Divergent 3 - Samensmelting haar keuze bepaalt alles

Geschreven bij Divergent 3 - Samensmelting

Ik heb het boek nog niet gelezen, wel deel 1 en 2. Ik ging hier even snel door de reviews heen, even kijken hoe deel 3 is ontvangen. Wordt me daar toch gewoon een belangrijk deel van het plot neergepend. Verdorie baal ik echt van! Want als je dat eenmaal gelezen hebt, begin je al meteen anders aan het boek.
Zou fijn zijn als de mensen die een review plaatsen er rekening mee houden, maar ook dat bol dit probeert te bewaken (maar dat is wellicht te veel gevraagd).
Dit is dus géén review want die kan ik nog niet geven, maar een waarschuwing om de reviews vooral niet te lezen... De sterren maar even op voorhand op basis van de eerdere boeken want anders kon ik deze reactie niet geven.

Overal las ik slechte reviews (en helaas ook spoilers) over het boek, en wilde het daardoor eerst niet lezen. Maar ik heb het uiteindelijk toch gedaan en ik heb er geen spijt van gehad. Er gebeuren dingen die ik niet verwacht had (ik geef geen spoilers) maar dat maakt het boek tot wat het is, en ik accepteer de keuzes die de schrijfster gemaakt heeft, het is tenslotte haar verhaal. Ik heb gelachen en ik heb gehuild (en dat wil wat zeggen want ik huil normaal nooit, maar dan ook echt nooit om boeken en films, een hele prestatie dus) en ondanks dat het einde niet was wat ik ervan gedacht had vond ik het toch maar weer geweldig geschreven net zoals het eerste en tweede boek.

Dus slechte reviews hoeven niet waar te zijn, iedereen heeft tenslotte een eigen mening over een boek/film of iets anders.

Voor mij is dit een echte aanrader, na lang wachten op het laatste boek heb ik het dan eindelijk uit en ik zou niet willen dat het einde anders was.

Toen ik inwijding uit had, moest ik nog een even wachten tot opstand uitkwam. De tijd tussen opstand en samensmelting was echter veel langer. Ik had op voorhand al wat reviews gelezen die zeiden dat het een slecht boek was zonder emotie. Ik begon zonder veer verwachtingen aan het laatste deel, maar werd al snel toch verrast. Er is allesbehalve weinig emotie!

Het verhaal gaat weer spetterend verder. In het begin is het even wennen aan de wisselingen van Tobias naar Tris, omdat sommige momenten gewoon direct op elkaar volgen en je soms vergeet dat je al gewisseld bent, maar dat went al snel.

Ook is het einde erg onverwacht. Ik vond het geen leuk einde, maar dat betekent niet dat het niet ongelooflijk goed was! Hoewel ik gehuild heb en teleurgesteld was, maakt het einde het verhaal nog beter. Het is onvoorspelbaar en past bij de karakters van de personage's. Dat vind ik ook zo leuk aan Veronica: ze geeft de personage's echte karakters die niet volmaakt zijn en schrikt er ook niet voor terug om erge dingen met hen te laten gebeuren.

Kortom: een echte aanrader!

Ik kan de Divergent series zeker aanraden. Ik keek lang uit naar het laatste boek, Samensmelting, en heb deze in één dag uit gelezen. Je blijft helemaal in het verhaal hangen en ik kon het boek gewoon echt niet wegleggen (al had ik dat ook met de vorige boeken). Het zowel vertellen vanuit Tris als Four sprak mij erg aan! Ik kan daarom ook niet wachten totdat de boekenserie vanuit Four uit komt!

De tijd die zat tussen Opstand en Samensmelting was natuurlijk veel te lang, met zo'n ongelofelijke cliffhanger is het wachten een hel. Van mijn engelse boekvriendjes/vriendinnetjes had ik al een paar reviews gelezen en helaas viel het boek ze erg tegen. Ik moet zeggen dat ik er in het begin een beetje moeite mee had om erdoorheen te komen maar dat veranderde snel toen de spanning kwam. Stukje bij beetje krijg je de waarheid over de dystopian wereld te weten. Het laatste boek van een serie ga ik meteen al emotioneel in maar nadat ik dit boek uit had was ik een absolute wreck. Ik heb een paar dagen nodig gehad om bij te komen en met een ander boek te beginnen. Ik snap waarom sommige mensen teleurgesteld zijn maar om die redenen vind ik dit boek juist fantastisch.

