Lege kamers

Na een traumatische gebeurtenis verhuist Venita met haar broer en ouders vanuit een klein dorp naar het grote Amsterdam. Ze is er bijzonder eenzaam, tot ze Camila leert kennen. Camila is dominant, maar met haar kan Venita tenminste praten over het allesoverheersende schuldgevoel dat ze maar niet kan loslaten. Venita vindt dat zij boete moet doen voor haar verleden. En Camila is het daarmee eens.

Wat een ongelofelijk apart en bijzonder boek is dit. Om te beginnen bij de cover, je kijkt in iemands ogen, met een magische kleur, maar zijn ze warm of koud? En het verhaal, ik wist niet dat een boek zo met je emoties kan spelen. Je voelt gewoon hoe Venita zich voelt, in welk opzicht ook. Bladzijde na bladzijde wordt je meer duidelijk waarom. Het boek heeft je van het begin al in zijn grip, wegleggen is haast onmogelijk. De emoties zijn zo mooi beschreven zo voelbaar, je krijgt kippenvel, je hebt tranen en sommige stukken kunnen zelfs spiegelen. Wat een gepaste perfecte titel, twee woorden die raken, maar pas op het eind echt duidelijk worden. Ieder stuk wat ik zou vertellen zou zonde zijn, daarom laat ik het bij de achterkant van het boek zelf. Ik kan niet anders zeggen dan lees het boek het is zo bijzonder, zo gevoelig en tegelijkertijd ook zo mooi.

Een aangrijpend boek die je daardoor niet makkelijk weglegt maar uit leest omdat het je raakt.
De gevoelens en emoties van Venita die met onverwerkte rouw om haar overleden zusje zit waar niet over gepraat mag worden.
Ze raakt in een psychose en ook dat wordt zo inlevend omschreven dat je er middenin zit.
Echt een aanrader dit boek...

Je leest het verhaal vanuit het perspectief van de 17-jarige Venita. Ze heeft net haar diploma gehaald, maar omdat het niet zo lekker gaat met haar wil ze nog even niet aan de toekomst denken. Haar ouders en broer maken zich zorgen om haar, ze heeft geen vriendinnen en trekt zich vaak terug. Maar wat zij niet weten is dat ze een geheime vriendin heeft: Camila. Alleen bij haar kan ze helemaal zichzelf zijn en heeft ze rust van de onrust in haar hoofd. Maar Camila is wel overheersend en vraagt wel wat veel van de kwetsbare Venita, die een aantal jaar geleden iets vreselijks heeft meegemaakt. Venita wantrouwt iedereen om zich heen en het gaat steeds slechter met haar…

In het begin lijkt het een verhaal over een tiener die gewoon een beetje een einzelgänger is, maar langzaam kom je erachter dat Venita toch niet helemaal in orde is psychisch gezien. Je wordt meegesleept in haar psychotische gedachtes en wordt geraakt door alles wat ze meemaakt, voor haar is het allemaal de realiteit… Je voelt de onmacht van haar ouders en broer, die volgens Venita allemaal verraders zijn als ze twijfelen aan haar geestelijke gezondheid.

Lege kamers is een intens verhaal over een jonge vrouw die langzaam wegzakt in een psychose. Ik kon niet anders dan doorlezen, zo gegrepen werd ik door dit heftige verhaal. Beangstigend ook om te lezen wat je geest allemaal met je kan doen. Dat je in dit boek ín het hoofd van Venita zit, maakt het alleen maar realistischer en aangrijpender. Een indrukwekkend verhaal!

Wanneer Venita met haar ouders en broer naar Amsterdam verhuisd ontmoet ze Camila op een wel heel bijzondere manier, alsof ze elkaar al jaren kennen. Het overrompeld Venita maar het voelt ook meteen goed. Camila lijkt haar gedachten wel te kunnen lezen, weet wat ze voelt en is er altijd wanneer ze haar nodig heeft. Wanneer Camila er niet is mist Venita haar ontzettend. Zo slecht als Venita het met haar moeder kan hebben zo goed voelt ze zich bij haar broer Emilio, hij is eerlijk, echt, oprecht en gewoon een super lieve broer. Vriendinnen heeft Venita niet dus wanneer ze haar nieuwe buurmeisje Tessa ontmoet en meeneemt naar huis is haar moeder door het dolle heen. De familie is ontwricht door een tragische gebeurtenis maar daar word nooit over gesproken, wanneer dat op een dag wel gedaan word neemt het verhaal een loopje met je een sleept je mee in zijn heftige wereld om je te ontroeren, te laten genieten, te huiveren en verbaasd te zijn.

Een ontzettend intens verhaal over een jong meisje t na een tragische gebeurtenis de wereld een beetje kwijt raakt en haar eigen werkelijkheid creëert om dit te 'handelen'. De cover is erg intens, de ogen kijken recht je hart in precies zoals het verhaal met je doet. Je voelt mee met Venita en haar familie en ziet alles gebeuren. Vanaf bladzijde één voel je de spanning en deze bouwt zich steeds verder op. Tegen het einde begin je ook de titel door te krijgen en het eind is onroerend mooi. Een verhaal dat gaat over een onderwerp dat toch altijd nog in de taboesfeer ligt maar in dit verhaal zo mooi beschreven is dat het iedereen aan te raden is. Een prachtig verhaal om van te leren, van te genieten en af en toe en beetje ontroerd van te raken. Susanne Koster heeft een prachtig boek neergezet en verdient daarvoor alle lof.

