Splinters - Zwart hart

Zwart hart is mijn eerste kennismaking met Sophia Drenth en het verhaal heeft behoorlijk indruk op mij gemaakt.

Yan, uit het land van Davarsi, is op zoek naar de Sahandran. Het zijn nachtsluipers, monsters en hij wil één van hen worden om op die manier zijn familie te bevrijden van een wrede meester.

Het verhaal begint direct en is gelijk ook spannend. Dat je als lezer niet bekend bent met de verschillende namen en termen vind ik niet storend, je zit direct midden in het verhaal.

Door middel van herinneringen (die weergegeven zijn door cursief gedrukte teksten) leer je het vreselijke verleden van Yan kennen en de reden dat hij een monsterlijke nachtsluiper wil worden.

Het tempo ligt hoog en de zinnen zijn kort. De spanning blijft daardoor behouden. Het verhaal zelf is indringend, soms beangstigend en laat je niet los.

Ik ben erg benieuwd naar het boek Bloedwetten van Sophia Drenth, waarvan dit verhaal een bronvertelling is.

Dit is een bronvertelling van Bloedwetten. In deze Splinter krijg je te lezen hoe Collignon, zo geworden is. En waarom kiest iemand ervoor om Ath’vacii te worden?
Het begint meteen al spannend. Yan besluit om te ontsnappen van de plantage waar hij slaaf is. Hij gaat op zoek naar de nachtsluipers. Hij wil ook zo’n monster worden, omdat hij wraak wil nemen op de mensen die hem het leven zo moeilijk gemaakt hebben. Op deze manier hoopt hij dat hij zijn familie kan redden en ze hun vrijheid terug kan geven. Maar het gaat niet helemaal volgens plan….
Je leest over zijn innerlijke strijd, maar je voelt ook dat hij aan het veranderen is……… Je voelt de angst van de mensen ook echt. Het gaf mij de kriebels. Erg beeldend geschreven!
Hij weet zeker dat hij het juiste doet, totdat hij zijn familie weer tegenkomt. De twijfel slaat toe, maar het is al te laat???!!!!!
De titel is ook erg goed gekozen. Het gaat je helemaal duidelijk worden. I love that!
Ik vind het enorm leuk om Splinters te lezen. Het zijn korte verhalen, maar altijd spannend en goed in elkaar gezet. Deze is ook weer heerlijk om te lezen. Het geeft weer een ander kijkje op Bloedwetten. Maar ook ga je nadenken over hoe slecht slaven het hadden. Je snapt dat hij een beter leven wil hebben. Je gunt hem dat ook. En als lezer, gun je hem ook zijn wraak. Of hij die ook krijgt, moet je zelf gaan ervaren. Splinters zijn kort maar krachtig. Maar echte aanraders! Ook om kennis te maken met een auteur kun je dat rustig doen. Ze zijn los te lezen.
Ik geef deze splinter 4****

Ik heb het normaal niet voor kortverhalen, deze Splinter stak echter mijn ogen uit want Bloedwetten is wel goed en dit is een bronvertelling daarvan. Dus toch mij aan dit boekje gewaagd en het is inderdaad de moeite.
Dit korte verhaal gaat over het motief en de gevolgen van de keuze van Collignon om Ath’Vacii te worden. We leren hem kennen als Yan, die opzoek is naar de Sahandran, zoals ze de Ath’Vacii daar noemen in die tijd lang voor de gebeurtenissen in Bloedwetten zich afspelen.
Wat bezielt iemand om die keuze te maken? En was hij altijd al zo of is hij zo hard geworden wegens omstandigheden?
Wat hier verteld wordt, was zeker niet wat ik verwachtte, maar dat maakt het ook zo goed natuurlijk. Sophia Drenth is er weer in geslaagd om haar unieke sfeer in het verhaal te verweven. Hier hebben we niet de gesofistikeerde zinsbouw en welsprekendheid die we kennen van de eerder victoriaanse tijd in Bloedwetten. We duiken veel verder het verleden in en dat merk je aan de gedachtengang van Yan en de manier waarop het verhaal verteld wordt. Ook hoe de Sahandran geïntroduceerd worden vond ik passend voor die tijd. Meer een onbewezen soort (bij-)geloof dat zich wijd verspreid heeft door het hele dorp, waarschijnlijk generaties lang. Zonder al te veel woorden er aan vuil te maken, heb je toch die hele sfeer te pakken. Zeer passend geschreven dus.

Mooie stukjes en macabere stukjes, ik merkte ze allebei op.
Ook een psychologisch horror-kantje vond ik er in terug. Meer dan bij Bloedwetten. Wederom niet voor de gevoeligste zielen, al heb ik er wel van genoten. De horror is niet overstemmend, wel een paar expliciete scenes.

Mss had ik wel een iets langer verhaal willen lezen maar toch is dit verhaal niet te kort zoals ik eerst vreesde. Al bij al dus een mooie uitbreiding.

Het is een klein verhaal onderdeel van dw grotere bloedwettenserie.
Het gaat dieper op het personage Collignon. Wat zijn beweegredenen zijn om een gemaakte te willen worden.

Het tempo is snel maar ervaar het niet als lastig. Het past bij het verhaal.
De sfeer zit er goed in.

Echt een mooi opwarmertje voor de bloedwettenserie.