Na deel 1 en 2 in één ruk te hebben uitgelezen was het wachten op het derde en laatste deel. Ik heb er circa 60 bladzijden over gedaan om weer in het verhaal te komen, maar daarna ging het lezen weer vanzelf. Je leert meer over de wereld waarin Tris zich bevindt, en krijgt nu ook de mogelijkheid om vanuit Tobias' gezichtspunt te lezen, wat naar mijn inziens niet verwarrend was maar verdiepend. Het boek heeft een hoge vaart, de gebeurtenissen volgen elkaar snel op en de laatste 100 bladzijdes zijn pas echt bepalend. De spanning bouwt op en het boek is, zoals vanouds, moeilijk weg te leggen.
Hoewel veel mensen hier klagen over het einde is dit juist één van de beste eindes van een trilogie die ik in lange tijd gelezen heb. Verrassend, gewaagd, geloofwaardig en passend bij het verhaal (in tegenstelling tot wat bij veel YA-boeken het geval is). Alleen al om dit einde zou ik mijn vrienden aanraden dit boek te lezen!

Na de film gezien te hebben was ik verkocht en ben ik de boekenserie gaan lezen. Het eerste (Inwijding) en tweede (Opstand) boek zijn werkelijk fantastisch geschreven en in elkaar gezet qua verhaallijnen en plausibiliteit. Ze spaart haar karakters niet, maar daar is mee te leven zolang het binnen het verhaal past.

Vanaf Inwijding is al duidelijk dat er iets achter dat hek moet zijn, maar het neemt geen prominente plek in in het verhaal. In Opstand heeft de auteur er voor gekozen om een extra twist toe te voegen in de vorm van de dvd met de boodschap en daarmee gepaard gaande link naar de buitenwereld. Daarmee heeft ze zich op glad ijs begeven... en is languit gegaan.

Zo goed als Inwijding en Opstand in elkaar gezet zijn, zo rommelig en gammel in het slotdeel. Er is gekozen voor een two-narratives opzet (Tris en Four vertellen afwisselend vanuit hun eigen perspectief). An sich leuk bedacht, want in het eerste en tweede boek zou je graag eens in Fours hoofd willen kijken, maar helaas slecht uitgevoerd. Ik moest heel vaak even terug naar het begin van het hoofdstuk om weer op het netvlies te krijgen vanuit wiens perspectief geschreven was. Het verhaal vertraagd en valt geregeld in herhaling. De verstandhouding tussen Tris en Four schiet het absurde in waardoor er momenten waren in het boek dat ik me serieus afvroeg of het soms door een andere auteur was geschreven en waarom Tris in een verwaande betweter en Four in een onzeker sulletje waren veranderd.

Tris en Four belanden in of ontketenen (onbedoeld) de ene opstand na de andere en dat begint in Samensmelting op een gegeven moment wel te vervelen. Nieuwe settings, zoals bijvoorbeeld de Rand en de Compound, worden te weinig uitgewerkt maar in een recordtempo geïntroduceerd. Je krijgt weinig tijd om je er een goed beeld en gevoel bij te ontwikkelen.

De Big Reveal die de auteur voor ogen had, draaide voor mij uit op de Big Disappointment. Afwijkenden die door interventies vanuit de Compound waren gered uit de stad, de rol van Nathalie (Tris' moeder), de videobeelden waarmee ze blijkbaar alles in de stad volgen en de binnen een halve bladzijde change of heart van Fours moeder Evelyn maakten het steeds ongeloofwaardiger.

