Het laatste verhaal van Mina Lee

Geschreven bij Het laatste verhaal van Mina Lee

Het Laatste verhaal van Mina Lee is de debuut roman van Nancy Jooyoun Kim. Het boek heeft een mooie Rode cover met een vrouw die je op de rug ziet. Het is een cover die gelijk je aandacht trekt en je nieuwsgierig maakt naar het verhaal.
De schrijfster heeft een fijne schrijfstijl je wilt blijven lezen. Het verhaal wordt zeer gedetailleerd beschreven, enkele passages hadden iets meer uitgelicht mogen worden. Het boek heeft twee verhaallijnen, die van moeder Mina en van dochter Margot. Er zijn ook diverse thema’s die worden behandeld, zoals cultuurverschil, verlies, positie van de vrouw.

Het boek begint met Margot die haar moeder belt maar haar moeder neemt niet op. Samen met collega en vriend Miquel reist Margot af naar haar ouderlijk huis.
Daar aangekomen vindt Margot haar moeder dood in huis. Al dan niet onder verdachte omstandigheden.

Op 4 jarige leeftijd vlucht Mina met haar ouders voor de oorlog. Tijdens deze vlucht raakt ze haar ouders kwijt. Ondanks alles bouwt zij een leven op in Korea. Tot de verschrikkelijke dag dat haar man en dochter omkomen bij een auto ongeluk.
In de zomer van 1987 vlucht Mina illegaal naar Los Angels. Ze komt terecht in Koreatown. Ze huurt daar een kamer in een huis waar ook Mrs Baex woont. Mina eet regelmatig samen met Mrs Baex, eten speelt een belangrijke rol in het leven van Mina. Dit geeft haar houvast aan haar afkomst.
Ze leeft teruggetrokken een leven, ze slaapt eet en werkt. Dit komt vooral door cultuur- en taalprobleem en haar bescheidenheid.
Ze werkt in een supermarkt en heeft daar contact met Mr Kim.
Mina stelt haar hart open voor Mr. Kim en er ontstaat een innige band, al is deze van korte duur. Door een voorval in de supermarkt vlucht Mr Kim en staat ze er weer alleen voor. Mina blijkt dan zwanger te zijn,gelukkig krijgt ze steun van Mrs Baex.

Mina en Margot hebben een moeizame relatie. Dit wordt vooral veroorzaakt door de taal verschillen binnen het gezin. Na de dood van haar moeder begint voor Margot de zoektocht naar wie haar moeder nu eigenlijk was. Marot ontdekt veel over het verleden van haar moeder. Ze leert ook begrijpen wie haar moeder was en waarom ze haar keuzes maakte.

Veel verwacht van het boek, maar wat een teleurstelling. Verhaal komt slecht op gang, weinig verhaal in. Flauw einde! Geen aanrader!

'Altijd over haar schouder kijken. Misschien dat ze daarom het verleden niet achter zich kon laten; haar leven lang had ze geleerd om achterom te kijken. Door nooit vooruit te kijken struikelde ze voortdurend over dingen.'

Margot en haar moeder Mina hebben een complexe relatie, waar niet veel werd gesproken.
Wanneer Margot haar moeder levenloos vindt, gaat zij op zoek naar de reden van haar overlijden, zo leert ze haar moeder en haar verleden eindelijk kennen.
'Toch wist niemand hoe je de dood bespreekbaar moest maken.'

Dit is een zeer informatief en tegelijkertijd verdrietig verhaal. Het omvat een grote zoektocht naar het leven van de Koreaanse Mina en daarbij leer je Margot ook beter kennen. Lezers krijgen notie van de Koreaoorlog en rellen in LA en bovendien word je getrakteerd op een hele stijlvolle schrijfstijl. De opbouw is heel timide wat heel kenmerkend is voor de hoofdpersonen. Het riep spanning op in combinatie met een vleugje mysterie.
Het verhaal speelt zich af tussen het heden (Margot) en het verleden (Mina), dit is gunstig en zeer afwisselend in verband met de korte hoofdstukken.
De tegenstrijdigheden en cultuurschokken worden heel treffend omschreven, je krijgt een hele beeldende kijk op de gebeurtenissen.

