Mooi oud zijn, mooi oud worden Een zoektocht

Bij het zien van de mooie cover krijg je het idee dat 'Mooi oud zijn mooi oud worden' zal gaan over de de natuur, maar de titel geeft iets anders weer. De boom is een mooie metafoor. Je wordt nieuwsgierig naar het boek.

Op een vlotte manier vertellen Joke Roeleveld en Gertrude Klinkhamer in het eerste deel over de geschiedenis van het ouder worden, oud zijn. Hoe men vroeger met ouderen om ging en hoe men heden ten dage daarmee omgaat, hoe men over ouderen denkt en hoe men tegen de dood aankijkt.

Tevens krijg je tips hoe je mooi oud kan worden en staan er opbeurende quotes en korte stukjes van andere mensen in waarop Gertrude & Joke hun mening erover geven.

In het tweede deel vind je een briefwisseling van Gertrude Klinkhamer en Joke Roeleveld over het ouder worden, het oud zijn. Ze zijn daarin open en eerlijk, maken het niet mooier dan het is. Soms wordt er even heerlijk geklaagd, maar bovenal wordt er gediscusieerd over hoe het is om ouder te worden, hoe ze daarmee omgaan, hoe ze erover denken, wat voor obstakels ze soms tegenkomen bij het ouder worden en hoe ze met elkaar meeleven. Je ziet twee tegenpolen die ieder haar eigen mening heeft over het ouder worden. Het is mooi om te zien hoe verschillend ouder worden wordt ervaren.

'Mooi oud zijn mooi oud worden' is een boek dat stof tot nadenken geeft, je kan ervan leren. Je krijgt een ander beeld van oud zijn, oud worden. Het kan zelfs een steuntje in de rug zijn voor de ouderen, dat ze er niet alleen voor staan, maar ook voor de jongeren is het een mooi boek waarin ze kunnen lezen dat oud zijn helemaal niet erg is, dat het bij het leven hoort.

Het enige minpuntje is dat de noten achterin staan in plaats van onderaan de bewuste pagina.

Kortom; 'Mooi oud zijn mooi oud worden' van Gertrude Klinkhamer & Joke Roeleveld is een mooie eyeopener die iedereen zou moeten lezen. Niet alleen de ouderen, maar ook jongeren, want eens worden die ook oud en komen ze met dezelfde soort problemen en kwalen te zitten. Het zou mooi zijn als er in de maatschappij meer respect voor ouderen zal komen.

Een alleszins lezenswaardig boek. Het eerste deel biedt een verhelderend beeld op hoe men in de loop van de eeuwen naar ouderen en de ouderdom keek. Daarnaast geeft de auteur zonder het ultieme antwoord te geven haar visie op de vraag die impliciet in de titel vervat is.
De briefwisseling is behalve amusant ook een voorbeeld van hoe verschillend deze 2 vrouwen naar het oud worden kijken en hoe divers de thema's zijn die elk van hen bezighouden.

Een bijzonder boek. Het eerste deel geeft een goed beeld van wat er door de eeuwen heen is gefilosofeerd, geschreven en gezegd over ouderdom. Informatief en verhelderend. Vooral dat 'ouderdom' zoals wij het nu kennen een relatief nieuw fenomeen is.
Het tweede deel is minder informatief: een correspondentie tussen de twee auteurs over hun eigen ouder worden. Ongetwijfeld veel herkenning voor mensen die zich in een soortgelijke (bevoorrechte) positie bevinden, maar minder, denk ik voor ouderen die het moeilijk hebben door gebrek aan inkomen en/of die geen/weinig steun krijgen van partner, familie, vrienden en hulpverlening.

Dit boek is waardevol omdat het een beknopte geschiedenis beschrijft over onze westerse kijk op ouder worden.
Daarnaast is het essay waardevol omdat het mijn denken en doen een kader geeft door de filosofie van de levenskunst.
Tot slot is de briefwisseling tussen beide dames, " in goede doen", een leuke en amusante vorm van thema's die met het ouder worden verschijnen, onder ogen worden gezien en een plaats gegeven.

Hemel. Wat is onze Westerse samenleving niet ingericht op ouder worden. En wat is ze dat nooit geweest ... Het essay opende mijn ogen. En dan blijft maar 1 ding over. Zelf er iets aan doen. Verhelderend!

De briefwisseling geeft een vermakelijk en herkenbaar beeld van twee ouder wordende mensen die worstelen. Ik raad hen aan het essay in dit boek te lezen, met name het laatste deel.

geweldig boek, moet je echt lezen dan kunnen we er samen over praten