Exit

Exit van Tim Kestens is een boek voor jongeren dat vooral gaat over zelfmoord, drugs en verantwoordelijkheid. Dit verhaal is niet voor watjes. Nee, zeker niet! Het is adembenemend en na het helemaal gelezen te hebben word je wel even stil. Je begint na te denken over het begrip zelfmoord. (Kan je de schuld op iemand steken bij een zelfdoding? Is er leven na de dood?) Want al wat er zich in het verhaal afspeelt is opeens niet ver meer van je bed verwijderd. De eerste lezer die bij het lezen van dit boek onbewogen blijft, moet nog geboren worden.
Bas (de koning), Thijs (de puistige prins), Jelle (mister IQ) en Finn (de blonde ridder) zijn vier beste vrienden die een nogal losbandig en zorgeloos puberleventje leiden waarbij drugs betrokken zijn . Op een schooldag staan ze in hun gebruikelijke gespreksvierkant en merken ze enkele groepjes leerlingen op die wenen. Ze beginnen allerlei grappige dingen te fantaseren over wat er zou kunnen gebeurd zijn. Maar wanneer ze later vernemen van de directeur dat Leon, hun klasgenoot, overleden is, slaat hun vrolijkheid om tot puur ongeloof en wanhoop. Opeens verandert hun leven helemaal en staan ze met hun rug tegen de muur. Later kom je te weten dat ze betrokken zijn bij Leons dood, en hier gaan ze alle vier anders mee om.
Het verhaal is origineel omdat het in een meervoudig perspectief geschreven is met de vier vrienden als ik-vertellers. Ook zijn er veel flash-backs waarin de onstuimige tienerjaren beschreven worden. Het is een zeer sterk verhaal, maar er zijn soms langdradige stukken (bv. de manier waarop de vrienden de dood van Leon verwerken is eerder eentonig). Op de schrijfwijze van Tim Kestens valt weinig aan te merken. Toch komen sommige stilistische zinnen ietwat te verzonnen over.
Exit is tot nog toe het enige boek van Kestens maar is meteen genomineerd voor de Kinder- en Jeugdjury. De auteur heeft nog geen prijzen te pakken gekregen.
Het boek heeft veel en ook, volgens mij, terechte positieve commentaar gekregen van allerlei lezers. Dit was voor mij één van de mooiste boeken die ik heb gelezen in de voorbije jaren. Het is er zeker één om in te kaderen.

Wie graag puzzelt zal smullen van EXIT van Tim Kestens. Ontdek wat er die dag gebeurd is en zoek uit welke jongen het meest bij jou past.

Tim Kestens was 31 toen hij dit ingrijpend tienerverhaal schreef, maar hij wist nog heel goed wat er in zijn hoofd omging toen hij 16 was. Exit is zijn eerste en enige boek, maar volgens mij komt er nog een voltreffer aan.

Hij heeft het zichzelf niet zo gemakkelijk gemaakt om bij zijn debuut vijf verschillend schrijfstandpunten te kiezen. Je ziet de gebeurtenissen door de ogen van vier vrienden die heel erg bij elkaar horen, maar toch anders zijn. Doordat je de gebeurtenissen vanuit de ogen van Bas, ook wel de koning genoemd die heel stoer, dominant maar toch gay is; Thijs, de puistige prins; Jelle, mister IQ en Finn de blonde ridder volgt, is het verhaal heel realistisch. Die bijnamen worden gebruikt in de flashbacks naar de dag waardoor alles veranderde, die door de schrijver verteld worden en die af en toe in stukjes voorkomen. In het begin vond ik die verschillende vertelstandpunten en de bijnamen lastig, omdat je nog niet zoveel wist over de personages, maar na een tijdje hebben die namen zeker een meerwaarde.

Het verhaal begint op school, er is iets ernstigs gebeurd en iedereen is triest. Leon is gestorven. De vier jongens mogen tegen niemand vertellen wat er gebeurd is. Ze doen gewoon mee met het rouwproces, maar de druk om niets te laten merken is toch wel heel groot. Zoals vele tieners proberen ze alles uit het leven te halen, ze experimenteren met drank en drugs en zoeken kicks op. Op een dag gaat het te ver, ze kozen Leon, een stille sukkel als hun slachtoffer.

Daarnaast vind ik dat het boek een goed gekozen titel heeft. Het verwijst naar de dood, het einde van de hechte vriendschap, de exit uit de realiteit door de drugs en misdaden.
Bovendien is dit boek heel psychologisch, er gebeuren verschrikkelijke dingen waardoor het voor sommige lezers heel zwaar kan zijn. Ook is het verhaal zo realistisch geschreven dat je meeleeft met de jongens hoewel ze onvergefelijke zaken gedaan hebben.

Ik heb dit boek niet zo graag gelezen omdat het niet echt mijn genre is en er zijn vele momenten waarin er niet veel gebeurt. Wat ik wel leuk vond, was dat je als het ware een persoon kiest waar jij het meest begrip voor hebt en vooral volgt wat hij doet of denkt. Voor mij was dat vooral Finn.

We kunnen hieruit besluiten dat dit boek vooral jongeren zal interesseren, maar voor volwassenen kan het ook heel mooi zijn. Zelf zou ik het boek niet echt aanraden aan ouders, omdat het een vertekend beeld geeft over jongeren. Wie van dit genre houdt, moet zeker niet twijfelen, veel leesplezier!