Volle bloei roman

Zo, dat is nou eens humor! Wat een grappig, intelligent boek. Het leest heerlijk door - een echte page turner. En dan is het jammer als het uit is, want deze oude dames worden echt je vriendinnen!
Een viering van het leven en het maakt mij in ieder geval een stuk minder angstig om oud te worden. Ik ben geinspireerd!

Wat een plezier was het lezen van Volle bloei, maar vlak de ontroering niet uit! De vijf vrouwen hebben allemaal een heel eigen stem en een eigen droom, en moeten ieder voor zich iets overwinnen om die te verwezenlijken. Gelukkig hebben ze elkaar, ook al is het soms moeilijk toe te geven dat ze elkaar en de vriendschap nodig hebben. Je gaat als lezer van ze houden, en kunt hardop lachen om dingen die je bij jezelf herkent. Vaak lach je ook om die brok in je keel weg te slikken. Kleinloog weet je te boeien vanaf de eerste pagina en voert je mee op de zoektocht die we allemaal kennen: die naar liefde, succes, inzicht, acceptatie en vrijheid.
Volle bloei is een prachtige, mooi geschreven roman over het leven met al zijn pieken en dalen, en vooral over vriendschap die alles overwint.

Ze leren elkaar kennen op een begraafplaats. Vijf vrouwen. De een is ‘desperately seeking’ naar een man, de ander is blij dat ze weer ‘vrij’ is.

Vanaf de eerste bladzijde neemt Hetty Kleinloog je mee in het verhaal van ‘Volle Bloei’: Wie zijn die vrouwen en waarom zijn ze zoals ze zijn?

Gaandeweg leer je ze alle vijf steeds beter kennen. Totaal verschillend, met één overeenkomst: Ze zijn echt geen 18 meer. Juist daardoor vormt zich die onwaarschijnlijke maar heel bijzondere vriendinnenclub.
Mijn favoriet Danny, lieve kwetsbare Danny met haar tijgerprint en suikerspin, die zich verschuilt achter een grote mond, en Wanda, afstandelijke en gekwetste Wanda, die zich hult in designer kleding en dat combineert met een arrogante houding, waar ik zoveel in herken.

Dat is denk ik ook één van de aspecten die dit boek zo mooi maken: Iedereen herkent wel iets van zichzelf. Of het nu een rare karaktereigenschap is, of iets wat je in je leven hebt mee gemaakt.
Door haar ongedwongen schrijfstijl en subtiele humor laat Hetty Kleinloog je weer nadenken over de grote vragen van het leven: Hoe geef je weer schwung aan je leven wanneer je in de ogen van anderen echt al even over je hoogtepunt heen bent? Hoe besluit je of je je kinderen dat ene grote geheim vertelt dat je al je hele leven met je meedraagt? Wanneer is het genoeg geweest en kies je voor jezelf?

Hoe vaak horen we niet ‘Het is niet de bestemming die telt, maar de reis er naartoe’. Deze vrouwen laten in de praktijk zien hoe waar dat is. Met ups en downs. Ze buigen wel, maar barsten niet.

Hetty geeft elke keer een inkijkje in hun leven en in hun emoties. Van de kleine alledaagse dingen tot de hele grote. De personages komen zo steeds meer tot leven. Je begrijpt steeds beter wat ze drijft én tegenhoudt om bepaalde dingen te doen en te zeggen. Ook elkaar leren ze steeds beter kennen en ze helpen elkaar om nieuwe dingen te doen, hoe eng soms ook. Want je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt…

Het leven is niet eenvoudig, maar zoals Danny zegt: ‘Maak er wat van’. Ook als het allemaal niet is wat je had gedacht of gehoopt.

‘Wow, dit is een mooi cadeau voor een paar vriendinnen’. Dat is wat ik dacht toen ik ‘Volle Bloei’ dichtsloeg.

Wat een rake titel voor deze roman van Hetty Kleinloog! Dat is de eerste gedachte die in mij opkomt als ik het boek uit heb. Hoe dat komt? Omdat ik regelmatig hoop dat ik met de jaren niet alleen ouder maar ook wijzer wordt. Maar dat laatste valt vooralsnog eigenlijk een beetje tegen. Het lijkt mij namelijk zo’n geruststellende gedachte dat het gewoon lekker rustig is in je hoofd. Je dan niet meer ergens naartoe hoeft te leven, maar leeft bij de dag. Maar is dat dan nog leven; écht leven?

Als ik de vijf vrouwen waar het in Volle bloei om draait goed begrijp, ben je eigenlijk nooit uitgeleerd. En leef je pas echt als je leeft. En is het ook nooit té laat. Ook al is het feitelijk wél laat voor Danny, Wanda, Lies, Anneke en Greetje. En daarmee raakt Volle Bloei. Weten dat je op hogere leeftijd nog volop in het leven kan staan. Nog volop in bloei staat, als je wilt en durft. Of zoals Danny zingt: “Lef in leven, lief in leven. Levenslang.”

