Opkomst en ondergang van DSB

Geschreven bij De opkomst en ondergang van DSB

De titel van dit boek is zeer misleidend. Het had beter kunnen heten: de ondergang van DSB. Over de opkomst wordt zeer weinig geschreven, terwijl ik nu juist wat meer wilde weten over de geschiedenis van Dirk Scheringa en zijn DSB Bank. Het boek heeft slechts 117 pagina's, dus erg veel moet je er niet van verwachten. Bovendien mag je van een dergelijk boek verwachten dat het zo objectief mogelijk is geschreven. De auteurs lijken hun mening echter al klaar te hebben. Alles wat DSB Bank deed was slecht en het is goed dat deze verderfelijke onderneming ten gronde is gericht. Wat de auteurs vinden van de DSB Bank interesseert me echter niet zo veel. Ik wil meer feiten, meer geschiedenis, en minder opinie. Het lijkt eigenlijk veel meer op een opiniestuk uit de elsevier, maar dan 117 pagina's lang. Daarnaast bestaat bijna de helft van het boek uit een verhandeling van dag tot dag in de laatste weken van de DSB Bank. Dat is prima, als het hier wederom een objectief verhaal betreft. In deze verhandeling is echter weer veel opinie verwerkt, maar deze is alweer zeer sterk achterhaald nu het faillissement van DSB verder is ontwikkeld. Zoek je een actueel boek dat vanuit een vogelvluchtperspectief is geschreven, waar je nog wat meer van leert behalve wat je vorig jaar al op het journaal kon zien, koop dit boek dan niet!

Dit boek voegt niks toe aan aan wat ik al wist. Geen spannende informatie van binnen uit, zoals De Prooi (ABN AMRO) of Drama Ahold. Weinig bronvermelding: "volgens een insider", "men zegt", "een "woordvoeder". Weinig gevoel voor datering: "op een gegeven moment", "uiteindelijk". Zo kan ik ook een boek schrijven.

Een erg beschrijvend boek, geen nieuwe informatie en oppervlakkig geschreven. Als je De Prooi hebt gelezen valt dit boek zwaar tegen.

Het is onduidelijk en onoverzichtelijk geschreven. Het gebeurt meermalen dat er opeens op een ander onderwerp overgegaan wordt en het aan de inventiviteit van de lezer overgelaten wat er precies bedoeld wordt. In mijn geval betekende dat de volgende halve bladzijde doornemen en daarna teruggaan om het met de nieuwe informatie duidelijker te krijgen. Er staan ook twijfelachtige suggesties in. Zo is het de schrijver bekend waarom Frank de Grave niets tegen de camera wilde zeggen na het uitstappen. Als hij daar zelf niets over zegt vind ik het erg knap van de schrijver dat die dat dan wel weet.

Verder valt het mij dat op dat er over de opkomst van de DSB wordt niet zo heel veel verteld.

Zeer slechte journalistiek. Op het moment dat het boek uitgegeven werd was het al achterhaald.
"Feiten" kloppen niet. Persberichten overtypen maakt nog geen boek. Duidelijk geen financiële kennis. Waardeloos

Iedere regelmatige volger van het (Jeugd)journaal kan dit boek schrijven. Het bevat geen enkele nieuwe informatie.

Daarnaast staan er enkele feitelijk onjuistheden in, nu komt dat vaker voor bij Telegraaf-journalisten maar getuigt niet van enige financiele (geschiedenis)kennis.

Makkelijk, vlot en snel geschreven overzicht van het begin van DSB tot het einde.
Nu weet ik pas hoe het allemaal precies is gegaan.