Spees de ruimtewees 1 - Spees de ruimtewees

Spees de ruimtewees is een leuk en spannend boek. Heel geschikt om uit voor te lezen, maar ook erg leuk om zelf te lezen. De kinderen kunnen zich helemaal inleven in het verhaal en zijn iedere keer benieuwd naar wat er nog te gebeuren staat.
Boek spreekt op het eerste gezicht erg aan door de kleuren en illustratie. Ook illustraties in het boek zijn leuk om te zien.
Zeker een aanrader!

Ik heb het boek voorgelezen in groep 6, leerlingen waren erg enthousiast!

Dit boek heb ik aan mijn dochter voorgelezen, en we hebben het in één adem uit. Wat een fantastisch mooi, leuk en zelfs ontroerend verhaal. Geniale, soms haast onderkoelde humor, wordt heel goed getimed ingezet in het verhaal. De situaties zoals ze in het boek voorkomen zijn heel herkenbaar voor de lezer en luisteraar. Het is ontzettend leuk dat kinderen hier duidelijk regelmatig volwassenen te slim af zijn.

Ook als volwassene is dit een héél leuk boek om voor te lezen. Het is op geen enkele wijze kinderachtig, en de zinnen lopen allemaal lekker vlot. De auteur heeft zich heel goed verdiept in hoe kinderen-van-nu zijn, hoe zij zich gedragen en waar zij zich mee bezig houden.

Het boek zelf is gedrukt op mooi en stevig papier, en het houdt prettig vast.

Ik ben blij dat ik dit boek heb gekocht. Aanrader!

Leuk boek, geschreven in de belevingswereld van 8-9 jarigen. Jammer dat de serie niet verder gaat!

Een echte aanrader! Ik heb dit boek voorgelezen aan mijn zoontje van 8. Ook ik keek er naar uit om elke avond weer te gaan voorlezen. Een leuk, spannend boek! Makkelijk te lezen en te begrijpen. Moeilijke woorden worden direct in het verhaal uitgelegd! Spees sluit je in je hart! We zijn snel verdergegaan met het vervolg: het geheim van Berenbos.

In het begin van het verhaal worden de kinderen al meegenomen met Boelie, de jongen die het avontuur gaat beleven. De kinderen kunnen zich tijdens het boek herkennen in verschillen personages. Het ruimtewezen is niet eng, dat is voor veel kinderen ook prettig. Het brengt hedendaagse thema's aan de orde, zoals immigratiebeleid, maar op een kinderlijke manier. Ik denk dat het boek wel meer geschikt is als leesboek dan voorleesboek. Dan kunnen de kinderen zich echt inleven. Het boek vind ik geschikt voor de leeftijdscategorie 7-9 jaar. De kinderen begrepen het verhaal ook en werden meegenomen door een goede opbouw. De samenvatting van de achterkant vertelt kort, maar duidelijk het verloop van het verhaal. Het eind wordt nog even geheim gehouden, waardoor je nieuwsgierig wordt naar het verhaal! De illustraties die erbij zitten passen goed bij het verhaal.

Spees is een ruimtewezen die hulp krijgt van kinderen uit de groep van juf Marion. De schoolsituatie van die kinderen worden beschreven: verliefdheid, samenwerken, oplossen, elkaar vertrouwen, gebruik maken van elkaars talenten, vaardigheden. In de groep kinderen waar ik dit boek aan voorlas, kregen we de discussie wanneer gaan we iemand helpen en wanneer niet. De kinderen en juf Marion helpen Spees, terwijl de politie en alle belangrijke mensen naar Spees op zoek zijn. De sprong naar asielzoeker was makkelijk gemaakt door de kinderen. Kan je een asielzoeker helpen? Ga je ervoor vechten zoals Boelie en de kinderen doen?
Het was super leuk om dit verhaal voor te lezen: je ziet kinderen voor je die aandachtig luisteren, lachen, situaties herkennen (verliefdheid).

