Ongenadig

Dit is het eerste boek dat ik van Karin Hazendonk las. Normaal lees ik geen thrillers, maar dit boek greep mij vast vanaf het eerste hoofdstuk en werd zo spannend dat mijn man het iedere avond van mijn gezicht moest plukken. Niet weg te leggen dus. Ik had het dan ook binnen no-time uit en aan het eind moest ik toch wel even slikken. Ik heb nog teruggebladerd om het zeker te weten, maar het was toch echt zo.
Het verhaal leest heel fijn, Karin heeft een prettige, zeer toegankelijke schrijfstijl. Ze schrijft alsof ze nooit anders heeft gedaan. Mooie verhaalopbouw, karakters zijn goed uitgewerkt, je leeft met ze mee, gekrulde tenen af en toe. Karin weet de spannende scenes erg goed neer te zetten, je ziet precies voor je wat er gebeurt, maar of dat steeds even leuk is … Er was zelfs een moment waarop ik hardop zei: 'Verdomme, ga dan even kijken!' Een dikke aanrader wat mij betreft en ik ga zeker nog meer boeken van deze auteur lezen.

Geschreven bij Ongenadig

Via vrouwenthrillers.nl mocht ik het nieuwe boek lezen van Karin Hazendonk, en ik heb mijzelf geen minuut verveeld, wat een geweldig boek!!
Het verhaal gaat over Anouk Smeets, 29 jaar, die op een bedrijfsfeestje nader kennismaakt met haar charmante collega Sven Bogerd. Hieruit ontstaat een relatie, en al snel vraagt Sven haar bij hem in te trekken. Anouk is hier toch nog niet helemaal klaar voor, maar haar tweelingzus Miranda vind dat ze het wel moet doen, en dus waagt Anouk de sprong. Tijdens het samenwonen komt Anouk erachter dat Sven toch wel erg veel vreemde trekjes heeft, en dat resulteert in een zeer spannend en gestoord verhaal, erg beeldend beschreven door Karin Hazendonk.
Zoals ik eerder al aangaf heb ik genoten van dit boek. Er gebeuren dingen in het verhaal die je niet aan ziet komen, en zo heb ik mijn thrillers het liefst, lekker bloedstollend! De schrijfstijl van Karin is erg fijn, geen moeilijke woorden, maar gewoon lekker normaal. Korte hoofdstukken, nog iets wat ik erg fijn vind lezen. Het enige dat tegenviel was dat het boek zo snel uit was, ik had hier veel meer van willen lezen, wat een geweldig thrillerfeestje!! Voor mij is het zeer zeker op naar de volgende Hazendonk!!

Tijdens een personeelsfeestje drinkt Anouk Smeets een glas wijn, maar die is niet lekker en zij giet haar glas leeg bij een plant. Sven Bogerd ziet dat en zo raken ze aan de praat. Anouk heeft hem enige tijd geleden in haar functie als hoofd personeelszaken aangenomen. Toen was het voor haar gewoon een sollicitant, nu raakt ze diep onder de indruk van hem. Sven is heel charmant en lijkt elke wens van Anouk te onderkennen zonder dat ze hem zelfs maar hoeft uit te spreken.
Na een paar maanden vraagt Sven haar of ze bij hem wil komen wonen in zijn villa vlak bij het strand. Anouk aarzelt, maar volgens haar tweelingzus Miranda is hij de ideale man voor haar.
Het duurt niet lang voor Anouk erachter komt dat Sven een freaky hobby en bevreemdende hebbelijkheden heeft. Anouk wil zo veel mogelijk met hem meegaan in zijn hobby, maar dat kost haar te veel moeite.
Als er een ongelukje gebeurt, komt de ware aard van Sven naar boven. Naast liefdevol blijkt hij ook gedesinteresseerd te zijn. Sven geeft Anouk medicijnen tegen de pijn, maar wordt de volgende ochtend wakker in een vreemde kamer. Hij had de pijnstillers vervangen door een slaapmiddel Vanaf dat moment is zij afhankelijk van de grillen van Sven. Anouk hoort gegil, is zij niet het enige slachtoffer van Sven?
Tweelingzus Miranda is misschien niet een van de hoofdpersonen van dit boek, maar haar rol in het geheel is essentieel voor het verhaal.

