De zussen Van Gogh

Geschreven bij De zussen Van Gogh

Dit boek gaat over de zussen van Vincent van Gogh. Het gezin Van Gogh bestond uit zes kinderen, waarvan de bekendste Vincent is. Maar het verhaal van zijn andere broers en zussen is vrijwel onbekend. Dit boek haalt vooral de zussen van Vincent naar voren, Anna, Lies en Wil. Zij groeien op in een tijd dat er voor het eerst met een trein lange afstanden konden worden gereden en de tijd dat de vrouwenbeweging nog in de kinderschoenen stond. Het eind van de 19e eeuw, een fascinerende tijd met turbulente ontwikkelingen.
De titel van het boek doet vermoeden dat het enkel over de zussen Van Gogh zal gaan maar de schrijver kiest er voor om ook de andere familieleden, vader, moeder ,broers en overige familieleden de revue te laten passeren. Er staat een zeer uitgebreide stamboom achter in het boek, iets wat tijdens het lezen erg makkelijk is. Er staan namelijk veel data en personen in. In het begin moet je hier wel aan wennen.
Alle familieleden komen aan bod, er wordt door de schrijver goed op hun karakters in gegaan. Vincent vind ik nog steeds een intrigerende persoonlijkheid. Van de zussen kan ik me het best verplaatsen in Wil. Dit heeft vooral te maken met de band en bepaalde overeenkomsten die ze met Vincent had. Het is niet uit te leggen wat precies, dat zou te veel van het boek prijsgeven.
Je leert het gezin kennen als een hecht gezin. Ze maken heel wat mee als gezin maar ook individueel. Je komt er achter hoe men in die tijd over bepaalde dingen dacht en welke invloed het geloof speelde. Sommige dingen die toen raar waren, zijn nu normaal. Hoewel soms lijkt het alsof we er nog niks van geleerd hebben van dingen die toen gebeurden. Ze mochten studeren en werken, dat is echt een openbaring voor mij.
Het boek is mooi vorm gegeven met een deel van een schilderij erop met de zussen, als je het verhaal gelezen hebt, snap je waarom er voor dit schilderij is gekozen.
Er staan veel informatieve stukjes in met handgeschreven brieven van de zussen aan elkaar en aan de familie, met pentekeningen van Vincent en in het midden zit een fullcolour bijlage met de schilderijen waar het in dit boek over gaat.
De auteur is er in geslaagd een interessant boek te schrijven over het lief en leed van de van Goghjes. Een mooie biografie over dit bijzondere gezin.

Geschreven bij De zussen Van Gogh

Kunsthistoricus Willem-Jan Verlinde beschrijft in “De zussen Van Gogh” Anna, Lies en Wil van Gogh, de zussen van Vincent, Theo en Cor. Zij hebben altijd in de schaduw van hun beroemde broers Vincent en, in mindere mate, Theo gestaan. Daarnaast wordt een prachtig tijdsbeeld geschapen van het leven tijdens de tweede helft van de 19e en het begin van de 20e eeuw. De zussen Van Gogh groeien op in een tijd van grote veranderingen. Voor het eerst kunnen lange afstanden in vrij korte tijd overbrugd worden met de trein, daarnaast is het de tijd van de opkomst van de vrouwenbeweging.

Vader Van Gogh is dominee in Noord-Brabant, een overwegend katholieke provincie. Dit heeft grote invloed op de kinderen, mede omdat het voor hun vader belangrijk is dat niet alleen zijn protestantse gemeenteleden in nood geholpen worden, maar dat iedereen die hulp nodig heeft die moet krijgen. Van jongs af leren zij daardoor belangstelling te hebben voor anderen.
De ouders vinden het belangrijk dat zowel de zonen als de dochters een goede opleiding krijgen. Omdat scholing in de plaatsen waar zij wonen niet voldoende is, gaan de meisjes naar kostschool, ondanks het feit dat ze het financieel niet echt breed hebben.
Het levensverhaal van de zussen Van Gogh wordt beschreven aan de hand van honderden brieven die bewaard zijn gebleven. Dit is slechts een deel van de duizenden brieven die geschreven zijn. De persoonlijke ontwikkeling van de vrouwen komt hier voor een deel uit naar voren en ook onderwerpen die gevoelig liggen worden besproken, helaas wordt uit de bewaarde brieven niet alles duidelijk
Alle broers en zussen hebben een verbinding met de kunst. Zij schilderen of tekenen, maken gedichten en verhalen of zijn werkzaam in de kunsthandel.
Daarnaast hebben een aantal van de gezinsleden ook te kampen met psychische problemen. Deels door medische oorzaken (syfilis), maar depressie komt in de hele familie ook veel voor. En bij Wil is waarschijnlijk door haar geaardheid de oorzaak, al was het in die tijd nog een taboe en staat er in de brieven niets over.
Erg mooi aan dit boek is dat het niet alleen een kroniek van een gezin is, maar dat de kunst(historie) volop naar voren komt. Dat kan ook haast niet anders met een broer als Vincent. In het boek staan tal van tekeningen en schilderijen, wat het niet alleen een interessant boek om te lezen maakt, maar ook een erg mooi boek om in te kijken. Op de voorkant van het boek staat een deel van een schilderij. In de loop van het boek wordt duidelijk waarom voor deze omslag gekozen is.