Wat een ontzettend leuk boek. Tijdens onze ruimteprojectweek hebben de kinderen in groep 4 tijdens het voorlezen van dit boek gesmuld. Daarna was het nog niet uit, maar het was zo spannend dat het uitgelezen moest worden. Het verhaal gaat over Boelie en zijn klas. Op een dag landt er een ruimteschip op het plein en vlak voordat de politie e.d. komen, redden Boelie en een aantal klasgenoten het ruimtewezen wat er uit komt, Spees genaamd. Spees moet natuurlijk ergens ondergebracht worden en komt uiteindelijk bij Boelie thuis terecht. Echter op een bepaald moment komt de politie daar achter en moeten ze Spees zien te verbergen.

Het boek is zeer geschikt om voor te lezen voor kinderen vanaf 7 jaar. Op die leeftijd worden nog niet alle grapjes begrepen, maar ze kunnen zeker al om het grootste deel lachen. Zelf lezen is nog erg lastig voor de kinderen. Er zitten af en toe nog echt wel lastige woorden in de tekst, die je wanneer je voorleest kunt uitleggen of veranderen, maar bij zelf lezen is dat niet mogelijk. Daarnaast zegt Spees vooral in het begin van het boek een aantal lastige (zeer moeilijk uitspreekbare, zelfs voor een juf) woorden.

Al met al zijn de reacties zeer positief. Elke keer wanneer ik stopte met voorlezen zeiden de kinderen: “nu al?” “Ah, nog 1 bladzijde”. Volgens mij een groot compliment voor dit boek.

Ik ben leerkracht van groep 3/4/6 en heb dit boek voorgelezen in de klas. De kinderen vonden het boek erg leuk! Ze leefden helemaal mee met Spees. Natuurlijk weten de kinderen dat het niet echt gebeurd is, toch wordt alles in het boek zo beschreven dat je helemaal op gaat in het verhaal.
Het boek is zo geschreven dat zelfs de kinderen van groep 3 alles snapten.
Met de leuke plaatjes in het boek, is het zeker een aanrader!

De mening van de schrijfster inzake azielzoekers en illegalen is duidelijk en - voor een kinderboek - nogal expliciet en hijgerig opdringerig. Ik ben zelf dermate voor verdraagzaamheid, dat ik er gewoonweg een beetje recalcitrant van word....

Onder het mom van 'ken uw klassiekers', had Mous de verwijzing naar Edgar Rice Burroughs' Tarzan waarschijnlijk wat minder gratuit gemaakt, had zij zich het waarschuwingsbriefje van het onderwerp aan vader en dochter Porter herinnerd, of zelfs de letterlijke, niet arbitrair gekozen vertaling van zijn naam vanuit de (imaginaire) apentaal. Anders: vergeleken bij Tarzan is Sinterklaas nogal een Wiener Sängerknabe. Dus ik begrijp het - binnen de context - gewoon niet zo goed en dat ligt aan mij.

Mirjam heeft waarschijnlijk alleen de Disney-DVD gezien, het gebeurt ons allemaal wel eens, en het komt weinig aandachtig over. Of het was wel degelijk bewust en dan is dit dus het grappige element, waar andere reviewers gewag van maken. Verder namelijk bepaald weinig dijenkletsers en overal waar dan een poging gedaan wordt (altijd te prijzen), denkt volgens mij iedere volwassene direct 'ze moest er zelf het hardst om lachen'. Argh...

Qua zinsopbouw en taalgebruik vloeit het verder allemaal maar behoorlijk matig, maar daardoor waardeer je gelukkig de auteurs met een bewezen roeping weer des te meer en dat is eigenlijk best iets heel goeds.

Overweeg je dit boek om je kinderen voor te lezen, wees er dan op voorbereid dat je het heel 'groot' moet voorlezen om er nog iets van te maken. Ben je na een hoofdstukje bekaf (waar een mooi boek maar energie blijft geven). Lees je het 'klein', dan zijn ze zo vertrokken. Dus een zekere toepassing heeft dit schrijfsel wel, zal ik niet ontkennen.

Benieuwd naar het vervolg. Nee, wacht, toch niet...