'Als je alleen bent, ben je niemand. Een vrouw alleen stelt al helemaal niets voor.'

Zodra HC een mail rondstuurde of ik een ERC wilde ontvangen (bedankt!), kon ik niet twijfelen. Het is heel speciaal en ik kan ook zeker begrijpen dat het een NY Times Bestseller betreft en Reese Witherspoon (+ haar boekenclub) dol zijn op dit verhaal.

Margots moeder, Mina, is een rustige, alleenstaande moeder die hard werkt om in hun levensbehoeften te voorzien.
Margot weet eigenlijk heel weinig over haar moeders leven voordat ze vanuit Korea naar de Verenigde Staten is gevlucht.

“Het leven kende geen genade. Zelfs de stilte was een voorstadium van de meest huiveringwekkende geluiden.”

Wanneer haar moeder niet meer reageert op haar telefoontjes, gaat Margot naar haar moeders appartement, maar er wordt niet open gedaan…
Margot begint langzaamaan te ontdekken hoe het leven van haar moeder is geweest als weeskind als gevolg van de Koreaanse oorlog en als illegale immigrante terecht komt in Korea Town, VS.

“Ze had zich altijd afgevraagd waarom haar moeder voor dit leven had gekozen, dat niet gemakkelijker kon zijn dan in Korea wonen, waar ze in elk geval dezelfde taal sprak, dezelfde cultuur en achtergrond had als alle anderen.”

Dit verhaal geeft een kijkje in de Koreaanse keuken en cultuur en voor welke uitdagingen de immigranten komen te staan.
Margot komt er langzaam achter hoe schrijnend het verleden van haar moeder was en wat ze heeft moeten doorstaan om te overleven en om in Amerika te blijven.

Het verhaal wordt afwisselend vanuit het perspectief van Mina Lee in het verleden en van Margot in het heden verteld.
Margot blijft als personage oppervlakkig waardoor je niet lekker in het verhaal kunt duiken en het traag verloopt. Helaas zorgt dat er ook voor dat de spanning ook afzakt, waardoor het allemaal wat vlak wordt. Het verhaal van Mina is wel intrigerend en maakt dat je het verhaal toch door wilt lezen, maar net als het verhaal wel langzaam.
Het inkijkje in de Koreaanse cultuur is interessant. Je komt stukje bij beetje te weten hoe het leven van Mina verloopt en hoe de band met haar dochter zo breekbaar is geworden.
Een mooie, trage roman waar geschiedenis, liefde en familiebanden in verweven zitten.

Mina Lee raakt op 4 jarige leeftijd haar ouders kwijt op hun vlucht vanuit Noord Korea. Ze groeit op in een weeshuis. In 1987 vertrekt ze van Seoul naar Los Angeles om een nieuw leven te beginnen. Met al haar bezittingen in één koffer komt ze aan bij een contactpersoon in Koreatown.

Het boek begin met haar dochter Margot die met een goede vriend vanuit haar woonplaats Seattle op weg gaat om haar moeder op te zoeken, ze is ongerust omdat haar moeder al dagen de telefoon niet opneemt.
Margot is het leven in Koreatown én haar moeder min of meer ontvlucht en komt alleen met Kerst op bezoek. Ze weigerde ook haar moeders taal te leren. En moeder leerde geen Engels, de communicatie verliep dus moeizaam.
Als ze haar moeder levenloos aantreft in haar woning begint een zoektocht. Was het wel een ongeluk en kende ze haar moeder wel eigenlijk?

