Gemma Woodstock serie 1 - Het duistere meer Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. thriller

Geschreven bij Gemma Woodstock serie 1 - Het duistere meer

In het warme en broeierige Australie, vlak voor de kerstdagen zijn rechercheurs Gemma Woodstock en Felix McKinnon op zoek naar dader van de moord op Rosalind Ryan, een jonge en knappe lerares op een middelbare school in een kleine gemeenschap. De lerares is gevonden in een vijver achter de school na een toneelvoorstelling door de leerlingen waarvan zij de regisseuse was.

Gemma Woodstock is op dezelfde middelbare school de klasgenoot van Rosalind geweest maar door dit niet helemaal door te laten schemeren mag ze toch meedoen aan het moordonderzoek. Het onderzoek verloopt langzaam, het persoonlijke leven van Rosalind is nogal mysterieus en diverse verdachten passeren de revue vanwege haar knappe uiterlijk.

Het persoonlijke leven van Gemma is niet eenvoudig, ze staat voor lastige beslissingen, die ze zelf moet maken en het onderzoek vergt al haar aandacht.

Door de vlotte schrijfstijl, de korte hoofdstukken en de afwisseling tussen heden en verleden blijft deze thriller spannend.

Dit is het eerste deel van de Gemma Woodstock-trilogie, ik kan niet wachten op deel 2 "Into the night" in het Nederlands vertaald wordt. Ook een TV-serie of film over deze serie zou niet misstaan.

Geschreven bij Gemma Woodstock serie 1 - Het duistere meer

Wat naast de dikte het eerste opvalt is de prachtige cover van dit boek. Een meer met bomen en struiken eromheen en enkele rode bloemblaadjes. Intrigerend!

Volgens de achterflap vond Publishers Weekly dit boek een pageturner. Daar ben ik het niet volledig mee eens. Het boek intrigeerde mij wel en met mijn gedachten keerde ik af en toe terug naar het verhaal op momenten dat ik niet kon lezen. Toch miste ik de echte spanning. Het onderzoek naar de dood van Rosalind Ryan vlot niet echt, het is lastig en er zijn weinig aanknopingspunten. Hoewel zich nog wel een spannende situatie voordoet in het boek, heb ik een beetje de dreiging gemist van het gevaar. Het verhaal kabbelde, vooral wat de zaak betreft, een beetje voort. Dat kan een bewuste keuze zijn geweest. Bailey heeft namelijk haar aandacht verdeeld tussen de zaak en het persoonlijke verhaal van Gemma Woodstock, het hoofdpersonage van dit boek. Hiermee creëert ze een hele goede basis voor de serie over Gemma. Toch zorgt dit er ook voor dat de zaak een beetje ondergesneeuwd raakt.

Bijzonder vond ik bepaalde keuzes ten aanzien van het privé leven van deze rechercheur. Zowel de terugblikken naar haar verleden, welke ook interessant zijn voor het heden, als haar relaties met het slachtoffer, haar eerste vriendje, haar man en haar partner. Je volgt de worstelingen van Gemma op de voet en Bailey schrijft het naar mijn mening op zo'n manier dat je de situatie niet zwart-wit ziet. Dat wil niet zeggen dat je alles goedkeurt maar toch kon ik haar op sommige momenten wel begrijpen.

Toch hoopte ik dat Gemma haar kracht weer een beetje terug zou vinden in het volgende deel. Gemma begon sterk maar naarmate het boek en verschillende situaties vorderden leek het wel alsof ze zichzelf een beetje kwijtraakte, ze kwam te weinig voor zichzelf op. Ik kreeg de neiging om haar wakker te schudden en als dat gevoel te lang voortduurt wordt het ergens toch ook een beetje vervelend.

De plot vond ik weinig verrassend. Misschien zelfs een beetje te makkelijk. Bailey heeft voor mijn gevoel meer een roman geschreven in plaats van een thriller. Iets teveel op het persoonlijk vlak van Gemma gericht en te weinig op de zaak. Was de plot verrassender geweest dan was ze sterker geëindigd met dit boek waardoor het algehele gevoel over het verhaal beter was geweest. Ik ben nog wel benieuwd naar het volgende deel maar deze zal naar mijn mening meer thriller elementen moeten bezitten dan dit eerste deel. Juist omdat het boek mij ook wel intrigeerde en bleef hangen hoop ik erg dat Bailey sterk terug komt met deel twee.

