Hemelse modder

Niet met alle personages voelde ik een klik en de mannen in dit boek vond ik soms verwarrend. Toch is Hemelse modder een heel fijn boek om te lezen. Rasters weet een verhaal te creëren waarbij je je betrokken voelt, alsof het verhaal dichtbij je staat. Ook leest het ontzettend makkelijk en weet ze altijd weer een bepaalde warmte door te laten schemeren waardoor je haar boeken met een behaaglijk gevoel leest.

Het verhaal gaat over 2 zusjes die op jonge leeftijd hun ouders hebben verloren bij een auto ongeluk.
De zusjes, Dagmar en Iselle, zaten ook in de auto.
De zussen zijn erg close met elkaar maar verwerken deze traumatische ervaring op een verschillende manier.
Dagmar zoekt het in wijn en eten terwijl Iselle erg gefixeerd is op gezondheid en in shape blijven en een sportschool heeft.
De zussen brengen de Kerst altijd samen door en proberen dan een toetje te maken dat hun vader voor ze heeft gemaakt, hij noemde het hemelse modder.
Voor Kerstmis krijgen ze een fikse onenigheid en zien en spreken elkaar niet meer.
Komt het nog goed?

Het boek ziet er geweldig uit, een vrolijke cover die mij een kerstgevoel geeft.
Ik krijg meteen zin om te gaan lezen.
Het begint met een sterke proloog, dus dat beloofd wat.
Daarna kom ik wat moeilijk in het verhaal.
Voor mijn gevoel springt het wat van de hak op de tak en maak je kennis met veel personen.
Toen ik doorlas pakte het verhaal me toch.
Er zit veel humor in, ik heb af en toe hardop zitten lachen.
Ook worden zware onderwerpen zoals ouders gestorven, mishandeling door partner, problemen over co-ouderschap, gestorven partner op een luchtige manier in het verhaal verwerkt.
Soms iets te luchtig, ik had meer achtergrondinformatie willen hebben.
Ik had iets meer Kerst erin verwacht.
Door de korte hoofdstukken leest het boek prettig.
Ik zou het leuk vinden als er een vervolg op komt zodat ik kan lezen hoe het met iedereen gaat.
Tijdens het lezen werden de zusjes een soort van familie voor mij.

De auteur Gaby Rasters veroverde met haar eerste roman direct een plaatsje bij het leespubliek. Ondertussen heeft ze al enkele andere romans geschreven en vorig jaar waagde ze zich aan een kinderboek, eerst bedoeld voor haar eigen kinderen.
Haar laatste publicatie kreeg ik als testlezer toegestuurd en de cover springt in het oog door de mooie kleuren en de candy canes, de gedrukte hartjes op de zijkanten vallen direct op. De titel "hemelse modder" kon ik als Belgische niet direct thuisbrengen en gelukkig heeft "Google" me geholpen en ontdekte ik dat men chocolademousse bedoelde.
Dankzij de proloog ontdekken we direct veel details over de gezinssituatie van de twee zussen waarrond het verhaal draait. Na een ongeval worden ze op jonge leeftijd wees en groeien ze op tot twee verschillende persoonlijkheden. Iselle heeft een eigen sportschool en houdt er een gezonde levensstijl op na, daartegenover staat Dagmar die van lekker eten geniet en worstelt met haar gewicht. Het verhaal volgen we vooral vanuit het standpunt van Iselle, afgewisseld met dagboekfragmenten van Dagmar die in briefvorm aan haar moeder geschreven zijn. Beide zussen kunnen niet zonder elkaar maar maken het zichzelf moeilijk door hun gevoelens niet te uiten of conflicten uit te spreken.
Rode draad in het boek is eten maar de recepten ontbreken hetgeen een aanvulling had geweest. Thema's die men in het boek ontdekt : loslaten, liefde, hoop, zussenband en eenzaamheid.
Het is vlot geschreven en nieuw voor mij was het gebruik van appjes tussen de tekst. Het is niet echt een feelgood boek daarvoor is het te langdradig en in de nota op de achterflap "leest als een fijne kerstfilm" kon ik me niet vinden.

