Het derde huwelijk

Geschreven bij Derde Huwelijk

De zesde roman van Lanoye bewijst als het ware de harde realiteit van het leven. Het boek leest als een tragikomedie, vermengd met wat ironie en kritiek. Het hoofdpersonage bevat een donker gevoel voor humor en niets kan aan zijn spottende manier van denken ontsnappen. Er is natuurlijk ook nog ruimte voor schoonheid en aanvaarding, zoals de herinneringen aan zijn geliefde.
Wij kunnen het beschouwen als een actueel roman, waarin sociale achteruitgang, problemen met jonge immigranten en de toekomst van Europa centraal staan.
Het is zeker een aanrader. De verhaallijn zit goed in elkaar en zijn personages zijn tot in het detail uitgewerkt.
Je moet wel je hoofd bijhouden tijdens het lezen, aangezien sommige formuleringen nogal moeilijk en diepgaand kunnen lijken. Je merkt de schoonheid van het boek nadat je ook de boodschap en het doel van de auteur begrijpt. Het is een boek waar je niet anders kunt dan meegesleept worden door de emoties van de personages.

Ik vind het boek 'het derde huwelijk' van Tom Lanoye niet goed. Als eerste het verhaal komt heel traag op gang. Je moet 100 pagina's lezen voor het verhaal betert. Daarnaast vind ik ook dat er veel overbodige hoofdstukken zijn. Er komt plotseling een hoofdstuk over dichters die in verplichte loondienst leefden aan het keizerlijk hof van Japan terwijl er een gevecht bezig is. Maarten was vroeger locatiescout voor de Belgische filmindustrie. Bij elke scène begint hij over de compositie, de belichting, het geluid... Wat ik persoonlijk vervelend vind, want het verhaal draait daar niet rond. Het verhaal draait rond Maarten en Tamara met hun schijnhuwelijk zodat Tamara de Belgische nationaliteit krijgt. Tot slot het taalgebruik en bepaalde scènes vond ik met momenten grof. Er werd namelijk vaak het woord negerin, hoer... gebruikt en bepaalde scènes zijn zelfs zeer pornografisch zoals wanneer Maarten en Tamara een trio hebben.

Geschreven bij Het derde huwelijk

Wat ik goed vind aan dit artikel: voordelige koop.

Even wennen aan de schrijfstijl, maar dan is het een leuk en vlot geschreven boek. Een interessant onderwerp, huwelijk tegen betaling, om een vrouw een verblijfsvergunning te doen verkrijgen. Verrassende ontwikkelingen, gezichtspunten en wendingen. Ee aanrader.

Het boek begint wanneer Maarten, een zieke oude man, wordt gevraagd om met Tamara, een Afrikaans meisje, te trouwen zodat zij de Belgische nationaliteit kan verkrijgen. Hiervoor zal Maarten betaald worden, maar dit is niet de reden waarom hij ‘ja’ zegt. Maarten is een heel sombere man die al een tijdje over zijn dood nadenkt en over wat de ‘kortfilm’ van zijn leven zal inhouden. Doorheen het verhaal krijg je ook vele flashbacks over Maarten zijn leven te lezen en hoewel dit het soms wat ingewikkeld maakt om je in de tijd te situeren, wordt zijn leven tot in de kleinste details geschetst. In dit werkt van Tom Lanoye komen eveneens verschillende taboeonderwerpen voor, zoals bijvoorbeeld het verkrijgen van een Belgische Nationaliteit door middel van een huwelijk of Maarten zijn homoseksualiteit. Lanoye slaagt er dan ook in deze onderwerpen in dit werk licht boven te halen zonder hier te veel directe aandacht aan te besteden. Het werk is een heel boeiend en leerrijk verhaal dat ons indirect doet nadenken over wat er vandaag de dag zelfs in onze maatschappij gebeurt.

Ik heb dit boek meer dan 8 jaar geleden voor het eerst gelezen in de middelbare school en het is me tot op de dag van vandaag bijgebleven, hoewel ik veel lees en plotten van boeken redelijk makkelijk vergeet eens ik aan een ander begin.
Dit boek heeft me ongelooflijk meegesleept en leest heerlijk vlot. Tom Lanoye is voor mij tot op heden de enige Belgische schrijver die me genoeg kan boeien om er uren nachtrust voor op te offeren :-)
Na al die jaren herinner ik me zelfs nog steeds het detail van de dolfijntjes op de tegeltjes in de badkamer van het hoofdpersonage.
Een must read!