De hoofdstukken over Margot in het heden en Mina in het verleden wisselen elkaar af en vullen elkaar ook wondermooi aan. Dat heeft de schrijfster heel goed gedaan! Ook het taalgebruik en de mooie zinnen zijn fijn om te lezen.
Ik wist weinig over Korea en ben nu heel wat wijzer, ook over hoe moeilijk het is voor immigranten om in een nieuw land, waar ze vaak niet erg welkom zijn opnieuw te beginnen.
En hoe belangrijk kleine attenties kunnen zijn, het kan zo'n verschil maken in iemands leven!
Het leven van Mina ging niet over rozen, al heeft ze ook gelukkige momenten gekend maar de trauma's zijn groot.
Een medebewoonster in het pand waar ze terecht kwam wordt een soort vriendin al gaan ze heel voorzichtig met elkaar om.
"Ze waren twee vrouwen, pensiongasten. Teveel vragen zouden kunnen leiden tot teveel informatie, teveel overeenkomsten, teveel pijn."
Zelfs aan haar dochter kon ze niet vragen hoe het met haar ging.
"niet omdat ze niet om Margot gaf, maar omdat het de vragen waren die ze zelf nooit had willen beantwoorden en die ze zichzelf ook liever niet stelde. Ze waren te pijnlijk om bij stil te staan."

Het is best wel een tragisch verhaal maar toch niet te zwaarmoedig. En ook spannend omdat je net als Margot wilt weten of Mina is vermoord.
Vooral in de laatste helft kon ik bijna niet stoppen met lezen.
Mooi debuut!

Deze debuutroman van Nancy Jooyoun Kim, is een heerlijk verhaal die je meesleept in het leven van Mina en Margot. Een verhaal over familie, liefde, vriendschap, verlies, rouw en immigratie.
Mina Lee is een vrouw die van Korea naar Amerika immigreert, om de Amerikaanse Droom te beleven. In Amerika krijgt ze een dochter Margot. Als Margot volwassen is en haar moeder al een paar dagen telefonisch niet kan bereiken, maakt ze zich zorgen. Samen met haar collega vriend Miguel rijden ze van Seatle naar LA. Eenmaal in LA bij haar moeders flat aangekomen vind Margot haar moeder levenloos in de woonkamer op de grond.
Nadat Margot de eerste shock heeft verwerkt, ziet ze dat sommige dingen niet kloppen, en gelooft dat haar moeder onder verdachte omstandigheden om het leven is gekomen. Samen met Miguel gaat ze op onderzoek uit om te ontdekken wat er met haar moeder gebeurd is.
Het boek heeft twee verhaallijnen. Het verhaal van Mina dat begint in 1987 als ze vanuit Korea aankomt in Amerika, helemaal alleen in een vreemd land zonder beheersing van de Engelse taal. Het verhaal van Margot dat begint in 2014 als ze haar moeder levenloos thuis aantreft.
Om en om worden de verhalen van Mina en Margot verteld. Hierdoor krijg je bij elk hoofdstuk een beetje meer inzicht in het leven van Mina, wat ze allemaal al had meegemaakt, hoe zwaar ze het had en tegen welke problemen ze aanliep. De hele immigratie kwestie word heel goed omschreven, je begrijpt als lezer hoe moeilijk het is en dat de Amerikaanse Droom ook niet alles is hoe het word gepresenteerd.
In de hoofdstukken van Margot neemt ze je mee in de speurtocht naar de waarheid wie haar moeder om het leven heeft gebracht en hoe. Hierbij zijn er ook herinneringen van Margot hoe zij haar jeugd samen met haar moeder heeft beleefd, en hoe dat voor haar was. Zo ontdekt ze steeds meer over het leven van haar moeder en ook over haarzelf.
Margot en Mina hadden een ingewikkelde moeder-dochter relatie, ze waren beide nogal gesloten naar elkaar toe, lieten niet graag emoties zien. Mina vertelde haast niets over haar verleden, waardoor Margot sommige dingen van haar moeder niet begreep.
De auteur heeft een hele gedetailleerde wijze van schrijven, vooral als het gaat om al het Koreaans eten, tijdens het lezen kreeg ik meerdere malen trek in de heerlijke gerechten die zo levendig en kleurrijk werden beschreven.
Een heel mooi boek, echt een aanrader!