Het boek begint met voorouders van de zussen en achterin staat de stamboom. Door op deze manier te beginnen, weet je meteen hoe de familie in elkaar zit en waar zij gewoond hebben. Dit is een goed gekozen begin, omdat je dan ook weet wie de familieleden zijn waar de gezinsleden regelmatig op bezoek gaan.

Geschreven bij De zussen Van Gogh

Willem-Jan Verlinden heeft een zeer aangename schrijfstijl. In de eerste hoofdstukken komen veel feiten en datums aan bod en moet je als lezer alert blijven. Door de afwisseling van feiten, anekdotes, brieffragmenten, foto's,... is het aangenaam om te lezen. Je merkt meteen dat de informatie zeer goed onderbouwd is! Het boek schetst een zeer duidelijk tijdsbeeld van de periode eind 19de eeuw, begin 20ste eeuw. De historische achtergrond geeft vaak de beweegreden weer van het doen en laten van de familie Van Gogh. De zussen zoeken ieder hun eigen weg, al vanaf hun jeugd. Ze krijgen vele kansen aangeboden maar blijken toch steeds zoekend te zijn naar zichzelf.

Het boek is zeer zorgvuldig en duidelijk is opgebouwd. In de inhoudstafel staan steeds de plaatsnamen en tijdsperiode vermeld, soms wel een goede hulp om het juiste tijdsbeeld te hebben. Het boek verloopt grotendeels chronologisch zodat het goed te volgen is. De hoofdstukken zijn niet te lang. De documentatie (foto's, brieffragmenten,...) zijn mooi en interessant, een goede aanvulling!! De stamboom achteraan is wel nodig om de familiegeschiedenis goed te kunnen volgen, vooral in het eerste deel van het boek. De verantwoording en dankwoord hebben zeker een toegevoegde waarde, een goed beeld van de schrijver en het opzoekwerk! De uitgebreide literatuurlijst, register en afkomst van de afbeeldingen zullen zeker een grote meerwaarde hebben voor de lezers die nog verder op het onderwerp willen ingaan en nog extra informatie willen opzoeken.

  

Geschreven bij De zussen Van Gogh

Vlot geschreven boek, met veel achtergrondmateriaal dat ik niet (vaak) in andere boeken over Vincent van Gogh heb gelezen. Zijn zussen waren net zulke briefschrijvers als hij, de hele familie schreef veel brieven. Dat de auteur zich daarin heeft verdiept, levert een verdieping van de familie met wie Vincent van Gogh leefde en zijn tijd. Een aanrader!

Wie in Zundert en Etten-Leur in de voetsporen van schilder Vincent van Gogh gewandeld en een Rembrandt-boottocht in Leiden meegemaakt heeft waar moeder Carpentus met dochters ook woonde, wil meer weten over de vrouwen in de familie. In Ermelo, waar ik woon, bezocht ik nogal onopvallende plekken op landgoed Veldwijk: twee uit elkaar liggende oude begraafplaatsen. Op het verst van het ziekenhuis gelegen patiënten-begrafenisveld is, ongeveer in het midden, direct naast het pad, Willemien van Gogh, een van de drie zussen van Vincent, begraven. Een sober beschreven, inmiddels gehavende steen geeft dit aan. Over haar wist ik weinig en via dit boek heb ik een zeer goed beeld gekregen over de tijd waarin de familie in Brabant leefde. Ook las ik daar dat depressie, de psychiatrische ziekte die in dit gezin veel voorkwam, vrijwel zeker van moeders kant geërfd was. Moeder van Gogh-Carpentus hield veel van bloemen en tekende ook goed en ook dochter Willemien blijkt er aanleg voor te hebben gehad. Zij had, als langdurige vrijgezel diverse baantjes gehad, ook in het buitenland en bleek feministe te zijn geweest.Toen ze begin 30 jaar was kwam ze als patiënte op het toen moderne Veldwijk ziekenhuisterrein waar ze nog 40 jaar verbleef. Omdat haar leven vanwege haar constitutie geen bloeiperiode kende, heb ik na het lezen van dit boek een creatieve gedenkplaat in zonnebloem- en herfstkleuren gemaakt met de nadruk op dat zij een dochter was van moeder Carpentus en vader van Gogh. Zodat beide vrouwen even voor het voetlicht gebracht worden. Dit boek nodigt uit om verder op reis te gaan naar Nuenen en nog meer plaatsen waar het gezin van Gogh raakvlakken mee had. En mij stimuleerde het ook nog tot creativiteit. Mogelijk toon ik rond Allerzielen mijn gedenkcreatie aan de dienst Geestelijke Verzorging van GGZ- Meerkanten-Veldwijk, zodat het gesprekken op gang kan brengen bij de bewoners en wie weet er creativiteit ontplooid kan worden in het belang van hun gezondheidssituatie.

