Geen weg terug Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Geen weg terug

Spannend en spannend geschreven.

Het was een eerste kennismaking met deze auteur maar het zal zeker niet de laatste zijn.
Dankzij de eenvoudige doch snelle schrijfstijl, met veelal korte hoofdstukken, vlieg je als het ware door het verhaal.
De auteur slaagt er wonderwel in je aandacht van de eerste tot de laatste bladzijde gevangen te houden.

Geschreven bij Geen weg terug

Een echt mannenboek, dacht ik voor ik het las. Maar dat is echt ten dele waar: als vrouw las ik het gebiologeerd. Wat me erg aantrok was de fijne, easy-to-read schrijfstijl en het continue veranderen van perspectief. Je weet hoe het zit, maar door de onvoorspelbare reacties van de hoofdpersonen weet je niet waar het naartoe gaat. En dat hield me op het puntje van mijn stoel en bleef me intrigeren. Ik heb het boek met veel plezier uitgelezen en hoop dat meer lezers deze auteur gaat ontdekken, want dat verdient dit boek zonder twijfel!

Geschreven bij Geen weg terug

Zeer genoten van dit boek. Spannend tot de laatste bladzijde. Veel decorwisselingen houden de vaart er goed in. En op het eind nog een verrassende wending. Zeker een aanrader!

Geschreven bij Geen weg terug

De perfecte moord bestaat. En in tegenstelling tot wat iedereen denkt is die niet zeldzaam. Elke moordzaak die niet wordt opgelost is een perfecte moord.
Waldo van Kempen – misdaadverslaggever.

Het verhaal begint op maandag 5 december 2016 om 19.54 uur als Pieter Volmer, misdaadverslaggever op weg is naar een sollicitatiegesprek voor een nieuw tv-programma. Hij rijdt veel te hard op een onverlichte provinciale weg in de stromende regen. Plots hoort hij een doffe klap. Zijn auto rijdt over een soort hobbel en het stuur wringt zich schokkend uit zijn handen, Hij trapt hard op de rem zodat de wielen kort blokkeren, waarnaar het ABS ingrijpt. Half op de weg, half op de berm weet hij de auto tot stilstand te brengen. Hij heeft iets geraakt, maar wat? Een tak? Een zwijn? Hij stapt uit zijn auto en gaat op zoek. Ziet dan tot zijn ontsteltenis één been dwars over de weg liggen. Het andere been ligt omhooggevouwen. Een jas van bont met capuchon, een mantelpakje, blonde haren, een weggedraaid gezicht en een rode damesschoen.

Hij wil zijn carrière niet op het spel zetten en besluit het lichaam verder in de berm te leggen met de gedachte om na het sollicitatiegesprek de politie te bellen. Ze is toch al dood.
Deze beslissing brengt Pieter meer in de problemen dan dat hij op dat moment kan vermoeden. Er zijn namelijk getuigen.

Vrijdag 16 augustus 2002 om 02.04. Pieter en zijn vriendin Ellen zijn die dag stiekem getrouwd en willen dansen tot diep in de nacht. Die fatale avond raakt Ellen door een gruwelijk voorval verlamd en verblijft sindsdien in een verzorgingshuis.

Pieter is er erg op gebrand om de functie van tv – misdaadverslaggever te krijgen. Hij verdient dan meer, zodat Ellen naar een beter verzorgingshuis kan en hij hoopt op deze manier te achterhalen welke Marokkanen Ellen dit hebben aangedaan. Dit heeft een rol gespeeld bij de afweging om het lichaam verder in de berm te leggen. Heel begrijpelijk als je meevoelt met Pieter, maar of ik dit zelf ook zou doen of kunnen? Mensen handelen op zo’n moment vanuit hun gevoel en gedachtegang blijkt maar weer eens.
Pieter is de afgelopen jaren verbitterd geraakt, heeft wraakgevoelens en nu komt er ook nog een knagend schuldgevoel en spijt bij. Hoe gaat hij hiermee om? Kan hij het handelen?