Mina Lee’s eerste leven in Korea werd getekend door strijd, verlies en eenzaamheid. Ze besluit eind jaren ‘80 naar de Verenigde Staten te verhuizen, in een laatste poging haar leven weer richting te geven. Het laatste leven van Mina Lee verhaalt Mina’s eerste paar maanden in de VS, en wisselt dit perspectief af met dat van Mina’s dochter Margot, dertig jaar later. Margot vindt dan haar levensloze moeder in haar appartement onder volgens haar verdachte omstandigheden. In haar zoektocht stuit ze echter op alleen maar meer vragen over haar moeders leven en ervaringen.

Het laatste verhaal van Mina Lee beschrijft de wrijving tussen eerste en tweede generatie Koreaanse immigranten. Mina zoekt naar acceptatie en richting, terwijl Margot zich actief keert tegen haar Koreaanse achtergrond en daarmee ook de waarden van haar moeder. Koppigheid en onbegrip zorgen voor een kloof tussen moeder en dochter, en de lezer is de enige die weet hoe ver dit onbegrip strekt, omdat zij beide kanten van het verhaal te weten krijgen.

Mina’s deel van het verhaal vond ik de sterkere van de twee. Het was heel fascinerend om een kijkje te nemen in het Los Angeles van de jaren ‘80. Het echte, diverse Los Angeles waar mensen kwamen voor een beter leven, maar voor wie de Amerikaanse droom veelal een luchtkasteel bleek te zijn. Ook krachtig vond ik de manier waarop er een cultuur geschetst werd door middel van eten. Zelf ben ik totaal niet bekend met de Koreaanse keuken dus veel herkenning riep het niet op, maar de rol die het speelde in het verhaal zorgde voor extra authenticiteit en geloofwaardigheid. Margots deel van het verhaal was wat minder interessant; gedeelten waren vrij langdradig en de manier waarop Margot van haar moeders dood een murder mystery probeerde te maken was niet altijd even realistisch. Alles bij elkaar was het een mooi verhaal met wat belangrijke lessen over familie en immigratie, koppigheid en onverdraagzaamheid.

Onlangs las ik ‘Het laatste verhaal van Mina Lee’, een boek over de koreaans-amerikaanse Margot en haar net overleden moeder Mina. Margot woont al een tijdje in Seattle en hoort haar moeder meestal enkel via de telefoon. Voordat ze een bezoekje brengt aan haar geboortestad Los Angeles heeft ze haar moeder al een tijdje niet meer kunnen bereiken. Als ze bij haar moeder aankomt moet ze vaststellen dat Mina is overleden.
Deze gebeurtenis is dan ook het beginpunt van Margots zoektocht, niet enkel naar haar eigen maar ook naar haar moeders verleden.
Het boek is geschreven in twee tijdslijnen, enerzijds Margots zoektocht in 2014 en anderzijds Minas tijdens de jaren 1980. Op deze manier komen we meer te weten over Minas verhaal, haar leven in de VS nadat ze immigreerde vanuit Korea en wat ze allemaal meemaakte tijdens haar leven. Maar ook Margot leren we beter kennen. We zien haar niet enkel haar moeders verleden proberen uit te pluizen maar ook dat ze op zoek is naar haar zelf, haar identiteit, haar verleden en haar passies.