Geschreven bij De zussen Van Gogh

Het is een heel erg interessant en boeiend boek dat een heel mooi inkijkje geeft in de tweede helft van de 19e eeuw en begin 20e eeuw. Hoe het in het gezinsleven van de familie Van Gogh eraan toe ging, hoe men dacht en wat men deed, hoe de ouders dachten en wat ze deden, hoe het de zussen en broers later verging. Sommige dingen verbaasde me, maar moest dan echt even bedenken dat het toen heel normaal was voor die tijd en andere dingen zijn weer duidelijk dat het van alle tijden is, alleen ging men er toen vaak anders mee om dan tegenwoordig. Hoewel... soms gaat er men nog zo mee om. Lees het boek maar om te begrijpen wat ik bedoel. ;)
Sommige dingen wist ik en dan met name het stukje over Vincent (wie kent hem niet? ;)) en Theo, maar andere dingen en dan met name over de ouders en zijn zussen (wist wel dat Vincent zussen had) weer niet.
Het is in ieder geval vlot en duidelijk geschreven, maar moest soms toch een zin overnieuw lezen om zeker te weten dat ik het goed las, maar dat lag aan mij en niet aan de schrijver.
Na het lezen van het boek, begreep pas waarom er voor de cover is gekozen zoals die is en vind hem er echt bij passen.
Een mooie quote van Theo en wat zeker is uitgekomen vind ik: "Hij zal zeker niet vergeten worden.¨
Maar ik denk dat na het lezen van dit boek, de zussen en broers ook niet vergeten zullen worden. Ze zitten vast te glimlachen op hun wolk hierboven.
Het boek ga ik zeker houden en mijn man aansporen om die ook te lezen, want eigenlijk zou iedereen dit boek moeten lezen. Zelf zal ik het boek vast ook wel nog een keer gaan lezen.

Leuk om te weten dat er meer kinderen in het gezin Van Gogh waren dan Vincent en Theo. Over hen kom je ook het een en ander te weten, maar het gaat om het totale gezinsleven en hun woonplaatsen. Heel informatief. De zussen waren ieder bijzondere vrouwen in hun tijd. De schrijver heeft aardig wat onderzoek gepleegd, vooral uit de correspondentie die bewaard is gebleven.

Interessant boek over het gezin van Van Gogh. Nooit geweten dat Vincent van Gogh nog zussen had. Boek heeft mij geboeid van begin tot het eind.

Willem-Jan Verlinden heeft een prachtige manier van schrijven.
Ik wist dat Vincent van Gogh uit een groot gezin kwam, maar was niet op de hoogte van het feit dat hier een prachtig boek over was geschreven, waarin de correspondentie uiteindelijk mij het meeste zicht heeft geboden op de onderlinge verstandhouding tussen de kinderen van Gogh. Hoe men in die tijd dacht over relaties tussen de bewoners van de plaatsen waar vader van Gogh werkzaam was en het gezin van Gogh. Een protestante familie, notabelen in die tijd, en de overige bewoners van de overwegend katholieke dorpen. Daarbij niet geboren in Brabant. Het zal niet gemakkelijk zijn geweest. Bij het lezen van dit boek had ik af en toe medelijden met Vincent. Hij zal het ongetwijfeld zwaar hebben gehad, eenling, teruggetrokken, een niet optimale verstandhouding met zijn vader (en ik vermoed ook met zijn moeder). Uiteindelijk heeft schoonzusje Jo Bonger, een prachtige vrouw, de zaken goed over- en voorzien. Gelukkig heeft zij er voor gezorgd dat er veel documentatie bewaard is gebleven.
Ik wil schrijver zo graag een compliment geven met dit werkelijk boeiende (en integere) boek. Ik heb het met zoveel plezier en belangstelling gelezen.
Ik woon al jaren in het noorden van het land, maar geboren in ’s-Hertogenbosch, kwam ik als kleuter bij mijn tante en peetoom Van Lanschot, zij woonden op Zwijnsbergen. Ongetwijfeld heeft hun pad zich gekruist met de familie Verlinden. ( waarschijnlijk voel ik een linkje naar het toenmalige ziekenhuis in mijn geboorteplaats). Ik vind het verrassend dat ik in het boek een foto van Zwijnsbergen zag afgebeeld. Heel bijzonder, dit geeft heimwee naar Brabant, met dank aan Vincent (en Willem-Jan Verlinden).
Nog verrassender vond ik het om bij het dankwoord van Verlinden de naam van W. Grientschnig tegen te komen. Als operatie-assistente heb ik begin jaren zeventig een paar jaar voor hem gewerkt in Groningen.
Willem-Jan, erg bedankt voor je prachtige boek, ik heb er van genoten.

Heb je alles over Vincent gelezen blijkt hij naast 2 broers ook 3 zussen te hebben.De schrijver vertelt over hen een onderhoudend verhaal.