Koud zonder jou

Ook in zijn derde thriller ‘Koud zonder jou’ biedt Igor Znidarsic de lezer een beklemmende blik in het hoofd van de dader, wat zijn boeken uniek maakt. Ik korte hoofdstukken wordt de moeizame zoektocht van het recherche-duo Bianca van Dijk en Joris Vischjager afgewisseld met de psychologische ontwikkeling van een jongen tot de volwassen seriemoordenaar. Net als in ‘De blindganger’ en ‘De uitverkorene’ ga je zelfs een klein beetje sympathie voor hem voelen, hoe gruwelijk de misdaden ook zijn. ‘Koud zonder jou’ is een goed uitgewerkte, spannende en vlot geschreven thriller met diepgang én met een actueel thema. Absoluut een aanrader.

Na zijn atheneum-opleiding begon Igor Znidarsic met het schrijven van zowel fictie als non-fictie. Zijn verhalen werden gepubliceerd in tijdschriften zoals Playboy, Panorama en Lava. Terwijl hij als journalist werkzaam was, bleef hij wel doorgaan met het schrijven van fictieve verhalen. Dat leidde er uiteindelijk toe dat in 2011 zijn semi-autobiografische debuutroman Diepgevroren makrelen verscheen. In 2017 werd zijn thriller De blindganger uitgegeven, dit was tevens het eerste deel van een trilogie en werd in dat jaar genomineerd voor de Gouden Strop. Begin april 2020 kwam Koud zonder jou, dat het laatste deel van het drieluik is, uit.

In de bossen van het Nationale Park Sallandse Heuvelrug wordt het naakte lichaam van een vrouw gevonden. In haar rechteronderarm is een aantal cijfers gekrast en haar lichaam vertoont veel steek- en snijwonden. Enkele weken later wordt in dezelfde streek opnieuw een ontkleed vrouwenlichaam gevonden. Zij blijkt te zijn verdronken en in haar hand vindt de politie een speelkaart. De rechercheurs Bianca van Dijk en Joris Vischjager onderzoeken beide moorden, maar hebben nog geen enkel aanknopingspunt. Niet veel later valt er opnieuw een slachtoffer met dezelfde uiterlijke kenmerken als de eerste twee. Dit versterkt het vermoeden dat het om één dader gaat.

Koud zonder jou is het derde deel van de trilogie rond de rechercheurs Bianca van Dijk en Joris Vischjager, maar daar is niets van te merken. De auteur heeft zelf een keer verteld dat elk deel onafhankelijk van de anderen te lezen is en daarmee heeft hij inderdaad niets verkeerd gezegd. In dit laatste deel wordt weliswaar wel doorgegaan op de verdwijning van Bianca’s jongere zusje lang geleden, maar daarbij geeft Znidarsic dusdanig veel informatie dat de trilogie in principe niet op volgorde gelezen hoeft te worden. Wat het verhaal zelf betreft, is er al helemaal niets aan de hand; dit staat volkomen los van die in de twee voorgaande boeken.

Desondanks heeft dit afsluitende deel van het drieluik wel een aantal overeenkomsten met zijn voorgangers. Door middel van in chronologie oplopende flashbacks laat de auteur de lezer zien waardoor de moordenaar tot zijn daden gekomen is, maar maakt hij opnieuw halverwege het verhaal de identiteit van de dader bekend. Het lijkt erop dat Znidarsic de voor hem veilige en vertrouwde weg kiest, een die niet zo heel veel ruimte voor uitdagingen en afslagen biedt. Maakt dit Koud zonder jou dan minder interessant? Nee, zeker niet, want de psychologie achter de gedragingen van de dader zijn boeiend, je hoopt nu – eindelijk – te weten te komen wat er met het zusje van Bianca is gebeurd en het verhaal heeft met regelmaat spannende en soms wat lugubere momenten.