Gaby Rasters vertelt het verhaal van ‘Hemelse modder’ voornamelijk vanuit Iselle. Je leest haar gevoelens en gedachten, waardoor je haar steeds beter gaat leren kennen. Tussendoor lees je brieven van Dagmar aan haar moeder, waardoor je ook dit personage steeds beter gaat begrijpen. Die brieven zijn heel bijzonder om te lezen, vooral omdat ik ook wel eens een brief aan mijn overleden vader schrijf. Die hoofdstukken kwamen hierdoor wel even extra binnen bij mij.

Rasters weet het heftige verhaal van de zussen op een mooie en realistische manier weer te geven. Het lijkt me zo heftig om op zo’n jonge leeftijd je beide ouders te verliezen. De auteur laat zien dat zo’n gebeurtenis tekenend is voor je leven. Je staat daardoor anders in het leven dan leeftijdsgenootjes die dat niet hebben meegemaakt. De strubbelingen waar beide zussen mee te maken hebben, is interessant om te lezen… met name hoe ze daar allebei op een hele andere manier mee omgaan.

‘Hemelse modder’ is een prachtig verhaal dat je niet onberoerd laat. Regelmatig zal er een traantje in je ogen staan bij het lezen van een bepaalde passage.

Ik kreeg van de uitgeverij de kans testlezer te zijn van dit boek, waarvoor dank :)

Twee zussen verloren al vroeg hun ouders.
Hierdoor hebben de twee elk hun issues en kunnen ze niet altijd mét, maar vooral ook niet zonder elkaar.
Ook de liefde gaat niet van een leien dakje...
Wat heeft de magie van kerst en nieuw voor hen in petto ?

Mijn verwachtingen lagen hoog.
Ik had gehoopt te verdrinken in de kerstsfeer en vertederd te worden door liefde.
Ik bleef echter wat op mijn honger zitten.
Het verhaal en de personages bleven wat oppervlakkig.
Het was me allemaal wat te stereotiep en zelfs wat kinderachtig...
De conflicten tussen de twee zussen kwamen niet geloofwaardig over en vond ik wat puberaal.
Vooral hoe personage Dagmar was uitgewerkt stoorde me wat.
Haar dagboekverslagen leken op het dagboek van een meisje van 15.

Ik hou ongelofelijk veel van feelgood en chicklit, maar dit was me echt iets te flauw, te voorspelbaar, te oppervlakkig.
Ik vond het helaas een beetje een stationsromannetje.
Het boek was niet onaangenaam om te lezen, maar voor het eerst begrijp ik wat mensen bedoelen wanneer ze zeggen : ' leuk voor tussendoor '.
Met alle respect naar de auteur toe, want het boek wordt goed onthaald, dus er worden heel veel mensen wel blij van.
Zelf vind ik het eerder passen bij een wat jonger publiek.

Ieder jaar vieren de zussen Iselle en Dagmar kerst met z’n tweetjes waarbij ze de hemelse modder van hun vader maken. Reeds op jonge leeftijd zijn ze hun ouders verloren in een auto-ongeluk en hoewel ze door hun tante Jans grootgebracht werden, zijn ze toch vooral op elkaar aangewezen geweest, hun band is daardoor ook heel sterk.
Dagmar vindt troost in eten, stort zich van de ene foute relatie in de andere en schrijft nog altijd brieven naar haar overleden moeder. Iselle is een echte controlefreak geworden, die een eigen sportschool runt maar de liefde liever aan zich laat voorbijgaan.
Door het drukke leven van Iselle, haar eeuwige kritiek op het gewicht van Dagmar en omdat het vriendje van Dagmar Iselle eigenlijk leuker vindt; krijgen ze ruzie en dreigt de jaarlijkse traditie in het water te vallen. Vraag is of het nog goed komt? Lukt het in het jaar wat daarop volgt om elkaar maar vooral zichzelf terug te vinden?

