Niemandsland

Ik heb nog nooit in m'n leven zo'n indringend boek gelezen. Een kijkje in een kinderleven/ziel waarin zo ontzettend veel schuil gaat!
Leerzaam, indringend, meeslepend, ontroerend. Echt een eye-opener! Kortom; een boek wat iedereen gelezen moet hebben!

Geschreven bij Niemandsland

Echt een super mooi geschreven boek, wat een goede kijk geeft op het leven van een kind in de jeugdzorg.
Aanrader!

Geschreven bij Niemandsland

Mooi geschreven verhaal waar ik me zo goed kan inleven. Het gedoe in instellingen, de communicatie-problemen en de 'macht' die de begeleiding altijd heeft. Maar ook de gevoeligheid van Justus herken ik zo in mezelf.
Het is echt mijn favoriete boek om me in terug te trekken!

Prachtig boek. Geschreven vanuit de beleving van het kind. Indrukwekkend en ontroerend. Een genot om te lezen.

Geschreven bij Niemandsland

De schrijfster heeft zich heel goed ingeleefd in de angsten en onzekerheden van een kind in de tijd, waarin volwassenen nog wel eens vergaten om kinderen iets te vertellen of uit te leggen. Als zijn moeder overlijdt komt Justus, voor hij het allemaal beseft via Jeugdzorg in een woonvorm van de hulpverlening terecht. Hoewel het per leider of leidster verschilt hoe strak hij of zij zich er aan houdt, zorgen de regels en protocollen ervoor, dat een kind als Justus ook niets durft te vragen of te praten over wat hem dwarszit. Zo'n kind voelt zich daardoor onveilig en eenzaam en zoekt soms vreemde manieren om het leven voor zichzelf hanteerbaar te maken. Een vertrouwensband opbouwen met een begeleider of -ster is moeilijk als deze mensen steeds wisselen. Overdreven regels en georganiseerde aandacht, hoe goed bedoeld ook, kunnen de onvoorwaardelijke liefde van een ouder voor een kind niet vervangen. Justus wordt in de instellingen waar hij verblijft steeds harder, cynischer en zelfstandiger in de zin dat hij niemand meer in zijn (gevoels)wereld toe durft te laten of durft te vertrouwen. Het lijkt soms of de hulp die andere mensen hem bieden, bijvoorbeeld een pleeggezin of het gezin van een vriend waar hij graag is en wat hem goed doet, gedwarsboomd wordt door de hulpverlenende instantie en dat zij daarmee dus voorbij gaan aan het belang van het kind. Hoewel het in dit boek tamelijk negatief wordt belicht, zijn veel zaken die in het wonen van dit soort instellingen beschreven worden zeer herkenbaar. Dit boek is toegankelijk geschreven, het geeft een goede kijk in de jeugdhulpverlening. Een Christelijke achtergrond is aanwezig, maar niet overheersend.

Geschreven bij Niemandsland

Werk in de jeugdzorg en wilde ervaringen van kinderen weten op latere leeftijd. Dit boek geeft inzicht in beleving van een kind in de instelling en hoe wij als begeleiders worden ervaren.

Geschreven bij Niemandsland

Leest makkelijk weg

Geweldig boek, goede inkijk in de wereld van de jeugdzorg vanuit het kind.

Ontroerend, gaaf en spannend! Houd je de spiegel voor!

Geschreven bij Niemandsland

In een keer uitgelezen, soms tot tranen geroerd vanwege de machteloosheid die je er in terug kunt vinden. Je voelt mee met de hoofdpersoon doordat je nu leest waarom hij zich op een bepaalde manier gedraagt. Nu ook, als groepsleider, besef ik duidelijk dat er wel degelijk een verklaring is voor ineens opkomende boosheid/woede en agressie. Helaas is de oorzaak niet altijd duidelijk. Het leert mij wel om te proberen deze oorzaak te achterhalen en meer tijd te besteden aan het kind. Ook mooi om de groepsregels nog eens weer een keer tegen he licht te houden of ze nu ook echt zo noodzakelijk zijn...
Echt een boek wat zeker groepsleiders moeten lezen die met jongeren werken!