Halfvolwassen

Geschreven bij Halfvolwassen

Halfvolwassen van Nele Van den Broeck.

Af en toe zag ik al eens een column van Nele voorbijkomen en ik hield er wel van. Dus toen ik zag dat ze een boek (vol columns) uit had moést ik dat hebben. En wow, ik heb er van genoten!

Op de cover staat: ‘De Belgische Lena Dunham’ Het Nieuwsblad. En ergens klopt dat wel, als in: de stem van een generatie. Iemand die de wereld én zichzelf ongenadig fileert, geen blad voor de mond neemt en dat alles met de nodige humor lardeert. De illustraties van Glitterende Eenhoorn maken het helemaal af. Maar naast Lena is Nele vooral Nele en dat doet ze goed.

Ze geeft ons doorheen haar columns een intiem inkijkje in het verstrijken van de jaren; doordat we haar een 5-tal jaar volgen zien we hoe ze valt, weer opstaat, weer valt en ondertussen (half)volwassen wordt. (Ik weet niet of het een troost is Nele maar op mijn 40ste ben ik het nog steeds niet helemaal.)

Ik heb best veel zinnen onderlijnd. Zinnen die er staan als een huis: “Omdat ik het idee van een leven dat kleiner is dan mijn dromen zo moeilijk kan verdragen.” En zinnen die hilarisch grappig zijn: “Recensenten zijn vast dagen bezig met het inkleuren van die sterretjes.” Vaak een lach dus maar ook vaak een traan, een weemoedige glimlach, de goestig om Nele eens goed vast te pakken, haar een hart onder de riem te steken.

Omdat ik zo van dit boek hield heb ik haar muziek eens opgezocht (Nele needs a holiday) en die is ook al zo recht-in-je- gezicht-geweldig. Nele mag van mij best af en toe een holiday nemen maar laat ze daarnaast maar veel blijven produceren: op papier, op haar ukelele, op een theaterpodium. Of in haar Brussels appartementje. Ik hou van Nele, halfvolwassen als ze is.

Geschreven bij Halfvolwassen

Heerlijk eerlijk boek van een dertiger die worstelt met het leven. Luidop gelachen bij sommige -herkenbare- passages en dan weer heel aangegrepen door de tristesse.

Heel herkenbaar allemaal, leest vlot weg maar doet toch nadenken.

Een aanrader voor onder de kerstboom voor elke vrouw die zichzelf kan relativeren.
Ik had spijt dat het uit was!

Geschreven bij Halfvolwassen

Een boek voor vrouwen die volop onderweg zijn. Voor vrouwen die menen dat de waarde zit in de reis, niet steeds in de bestemming. Voor vrouwen die twijfelen of ze ooit wel zullen aankomen - tenzij in kilo's.
Voor vrouwen die zoeken. Voor vrouwen die twijfelen of dat wat ze nu gevonden hebben nu echt alles is. Voor vrouwen die het zoeken hebben gestaakt, om welke reden dan ook.
Voor vrouwen die dromen. Met ambitie. Met zelfspot. Met zelfrespect.

Lees dit en geef het door. Samen sterk.

Geschreven bij Halfvolwassen

Leuk boek om te lezen, maar de nummers die erbij staan zijn wat onduidelijk. Had iets meer uitleg bij gemogen dat er een spotify playlist is waar ze op staan.

Geschreven bij Halfvolwassen

Nele is een grappige madam. Ze durft zich ook kwetsbaar op te stellen, en die herkenbaarheid apprecieer ik erg.

Geschreven bij Halfvolwassen

Nog niet uit gelezen.

Geschreven bij Halfvolwassen

Zeer leuk boek met stof tot nadenken...!

Geschreven bij Halfvolwassen

In deze essaybundel biedt Nele Van den Broeck ons een inkijk in haar leven: hoe ze naar Londen verhuist om het met haar band Nele Needs A Holiday wereldwijd te maken, hoe ze een musical schrijft en producet, hoe ze liefdes achterna reist naar Zweden of Nederland - om daarna terug bij haar vader in Merchtem in te trekken. Maar vooral: ze schetst wat er zich afspeelt in het hoofd van een zoekende, perfectionistische dertiger, die als zovelen van onze generatie millennials (leeftijdsgenoot hier) geplaagd wordt door existentiële vragen en geregeld worstelt met gevoelens als zinloosheid en cynisme.

Maar zelfs de meest duistere episodes, zoals over haar gevecht met depressie, zijn geschreven met een fantastisch gevoel voor (zelfrelativerende) humor. Het is ontzettend ontwapenend hoe ze honderduit praat over zaken die zovelen onder ons achter onze gevels houden. Nele vervult op die manier, zonder het misschien te beseffen, zélf voor veel leeftijdsgenoten de rol van therapeut.

Ze vervalt nooit in vervelend zelfbeklag. Het boek draait dan eigenlijk ook nooit om haar; de verhalen zouden gerust verzonnen kunnen zijn (we hebben er uiteraard het raden naar in welke mate ze autobiografisch zijn). Het schetst eerder een erg scherp beeld van de grote problemen met onze dolgedraaide maatschappij en hoe velen daarin moeilijk aarden. Hoewel ze er niet mee te koop loopt is Nele duidelijk erg belezen, en kan ze als weinig andere Vlaamse schrijvers de tijdsgeest vatten.

Die verrukkelijke combinatie van spitsvondige, grappige, herkenbare verhalen, vol zelfrelativering maar minstens evenveel wijsheid en inzicht, steeds fantastisch geschreven bovendien, geven haar columns een troostende, therapeutische werking. Ze toont dat ook grote artiesten, voor wie alles voor de wind lijkt te gaan, worstelen met zichzelf; hoe iedereen al eens een mindere periode heeft. Ze leert dat dat allemaal niet zo erg is. Af en toe is goed genoeg ook best ok. Nele Van den Broeck is op die manier zowat de Dirk De Wachter van onze generatie.

Trakteer trouwens je lachspieren op een workout en ga zeker eens langs wanneer ze op de planken staat - met een optreden of een theatershow!