Aan de karakters van de vaste personages heeft de auteur niet zo heel veel meer gesleuteld, ze hebben geen zichtbare ontwikkeling doorgemaakt. Bianca is in zekere zin nog steeds wat clichématig. Haar huwelijksperikelen heeft ze nog niet achter zich gelaten, maar ook haar gezinsleven maakt ze ondergeschikt aan het politiewerk. Iets dat je bij wel meer fictieve rechercheurs tegenkomt. Het verhaal zelf heeft ook enkele elementen die niet uniek zijn in een thriller. Er zijn voor de hand liggende verdachten, het onderzoek verloopt aanvankelijk nogal stroef en er is een ongeduldige en bij vlagen onrealistische politiechef. Ook hierbij houdt de auteur zich vast aan een bekend en veelbeproefd concept.

De schrijfstijl van Znidarsic is beeldend en toegankelijk. In soms staccato zinnen brengt hij over wat er speelt en zorgt hij er tevens voor dat de dialogen kort en realistisch zijn. Koud zonder jou is in ieder geval een thriller die de lezer soms wat rillingen bezorgt, die een waardig afsluiter van de trilogie is, maar ook een die wat meer durf had verdiend.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

Dit recensie-exemplaar heb ik gelezen voor Thrillers & More, met dank aan Karakter Uitgevers.

Wanneer er in de Achterhoek binnen een paar weken de lichamen van twee vrouwen worden gevonden, staan rechercheurs Joris Vischjager en Bianca van Dijk voor een raadsel. Een derde lijk in een greppel doet het duo vermoeden dat het hier om dezelfde dader gaat die op een bepaald type valt: stevige vrouwen van begin veertig, met lang blond haar. Bianca en Joris zetten alles op alles om de dader te vinden, maar zetten hierbij meer op het spel dan ze ooit hadden verwacht.

'Koud zonder jou' van journalist Igor Znidarsic is het derde deel uit de reeks met recherche-duo Bianca en Joris in de hoofdrol. Zowel zijn thrillerdebuut 'De blindganger' als het twee deel uit de reeks 'De uitverkorene' werden genomineerd voor De Gouden Strop. Hoewel dit het slot van de reeks is, is het boek ook prima als losstaand verhaal te lezen.

Igor Znidarsic heeft een prettige schrijfstijl zonder moeilijk taalgebruik waardoor het verhaal makkelijk en snel leest. Aan de hand van kleine omschrijvingen kun je de locatie of situatie goed inbeelden, waardoor je het gevoel krijgt dat je daadwerkelijk vanaf de zijlijn meekijkt. Geen ellenlange beschrijvingen van de omgeving, een gebeurtenis of het personage, maar precies de juiste details om voldoende informatie te geven. Het is makkelijk om je in te leven in de personages, al zal lang niet iedereen zich met een van de karakters kunnen identificeren.

De plot is op een rustige manier uitgewerkt waardoor de spanning toeneemt naar mate je verder in het verhaal komt. Zeker richting het einde volgt er een spetterend slotstuk. Het onderwerp is niet helemaal origineel, maar wel op een mooie manier uitgewerkt. Om de spanning te versterken en net wat meer angst op te roepen gedurende het hele verhaal, had er wellicht net wat meer diepgang in de uitwerking van de gebeurtenissen mogen zitten. Je weet al vrij snel wie de dader is waardoor die spanning al wegvalt. Daarbij is het verhaal is opgedeeld in vier delen waarbij bij ieder deel het verhaal een soort van opnieuw begint. De rode draad van het verhaal loopt door, maar eigenlijk heb je per deel een nieuwe verhaallijn. Hierdoor gaat de spanning ook een beetje met pieken en dalen. Toch weet Igor Znidarsic door het wisselende perspectief en een mooie uitwerking de nieuwsgierigheid vast te houden. Deze perspectiefwisselingen houden de vaart er goed in en geven je beetje bij beetje de informatie die je nodig hebt om je een goed beeld te kunnen vormen van de personages.