Geschreven bij Gemma Woodstock serie 1 - Het duistere meer

‘Het duistere meer’ is het eerste deel van een trilogie geschreven door Sarah Bailey en uitgegeven door Uitgeverij Marmer.
De cover is heel intrigerend: de kleuren roepen een broeierige sfeer op en lijken on-weer aan te kondigen. Bijzonder is dat het woord ‘duister’ in witte letters in reliëf op de cover is aangebracht.

Smithson kreunt onder de hitte van de Australische zomer. Kerstmis is niet meer veraf. En dan wordt Rosalind Ryan dood teruggevonden. Vermoord!
Met dit boek doet Gemma haar intrede als spiksplinternieuwe rechercheur in thrillerwereld.
Gemma Woodstock en haar partner Felix worden op de zaak gezet. Maar … Gemma en Rosalind delen een verleden. Dat verleden geeft heel langzaam haar geheimen prijs. Ondertussen worstelt Gemma met haar eigen demonen en raakt haar privéleven steeds meer verbonden met de moordzaak.
Wat is dat toch met Gemma en Rosalind? Wat heeft ze toch gedaan in het verleden? Haalt het verleden haar nu in?
Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Gemma en is opgebouwd uit korte hoofdstukken: dag- en uuraanduiding gaan telkens een nieuw hoofdstuk vooraf. Het verhaal speelt in het heden met af en toe een sprong terug in de tijd, maar tijdens het lezen lijkt het wel alsof de tijd tot stilstand is gekomen onder de loden zon.
De plot verrast niet maar wordt goed onderbouwd. Net zoals er geen ontsnappen mogelijk lijkt aan de voortdurende hitte, zo ontkomt de lezer evenmin aan de vele beschrijvingen van de omgeving, de familiebanden, het reilen en zeilen in de gemeenschap van Smithson en die nemen voortdurend de vaart uit het verhaal.
Nee, dit is geenszins een spannend boek: oké, de cover vermeldt dat ‘Het duistere meer’ een thriller is, maar op geen enkel moment zit je op het puntje van je stoel, nergens word je op het verkeerde been gezet, alles is voorspelbaar. Het enige ‘duistere’ aan dit boek is dat met regelmaat het woord ‘duister’ op de bladzijden verschijnt. Dus … als lezer word je behoorlijk misleid door de cover!
Wel wordt het hoofdpersonage dermate grondig gefileerd en geanalyseerd dat je er op de duur genoeg van hebt. Teveel personages maken hun opwachting en achteraf kan je je afvragen of zij echt wel een plaats moesten krijgen in het verhaal.
Is dit verhaal origineel? Nee! Het is er één van twaalf in een dozijn al gebiedt de eerlijkheid te vermelden dat er in het boek wel regelmatig mooie zinnen voorkomen.
Met dit boek is een nieuwe inspecteur opgestaan. Hopelijk kan ze in deel twee uitgroeien tot een rechercheur die naam waardig en kiest de auteur voor het verhaal en niet het aantal bladzijden.

Geschreven bij Gemma Woodstock serie 1 - Het duistere meer

In het meer Sonny Lake bij het Australische stadje Smithson wordt het lichaam gevonden van de mooie jonge docente Rosalind Ryan.
Ze blijkt te zijn vermoord en rondom haar drijven rode rozen.
Rechercheur Gemma Woodstock die op de zaak gezet wordt samen met haar partner Felix McKinnon verzwijgt dat zij Rosalind beter kende van vroeger dan de mensen denken.
Naarmate het onderzoek loopt en er dieper in het verleden gegraven wordt, dreigen er meer geheimen aan het licht te komen.
Wat wil Gemma verbergen?