In het boek komt vooral Iselle het meest aan bod omdat zij heel wat onderneemt en een beetje de leidersfiguur is in de zussenrelatie. Tussenin krijg je korte hoofdstukjes waarin Dagmar een update geeft van o.a. haar gewicht, haar relatiestatus, haar gevoel,… (dit vond ik echt hilarisch) telkens gevolgd door een emotionele brief aan haar moeder.

Alhoewel dit een feelgood roman is, komen er best wel heftige thema’s aan bod maar deze worden op een luchtige manier beschreven waardoor je als lezer ook wel leert uit dit boek dat niet alles altijd zo erg hoeft te zijn, het is maar wat je er zelf van maakt. En dat nieuwe vriendschappen en etentjes veel kunnen goed maken (dit laatste heb ik zelf nog niet uitgeprobeerd ).

Ik heb dit boek heel graag gelezen en houd er dan ook een warm gevoel aan over. De prachtige cover en de bedrukking met hartjes aan de zijkant zijn voor mij ook een absolute meerwaarde. Nieuw voor mij als leeservaring is het gebruik van appjes en de soms heel herkenbare antwoorden en gevoelens die daarop volgen.

Ieder jaar verschijnen er wel een aantal boeken rond en over kerst maar deze sprong er voor mij toch wel uit. Je kunt hem trouwens evengoed doorheen het jaar lezen. Een echte aanrader!

Bij het zien van de schitterende cover van Hemelse modder van Gaby Rasters weet je meteen wat voor soort verhaal je gaat lezen. Het boek is niet alleen aan de buitenkant mooi vormgegeven, maar ook vanbinnen is het boek mooi vormgegeven. De hartjes die op de zijkant staan, vind je ook in het boek terug. De titel maakt nieuwsgierig. Voor diegenen die het gerecht kennen zullen meteen trek krijgen in het gerecht en het misschien ook maken alvorens ze aan het boek beginnen. Voor diegenen die het gerecht niet kennen, die worden er nieuwsgierig naar en gaan het gerecht googelen. De titel van het boek wordt al heel snel duidelijk.
Hemelse modder van Gaby Rasters gaat over twee zussen die op jonge leeftijd hun ouders verloren hebben en op volwassen leeftijd ieder een heel verschillend leven leiden. Ze gaan allebei op hun manier met het verdriet om het verlies van hun ouders om. Van jongs af aan zijn ze door het verlies van hun ouders heel erg close met elkaar, maar door hun verschillende levensstijlen botst het op een dag en dreigt hun gezamenlijke kerst in het water te vallen. In het jaar dat volgt gebeurt er van alles en is het de vraag hoe ze er beide de volgende kerst voor staan. Het verhaal van de zussen, maar ook van andere personages kan (deels) herkenbaar zijn.
Hemelse modder van Gaby Rasters is een verhaal waar je meteen in zit en pas los laat als het boek uit hebt. Het is een verhaal dat door de vlotte en beeldende schrijfstijl van de auteur vlot wegleest. Je sluit de diverse personen in je hart. Gelukkig heeft de auteur het verhaal zo beeldend geschreven, dat je het gevoel hebt dat je erbij bent, dat je het zelf meemaakt. Ze heeft zich heel erg goed weten in te leven in de diverse personages waardoor je de gevoelens ook voelt en soms heb je tijdens het lezen het gevoel dat ze zelf het een en ander heeft meegemaakt. Het is een verhaal dat voorspelbaar is, je weet al min of meer hoe het zal eindigen, maar dat is niet storend en past ook wel bij dit verhaal. Evengoed zitten er genoeg verrassende wendingen in die je niet ziet aankomen. Het is alleen jammer dat de jeugd van de zussen niet wat meer uitgediept is. Tijdens het lezen kom je met vragen te zitten, wil je weten hoe het een en ander zit ook al is het niet echt belangrijk voor het verhaal omdat het belangrijkste al wordt beschreven.
Het is aan te raden om een doos met tissues bij de hand te houden want er zitten een paar emotionele momenten in zoals bijvoorbeeld het stukje over als de zussen hun ouders verliezen. Gelukkig valt er ook genoeg te lachen zoals bijvoorbeeld als een van de zussen een bericht stuurt aan iemand over een ijsberg. Daarnaast kan je maar beter zorgen dat je hebt gegeten voor je aan het boek begint, want door de diverse gerechten die beschreven zijn krijg je spontaan trek.
Het verhaal laat zien hoe een zussenband kan verstevigen als ze uiteindelijk alleen elkaar nog maar hebben, hoe een tragisch verlies op jonge leeftijd door kan werken in je verdere leven, hoe verschillend zussen kunnen reageren en hoe eenzaam men zich kan voelen. Een van de mooie dingen van het Hemelse modder van Gaby Rasters is, dat het verhaal je soms een spiegel voorhoudt, dat het verhaal laat zien dat achter iedereen een verhaal schuilt zoals bijvoorbeeld achter de pizzaman, dat uiterlijk niet altijd alles zegt. Daarnaast krijg je ook af en toe tips zoals bijvoorbeeld dat je van het leven moet genieten.
Kortom; Hemelse modder van Gaby Rasters mag dan wel een kerstverhaal zijn, maar ook als het geen kersttijd is, is het verhaal leuk om te lezen. Sommige stukjes houden je een spiegel voor en van weer andere stukjes kan je nog wat leren. Het verhaal laat zien hoe sterk een zussenband kan zijn en dat achter iedereen een verhaal schuilt, de een vrolijker dan de ander.