De personages op zichzelf maken geen heel erg grote groei door in dit deel, maar je leert ze wel steeds beter kennen. Je leert ze zodanig kennen (als je de voorgaande delen niet hebt gelezen) dat je een prima beeld kunt vormen van wie je voor je hebt. Wanneer je de eerdere delen wel gelezen hebt, verklaart de achtergrondinformatie van bepaalde personages meer over de handelingen die daaruit voortvloeien. Zeker voor wat betreft Bianca en de gebeurtenissen in haar jeugd. De verhaallijn vanuit de dader is erg interessant om te lezen en je krijgt duidelijk inzicht in waarom hij de persoon is geworden die hij nu is en waarom hij de moorden pleegt.

Al met al heeft Igor Znidarsic met 'Koud zonder jou' weer een mooie thriller afgeleverd. Hoewel de echte spanning van een zinderende thriller ontbreekt, maakt de manier waarop de plot is uitgewerkt veel goed. 'Koud zonder jou' is een mooie en vooral realistische thriller waarbij niet alleen het verhaal centraal staat, maar waarin ook de psychologische kant van de dader op mooie manier belicht wordt. De nieuwsgierigheid en de vaart blijven er gedurende het verhaal in en voordat je het weet heb je dit boek uit!

Samenvatting
Het verhaal begint met de ontvoering van een aantrekkelijke midden veertig jarige vrouw, door een man die zich voordoet als vogelaar.

Quote: ‘Zijn hartritme schakelt naar een hogere versnelling. De opwinding is vergelijkbaar met het besef dat je werphengel opeens kromtrekt en je de weerstand via je pols tot in je schouders voelt: heeft het kunstaas zich aangehaakt aan een verzopen boomtak of heeft een forse snoek toegehapt?’

Dan gaat het verhaal verder met twee rechercheurs, Bianca en Joris die op de vermissingszaak zijn gezet.
Door deze verdwijning gaan Bianca haar gedachten terug in de tijd, waar ze haar eigen demonen heeft, waar ze nog steeds geen plek aan heeft kunnen geven. Ook heeft ze te maken met een huwelijk dat niet zo lekker loopt doordat ze in de ogen van haar man alleen maar aan het werk is, waardoor de normale huiselijke- en gezinsdingen naar de achtergrond raken.
Wanneer er meer vrouwen ontvoerd worden en daarna binnen een kort tijdbestek dood gevonden worden, hebben ze eigenlijk weinig aanknooppunten om deze zaak op te lossen, mede doordat de slachtoffers hoewel ze op elkaar lijken elk op een andere manier gedood zijn.

Quote: ‘Een geliefde, een moeder, een zus, een kind …vul maar in. In die richting moet u het zoeken. Hij heeft het verlies hoe dan ook nooit verwerkt, nooit geaccepteerd.’

Zal het de rechercheurs lukken om dit raadsel op te lossen en de dader te vinden?

Mijn mening
Het is een boek met twee verhalen door elkaar verweven en de korte hoofdstukken switchen steeds tussen gebeurtenissen in het heden en het verleden van de vrouwelijke rechercheur en de dader. In het begin wist ik niet zo goed wat is hiervan moest verwachten en waar het verhaal naartoe zou gaan. Pas bij het derde deel van dit boek begon ik met meer enthousiasme te lezen. Je krijgt uiteindelijk een goede inkijk in de ingenieuze denkwijze van de dader en hoe hij zo geworden is. Al met al had ik van tevoren meer spanning in het verhaal verwacht.

Een erg leuke quote uit dit boek vond ik: : ‘Wist je dat een politierechter in Alkmaar ooit heeft bepaald dat je een overijverige parkeerwachter “mierenneuker” mag noemen? Het is volgens hem geen belediging, omdat je het ook kunt opvatten als compliment, namelijk dat je overdreven nauwkeurig je werk doet. Wie ben ik om de edelachtbare tegen te spreken?’

Pas toen ik de auteur op ging zoeken zag ik dat dit het derde deel van een trilogie was. Achteraf had ik deze graag eerst gelezen om de vrouwelijke rechercheur beter te kunnen volgen/begrijpen, maar had er ook geen last van dat ik dit niet eerder wist.