“Ongenadig” is een bloedstollende thriller, die je beter niet kunt lezen voor het slapengaan. De spannende scenes, en daarmee dus het hele boek, zijn heel raak neergezet. De karakters zijn heel goed uitgediept, of het nou om een lief meisje van 9 jaar of om een sadistische moordenaar gaat. Door het wisselend vertelperspectief van de korte hoofdstukken kruipt als lezer onder de huid van de hoofdpersonen. Je voelt de angst en pijn, maar ook het beestachtige genoegen door Sven uit zijn daden ondervindt.
De schrijfstijl is boeiend en grijpt je bij de keel, toch is het vlot en toegankelijk. Het verhaal bouwt goed op naar de plot en net als je na een tijdje denkt dat de spanning vermindert, slaat het weer in alle hevigheid toe. Karin schrijft heel to the point, wat de aandacht goed vasthoudt. Zij weet daarmee een beeld te scheppen waardoor je als “vlieg op de muur” dicht op de gebeurtenissen zit.
Ongetwijfeld is “Ongenadig” een van de beste thrillers van 2019 en verdient Karin Hazendonk een plek bij de beste hedendaagse thrillerauteurs.

Karin Hazendonk (1961, Utrecht) is een Nederlands thrillerauteur. Al jong ontstond haar passie voor boeken. Een reorganisatie op haar werk leidde naar haar loopbaan als schrijfster. Zij publiceerde eerst een kinderboek (Kunnen vissen dromen) en een boek voor de oudere jeugd (Het duistere dorp). Daarna stapte Karin over op thrillers en schreef daarnaast een aantal korte verhalen. Het wordt tijd dat van haar boeken tv-series gemaakt worden.

Ik begon te lezen met het idee een vrouwenthriller in handen te hebben. Voor het eerste deel van deze classificatie miste ik uiteindelijk de girlpower, maar het tweede deel maakt hij zeker waar. Je wilt gewoon weten wat er op de volgende pagina staat, omdat de spanning niet te snijden is.

Het boek is verrassend op meerdere vlakken. Het einde is ronduit schokkend te noemen en de constante wisseling van perspectief is origineel, al had ik dit liever beperkt gezien tot twee personages. Ze hadden niet allemaal een eigen podium nodig en wellicht dat de belangrijkste personen dan even sterk uit de verf waren gekomen voor mij. De mannelijke hoofdpersoon Sven weet namelijk echt in mijn hoofd te kruipen, maar de ik-figuur Anouk krijgt dat helaas nauwelijks voor elkaar.

Toch is het een goede thriller die nog een tijd bleef resoneren in mijn hoofd, in het bijzonder met de gedachte: wat nou als niet Anouk, maar de onwrikbare tweelingzus Miranda vanuit de ik-persoon had verteld?

Ongenadig van Karin Hazendonk Karin Hazendonk (1961) heeft eerder twee thrillers geschreven, Waanidee en De dood heeft blauwe ogen . Ongenadig is haar derde spannende boek. Op een personeelsfeest leert Anouk Smeets een man kennen, waar ze voor valt. Het is de knappe en charmante Sven Bogerd. Tot haar grote verrassing is Sven ook gecharmeerd van haar en nodigt haar verschillende keren uit. Ze vind Sven steeds leuker en ziet het – ondanks haar voortdurende onzekerheid - wel met hem zitten. Na een tijdje vraagt Sven haar of ze met hem wil samen wonen en – na overleg met haar tweelingzus Miranda , die haar adviseert om dat zeker te doen – trekt ze bij Sven in. Hij blijkt in een prachtig huis te wonen in Kijkduin. Het is modern ingericht en alles ziet er even mooi uit, bijna op het steriele af. Sven wilt niet dat Anouk iets aan de inrichting verandert en dat valt haar tegen , maar ze houdt rekening met zijn wensen. Want Sven is de ideale man, hij draagt Anouk op handen en doet alles voor haar. Hij maakt het huis schoon , zij hoeft niets te doen. En hij willigt al haar wensen in. Dan krijgt Anouk een klein ongelukje , ze ligt in bed en Sven brengt naar medicijnen en verzorgt haar. Anouk valt uiteindelijk in slaap , maar als ze wakker wordt is alles anders……. Ongenadig is een spannende en bij tijden gruwelijke thriller . De spanningsboog blijft continu hoog en de plotwendingen zorgen regelmatig voor de nodige verrassingen. De schrijfstijl is vlot en goed. Het boek is bijna filmisch geschreven, het kost geen enkele moeite de diverse gebeurtenissen voor je te zien. Het boek is geschreven vanuit verschillende perspectieven , waardoor het verhaal zich in een bij tijden hoog tempo ontvouwt. De personages zijn zo goed beschreven, dat hun motieven voor de lezer duidelijk worden. Ook tweelingzus Miranda krijgt in het boek een grote rol toebedeelt. Er is met zorg toegewerkt naar een spannende en nog onverwachte ontknoping, waarna de lezer verbluft achterblijft. Ongenadig is een goed geschreven en zeer spannende thriller, echter niet voor tere zieltjes. mij betreft een aanrader.

