Een film met Sophia

Geschreven bij Een film met Sophia

Het Diner en Zomerhuis met zwembad met plezier gelezen. Dit boek daarentegen komt jammergenoeg maar niet op gang en zal me, op een paar redelijk clichematige maar wel op z'n Kochs droog-grappig geformuleerde observaties na, helaas niet bijblijven. Ik heb het inmiddels in zo'n klein houten buurtbiebje gezet, waar het tussen de andere op dit soort plekken vaak achtergelaten pennevruchten ongetwijfeld zal opvallen en als een gevonden schat mee naar huis zal worden genomen.

Geschreven bij Een film met Sophia

Ik dacht dat ik een hardcore fan was van Herman Koch, maar ben met het lezen van dit boek van een koude kermis thuisgekomen.
Vrijwel onmiddellijk na het dichtslaan van de laatste pagina, ben ik al min of meer vergeten dat dit boek bestaat.

Had mij verheugd op de nieuwste van Koch, maar het verhaal wil maar niet op gang komen. Jammer. Weinig verheffend boek.

Teleurstellend boek. Langdradig. Er is weinig over van Kochs rake schrijfstijl. Ik bleef maar hopen dat het ergens nog een twist zou komen, maar nee.

Een spannende roman staat er op de achterflap. Niets spannends kunnen ontdekken. Een oeverloos gezever van een oude arrogante man, die naar beneden trapt om zelf omhoog te gaan. Hij zou vaderlijke gevoelens hebben voor Sophie, m.i. ander soort interesse. Draak van een boek, weggegooid geld.

Ik ben normaal gesproken best gecharmeerd van de boeken van Herman Koch, maar dit is echt een heel matig boek. Het verhaal blijft nergens hangen, er zijn talloze nauwelijks relevante zijuitstapjes en een goed plot ontbreekt. Het kabbelt maar wat voort en gaat nergens naar toe, tot de ontknoping die het boek als een nachtkaars uit laat gaan. Het is uiteraard wel goed geschreven, want dat kun je Herman Koch wel toevertrouwen, maar waar in zijn vorige boeken de spanning fraai werd opgebouwd, is het verhaal dit keer futloos en inspiratieloos. Ik heb het gelezen, maar wil het zo snel mogelijk weer vergeten.

Slecht. Ik kwam maar tot de helft, dat het gezeur van de hoofdpersoon niet doorheen te ploegen is. Ik leg niet snel een boek terzijde, maar deze kon me echt niet boeien.

Heel langdradig, veel herhalingen in beschrijvingen van situaties waarin de hoofdpersonen zich bevinden.
Na de eerste honderd pagina's te hebben doorgeworsteld, heb ik het boek weggelegd.
Ik heb alle voorgaande boeken van deze auteur met veel plezier gelezen maar hier kwam ik echt niet doorheen.

Valt ontzettend tegen vergeleken met zijn vorige boeken. Verhaal wil maar niet op gang komen. Ik heb het boek niet eens uitgelezen. Dat gebeurt mij eigenlijk nooit.

Herman Koch is altijd goed. Ben er wel nog in bezig