Conclusie
Het verhaal komt langzaam op gang, maar zodra het eenmaal loopt krijg je er meer grip op. De auteur weet de misdaden en het psychologische spelletje van de dader uiterst gruwelijk en uitvoerig te beschrijven, wat een pré is voor dit boek. Het geeft daarnaast net zoals meerdere thrillers een inkijk in het leven van de rechercheur, hoewel niet erg breed verteld en van de dader, zijn drijfveren en hoe hij zo geworden is. Erg leuk dat dit alles in zich Nederland afspeelt waardoor je het idee hebt dat het dichtbij huis gebeurd is.

Koud zonder jou is het derde een laatste deel rond rechercheur Bianca van Dijk. Voor mij was het een kennismaking met het werk van Igor Znidarsic. Het is dus niet noodzakelijk de eerdere delen gelezen te hebben om dit verhaal te kunnen volgen. Dit deel is echter wel een uitnodiging dat alsnog te gaan doen.

Het boek gaat over het recherche-duo- Bianca en Joris. Ze krijgen te maken met een reeks moorden die plaatsvinden in de Achterhoek. Iedere keer is het slachtoffer een volle vrouw, rond de veertig en blond. Ondanks de weinige aanwijzingen gaat het team al snel uit van een seriemoordenaar.

Het boek is geschreven in 4 delen. In ieder deel wordt over een slachtoffer geschreven. Ieder deel is gewijd aan een slachtoffer. Daar tussendoor lopen flashbacks van Bianca en de dader. Het geeft de lezer een beeld waarom die personages zijn wie ze zijn.

De Auteur heeft een vlotte en beeldende schrijfstijl. De hoofdstukken zijn niet al te lang. Het boek is dan ook zeer moeilijk weg te leggen. De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt, je kunt je een beeld vormen over hun doen en laten. Ook de locaties zijn beeldend omschreven. Je voelt je echt in de Achterhoek.

Het feit dat al snel duidelijk is wie de dader is neemt iets van de spanning weg. Niet alle spanning want nu ben je als lezer benieuwd wat de beweegredenen zijn van de dader. Daardoor blijft het boek toch iets van zijn spanning houden en blijf je als lezer geprikkeld om te lezen. Je wilt weten hoe het afloopt. Een afloop die toch nog lekker spannend is.

Samengevat : Een heerlijk boek die het lezen zeker waard is. Een boek dat je prikkelt, nieuwsgierig maakt waardoor je het boek zo uit hebt en eigenlijk meer wilt van Bianca en haar team.

Ik dit boek als recensieboek voor Hebban mogen lezen.

In Koud zonder jou hoef je als lezer niet op zoek te gaan naar de dader. De schrijver valt direct met de deur in huis en laat de lezer bij de eerste bladzijden al kennis maken met Hennie, die op het punt staat zijn eerste ontvoering uit te voeren. Eens de ontvoering gelukt is, neemt hij de dames, die allen aan eenzelfde profiel voldoen (blond lang haar, niet te mager, middelbare leeftijd), mee naar zijn zelfgemaakte escaperoom. Wanneer de dames in de escaperoom zijn, moeten ze opdrachten tot een goed eind proberen te brengen. Ze krijgen allen op deze manier nog een kans om te ontsnappen. Wanneer je als lezer kennis maakt met de escaperoom en de opbouw er van, besef je dat je met een héél ingenieuze dader te maken hebt.
Hoe verder je in het boek leest, hoe beter je Hennie leert kennen. Door middel van flashbacks, krijgen we inzicht op zijn jeugd en zijn “relatie” met zijn ouders, vooral de relatie met zijn moeder wordt gedetailleerder verteld, een mooi voorbeeld van het Oedipuscomplex. Op deze manier kunnen we (proberen) te verstaan waarom Hennie deze misdaad doet.