Dit boek pakt je vanaf de eerste pagina.
Is spannend en ontroerende tegelijk.
Een absolute aanrader!

Lege Kamers beschrijft het verhaal van Venita, een meisje van zeventien dat een psychose krijgt. Nadat het boek uit was, heb ik het even moeten laten bezinken. In het verhaal komt duidelijk naar voren hoe het hele gezin hieronder lijdt. Stukje bij beetje geeft de auteur vrij welke zeer traumatische gebeurtenis hiertoe geleid heeft, een gebeurtenis die het leven van alle gezinsleden op z’n kop heeft gezet. De manier waarop Susanne Koster de traumatische gebeurtenis omschrijft, liet het kippenvel over mijn armen schieten, zo levendig, alsof je er zelf bij aanwezig bent. De druk, angst en benauwdheid is intens voelbaar.
Venita’s familieleden, die dus allemaal door de gebeurtenis getroffen zijn, gaan er ieder voor zich op een eigen manier mee om. Zo heeft Venita houvast aan een vriendin, Camilla, die op een dominante manier beslag op haar legt en haar dingen laat doen die niet ten gunste van Venita of haar familie zijn. En toch kan Venita niet zonder haar en volgt ze gewillig haar aanwijzingen. Ze wil namelijk boetedoen omdat haar schuldgevoelens over wat er gebeurd is zich een zeer pijnlijke weg door haar lichaam en ziel knagen.

Mooi opgebouwd verhaal, niet te snel en niet te langzaam. Je voelt de angsten en machteloosheid van de karakters. Susanne Koster is in de huid van Venita gekropen en vertelt het verhaal vanuit Venita’s perspectief. Dat heeft ze razendknap gedaan, vind ik.

Lege Kamers zorgt voor een mengelmoes van emoties. Het verhaal legt gaandeweg uit wat een psychose is. Als je je durft in te beelden wat Venita en haar familie hebben meegemaakt, bekruipen je de rillingen. Sommige problemen kun je niet alleen oplossen, die moet je delen. Sommige dingen gaan nooit meer over en kun je alleen nog maar een plekje geven.
Wat een adembenemend verhaal en wat mij betreft een aanrader!!

Venita woont in Amsterdam. Na een traumatisch gebeurtenis is ze met haar ouders en broers vanuit een klein dorp verhuisd naar de grote stad. Venita voelt zich niet zo op haar plek en is eenzaam. Thuis mag er niet gepraat worden over de traumatische gebeurtenis, terwijl Venita daar wel behoefte aan heeft. Dan ontmoet ze Camila en eindelijk heeft ze een vriendin voor het leven. Venita vindt dat de traumatische gebeurtenis haar schuld is en dat ze hier voor zal moeten boeten. Camila is het met haar eens.

'Lege kamers' verhaalt vanuit het perspectief van Venita. Een meisje dat op dit moment gewoon niet weet hoe ze verder moet. Ze heeft net haar school afgemaakt en werkt twee dagen in de week als vrijwilligster in het dierenasiel. Verder is ze veel thuis, in haar eigen kamer. Haar moeder probeert haar te pushen om dingen te ondernemen en vriendinnen te maken maar Venita wil niet gepusht worden. Ze heeft Camila en dat is genoeg. Er heerst veel onbegrip tussen Venita en haar moeder waardoor er veel ruzies zijn. Ze heeft wel wat steun aan haar broer Emelio maar in haar ogen krijgt ze de meeste steun van Camila.

Eerst lijkt het alsof je gewoon de belevenissen van Venita volgt, maar halverwege wordt verteld wat Venita heeft meegemaakt. De moeder van Venita zwijgt over het gebeuren, er mag niet over gepraat worden. Venita neemt je mee in haar gedachten maar laten haar gedachten wel de realiteit zien of niet? Venita heeft een ontzettend schuldgevoel en wordt als het ware geblokkeerd wat een invloed heeft op haar doen en laten.

Met 'Lege kamers' krijg je een indringende kijk in het leven en in de gedachten van iemand die in een psychose is geraakt. Bij het woord psychose denken mensen al gauw dat iemand volledig door het lint gaat en niet te stoppen is, maar dit verhaal laat een andere kant zien. Een psychose is een hersenaandoening die zich vaak sluipend ontwikkeld. Pesten, huiselijk geweld, eenzaamheid en overmatig alcohol- en drugsgebruik kunnen triggers zijn. Bij Venita zien we veel eenzaamheid. Er mag niet gepraat worden over de gebeurtenis en daarom voelt ze zich alleen staan in haar verdriet en schuldgevoel. Als reactie daarop sluit Venita zich af voor (bijna) alles en iedereen en blijft hangen in haar schuldgevoel. Haar gedachten gaan met haar op de loop en langzaam verliest Venita het gevoel met de realiteit. Als lezer is het in het verhaal dan soms ook moeilijk te bepalen wat echt is of niet.

