De man die naar Auschwitz wilde Het nooit eerder vertelde, waargebeurde verhaal van Denis Avey, de Britse soldaat die uit vrije wil Auswitz binnenging.

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde - midprice

Vele boeken zijn er geschreven over de WO II, maar een boek als deze had ik nog niet eerder gelezen. De herinneringen van Avey beginnen met de strijd in Afrika tegen de Duitsers en Italianen. Daarin worden veel oorlogstermen gebruikt, de benoeming van wapens etc. Daarna begint zijn strijd om te overleven. Telkens te vluchten, opnieuw gevangen worden genomen en te overleven in de krijgsgevangenkampen. Hij beschrijft hoe zijn leven daar was en wat hem op de been hield. Toen hij uiteindelijk in een gevangenkamp in Polen belandde moest hij samen werken met de gevangenen uit Auschwitz. Hij zag hoe deze mensen eruit zagen en behandeld werden en wilde hier meer van weten. Dit gevoel zat zo diep dat hij uiteindelijk tot 2 keer toe zijn leven op het spel zette door te ruilen met één van de gevangenen. Avey overleeft het kamp en de dodenmars die ook de krijgsgevangenen moesten lopen. Na zijn terugkeer praat hij niet over wat hij heeft meegemaakt. Toch is hij zich altijd blijven afvragen hoe het toch is afgelopen met de gevangen uit Auschwitz met wie hij in het geheim contact had. Een indrukwekkend boek over een outsider die insider werd omdat hij gerechtigheid wilde.

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

'De man die naar Auschwitz wilde' verteld in prachtige woorden hoe de oorlog voor deze ene man is verlopen en wat hij is tegengekomen. Het is hartverscheurend te horen dat hij dit verhaal 70 jaar met zich heeft meegedragen. Een verhaal dat je gelezen móet hebben!

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

Goed boek, al was het gedeelte over Auschwitz maar kort, een paar bladzijden halverwege het boek. Verder ging het vooral over de Woestijnoorlog (Mussolini die Noord-Afrika dacht in te lijven), Denis' krijgsgevangenschap en zijn leven na de 2e wereldoorlog. Het boek is waargebeurd en o.a. bevestigd door een Joodse man die Auschwitz heeft overleefd. Indrukwekkend boek, vooral het gedeelte over de Dodenmars. Een must voor diegene die geïnteresseerd is in de 2e wereldoorlog, en niet alleen over de Joden en de kampen wil lezen maar ook over de soldaten die vochten voor de vrijheid van anderen.

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

de titel is een beetje ongelukkig gekozen en schept bepaalde verwachtingen, het is eerder een autobiografie van een engelse soldaat die zijn oorlogservaringen beschrijft tot ong halfweg het boek en dan krijgsgevangene wordt. nietemin was ik behoorlijk ontroerd door de belevenissen verder in het boek als gevangene en hij erin slaagde om iemand te redden in auswitz, De getuigenis van de jood in kwestie kan je integraal op youtube terug vinden.
dus alhoewel de 1ste helft een beetje tegenviel, heb ik de 2de helft in 1 ruk uitgelezen, en zou ik hem toch aanraden als een uniek document

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

Alle ellende die de hoofdpersoon meemaakt wordt op eerlijke wijze, maar ook luchtige wijze verteld. Het boek had mij vanaf het begin in zijn greep. De ellende van Auschwitz doet pijn, maar is wel de realiteit. Het boek is niet alleen een autobiografie, maar ook een mooi lopend verhaal. Een echte aanrader.

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

Ook al hou ik niet zo van 'ik' boeken, dit verhaal zou niet anders verteld kunnen worden; een indrukwekkend pakkend verslag van een moedige man in een afschuwwekkende tijd.