Bij het lezen over hoe deze vrouwen dat vergaat, ondanks dat het leven niet alleen over roosjes gaat, bloeide ik zelf ook op. Dat er ook dan nog vurige wensen zijn om waar te maken en dromen om te verwezenlijken. Een hoopvolle, bijna troostend gedachte. Of dat nou gaat om het maken van een reis in je eentje, zoals Wanda. Of om het vinden van een grote liefde, zoals Lies en de andere drie vrouwen met ieder hun eigen droom; het verwezenlijken op zich is niet zozeer de levensles. Maar de weg er naartoe en wie en wat zij op hun pad tegenkomen des te meer. En vooral ook zichzelf en de (on)wijze lessen die zij daaruit trekken, raakte mij diep. Met de nodige tegenslag maar ook veerkracht en doorzettingsvermogen weten deze vrouwen erin te slagen om in volle bloei te staan. Hetty Kleinloog weet dit haarscherp te verwoorden. Zij voegt daar onverwachte wendingen aan toe, die je misschien wel voelt aankomen, maar nog niet worden verteld. Een bijzonder mooie vorm.

Waar de lezer zich in het begin misschien nog afvraagt waar de individuele verhaallijnen van de vijf totaal verschillende vrouwen naartoe gaan, ontvouwen de karakters zich steeds meer. Met haar talent voor inlevingsvermogen is het Hetty Kleinloog heel goed gelukt om de lezer in de huid te laten kruipen van de personages en geeft zij daarmee meer en meer een inkijkje in hun zielen en komt de rode draad van het verhaal tot volle bloei. Maar er blijven er ook voldoende vragen over. Vragen die Greetje zichzelf ook stelt en die tot nadenken aanzetten: Kun je alles weten? Mag je alles weten? Moet je alles weten?

Met humor en oog voor detail, beeldende woorden, sterke opbouw (zoals met terugkerende tussenpozen Greetje aan het woord laten) en wisselende hoofdstukindeling (en vooral ook de niet te vergeten toegift) is het de auteur meer dan gelukt om de lezer tot het laatst te boeien. Opvallend is de schrijfwijze over intermenselijk contact en de onuitgesproken woorden die Kleinloog waar nodig wél verwoordt. Je komt daarmee in de hoofden en de harten van de vrouwen met hun verborgen emoties en gevoelens. Je gaat van deze vrouwen houden en misschien in zelfs de (merkwaardige) karaktereigenschappen bij jezelf zien. Hetty Kleinloog raakt daarmee een snaar die vele lezers zullen herkennen.

Een must read voor alle vrouwen (en mannen) die bang zijn voor wat komen gaat en daarmee hun heimelijke verlangens of gekoesterde, onvervulde wensen laten vervliegen. Maar wees niet bang, het is niet te laat. Het kan nog!

Toyo Shirbata:“Ook op mijn achtennegentigste, ben ik verliefd, heb ik nog dromen
wil ik rijden op de wolken”.

Niet zo’n lezer? Dan zal het mij in niet verbazen als van Volle Bloei een mooie tv-serie gemaakt wordt. Ik ga in ieder geval kijken!

Caroline Nieuwenburg-Serlé

Wat een heerlijk boek!
Vrijdag in huis, fijn voor mee op vakantie. Fat chance! Zondag was ‘ie uit.

De korte, lekker beeldend geschreven hoofdstukjes lezen weg als koek en de verhaallijnen zuigen je naar binnen en laten je niet meer los.
Gniffelend twee dagen doorgetrokken, even een traantje weggepinkt en dan nu het grote wachten op deel twee. Dat staat in planning hoorde ik, Yes!
Hopelijk duurt het niet al te lang. (Ehm..mevrouw Kleinloog, ik moet nog een boek voor in die koffer....;-))

Een heerlijk boek om te lezen. Hele goede dialogen. Een beeldende schrijfstijl. Je ziet het allemaal voor je ogen gebeuren. Geloofwaardige en herkenbare personages. Hardop lachen bij het lezen van dit boek en tegelijkertijd voel je de schrijnende kant van het leven. Echte humor dus.

Een geweldig amusant boek dat gaat over de wat oudere medemens. Op een prettige manier. In televisieprogramma’s worden ze vaak voorgesteld als zielig eenzaam, of achtergebleven bij de maatschappij, de vijf vriendinnen in dit boek staan nog volop in het leven. Soms hollen ze meer dan een zeventigjarige aankan, maar dat vergeef je ze op de volgende bladzijde meteen weer omdat ze zoveel lol in het leven hebben. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen en raad het iedereen aan.

Ben nu midden in Volle Bloei en ik kan nu al niet meer stoppen met lezen! Heerlijk boek, echte aanrader!!

Een mooi, gevoelig boek. Onderhoudend en humorvol, waarin je nieuwsgierig blijft doorlezen.
Herkenbare vrouwen types met ieder een eigen rugzakje. Je leeft intens mee met hun ups en downs.
Een eerlijke en open schrijfstijl. De verbondenheid van de vriendinnen is prachtig beschreven.
Spreekt trouw aan jezelf en geliefden uit. Een boek over veerkracht en acceptatie. Verdriet en levenslust.
Over dierbare herinneringen en hang naar nieuwe avonturen.
Alle soorten van liefde, ondeugend, liefde - en passievol beschreven.
Een zoektocht naar je innerlijk en compassie voor anderen.
Een boek dat je tot nadenken brengt.
Bedankt ! Het maakte bij mij een lach en een traan los.

onderhoudend, geestig en verrassend.