Pieter heeft een collega / concurrent verslaggever: Waldo van Kempen. Welk belang heeft hij in deze zaak? Hoe denken ze over elkaar en hoe gaan ze met elkaar om? Welke overeenkomsten zijn er? Lukt het Pieter om de daders te vinden en hoever moet hij hier voor gaan en ten koste van wat?

De auteur weet mij vanaf het begin tot het eind te boeien en de spanning op te voeren in een prettige schrijfstijl. Het verhaal heeft korte hoofdstukken. De verhaallijn is goed, alhoewel deze hier en daar voorspelbaar is, doet dit niks af aan deze geweldige thriller. Er zijn genoeg ontwikkelingen en actie en de spanning is voelbaar. Personages worden voldoende uitgediept, zodat ik mij kon inleven. Situaties worden duidelijk beschreven, zodat ik hier een goed beeld van kreeg. De dialogen zijn helder. Door nu en dan terug te gaan in de tijd wordt het hele verhaal duidelijk en krijg ik meer kennis van de personages, hun verleden en beweegredenen.
Bijna aan het eind gebeurt er iets, dat ik super vond, een glimlach niet kon onderdrukken, maar ook heel nieuwsgierig werd hoe dit zou aflopen…en ik hield mijn hart vast…

Kortom een spannend boek vol actie en wendingen waar ik van genoten heb. Geen thriller zoals ik die gewend ben, maar zeer de moeite waard om te lezen.

Geschreven bij Geen weg terug

Het derde boek van Edward Hendriks is wederom een pakkend verhaal, dat ik geboeid las van de eerste tot de laatste pagina. Net als in zijn vorige boeken hanteert hij een vlotte schrijfstijl, gecombineerd met korte hoofdstukken. De schrijver laat je zodanig in het duister tasten dat je verder wilt blijven lezen. De intrigerende hoofdfiguur - een misdaadverslaggever - maakt een aantal dubieuze keuzes maar blijft toch ook menselijk en dus een bepaalde sympathie houden. Tot slot blijken de zaken in het verhaal net iets anders dan je in eerste instantie vermoedde. Iets waar je natuurlijk gaandeweg achterkomt… Mijn aanrader: zet de tv een avondje (of meerdere) uit, en geniet van deze sterke thriller!

Geschreven bij Geen weg terug

Op maandag 5 december 2016 staat het leven van misdaadverslaggever Pieter Volmer op het punt helemaal te veranderen. Terwijl hij denkt aan zijn vrouw Ellen die hij die middag nog bezocht en de dag van hun huwelijk ruim veertien jaar eerder is hij betrokken bij een ongeluk; hij rijdt een vrouw dood!
Hij lette even niet op en was met heel andere dingen bezig dan wat op de weg gebeurde. Pieter was op weg naar een sollicitatiegesprek voor een programma dat zijn rising star zou kunnen betekenen in televisieland. Over dit ongeluk mocht niemand iets weten, dat zou het einde van zijn carrière betekenen! Hij besluit het lichaam te verbergen.

In de wisselende verhaallijnen worden de personages duidelijk neergezet zodat de lezer zich goed in kan leven en ook de sprongen in de tijd verhogen het leesplezier. Een van de verhaallijnen in cursief gedrukt en je zult verbaasd staan wanneer het duidelijk wordt van wie deze verhaallijn is!

In 'Geen weg terug' is voornamelijk sprake van een verhaal binnen een verhaal over het leven van Pieter.
De vriendschap tussen de twee bevriende verslaggevers is goed beschreven en de bedenkingen die daaruit volgen zijn daarom ook helder. De vele wendingen maken dit tot een heerlijk spannend boek dat prettig leest.

Het open einde zorgt er voor dat je nog een paar vragen hebt die niet beantwoord worden, maar dat past helemaal in dit verhaal. Het hoeft hier niet helemaal voorgesneden koek te zijn. Er mag best wat te fantaseren overblijven, nietwaar?
Geen weg terug is een thriller om op een natte, kille herfstdag te lezen.
Kijk dan zo nu en dan even naar buiten en geniet van de combinatie!