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

Zoals vele andere recensies al schrijven zijn de eerste 100 pagina’s wat taai. Hierin wordt de tijd van Avey beschreven in de woestijnoorlog in het Britse leger. Vanaf het moment dat Avey gevangen wordt genomen lijkt het verhaal wat persoonlijker te worden en leest het wat vlotter.
Hoewel ik wel vond dat het boek niet de aantrekkingskracht heeft zoals een roman dat kan hebben, waarbij de personages van de pagina’s afspatten. Maar dit is ook niet zo’n boek. Het is een vertelling van een britse krijgsgevange met veel gedetailleerde omschrijvingen over Auschwitz en de rest van de 2e wereldoorlog.
Door het lezen van dit boek heb ik veel geleerd over de oorlog, de foto’s in het midden laten de beschreven gebeurtenissen extra leven.
Een ontzettend indrukwekkend levensverhaal, een aanrader voor iedereen die meer weer weten over de gebeurtenissen in de 2e wereldoorlog.

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

Ik ben totaal geen lezer en lees dan ook geen boeken van meer dan 100 pagina's.
Dit boek kreeg ik van mijn opa, omdat ik erg gefascineerd bent door de WOII. Wonder boven wonder begon ik in dit boek te lezen en zat ik eigenlijk vrij snel in het verhaal. Normaal duurt dit bij mij heel lang.
Ik raad dit boek aan iedereen aan die wil weten wat het leven allemaal kon brengen tijdens de WOII. Veel bijzondere en onvoorstelbare dingen. Zeker zeker zeker een aanrader!

Geschreven bij De man die naar Auschwitz wilde

De titel 'De man die naar Auschwitz wilde' strookt niet geheel met de inhoud van het boek, want hij koos het avontuur als soldaat en geraakte uiteindelijk als krijgsgevangen na diverse ontsnappingen in het werkkamp Auschwitz. Het boek is in heldere bewoordingen geschreven; geen uitputtende teksten vol drama. Slechts naar het einde toe van het boek wordt gaandeweg meer bewogen geschreven net als dat mensen erge dingen incasseren en pas later hun verwerking van die ervaringen op gang komt. Ofschoon de titel dus niet helemaal strookt met de inhoud is de titel een goede keuze om lezers te bewegen dit duidelijke getuigenis-document te lezen met een belangrijke boodschap aan het einde.

Het boek is in drie delen op te delen.
-Het eerste deel beslaat (met herkenbare gevechtssituaties kort samengevat) zijn relaas in actieve dienst. Dennis Avrey zocht als (militair) Jager -Pur Sang- het avontuur. Het boek begint dan eigenlijk ook als een spannend jongens boek zou ik bijna willen zeggen.
-Het tweede deel beslaat zijn periode van krijgsgevangenschap en ook hier toont hij zijn commando-jager kwaliteiten met verzet en ondersteuning waar mogelijk, een commando is geen dommando, hij moest het wel zien te overleven. Auswitz was onderdeel van de IG Farben fabriek, die hier een fabriek moest bouwen voor het maken van een soort kunstmatig rubber (Bunte). In die periode heeft hij de dappere onderneming gemaakt, waaronder heimelijk twee nachtelijke kijkjes te nemen in het kamp van de pyjama's (De Joodse mensen die zich daar moesten dood werken) om later als hij het zou overleven daar over te kunnen getuigen indien nodig. De getuigenis-beschrijving met plattegronden in het midden van het boek is kort, effectief en leguber. Ook vertelt hij over het kontact dat hij opbouwde met een van de Joodse gevangenen Ernie Lobet (Lobethals), die naast de onvoorwaardelijke dosis geluk tot overleven met hulp van Dennis het kon overleven. Dennis heeft Ernie zelf niet meer weder gezien toen het kamp tegen het einde van de oorlog werd verlaten, en leefde met de veronderstelling dat Ernie overleden was tijdens de beruchte dodenmars.
- Het derde deel beslaat de periode van oorlogsverwerking, een onbekend aspect destijds, en zijn zoektocht naar de familie van Ernie om hen zijn verhaal te vertellen. Het laatste deel wordt dan ook emotioneler om te besluiten met de belangrijkste boodschap van dit boek wat zeker ook hedentendage niet genoeg gezegd kan worden:

Het enige wat nodig is om kwaad te doen zegevieren is dat rechtschapenen niets doen om het halt te doen komen. Je kan dingen niet over je kant laten gaan, je moet vechten voor waar je in gelooft, en je kan niet passief blijven toekijken.

beslist de moeite waard om te lezen.