Tante Poldi 1 - Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Tante Poldi 1 - Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen

De prachtige cover brengt je helemaal in vakantiestemming vandaar dat ik Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen als boek heb gekozen voor onze themamaand ZOMER. De auteur is Mario Giordano die als zoon van Italiaanse immigranten geboren werd in München. Hij schrijft screenplays (o.a. Tatort), kinderboeken en thrillers. Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen is het eerste deel in de serie over tante Poldi.
‘Op haar zestigste verjaardag vertrok mijn tante Poldi naar Sicilië, om zich daar beschaafd dood te zuipen en ondertussen naar de zee te turen. Tenminste, dat vreesden wij allemaal, maar er kwam wat tussen. Sicilië is gecompliceerd, zelfs sterven kun je er niet zomaar, er komt áltijd wat tussen.’
Zo begint het boek. Poldi is een flamboyante verschijning, volslank, alcoholisch én niet vies van een mooie man. Met haar onafscheidelijke pruik – niemand weet wat daaronder zit- arriveert ze in het kleine dorpje waar nog wat familie van haar overleden ex-man Peppe woont. Een neef van haar komt 1x per maand over uit Duitsland om een oogje in het zeil te houden, hij is de verteller van dit zowel spannende als komische verhaal.
Poldi heeft haar oude huis helemaal laten verbouwen maar er is altijd nog wat te klussen dus huurt ze Valentino in, een knappe jongeling. Op een gegeven dag komt hij niet opdagen en Poldi is meteen ongerust, ze gaat op onderzoek uit. Dat onderzoek brengt haar naar een afgelegen landgoed en ze heeft vrijwel meteen een verdachte op het oog, want zo is ze, die Poldi. Ze trekt snel conclusies en gaat recht op haar doelwit af, hier en daar tegen pijnlijke enkels schoppende. Al gauw vermoedt ze dat Valentino iets ergs is overkomen en ze krijgt helaas gelijk. Zij is degene die het lijk ontdekt en daardoor staat ze zelf ook meteen in de schijnwerpers van de politie en is ze ook even verdachte. Niet dat Poldi dat erg vindt overigens, Vito Montana, de commissario, is een, in haar ogen, aantrekkelijke man. Zo eentje die ze graag in haar netten verstrikt.
Er ontwikkelt zich een aangenaam verhaal, een ouderwetse whodunit in een Siciliaans jasje. Met tante Poldi in plaats van Miss Marple of Jessica Fletcher. Een ondeugende Poldi maar wel met een vlijmscherp verstand. In eerste instantie is ze het leven een beetje moe maar een moord doet haar bloed weer bruisen.
Een echt zomers verhaal ook, spelend in de zomer op het mooie eiland Sicilië. Een flink aantal personages wordt geïntroduceerd, ze worden goed neergezet al kost dat even wat tijd en doet dat geen goed aan het tempo van het verhaal. Even doorbijten dus in het begin maar dan krijg je ook wat. Ik verheug me al op het volgende deel uit de serie met de ondeugende Poldi en de andere tantes. Drieënhalve ster voor de eerste veelbelovende

De Duitse auteur Mario Giordano (1963) debuteerde in 1999 met Black Box, dat gebaseerd is op een waargebeurd voorval in de Amerikaanse Stanford gevangenis en later werd verfilmd. Hiervoor ontving hij de Beierse filmprijs voor het beste scenario. Hoewel hij altijd heeft gezegd nooit over zijn privéleven of familieleden te willen schrijven, verbrak hij zijn aan zichzelf gedane belofte. Want in 2021 verscheen Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen, dat het eerste deel is van een cosy crime-detectiveserie die is gebaseerd op zijn eigen tante.

Tante Poldi heeft gedurende haar leven met flink wat tegenslagen te kampen gehad en om haar hartenwens in vervulling te laten gaan – sterven met zeezicht en familie om zich heen – verlaat ze op haar zestigste verjaardag München om zich voorgoed op Sicilië te vestigen. Op een dag is haar klusjesman Valentino plotseling verdwenen en omdat tante Poldi zich daar zorgen over maakt, gaat ze naar hem op zoek. Ze vindt zijn lichaam op het strand, waarna de knappe inspecteur Montana de leiding over het onderzoek krijgt. Hij wil echter niet dat ze zich ermee bemoeit, maar dat blijkt een misrekening.