Met haar keuze voor de afloop met Tris had ik vrede kunnen hebben als het binnen het verhaal noodzakelijk had aangedaan en begrijpelijk was, maar daar verzaakt ze faliekant. De auteur heeft niet voor niets een stortvloed aan kritiek over zich heen gekregen nadat Samensmelting uit was en du moment dat je als auteur aan je lezers moet uitleggen wat je achterliggende gedachte is achter de keuzes die je in je boek hebt gemaakt, heb je geen goed schrijfwerk afgeleverd; als lezer moet dat uit het verhaal duidelijk blijken en niet na uitleg van een auteur. Veronica Roth had een pareltje in haar handen, maar heeft er met dit laatste boek uit de trilogie een grillig kiezeltje van gemaakt.

Mijn eindoordeel: zonde van je tijd. Het is een ijskoude douche na de eerste 2 boeken en doet afgeraffeld en slecht uitgewerkt aan. Als je het toch wil lezen, stel je dan in op teleurstellingen en een onbevredigd gevoel als je het boek hebt uitgelezen, dan kan de kater alleen maar meevallen.

Veronica Roth is in elk geval door haar laatste boek van mijn lijst van auteurs geschrapt. Ik zal me niet snel nog eens mijn neus stoten aan haar boeken.

Nadat ik net begonnen was aan het eerste deel van de serie (enkele weken geleden) zag ik enkele reacties over dit derde deel staan, en dat zag er niet best uit. Het leek erop dat het tweede en zeker dit derde deel een stuk minder waren dan het eerste. Nu ben ik blij dat ik ervoor gekozen heb om toch door te lezen en mijn eigen mening te vormen, want die is behoorlijk afwijkend t.o.v. de negatieve kritieken.

De verhaallijn en zeker het einde is onverwacht, maar dat vind ik juist mooi. Niet iedere serie hoeft op dezelfde wijze te eindigen. Dat ik het jammer vind dat zaken zo gelopen zijn, betekent daarom niet dat dat afbreuk doet aan het verhaal. Inderdaad, de schrijfster heeft mij verrast. En dat waardeer ik.

Het enige minpunt is de al vaker genoemde wissel tussen Tris en Tobias. Dat ze daarvoor gekozen heeft, kan ik begrijpen, maar ze is er -naar mijn mening- niet helemaal in geslaagd om dit echt goed uit te voeren. Ze hanteert bij beide personen min of meer dezelfde schrijfstijl, waardoor je het gevoel hebt dat dezelfde persoon spreekt, en je dus steeds bewust moet omschakelen.

Al met al ben ik dus juist van mening dat het laatste deel inhoudelijk het sterkste is, met als enige minpuntje het gebrek aan stijlwissel tussen de hoofdpersonen.

Ik had al de reviews gelezen voordat ik aan de complete serie ben begonnen. De "angst" om boek 3 te lezen was erg groot hierdoor.

Toch aan de serie begonnen en binnen 48 uur de 3 boeken in bijna 1 adem uitgelezen. Boek 3 is inderdaad lastig inkomen door de switches tussen Tris en Tobias, maar als je het boek uit hebt, dan is het juist onwijs goed dat Veronica voor deze setting heeft gekozen.

Dat het boek negatief word beoordeeld omdat het einde niet standaard is kan mijn respect totaal niet krijgen. Natuurlijk vond ik het einde ook verschrikkelijk, een hele avond nog zitten na snikken, maar dit is wel hoe je het ook naar het echte leven kunt vertalen. Sprookjes lopen altijd goed af, maar dit is geen sprookje.

Wat ik wel kan aanraden aan toekomstige lezers, lees boek 3 overdag uit zodat je het einde kan laten bezinken.

Wat een geweldig einde van deze serie. Het duurde een paar dagen voor dat ik hierover kon praten of schrijven, of zelfs maar kon denken aan iets anders, maar toen kreeg ik echt respect voor Veronica Roth en een diepere liefde voor deze serie.

Het was interessant om de verschillende POV's te zien in dit boek, erg goed gedaan. Bij sommige andere boeken is het soms zo dat de verschillende POV's op elkaar gaan lijken, dat doet Veronica Roth niet. Zij heeft goed de personages in haar hoofd en het voelt ook als 2 verschillende personages.

Sommige zullen afgeschrikt zijn door dingen die ze hebben gehoord. Niet doen. Het is een geweldig boek en ookal liepen de tranen over mijn wangen, ik ben blij dat ik het heb gelezen.