Ongenadig is een mooie thriller die goed wordt opgebouwd, waarvan niets teveel gezegd wordt op de achterflap en een thriller waarin de lezer zich op meerdere momenten flink laat verrassen en soms ook gruwelen. Ik moest soms erg denken aan de thrillers van de Amerikaanse naamgenoot van Karin Hazendonk…die kan sommige momenten ook heerlijk met details om de hoek komen en de lezer verrassen.De onzekerheid van Anouk, de twee gezichten van Sven en de band die tweelingen hebben komen goed uit de verf en geven veel diepgang en afwisseling in dit boek. Het is heel mooi vanuit de verschillende personages beschreven waardoor de spanning toeneemt.
Waar het gedrag van Sven vandaan komt wordt ook duidelijk.
Daarnaast was er ook de onzekerheid van de “bad guy” die het op een gegeven moment zelfs teveel lijkt te worden, ook zijn fouten maakt en daarop moet anticiperen.
Maar wat mij erg aangreep is dat het rechtssysteem in ons land ook op een harde manier een grote en op het oog foute rol in dit verhaal speelt. Echt mooi gedaan!!
Ik kende Karin Hazendonk van haar vorige thrillers, ik heb ze allemaal gelezen en gewaardeerd. Ze laat elke keer weer zien dat ze in het hoofd van een psychopaat of ander persoon kan kruipen en zaken weer kan geven alsof ze ze zelf heeft meegemaakt. Met elk boek zie je groei als auteur en dat vind ik knap en het maakt mij nieuwsgierig of ze dat in een volgend boek nog tot een hoger niveau kan brengen.
Zijn er meer dan 5 sterren??

Geschreven bij Ongenadig

Ongenadig is de derde thriller van Karin Hazendonk. De eerste twee waren al goed om te lezen, maar deze derde overtreft de andere twee volledig. Vanaf het begin word je het verhaal ingetrokken en de spanning wordt al snel opgebouwd tot een hoogtepunt, waarna de spanningsboog weer even afneemt, maar dan weer stijgt tot ongekende hoogte.

Anouk Stevens komt op een personeelsfeestje de aantrekkelijke Sven Bogerd tegen. Het klikt meteen en ze blijven in contact. Na enige tijd stelt Sven voor om te gaan samenwonen. Anouk twijfelt erg, maar op aandringen van haar tweelingzus Miranda besluit ze bij Sven in te trekken. Tot het moment dat Anouk een ‘ongelukje’ heeft, is Sven de attente liefhebbende vriend. Hij heeft maar één vreemde eigenschap en dat is dat hij graag naar gruwelijke horrorfilms kijkt en daar enorm van geniet. Als Anouk verzorgd moet worden, leert ze een andere kant van hem kennen, die ze in het begin nog probeert te vergoelijken, maar dat uiteindelijk niet meer vol kan houden.

Het boek leest als een trein. Vanaf het begin is het verhaal boeiend en blijft je aandacht gevangen. Bij meerdere passages zit je op het puntje van je stoel, om even later weer wat terug te veren, maar nergens wordt het verhaal saai of vervelend. Ook de korte hoofdstukken die vanuit verschillend perspectief zijn geschreven, zorgen ervoor dat het lezen plezierig blijft. We leren de hoofdpersonen goed kennen, omdat we vanuit hun visie beleven wat er zich afspeelt in het verhaal. De belevenissen van Anouk komen het meest binnen, omdat haar perspectief in de ik-persoon is geschreven. Alle andere figuren worden vanuit de derde persoon benaderd. De bijzondere relatie die tweelingen vaak hebben, komt heel goed uit de verf.

De schrijfstijl van Karin Hazendonk is prettig en goed te volgen, ook door de haast filmische beelden. Voor diegenen onder ons die moeite hebben met gruwelijke horrorelementen, is het af te raden het boek te lezen net voor het slapengaan. De zieke geest van Sven voert uit wat hij in de horrorfilms heeft gezien. Ook wordt duidelijk uitgelegd wat er in zijn jeugd heeft plaatsgevonden, zodat we als lezer de achtergrond van zijn gedrag begrijpen, wat hem beslist niet vrijpleit van zijn bizarre en gruwelijke daden. Het is soms niet te vatten dat deze praktijken in iemands hoofd op kunnen komen.