De gevoelens van Venita zijn in Lege kamers door Susanne heel helder neergezet waardoor de lezer een goed beeld kan vormen van wat een psychose inhoudt en wat voor invloed dit heeft. Het verhaal leest makkelijk en ook al zou je het qua onderwerp misschien verwachten, er worden geen moeilijke woorden gebruikt, alles is in begrijpelijke taal geschreven. De gevoelens van Venita zijn tastbaar en geven een overtuigende indruk. Een belangrijk onderwerp waar best even bij stilgestaan mag worden en de wijze waarop dit verhaal verteld wordt maakt het voor de doelgroep inzichtelijk. Susanne heeft met 'Lege kamers' een aangrijpend maar ook een mooi en leerzaam verhaal geschreven.

De 17 jarige Venita woont met haar ouders en broer Emilio in Amsterdam. Vroeger woonden ze in een klein dorp , maar na een traumatische gebeurtenis zijn ze verhuisd. Venita is erg op zich zelf en heeft geen vrienden. Tot ze Camila leert kennen, zij is erg dominant maar Venita kan goed met praten over haar schuldgevoel dat ze maar niet kan loslaten. Venita wil boete doen voor haar verleden en Camila is het daar mee eens. Maar dat is niet zo makkelijk. Venita zit met zichzelf in de knoop en kan ook al niet met haar moeder door een deur. Iedereen vind haar raar, ze ziet spoken. Maar ze is niet gek.. toch? Waarom ziet zij dan als enige dingen en de anderen niet?
Haar ouders willen haar willen haar wel helpen, die hebben allang door wat er aan de hand is..dit is geen normaal gedrag..Zal Venita de hulp aanvaarden? Ze heeft een lange, moeilijke weg te gaan. Gaat het haar lukken?
Het karakter van Venita komt goed naar voren, ze is geen doorsnee meisje, ze gedraagt zich anders. Je kan je in haar inleven, zeker als er meer over de traumatische gebeurtenis bekend wordt. Je wilt haar helpen, maar ze moet het echt zelf doen. Wat een ellende heeft ze meegemaakt. Logisch dat ze nu zo doet. Haar broer Emilio kan nog het beste tot haar doordringen, hem mag ik wel. Camila is haar beste vriendin, maar die heeft rare ideeën en niemand heeft haar ooit gezien. Venita’s vader is nog de meest liefdevolle persoon van allemaal.
Het boek geen makkelijk tussendoortje, je moet in het begin even in het verhaal komen en er echter komen wat de relatie tussen Venita en Camila is, maar als je dat door hebt, is het een aangrijpend, meeslepend en zeer heftig verhaal over een jonge vrouw die psychose krijgt.Ik heb het in een ruk uitgelezen omdat je wil weten of ze er door komt of niet. Sommige stukken hadden van mij wel iets korter gekunt. Het eind is voor mij prima.
Wat een verhaal, ik denk dat het voor veel lezers ( vooral de YA-doelgroep) erg aangrijpend is. Het is een goed verhaal, maar het moet even bezinken.
4 sterren.

In Lege kamers volgen we Venita, een jongedame die kampt met het verwerken van een traumatische gebeurtenis. Ze leidt een teruggetrokken bestaan en is enorm op zichzelf. Maar dan leert ze Camilla kennen en vrijwel direct klikt het. Ja, Camilla is dominant, maar voor Venita voelt het vertrouwt om met Camilla te praten.

"Ik geloof je pas wanneer jij de volle omvang van je opdracht begrijpt en inziet wat boete doen daadwerkelijk betekent. Als je de opdracht naar tevredenheid hebt volbracht, zie je me pas weer."

Al snel in het boek heb je door dat er iets niet helemaal klopt aan Camilla. Ze heeft Venita volledig in haar greep en weigert los te laten. Venita, op haar beurt, zoekt de herkenbaarheid die Camilla bij haar oproept steeds op en voelt zich verloren zonder haar.

"Ik had het weer voor elkaar. Weer iemand die teleurgesteld in mij was. Ze kwam vast nooit meer terug."

In Lege Kamers laat Suzanne Koster je meeliften in de verwarrende wereld van Venita. Wat eerst zo klaar als een klontje is, weet koster te laten vervagen in een hersenspinsel die langzaam maar zeker de scheidingslijn tussen werkelijkheid en verzinsels laat oplossen. Een kijkje in de gedachtegang van iemand met psychische problemen, zo echt dat jouw eigen realiteit begint te wankelen.

Een zeer sterkte roman zowel voor young adults als volwassenen. Eentje die je laat nadenken, begrijpen en interesseren in dit aspect van de maatschappij.

Wat een indrukwekkend verhaal! Ik vond het boek erg mooi en fijn geschreven, zat er helemaal in. Venita is echt een intrigerend personage. Een aanrader!