De opzet van Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen is anders dan anders. Het is geen verhaal ván deze eigenzinnige en enigszins excentrieke dame, maar een verhaal óver haar. De plot wordt namelijk verteld door haar niet bij naam genoemde neef, hoewel het wel duidelijk is dat de auteur zelf hier symbool voor staat – beiden zijn immers schrijver. Deze neef is tevens luisteraar, want zijn tante vertelt hem haar belevenissen die hij later optekent in een ogenschijnlijk geschreven document. Wat ook ongebruikelijk is, is dat ieder hoofdstuk begint met een paarregelige samenvatting van waar het in dat hoofdstuk over gaat. De reden daarvan is onbekend en van toegevoegde waarde is het niet. Het ziet ernaar uit dat het vooral notities voor zichzelf zijn.

Giordano’s schrijfstijl komt nogal wisselvallig over. De belangrijkste oorzaak daarvan is de door hem gehanteerde structuur, de manier waarop hij het verhaal vertelt. Er zijn momenten dat het beeldend is en dat de lezer zich in personages en omstandigheden kan inleven, maar aan de andere kant zijn er voldoende voorbeelden die het tegendeel bewijzen. Dan is het beschrijvend en gedetailleerd, waardoor de lezer het gevoel heeft er van een afstand naar te kijken. Toch is dit niet vervelend, want het toegankelijke, eigentijdse, humoristische en soms cynische taalgebruik van de auteur maakt heel veel goed. Verschillende Italiaanse woorden en uitdrukkingen zijn een mooie en toepasselijke toevoeging.

Daarnaast zijn de personages die de revue passeren stuk voor stuk bijzonder, maar het is tante Poldi die de show steelt. Ondanks dat ze nog maar kort op Sicilië is en afwijkend gedrag vertoont, heeft ze zich in haar omgeving al buitengewoon geliefd gemaakt. Door haar ongedwongenheid sluit de lezer deze Beierse vrouw, alsof het zijn eigen tante is, eveneens in zijn hart. Zij is dan tevens degene die ervoor zorgt dat je te weten wilt komen wat er is gebeurd, wie de moord heeft gepleegd en bovenal hoe het verder met haar gaat. Veel andere spanning heeft de plot niet en daar is het de auteur in feite niet om te doen. Zijn doel is om de lezer een onderhoudende whodunit voor te schotelen en daarin is hij geslaagd.

Wel kenmerkt de plot zich door diverse onverwachte ontwikkelingen, zodat je de facto nooit weet waar je aan toe bent. Eigenlijk is dat inherent aan het doen en laten van tante Poldi; het lukt haar om de mensen om haar heen regelmatig te verrassen en versteld te laten staan. Dat doet ze in veel mindere mate ook met de lezer, want Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen – sfeervol vertaald door Sylvia Wevers – is een luchtige cosy crime-detective zonder pretenties.

(Dit boek heb ik voor Hebban gerecenseerd.)

Geschreven bij Tante Poldi 1 - Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen

Een heerlijk detective met een geweldige hoofdpersoon. Een aanrader!

Geschreven bij Tante Poldi 1 - Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen

Je zou iedereen een tante Poldi toewensen, dan is je leven in elk geval niet saai!
Zelf heb ik geen tante Poldi, maar gelukkig is er dit boek. En er komen er meer!

Misschien komt het doordat ik Sicilië ken en er familie heb dat ik me helemaal thuis voelde in deze wereld. De schrijver heeft het leven op Sicilië met z'n soms bijzondere gewoontes en zeker bijzondere mensen dan ook perfect beschreven. Tante Poldi die daar met haar Duitse voortvarendheid doorheen dendert en precies doet waar ze zin in heeft, levert heel wat hilarische situaties op. Ik moest af en toe echt hardop lachen! En dan is er ook nog de spanning en het mysterie van de moord die tante Poldi probeert op te lossen!

Kortom, een grappig en spannend boek dat heerlijk wegleest in de uitstekende Nederlandse vertaling van Sylvia Wevers.

Een heel erg leuk boek. Een gezellige thriller met heel veel humor. Heb zin in decandre delen

Geschreven bij Tante Poldi 1 - Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen

Valt zwaar tegen.