Ongenadig is een thriller die ongenadig goed is. Voor degenen die soms twijfelen een boek van een Nederlandse auteur ter hand te nemen, is het advies om Ongenadig beslist te lezen. Het zal geen teleurstelling worden. Karin Hazendonk verdient terecht een plaats in de top van de Nederlandse thrillerauteurs. Een aanrader voor de liefhebber van dit genre waaraan enkele gruwelijke horrorelementen zijn toegevoegd.

Geschreven bij Ongenadig

Toen ik het leesfragment van Ongenadig voor de Hebban Leesclub las, was ik best benieuwd naar het vervolg. Sven en Anouk leren elkaar op een feestje kennen. Hoewel Anouk regelmatig een raar gevoel bij de relatie heeft, gaan ze toch al snel samenwonen. Wat is er precies aan de hand met Sven? Een korte inkijk in het verleden van de hoofdpersonages zou een verklaring voor hun gedrag kunnen zijn, maar wordt verder in het verhaal niet echt uitgewerkt.
Mijn nieuwsgierigheid ging ook al snel over in ergernis. De schrijfstijl was soms vlot, maar soms ook stroef :

...Sven had zich in nevelen gehuld.
...De stem van zijn moeder, die hem maande om papa gedag te zeggen, bereikte zijn oren.
...Een aangename warmte in mijn buik begeleidde me.

Verder zit het verhaal vol met ongeloofwaardige gebeurtenissen, tegenstrijdigheden en heel naïeve personages. De auteur had, naar mijn gevoel, beter minder personages aan bod laten komen en hierdoor meer aandacht aan de karakteruitwerking en het verhaal kunnen besteden. Nu bleef ik als lezer achter met een groot gevoel van ongeloof en ergernis. Misschien had het boek toch beter geredigeerd kunnen worden door de uitgever, zodat er geen fouten in het verhaal zitten?

Een klein pluspuntje is de opbouw van de spanning, waardoor het boek vlot leest. In de korte hoofdstukken komt telkens een ander personage aan bod, een goede afwisseling. Maar het vertelperspectief is niet consequent opgebouwd.

Spijtig dat ik niet zo enthousiast ben, toch hartelijk bedankt voor het leesexemplaar voor deze Leesclub!

Anouk Smeets komt op een personeelsfeestje Sven Bogerd tegen. De normaal erg afwachtende en onzekere Anouk valt al snel voor de charmes van Sven. Sven is erg attent en lief waardoor Anouk totaal ingepakt wordt en na enig twijfelen besluit zij toch al na 2 maanden met hem te gaan samenwonen in zijn prachtige woning in Kijkduin. Sven is echter wel erg gesloten over zijn verleden en het wordt ook al snel duidelijk dat hij hier ook niets over kwijt wil. En hij heeft ook wel een zeer bizarre hobby. Al snel zorgt dit toch voor wat scheurtjes in hun relatie en blijkt Sven twee gezichten te hebben.

Het is lang geleden dat een boek mij uit mijn slaap hield. Ik was gewoon boos, heel boos. Waarom? Karin haar schrijfstijl is zo beeldend dat het gewoon zo goed invoelbaar is. Haar manier van schrijven maakt dat ik door wil lezen en ongemerkt ben je weer een uurtje kwijt. Je voelt het gewoon, het doet echt pijn. Verder ga ik niet teveel vertellen, de flaptekst is minimaal maar dit boek moet je gewoon lezen als je houdt van een pageturner met luguber karakter. Karin groeit enorm in haar schrijven en als ze nu al dit formaat neerzet ben ik erg benieuwd naar meer. Ik ben fan!

Geschreven bij Ongenadig

Dit boek mocht ik lezen via een winactie van Thrillers and more.
Het verhaal gaat over Sven een psychopaat die een relatie begint met Anouk . In het begin lijkt alles rozengeur en maneschijn maar naarmate ze hem beter leert kennen ontdekt ze dingen die niet normaal zijn. Ze gaan dan ook snel samenwonen. Maar Anouk krijgt meer en meer twijfels en al zeer vlug slaat het noodlot toe en laat Sven zijn ware aard zien. Door een jeugdtrauma met zijn moeder heeft hij een bepaald beeld van vrouwen. In zijn eigen fantasie handelt hij dan ook gruwelijk en behandelt Anouk en ook andere vrouwen ongenadig slecht. Het is van begin tot einde een vlot geschreven verhaal waar meermaals de rillingen door je lijf gieren.
Bij mij was het een eerste kennismaking met deze schrijfster dus ben wel benieuwd naar haar eerder werk
Een aanrader voor de thrillerfans