Ik zat snel in het verhaal en was direct geintrigeerd en genoot van de vlotte manier van schrijven. Vooral aan Mina geraakte ik snel emotioneel gehecht, Margot leek eerst iets afstandelijker. Maar door haar doorheen het verhaal beter te leren kennen begon ik ook steeds meer en meer met haar mee te leven.
Ik werd sterk geraakt door de moeilijke moeder-dochter relatie tussen twee mensen die nauwelijks elkaars taal spreken. Het achterlaten van je geboorteland en ergens anders een nieuw leven opbouwen, nieuwe banden scheppen maar je toch (blijven) vreemd voelen in het land waar je leeft zijn boeiende onderwerpen in dit boek. De auteur slaagt er in om deze onderwerpen op een toegankelijke en warme manier in haar verhaal te plaatsen.

Een meeslepend boek over familie, verlies, rouw, wie jezelf eigenlijk bent en hoe goed je je dierbaren in feite kent dat ik zeker zou aanraden.

Het verhaal is opgedeeld in stukken uit het verleden en het heden. We lezen veel over Mina in 1987 waardoor we een goed beeld krijgen van hoe het is om als migrant in Amerika aan te komen. Het zoeken naar werk door de taalverschillen is niet altijd makkelijk, en ook het sociale contact niet. Mina gaat daarom ook vooral om met mensen die haar taal spreken. We volgen Mina tot ongeveer een jaar later, en dit wordt dan terug naar het einde toe afgewisseld met stukken van 2014.

De stukken van Margot spelen zich af in 2014. Deze hoofdstukken spelen zich in verschillende weken na elkaar af. We volgen de uitgebreide zoektocht van Margot naar wat er met haar moeder is gebeurd. Margot praat met verschillende mensen uit het verleden van Mina, en gaat ook nog op onderzoek door dingen die ze in het appartement van haar moeder vindt. Zo vindt ze ook informatie over haar mogelijke vader.

Het verhaal wisselt vlot tussen Mina en Margot. Je blijft heel het boek geboeid door de gebeurtenissen. Je krijgt ook een goed beeld van hoe het is om als migrant in een vreemd land te komen. Dit zorgt soms wel voor droevige momenten.

Mina is een aangenaam personage. Het is mooi om te zien dat ze open bloeit na tijdje. Margot is het tegenovergestelde. Ook zij komt meer los naarmate ze meer bezig is met het achterhalen van de dood van haar moeder, maar zij staat sterker in haar schoenen.

Wat ik ook interessant vond, was het lezen over de verschillende Koreaanse gerechten. Deze worden in het boek veel genoemd en laten je het water in de mond lopen.

Het verhaal geeft voldoende details om je geboeid te houden tot het einde. Sommige stukken verliepen wat trager, maar alles wordt heel goed uitgelegd waardoor je perfect weet waarover je aan het lezen bent.

Van dit boek had ik zeer hoge verwachtingen maar helaas kwamen die niet uit. Mina Lee komt als vluchteling van Korea naar Los Angeles. In Los Angeles vind zij een baan bij een supermarkt en daar begint haar werkzame leven in de VS en krijgt al snel een dochter Margo en als alleenstaande moeder had Mina Lee het niet makkelijk. Dit is het gedeelte van het verhaal wat mij enorm aansprak en waar ik heel veel respect had/heb voor Mina Lee en waardoor ik het boek heel graag wilde lezen.

Het verhaal van Margo en Mina Lee word om en om verteld we beginnen met Margo die al 2 weken haar moeder Mina Lee probeert te bereiken maar Mina Lee neemt haar telefoon niet op waarop Margo terug gaat naar Los Angeles . Margo vind haar moeder en belt de politie. Mina Lee is overleden en Margo gaat op zoek naar wie zij is.
Het verhaal word recht toe recht aan verteld en ik vind het ook onbegrijpelijk dat Margo geen koreaans spreekt maar alleen maar amerikaans. Mina Lee is typisch koreaans, alleen maar aan het werk waardoor er weinig emotie aan te pas komt. Het verhaal is op zich goed geschreven maar doordat het emotielooos is heeft het mij niet kunnen bekoren.