek is door degeen, aan wie ik (of beter gezegd: de Kerstman) het kado heb gedaan, zeer gewaardeerd. En heeft inmiddels via Bol.com geleid tot een volgende aankoop van een boek van deze auteur.

Geschreven bij De zaak Magritte

vlot geschreven