Bianca en Joris zijn de inspecteurs die de jacht op Hennie openen. Beide personages leren we persoonlijk niet zo goed kennen,we volgen ze vooral in hun zoektocht naar Hennie. Een zoektocht die spannend is, tot de ultieme tip wordt gegeven, dan wordt de spanning nog groter en gebeuren er zaken die ik totaal niet zag aankomen.
Het plot van het boek kon wel beter uitgewerkt worden. Terwijl je in de eerste hoofdstukken alles heel uitgewerkt te lezen krijgt, gebeurd het plot van het boek nogal snel en is alles minder gedetailleerd beschreven. Beetje een gemiste kans voor de schrijver. Niettemin heb ik dit verhaal heel graag gelezen, en blijft het hangen.

Het boek zelf is opgedeeld in kleine hoofdstukken, wat er voor zorgt dat je zou blijven lezen. De schrijver gebruikt een vlot lezende schrijfstijl en goochelt niet met moeilijke woorden.
De titel “Koud zonder jou” verwijst naar het leven zonder zijn moeder aan zijn zij en doorheen het boek wordt dit plaatje van André Hazes ook wel eens op de platenspeler gelegd bij Hennie thuis. Een heel passende titel voor dit verhaal.
Als leuk extraatje bij dit boek, heb je de link naar spotify, waarop je alle muziek kan beluisteren die in het verhaal voorkomt.

Ik mocht dit boek lezen voor de leesclub van Thrillers and More. Met dank aan Karakter uitgevers.

Ik ken jou. Ooit heb ik jou in een droom ontmoet. Ik ken jou, die glans in jouw ogen ken ik immers zo goed. En ik weet, die droom is iets wat mijn hoofd alleen maar voedt.'
Dit versje zal je doen huiveren wanneer je weet dat er drie vrouwen zijn verdwenen. Drie blonde vrouwen van begin veertig fietsen op een verkeerd moment op de verkeerde plek en komen door een gestoorde geest nooit aan op de plek van bestemming.

De thriller koud zonder jou is na, De blindganger en De
uitverkorene het afsluitende deel van de Bianca-trilogie.
Ieder deel beschikt over een afgerond verhaal waardoor de boeken afzonderlijk van elkaar gelezen kunnen worden. In dit laatste deel toont schrijver Igor Znidarsic dat hij zich absoluut met de grote thrillerschrijvers mag meten.
Wanner je als lezer op de eerste pagina kennismaakt met de dader dan weet je dat het hier geen puntje-van-je-stoel-thriller betreft. Toch weet deze schrijver de spanningsboog zo te creëren dat je als lezer direct het verhaal wordt ingezogen. Met korte hoofdstukken en een snelle afwisseling van personages is, leest het verhaal heerlijk vlot en is het een zeer toegankelijke thriller.
Is ieder mens in staat om opzettelijk een moord te plegen? Gelukkig niet. Uit onderzoek blijkt dat we er regelmatig over fantaseren, maar daar blijft het bij.
We zijn wel uiterst benieuwd naar de personen waarbij de grens van fantaseren en handelen vervaagd. Want wat waren hun drijfveren? En speelt de achtergrond van een persoon een grote rol in de ontwikkeling van het moorddadige brein? In koud zonder jou krijgen we een goed beeld van hoe een jongen opgroeit in een sociaal arm gezin en hierdoor, ook als volwassene weinig contact heeft met de buitenwereld. Deze contactarmoede en de empathieloze opstelling naar de slachtoffers kunnen leiden tot weerzinwekkende gruweldaden.
Als lezer ben je dan misschien al snel op de hoogte wie er achter de moorden zit, het recherche-duo Bianca van Dijk en Joris Vischjager tast nog volledig in het duister. Beetje bij beetje komt er steeds meer duidelijkheid over hoe de dader te werk gaat en wat voor persoonlijkheidskenmerken daarmee gepaard gaan.
In het privéleven van rechercheur Bianca loopt het ook niet op rolletjes. De hoge werkdruk bij de politie vergt vaak veel van de agenten en het gezinsleven komt hierdoor op een tweede plaats. Een essentiële boodschap voor een ieder die teveel tijd aan het werk besteedt. Er prijkt nimmer op een graf dat er zo hard gewerkt is, maar immer wie hij of zij intens liefhad.

