De jonge leeuwen

Dit boek vertelt het verhaal van drie jonge mannen in de aanloop naar en tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Margaret Freemantle, een Amerikaanse jonge vrouw, is op wintersportvakantie in Oostenrijk. Ze logeert in een eenvoudig hotel, waarvan de eigenaren sympathiseren met de nazi’s. Na een feestje in het hotel, wordt Margaret verkracht door de zoon van de hoteleigenaar. De volgende morgen, vertelt zij haar verhaal aan de skileraar, Christian Diestl, ook hij is een aanhanger van de NSDAP.
Terug in Amerika ontmoet ze Michael Whiteacre, een theaterregisseur. Michael is zoekende, zijn huwelijk is slecht, zijn carrière bevindt zich een beetje in het slop. Ondertussen hebben we ook kennisgemaakt met de derde hoofdpersoon, de Joodse Noah Ackerman, een verlegen en eenzame jongeman. Ook Noah heeft het moeilijk, hij heeft zijn vader net verloren en zoekt naar een zinvolle toekomst. Na enige omzwervingen ontmoet hij Roger, met wie hij een kamer gaat delen. Roger introduceert hem in zijn vriendenkring, hij ontmoet daar de liefde van zijn leven Hope, en trouwt met haar.
Inmiddels is de oorlog in alle hevigheid losgebarsten en bevindt Christian zich in het leger dat Frankrijk bezet.
Noah meldt zich als vrijwilliger aan in het leger, hij wil de Joden in Europa gaan helpen en beschermen. Aanvankelijk wordt hij afgekeurd, maar bij een latere herkeuring wordt hij alsnog gezond verklaart en treedt hij in dienst. In het kamp wordt hij echter, vanwege zijn joodse afkomst, verschrikkelijk getreiterd. Hij besluit dit met zijn vuisten uit te vechten. Michael is opgeroepen om in het leger te gaan en komt terecht in hetzelfde kamp als Noah, zij raken bevriend. Samen worden zij overgeplaatst naar Engeland, om daarna gedropt te worden tijdens de grote invasie in juni 1944.
De drie levens van deze mannen raken uiteindelijk verweven in elkaar.
Het is een lijvig, maar ook aangrijpend geschreven boek, het heeft op mij een grote indruk achtergelaten.

Deze lijvige roman van ruim 700 pagina’s beschrijft in verspringende episodes de aanloop naar en het verloop van de oorlog, van begin 1938 tot aan het einde toen de Amerikanen kampen in Duitsland bevrijdden.

De gebeurtenissen worden beschreven via drie hoofdpersonages, twee Amerikanen, Noah en Michael, en één Oostenrijker, Christian. De laatste is al gauw in de oorlog betrokken en is op verschillende plaatsen actief: Frankrijk, Afrika, Italië en Normandië. De Amerikanen komen pas later in actie. Ze zijn aanvankelijk weifelachtig over hun deelname, net als Amerika zelf. Net als in de echte oorlog komen deze twee Amerikanen in het boek pas later in actie in de oorlog, beiden in Europa. Uiteindelijk komen de drie hoofdpersonen als apotheose tot een onderling treffen in het laatste van 38 hoofdstukken. Hoewel dit slechts een kort deel van de roman is, vormt het een krachtige afsluiting, zonder te veel pathetiek.

Naarmate het boek vordert krijgen de beschrijvingen van de oorlog meer kracht en winnen aan overtuiging. De zinloosheid ervan en de vertwijfeling worden steeds beter invoelbaar. Noah heeft als Joods personage daarnaast te maken met de problemen van het Jood zijn in een oorlog waarin Joden nadrukkelijk slachtoffer zijn, maar ook met de uitingen van Jodenhaat die hij ontmoet in eigen geledingen. Hij probeert zijn waarde als Jood, als mens letterlijk te bevechten. Hij worstelt met de plek die er zal resteren voor Joden in de wereld. Uiteindelijk is zijn gevoel positief; hij heeft hoop.
Naast de oorlogshandelingen heeft het boek ook plaats voor de nodige liefdesuitingen die, gegeven de tijd waarin het boek is geschreven en uitkwam, redelijk erotisch te noemen zijn.

Het boek is goed geschreven, de stijl is prettig en door het wisselen tussen de hoofdpersonen ook voldoende afwisselend. Persoonlijk vond ik het boek wel wat te lang, net als de oorlog natuurlijk en daarom misschien ook wel te vergoelijken. Sommige delen in de aanloop zijn wat te uitgesponnen of van minder betekenis. Het minst uit de verf komen de persoonlijke worstelingen die de hoofdpersonen over het wel of niet deelnemen aan de oorlog. Dat geldt met name voor Christian, die in het eerste hoofdstuk terloops wordt gepresenteerd. Vervolgens komen we hem al tegen in Frankrijk waar de Duitsers oprukken naar Parijs. Het eerste hoofdstuk is ook stilistisch niet juist. Dat hoofdstuk wordt beschreven vanuit het perspectief van Margaret Freemantle, een 21-jarige Amerikaanse die verblijft in een Oostenrijks skidorp en daar een korte ontmoeting heeft met Christian (later wordt ze nog een vriendin van Michael). Alle andere hoofdstukken worden beschreven vanuit de drie hoofdpersonen Noah, Michael en Christian.

Meest opmerkelijke dat mij overkwam tijdens het lezen was dat de Tweede Wereldoorlog bijna overkwam als een achterhaalde oorlog. Net zoals je kunt lezen over de Trojaanse oorlog. Waar het in 1948 zeer actueel was, zijn we inmiddels geconfronteerd met hele andere oorlogen, zoals de Golfoorlog, de oorlog op de Balkan en de strijd met IS. Die zijn door hun actualiteit misschien beter invoelbaar dan deze beschrijving van WO-II. Misschien heeft dat ook te maken met de stijl van schrijven, die wel van bijna zeventig jaar geleden is. Toch is het lezen van dit boek de moeite waard, omdat het wel een goede inkijk geeft in een waanzinnige oorlog waarin volkeren tegenover elkaar stonden, maar waarbij mensen van verschillende kanten toch dezelfde worstelingen en emoties kennen. Daarmee onderstreept het boek het universele.

Het verhaal neemt je mee naar 40/45 en laat de oorlog vanuit verschillende perspectieven zien. De verschillende verhaallijnen maken van het boek een bijzondere documentaire. Het geeft een goed inzicht hoe het moet zijn geweest. Bijna verplichte kost vooral als je ziet hoe populistische partijen 70 jaar weer vaste grond aan de voeten krijgen.

Dit boek heb ik jaren geleden gelezen en ik was nieuwsgierig of het wel zou meevallen. Maar ja, een beetje wijdlopig maar top literatuur . Blij dat ik het aangeschaft en herlezen heb, het is wel een turf

Via hebban mocht ik een vooruitgave lezen. het boek trok mij erg omdat je WO II vanuit 3 gezichtspunten gaat zien. ik vond dat het verhaal traag op gang kwam, maar als je er eenmaal mee bezig bent wil je de rest ook lezen. je hebt er wel even voor nodig , want het is geen kort verhaal. Maar wel de moeite van het lezen waard.

Dit boek heb ik al 40 jaar in mijn bezit en ik heb het meerdere malen gelezen. Het is een zeer indringend verhaal en ik kan iedereen dit boek aanraden. Het is overigens geen boek om even snel op een avondje uit te lezen. mvg wibo