Oei Ik Groei De Tien Sprongen In De Mentale Ontwikkeling Van Je Baby

Google even op F.X. PLooij en je leest: "Het is belangrijk te weten dat ten tijde van de publicatie van 'Oei, ik groei' de wetenschappelijke onderbouwing slechts bestond uit 2 aan elkaar gerelateerde wetenschappelijke artikelen over een dataset bestaande uit weekboekgegevens van 15 moeders. De analyse van deze weekboekgegevens (een soort vragenlijsten die door de moeders elke week werden ingevuld) schoot op vrijwel alle onderdelen tekort. De theorie achter zijn dubieuze resultaten is zwak en wordt niet gesteund door het uitgevoerde onderzoek noch door de algemene stand van zaken in het ontwikkelingspsychologisch onderzoek. Concluderend hebben de collega-onderzoekers (in het aandachtsgebied maar ook aan de Universiteit van Groningen) van Plooij weinig vertrouwen in zijn bevindingen vanwege de gebruikte methoden en in zijn theorie omdat deze op belangrijke onderdelen sterk afwijkt van de gangbare kennis over ontwikkelingsprocessen. Zijn pogingen het replicatieonderzoek van zijn eigen promovenda in diskrediet te brengen middels persberichten keuren wij af. Het replicatieonderzoek is door de Weerth met veel inzet en gedegen uitgevoerd. En al mag 'Oei, ik groei' van ons best bij de almanakken staan, van de wetenschappelijke pretenties van Plooij distantiëren wij ons". Dr. H van der Maas (Universiteit van Amsterdam) Prof. Dr. P.C.M Molenaar (Universiteit van Amsterdam) Prof. Dr. B. Hopkins (Lancaster University) Prof. Dr. A.F. Kalverboer (Universiteit Groningen)

Geschreven bij Oei, ik groei!

Dit boek is goed geschreven en ziet er van buiten mooi uit. Maar helaas is de theorie van groeisprongen achterhaald. Plooij werd zelf ontslagen als professor omdat hij vast bleef houden aan zijn theorie over groeisprongen, alhoewel dit door zijn eigen student (De Weerth, inmiddels professor) werd ontkracht. Zoals een ex-collega van Plooij in De Volkskrant zei "In de wereld van de ontwikkelingspsychologie is er niemand meer die hem serieus neemt".

Baat het niet dan schaadt het niet toch? En wat kan het nou voor kwaad? Wel, de ontwikkeling van baby's verloopt niet in voorspelbare sprongen. Als je baby niet aan de patronen van het boek voldoed, wordt je als ouder alleen maar onzekerder.

Geschreven bij Oei, ik groei!

Bij ons 1e kind las ik het boek met interesse en maakte ik me zorgen om wat allemaal zou gebeuren de komende maanden door het lezen van het boek. Nu 3 kinderen verder herken ik weinig uit het boek. Het boek gaat ervan uit dat kinderen steeds sprongetjes maken en dat dat niet altijd gepaard gaat met leuke periodes. Nou de ontwikkeling van onze kinderen ging ook soms met sprongetjes maar ik denk dat vooral de ouders zich sneller moeten aanpassen aan de kinderen die zich ontwikkelen. En dat de ouders de kinderen dan anders benaderen en daar dus op inspelen dan alleen maar toekijken en zeggen Oei die heeft weer last van een sprongetje...
Leuk zijn de lijstjes van wat je kind zoal zou kunnen per maand maar goed die staan ook overal op internet. Ik zou een ander boek aan iemand kado doen of aan jezelf!

Niemand mag verwachten dat er een handleiding voor zijn kind bestaat. Ik was eigenlijk fel tegen op het sprongen verhaal. Vond dat allemaal maar vaag. Toch bleek ik steeds op het woord sprong uit te komen als onze zoon weer eens iets minder prettig in zijn velletje zat.
Dus na 9 maanden alsnog het boek besteld en warempel ik las bekende dingen. Denk niet dat je alles letterlijk moet nemen. Dat moet je immers bij niks, zelfs niet op het consultatiebureau..... Het heeft bij mij wel onzekerheden weggenomen en vind de "moeilijkere periodes" van onze zoon toch opeens een stuk luchtiger om mee om te gaan. Conclusie: Voor mij doet het boek het best goed en ben er tevreden mee.....

Geschreven bij Oei, ik groei!

Wat een bizar en achterhaald boek is dit. De enige pagina waar wij af en toe naar keken was degene waar de 'sprongen' op de tijdslijn waren gezet. Verder vonden wij dat er heel veel herhaling in het boek zat, iedere 'sprong' weer. Verder waren de beschrijvingen van de ouders in het boek bizar, zo ver lopen die kinderen voor op de ontwikkeling van alle kinderen in mijn omgeving. Een kind van anderhalf dat zichzelf tekent?! Doe normaal! Ik vond het ronduit zonde van m'n geld, en de tijd die ik erin gestopt heb om het te lezen.

Geschreven bij Oei, ik groei!

In een woord verschrikkelijk boek om te lezen.

Veelal negatieve ervaringen van moeders, die alleen maar meer stress opwekken voor de nieuwe moeder.

Het boek is daarnaast alleen maar gericht op moeders, het woord vader komt er alleen in voor om te zeggen dat deze de moeder de ruimte moet geven.