Koud zonder jou is een thriller die wanneer je eraan begint, niet meer weg kunt leggen.

Het eerste boek dat ik van deze auteur lees en ik ben fan.

De gebeurtenissen worden weergegeven zowel door de ogen van rechercheur Bianca, als door die van de seriemoordenaar Hennie. Daarnaast worden de hoofdstukken ook afgewisseld door wat in het verleden gebeurd is met Hennie en met het zusje van Bianca, dat als kind vermist werd. Er zijn dus in feite drie verhaallijnen: wat zit er aan de oorsprong van Hennie’s obsessie voor blonde, volslanke vrouwen en waarom vermoordt hij ze, hoe gaat de politie te werk bij het opsporen van de moordenaar, en door het heropenen van een cold case: wat is er met het zusje van Bianca gebeurd?

Die variatie houdt het verhaal boeiend en levendig, en je leert de personages door en door kennen.

De schrijfstijl is prettig, vlot en no-nonsense.

Hoewel je al weet wie de dader is, blijft het toch spannend.

Een beklijvende psychologische thriller.

Via Karakter uitgerij en Thrillers&More dit boek mogen lezen.

Igor Znidarsic is zijn begonnen met schrijven van autobiografische romans. Nu is met Koud zonder jou zijn derde thriller een feit.

Met een vlotte en aangename schrijfstijl wordt je in het verhaal gezogen. Dit is in 4 delen, die allen een duidelijke en specifieke verhaallijn hebben, ingedeeld. Hierbij is de blik vanuit twee hoofdpersonages (Bianca en Hennie) in korte hoofdstukken uitgewerkt. Tussendoor krijg je af en toe een flashback naar het verleden waardoor het langzaamaan duidelijk wordt wat de onderliggende oorzaak van de handelingen zijn.

Bianca en Joris krijgen al snel een zaak op hun bord waarbij een vrouw op gruwelijke wijze is toegetakeld. In hun onderzoek doen ze er alles aan om het mysterie te ontrafelen. Het wordt ze door de verschillende aanwijzingen en nieuwe moorden die ze hebben niet gemakkelijk gemaakt. Ze geven echter niet op en gaan tot het uiterste om de zaak op te lossen.

De verhaallijnen van Hennie en Bianca lopen lekker in elkaar over en volgen elkaar in een goed tempo op. Het tempo blijft zo constant hoog waardoor je soepel kunt lezen. Je wilt graag weten hoe het verder gaat en blijft dus ook doorlezen. Het is af en toe wel iets te toevallig hoe zaken op de juiste plek vallen en enkele beslissingen zijn niet heel erg realistisch, maar daar kun je in dit boek goed overheen stappen.

Het plot is prima gekozen. Een onderwerp dat in Nederland populair is en nog niet compleet is uitgemolken. Het komt wel vaker voor in boeken, dus geheel uniek is het niet. De uitwerking is dus wel prima door de wisseling en goed uitgewerkte personages. Deze personages zijn goed omschreven en bieden je de mogelijkheid een beeld te vormen van de situatie.

Voor mij was Koud zonder jou echter niet perfect. Het verhaal, de omgeving (vooral waar alles om draait) en gebeurtenissen misten de onderhuidse spanning die dit boek tot een waanzinnig boek hadden kunnen maken.

De scenes met de ontvoerde vrouwen zijn beperkt omschreven. Als dit wat meer was uitgediept had de angst echt onder je huid gaan zitten. Nu kwam de angst van de slachtoffers onvoldoende tot uiting. Mede door de opbouw en vlotte stijl van schrijven zorgt Igor Znidarsic er wel voor dat je het boek uit wilt lezen. Ook al ontbrak er voor mijn gevoel dus een dosis spanning, is Koud zonder jou goed bevallen. Waar sommige boeken dan soms dood bloeden is dat hier zeker niet het geval.

