Een zachte hand

Van de uitgeverij kreeg ik een leesexemplaar. Niet vaak las ik zo'n heftige openingszin: kippenvel kreeg ik ervan. Vervolgens werd ik direct in het verhaal gezogen. Je voelt als lezer aan alles dat er iets mis is, maar ook al weet je vanaf het begin hoe het gaat aflopen, je kunt niet stoppen met lezen voor het uit is. Zonder te veel te verraden: het gaat over een jong gezin met twee kinderen waarvan de moeder weer aan het werk gaat. Ze nemen een nanny in dienst, die geweldig lijkt te zijn, ze kookt en maakt schoon, en de kinderen zijn dol op haar. Maar Louise blijkt niet te zijn zoals ze dachten...
Een ijzersterk portret van een modern gezin, en de val van een gebroken vrouw. Wat kan Leïla Slimani de spanning goed opbouwen, ik begrijp waarom dit boek zo'n megasucces is in Frankrijk. Een boek waarover je wilt praten, dat grote vragen oproept over werkende ouders en wat er van een moeder wordt verwacht. Maar alleen al voor de benauwende sfeer en de langzame val waarin je ook zelf als lezer terechtkomt, zou ik dit boek aan iedereen aanraden. Grote klasse!

Of het nou aan de vertaling ligt of de schrijfstijl, maar het boek kon me niet meevoeren.
Het thema is ongelofelijk interessant, het verhaal ook, het is alleen niet invoelbaar, blijft aan de oppervlakte zweven. Waarom Louise tot haar daad kwam, is mij nog altijd onduidelijk.
Jammer, gemiste kans.

Het pakt me niet, karakters slecht uitgewerkt, zie ze niet voor me. Schrijfstijl irriteert me. Ik snap niet dat dit boek prix Goncourt heeft gewonnen

Geschreven bij Een zachte hand

Ik vond het boek tegenvallen. Had goede recensie gelezen en thema sprak me aan. Maar het is een vrij dun boek en je leert de personages niet echt kennen, blijft vrij oppervlakkig.

Het mooiste, benauwendste en meest indringende boek dat ik ooit heb gelezen. Zeker geen thriller in de traditionele zin van het woord, maar een portret waar je rillingen van krijgt.

Winnares Prix Goncourt van 2016, dan verwacht je toch wel een literair hoogstandje. Dit is het echter niet, maar het leest lekker weg. Prima boek voor op het strand.

Geschreven bij Een zachte hand

Het boek is verrassend: als lezer realiseer je je steeds meer, dat het einde onvoorspelbaar is. Dat maakt het lezen ervan tot een boeiende ervaring. De beschreven werkelijkheid past absoluut in deze tijd waarin vrouwen op veel terreinen willen acteren.

Het boek lijkt op een replica van ‘het stenen oordeel’ geschreven door Ruth Rendell. Hetzelfde thema en dezelfde opbouw.

Mooie heldere schrijfstijl. Actueel thema.

Geschreven bij Een zachte hand

Beklijvend verhaal dat leest als een trein. Met weinig woorden en zonder overbodige franjes toch heel sterke karakters neergezet.