Het duurde even voor ik in het verhaal kwam. Ondanks de makkelijke schrijfstijl was het soms wat langdradig en vaag.
Langzamerhand kwam ik wat beter in het verhaal en werd het wat spannender.
De personages werden wel goed uitgediept door de auteur.
Met name Gemma, die ik totaal niet sympathiek vond door haar acties.
Ondanks dat niet alles als een verrassing voor mij kwam vond ik het toch een goed plot.
Ook de sfeer van Australië wist de auteur goed over te brengen.
Alle verhaallijnen kwamen bij elkaar op het einde. Wel jammer dat die van één figuur blijkbaar nu stopt.
Voor een debuut en een eerste deel is het wel een veelbelovend begin van een nieuwe serie.
Ik ben benieuwd naar de volgende twee delen die nog vertaald moeten worden.
Into the night, het tweede deel zal in het voorjaar van 2020 in het Nederlands verschijnen.
Naar boven afgerond is mijn waardering 4*

Geschreven bij Gemma Woodstock serie 1 - Het duistere meer

Ze heeft altijd al graag gelezen en als tiener is Sarah Bailey begonnen met het schrijven van verhalen. Terwijl ze op de universiteit zat, schreef ze een half manuscript, dat overigens nooit voltooid is. Ze kwam in de reclamewereld terecht en tijdens een zwangerschapsverlof, het was inmiddels tien jaar later, dacht ze weer serieus na om te gaan schrijven en nam ze de beslissing dat na te streven. In 2017 debuteerde ze met The dark lake, het eerste deel van een trilogie. Deze thriller is in 2019 in het Nederlands verschenen onder de titel Het duistere meer.

Op een hete ochtend in december 2017 vindt een jogger het lichaam van de jonge en mooie lerares Rosalind Ryan. Ze ligt in het meer bij het stadje Smithson en blijkt te zijn gewurgd. Bij de vindplaats ligt het bezaaid met rode rozen. Gemma Woodstock, rechercheur bij de politie, en haar partner Felix McKinnon, krijgen de leiding over het onderzoek. Gemma vertelt echter niet dat ze vroeger bij het slachtoffer in de klas heeft gezeten. Naarmate het onderzoek vordert, dreigen er meer geheimen boven water te komen, ook die van Gemma.

De aanprijzingen op de achterkaft van Het duistere meer liegen er niet om: het boek is verbluffend, verslavend en een pageturner bovendien. En om dan maar meteen met de deur in huis te vallen, al deze aanbevelingen zijn schromelijk overdreven. Wat overigens ook niet wil zeggen dat Bailey een ondermaats debuut geschreven heeft, dat heeft ze zeker niet. Maar om het boek met al die superlatieven te belonen, gaat net even wat te ver. Zo is het, ondanks het niet onaardige en redelijk originele uitgangspunt, op een aantal aspecten clichématig. Gemma bijvoorbeeld, ze is de enige vrouw op het politiebureau en wordt door haar collega’s niet voor vol aangezien. Ook heeft ze persoonlijke problemen en een aantal geheimen die ze verborgen wil houden. Allemaal niet uniek in een thriller.

Toch zorgt haar geheim, en later ook dat van enkele anderen, er wel voor dat de lezer daar nieuwsgierig naar wordt. Je kunt dus min of meer zeggen dat hierdoor een lichte spanningsboog ontstaat. De echte spanning blijft echter zo goed als achterwege, pas in de ontknoping, op het allerlaatste moment zelfs, is daar wat sprake van. Dan wordt de lezer ook geconfronteerd met de grootste, hoewel niet bepaald opzienbarende, verrassing in het verhaal. Voor het zover is, doet de auteur wel pogingen de lezer op het verkeerde been te zetten, maar die plotwendingen zijn nogal standaard en soms voorspelbaar. Het beoogde effect wordt daardoor niet bereikt.

Het verhaal, dat verteld wordt vanuit het perspectief van Gemma, verloopt chronologisch en zo nu en dan is er een flashback naar het verleden. Daarin wordt stukje bij beetje uit de doeken gedaan hoe ze een deel van haar tienerjaren beleefd heeft, maar ook welke geheim ze al die jaren verborgen heeft weten te houden. De lezer leert haar daardoor steeds beter kennen en merkt ook dat ze niet altijd prettig in de omgang is geweest, en misschien nog niet is. De overgang van heden naar verleden is overigens niet overal even helder, het gebeurt dan te drastisch en middenin het verhaal van dit moment. Het gevolg is een kortstondige verwarring.

Uit dit debuut is goed op te maken dat Bailey een vlotte pen van schrijven heeft en zinnen soms mooi weet te formuleren. Met Gemma Woodstock heeft ze een personage gecreëerd waar, mits ze een goede en positieve ontwikkeling doormaakt, perspectief in zit. Het duistere meer, in een keurige vertaling van Jetty Huisman, is al met al geen thriller die veel opzien baart, maar desalniettemin wel een vrij aardige aanzet van de drieluik is.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)