Voor mij is er meer dan voldoende aanleiding om ook andere titels van Znidarsic te gaan lezen.

‘Koud zonder jou’ is na ‘De blindganger’ en ‘De uitverkorene’ de derde thriller in een serie waarin de auteur het recherche-duo Joris Vischjager en Bianca van Dijk aan het werk zet.
Igor Znidarsic (1957) is een Nederlandse auteur, journalist en bladenmaker. Samen met zijn ouders emigreerde hij in 1968 uit Slovenië, zijn geboorteland in het voormalige Joegoslavië, naar Nederland.
Hij publiceerde non-fictie in o.a. Panorama, HP/De Tijd, Playboy, De Groene Amsterdammer en NRC Handelsblad. Zijn eerste semi-autobiografische debuutroman, ‘Diepgevroren Makrelen’, verscheen in 2011. Zijn eerste thriller, ‘De blindganger’, was goed voor een nominatie voor De Gouden Strop en de Hebban Thrillerdebuutprijs.

Joris Vischjager, een ervaren rechercheur die uitkijkt naar zijn pensioen en Bianca van Dijk, een jonge, gemotiveerde en gedreven politievrouw, met gezinsspanningen, worden onmiddellijk aan het werk gezet. Binnen een tijdspanne van enkele weken worden drie vrouwelijken gevonden. De doodsoorzaken zijn verschillend, maar het uiterlijk van de drie slachtoffers is hetzelfde: stevig gebouwde vrouwen met lang blond haar. De speurtocht verloopt stroef maar Bianca en Joris beseffen wel dat het telkens om dezelfde dader gaat.
Maakt de moordenaar toch een fatale fout?

Net zoals in de vorige delen gebruikt Igor zijn beproefd concept: de lezer maakt zeer vlug kennis met de dader. Daarover zegt de auteur in een interview (Bol.com):
“ Ik probeer in het hoofd van de dader te kijken. Ik probeer de psychologie van de moordenaar zichtbaar te maken. Ik vind alleen de actie, de beschrijving van de moorden en de jacht op de dader, te mager. Ik vind het veel interessanter om te laten zien hoe de dader uiteindelijk tot zijn daad komt. “
Dat is een duidelijke stellingname waarin Znidarsic met glans slaagt.
Verhelderende, zeer tijdsgebonden flash-backs, geven de lezer inderdaad een inzicht in de achterliggende motieven van de moordenaar.
De personages van Bianca en Hennie ( de moordenaar, zijn sterk uitgewerkt. Joris komt minder aan. Hij treedt vaak op als de moraliserende oudere collega die Bianca wil bijstaan in de spanningen die zich binnen haar gezin ophopen.
In de uitwerking van het personage Bianca zat meer. Haar huiselijke problemen, maar zeker een traumatische gebeurtenis uit haar jeugd ( verdwijning van haar zusje ) verdienden meer aandacht.
Hennie, de psychopatische moordenaar en zijn achtergronden worden zeer goed toegelicht en dat is duidelijk de bedoeling van Igor.

‘Koud zonder jou’ is volgens de schrijver te lezen als stand-alone. Toch komen bepaalde gebeurtenissen terug uit de vorige delen waarvan je als lezer de achtergronden niet kent, maar als verhaal staat het los van de vorige thrillers in deze reeks.

‘Koud zonder jou’ is een zeer vlot leesbare page-turner. Eenvoudig taalgebruik en een logische constructie van de plot zorgen voor de nodige spanning die de schrijver zeer lang weet vast te houden. De privéproblemen van Bianca en de afwikkeling van de verdwijningszaak van Lotje, haar zusje, zijn eerder flauw uitgewerkt. De spanningscurve wordt té snel afgevlakt en je blijft als lezer een beetje onverzadigd achter. Er zat zeker meer in.