het verhaal idee is prima
helaas blijft er veel onuitgewerkt en is het niet vlot geschreven.
Gemiste kans.

Je ogen worden direct naar de cover van het boek getrokken, de 'candy canes' en de kerstkleuren en -takjes. Ook aan de zijkant van het boek zijn hartjes gedrukt. Het ziet er zo gezellig uit!
Het verhaal gaat over twee zussen, Dagmar en Iselle. Zij hebben vroeg hun ouders verloren tijdens een verkeersongeval en worden daarna opgevangen door tante Jans. Na haar overlijden hebben de dames alleen elkaar en er ontstaat zo nu en dan typische zussenrivaliteit. Dagmar en Iselle zijn hele andere types en willen toch op een bepaalde manier wedijveren met elkaar. Dagmar is juf en Iselle stopt haar ziel en zaligheid in haar sportschool. Iselle maakt zich zorgen over het gewicht van Dagmar en dit levert nogal wat strijd.
Elke kerst zijn zij samen om het recept van hun vader te maken 'Hemelse Modder'. Maar dat gaat niet altijd zonder slag of stoot....
Wat heb ik genoten van dit verhaal. De hoofdstukken wisselen af tussen de zussen, Iselle in de vertelvorm en delen uit Dagmar haar dagboek, zij richt deze aan haar moeder en vertelt haar hoogtepunten maar ook dieptepunten.
De overkoepelende hoofdstukken zijn de gangen van een diner. Gaby heeft er alles aan gedaan om er zo'n fijn en gezellig boek van te maken. Het verhaal geeft echt een kerstverhaal weer over vriendschappen, liefdes, ruzies en heel veel humor. Het is echt een feelgood. Het enige minpuntje was dat ik het iets voorspelbaar vond maar dat mocht in deze de pret niet drukken.

P.S. lees het nawoord als je een date met Jorn wil! ;-)

Lekker wegzwijmelen en alles om mij heen vergeten dankzij Jorn en Maikel in dit verhaal. Zin in Hemelse Modder en geraakt door de zussenband!