Exit roman

Eerder ook al Tilt van Michel Stroink gelezen en ook dit boek met veel plezier gelezen. Het gaat over een jongeman die genoeg heeft van alles en op een willekeurige trein stapt en vervolgens van alles meemaakt met allerlei types. Een roadtrip dus, goed geschreven, spannend en grappig. Heer Stroink, doe wat meer aan PR, want aan je schrijftalent ligt het niet dat je nog niet echt bent doorgebroken. Ik kijk uit naar het volgende boek!

Poeh, ik vind het heel lastig om deze roman te recenseren, omdat ik, ondanks dat ik het boek een maand geleden heb gelezen, nog steeds niet weet wat ik ervan moet denken. Het begin van het boek vond ik pittig. Een man die zijn zwangere vriendin verlaat en gewoon eigenlijk van de aardbodem verdwijnt, daar kon ik niet echt sympathie voor hebben. Dat zette voor mij al een lastige toon, want hoe ka ik dit boek nog objectief lezen?
Het boek zit vol met humor en bizarre situaties, waardoor het zeker vlot wegleest. Maar voor mij bevatte het teveel humor. Het leek alsof Abel zijn leven niet serieus nam, geen verantwoording durfde te nemen en de schuld van het willen verdwalen in de schoenen van zijn opa en vader wilde schuiven.

Het is een lastig boek, dat bij mij nog steeds gemengde gevoelens oproept. Bijzonder dat een boek dat met je doet en dat vind ik dan ook het positieve aan ‘Exit’ van Michiel Stroink. Het is zeker geen boek dat op de stapel beland, dat je leest en dan later denkt ‘waar ging het nou eigenlijk ook alweer over’. Zeker omdat ik zoveel lees dat ik soms niet meer precies weet waar een boek over gaat, vind ik dat een knappe prestatie.

Een eindoordeel aan dit boek vind ik lastig om te geven. Ik denk dat de meningen over dit boek ook echt zeer uiteen zullen lopen, het is zo’n boek dat je onwijs tof vindt of dat je haat. Ik weet nog niet in welk kamp ik zit.

Geschreven bij Exit

Zoals in mijn review Spijt dat ik dit boek gekocht heb .

Abel Schreuder is hopeloos mislukt. Hij is mislukt als zoon, hij is mislukt als vriend en hij is mislukt in leven. Om te ontsnappen aan zijn leven stapt hij in de eerste de beste trein waar hij een kaartje voor kan krijgen en zo belandt hij uiteindelijk in Berlijn. En zo kabbelt het boek van Stroink nog een tijdje door, in Berlijn wordt veel drugs gebruikt, lust bloeit op en wordt bekoelt, vriendschappen ontstaan en gaan kapot en ondertussen wordt het verhaal van drie generaties Schreuder vertelt. De vader van Abel en zijn grootvader zijn al net zo min geslaagd in het leven als hijzelf.

Juist dit deel van het boek komt niet zo goed uit de verf. Wellicht dat het drie-generatie-verhaal als een soort van parodie moet worden gezien op de vele familiegeschiedenissen die op het moment verschijnen en gretig aftrek vinden, maar het is in het geval van Exit weinig gelukt. . Al met al is ‘Exit’ een heel aardig boek, het is goed geschreven en je leest er vlot doorheen, maar de echte diepgang mis ik. Het lijkt het zoveelste boek over het ‘reservaat Amsterdam’ waarin veel drugs en seks voorkomen en twintigers die niet weten wat ze moeten met het leven.

Exit is zo wervelend geschreven, met zoveel vaart, dat je het niet meer weg legt als je eenmaal bent begonnen. Scherpe dialogen, erg grappige personages, en ook de tragische verhaal-in-verhaallijnen van vader en grootvader passen perfect. Kortom, een must read!

Ik heb echt genoten van Exit! Het boek zit vol vaart en humor. Het leest als een film, je vliegt er doorheen. De verhaallijnen van de verschillende generaties zijn zeer boeiend. Ik kan het boek van harte aanraden!

Heerlijk boek en snel uitgelezen. De auteur schrijft met gevoel voor humor en speelt in op mooie thema's.

In dit boek wordt een verhaal in een verhaal vertelt. Het is het verhaal van Abel die doet alsof hij Daniel is. Daarnaast schrijft Abel het verhaal op over zijn vader en zijn opa. Twee mannen die net als hij op de vlucht gingen voor hun leven. Het boek heeft een open einde waardoor je als lezer met vragen achterblijft. Dat is niet erg, want daardoor blijft het verhaal nog een tijdje in je hoofd hangen.

Mijn eerste kennismaking met Michiel Stroink ondanks dat ik de titel Tilt in de kast heb staan, daar ben ik nog niet aan toe gekomen. In de (nabije) toekomst zal ik daar verandering in brengen want de schrijfstijl van Michiel beviel mij wel.

Er zit genoeg vaart in Exit om lekker door te lezen, het enige wat mij af en toe vertraagde was dat het geheel niet in chronologische volgorde van tijd is geschreven waardoor ik soms wat terug moest zoeken in mijn aantekeningen. Het deel van het verhaal wat zich in het hier en nu afspeelt sprak mij het meeste aan. Alhoewel de verhalen van vader, opa en overgrootvader er wel toe doen in het geheel.

Alle mannen van de Schreuder-familie hebben naar mijn idee toch overeenkomsten die door het verhaal duidelijk worden en allen zoeken ze een soort van exit in hun levensverhaal. Zij doen dit allen op hun eigen wijze.

De opdeling van het verhaal is voor mij een beetje rommelig, de hoofdstukken zijn onderverdeeld in sub-hoofdstukken en daar loopt de nummering niet geheel chronologisch en zaait voor verwarring bij mij (dit kan komen doordat ik een ongecorrigeerd vooruitexemplaar las!).

Het deel in Berlijn roept herinneringen op aan mijn stedentrip van vorig jaar. Ik bezocht daar ook het indrukwekkende Holocaustmonument en ik zie mijn eigen dwaaltocht tussen de betonblokken weer voor me. Dat soort herinneringen maken het verhaal voor mij persoonlijk wat levendiger omdat je weet dat het echt is en dat het bestaat zoals het beschreven is. Zo waren er meerdere herkenningspunten voor mij.

De cover doet meteen denken aan het exit-bordje wat je overal in gebouwen ziet hangen en spreekt voor zich. En verklaart voor mij gelijktijdig de titel. Abel is op zoek naar een exit in zijn leven en door middel van een zoektocht wil hij die vinden. Of hem dat lukt lees jezelf in Exit.

Deze review kwam als origineel online via mijn eigen blog.