Slot beeldend werk en teksten uit de periode 2019-2020

Zodra je in dit boek begint wil je het gewoon niet meer wegleggen.
Octavie neemt je mee in haar gevoel en beleving, maar geeft ook een duidelijke situatieschets van wat er gaande was gedurende de eerste periode van de pandemie.

Het is fijn om zo dichtbij te mogen komen, ik herkende dingen hierdoor

Echt een aanrader dit boek

Mooi en voelbaar verwoord kunstwerk! Een geweldig inzicht in de schrijfster haar realiteit. Leest heerlijk weg ondanks de samenvatting van de dagelijkse berichtgeving rondom corona, die naast en soms door de verhaallijn loopt.

Openhartig boek dat inzicht geeft in de depressie waar de schrijver mee te maken heeft gehad en langzaam uit komt. Wolters kan zeer goed reflecteren op haar eigen gemoedstoestand door haar depressie en de maatschappelijke onzekerheid en angst als gevolg van de Corona pandemie. Deze lijnen weet ze op een prachtige manier samen te brengen.

Het boek zet je aan het denken en is op momenten erg grappig.

De manier waarop Octavie haar leven beschrijft is heel erg knap. Invoelbaar, herkenbaar en met bewondering voor haar kunstenaarschap heb ik het in 1 ruk uitgelezen.

Octavie Wolters laat je heel dichtbij komen in haar dagboekfragmenten over hoe ze langzaam uit een depressie tevoorschijn komt en de coronatijd beleeft als het land op slot zit. Met prachtige, soms ontroerende passages die je aan het denken zetten. De door haar gemaakte beelden met bijbehorende teksten uit haar donkere periode zijn heel indringend. De fragmenten met nieuwsfeiten die de coronaontwikkeling beschrijven, deden me zelf terugdenken aan hoe ik de lockdown beleefde. Zo leef je al lezend met Octavie en ook met jezelf mee. Soms vond ik die nieuwsfeiten wat te langdradig en/of te veel herhaling. Hoewel dat ook tekenend is voor het coronanieuws: elke dag de overzichten van het aantal besmettingen, aantal opgenomen patiënten op de IC etc. Verder had ik graag meer gelezen over de toedracht van Octavies depressie, maar dat is misschien te privé.

Een vlot geschreven boek met afwisselend accurate feiten over de stand van zaken in de 1e helft van 2020 wat betreft de corona-crisis en hoe de schrijfster Octavie Wolters die beleefd en zelf langzaam opkrabbelend van een depressie in haar leven, die haar al twee jaar in de greep houdt zoals het coronna-virus de wereld in zijn greep heeft. Tussendoor mooie afdrukken van litho's van Octavie's hand.
Er zit hier en daar een soort ironie/sarcasme in het boek, wat voor sommige mensen die net als de schrijfster een depressie ondergaan cq. hebben doorstaan zullen herkennen als een soort "bescherming" en "wapen" tegen de buitenwacht en de wereld.
Het boek heeft extra veel herkenbaarheid voor degenen die leefomgeving van Octavie Wolters kennen.