Sorry maar als Toekomstige vader heb ik dit boek nuttig gebruikt door het te bewaren voor de koude winternachten in de openhaard wel te verstaan..

Mijn vrouw raakte meer gestressed door alle negatieve verhalen en ik gefrustreerd omdat er alleen over de baby en de moeder gesproken wordt. Ik zou zeggen in een goed huishouden doen beide ouders hun bijdrage. Ik ben degene die 's nachts uit moet zodat mijn vrouw kan rusten, en in het weekend zal ik de baby meer verzorgen zodat mijn vrouw wat rust heeft en ik ook vollop kan genieten van die kleine glimlach en de poepluiers :)...

Nee triest boek en niet nuttig, volledige afrader.

Geschreven bij Oei, ik groei!

Dit boek is echt goed voor kersverse ouders. Wanneer je je geen raad meer weet als je kindje de hele tijd huilt en van slag is, pak dan Oei ik Groei! erbij en lees de tekst die past bij de leeftijd van je kind. Je zult ineens dingen herkennen. Het mooie is ook dat dit geen boek is die de waarheid verkondigt. Ieder kind is anders en dat blijkt ook uit het boek.
Nadat jouw kindje een zogeheten sprongetje heeft gehad, kun je in "de winkel" kijken wat jouw kindje nu zou kunnen na het ontwikkelingssprongetje. De lijst is opgesteld doordat er verschillende kinderen gevolgd zijn om dit boek te ontwikkelen. Het betekent dus niet dat je kindje de hele lijst met vaardigheden moet kunnen, maar 1 of 2 is al meer dan genoeg.
Ik heb er in ieder geval heel veel aan gehad. Omdat er ruimte is om te schrijven, zou je dit boek ook als dagboek kunnen gebruiken. Als ik op kraamvisite ga, neem ik dit boek eigenlijk altijd als kadootje mee.

De inhoud van het boek op zich sprak me erg aan en is erg herkenbaar. Alleen bepaalde citaten van moeders die er in zijn opgenomen hadden beter weggelaten kunnen worden: "Ze huilde deze week nog meer dan de vorige. Ik werd er gek van. Had het toch al zo druk. Ik heb haar toen op het aankleedkussen op de commode gegooid. Ik schrok nadat ik het gedaan had en realiseerde me dat dat toch niet hielp. Ze krijste nog harder. Ik kan me nu voorstellen dat kinderen op zulke krampjesdagen mishandeld worden. Maar ik had dat nooit van mezelf gedacht (over Juliette 9WEKEN)"."We hadden bezoek, hij was lastig en iedereen had goede adviezen. ik word daar altijd superzenuwachtig van. Toen ik hem boven in bed wilde leggen, Verloor ik mijn zelfbeheersing, greep hem flink vast en schudde hem stevig door elkaar (over Thijs 11 WEKEN)". "Zijn hangerigheid uit zich in liever en aanhankelijker zijn, lekker vaak bij je komen zitten,tussen ons in komen liggen in bed. De omgeving vindt dat "incest"(??) Maar zo lang hij dat nog wil, genieten wij nog lekker van hem (over Steven WEEK 36)"."Ik erger me bij constant janken om op schoot te mogen. En het maakt me ontzettend boos als hij me bijt omdat ik niet vlug genoeg reageer.Het doet zo zeer, dat ik hem automatisch een zet gaf. Een keer viel hij zo hard met zijn hoofd tegen de verwarming.Dat was niet de bedoeling maar ik was razend. Ik kan trouwens zijn gekleef ook niet meer hebben. Het irriteerd me. Vooral als er andere mensen bij zijn". (over Rudolf WEEK 44) En zo gaat het maar door. Ik vind dit vreselijk om te lezen!! Ik begrijp best dat je er soms doorheen zit, of compleet uitgeput bent (ik weet er alles van hoor!!), maar het gaat om kindereen!! Dus ouders dit is geen normaal ouderlijk gedrag. Denk eens wat een impact dit heeft op het kind!!!

Inmiddels is gebleken dat het onderzoek van de schrijvers niet nauwkeurig is geweest. Alle kinderen die niet voldeden aan hun aannames zijn uit het onderzoek gehaald. Een kind zal best met sprongen groeien, maar het tempo waar deze kinderen zich in ontwikkelen is absurd. Ze lopen inderdaad allemaal met acht maanden en dat is echt niet normaal of gemiddeld. Wetenschappelijk is dit onderzoek (en daarmee het boek) volledig onderuit gehaald. Een ieder kan eruit halen wat hij wil, maar het boek beschrijft dus enkel een werkelijkheid zoals die zou kunnen zijn, niet per definitie een werkelijkheid die is.

Geschreven bij Oei, ik groei!

Ik dacht als zwangere vrouw dit boek wel te móeten hebben. Miskoop.
De toon vind ik niet prettig (erg Amerikaans) en de inhoud klopt bij ons kindje totaal niet. Soms is ie hangerig, soms is ie blij, maar echt niet volgens het schema van dit boek.
Wat wel leuk is, zijn de tips over spelletje die je kunt doen die passen bij de leeftijd en ontwikkeling van je kind. Maar daar hoeft je dit boek niet speciaal voor te kopen.