Toevluchtsoord Ze zegt te zijn ontsnapt van een eiland. Maar niemand heeft ooit van dat eiland gehoord.

Geschreven bij Toevluchtsoord

In tegenstelling tot enkele reviews hieronder vond ik het verhaal juist wel redelijk voorspelbaar. Het verhaal is daarnaast naar mijn mening te ver gezocht.

Geschreven bij Toevluchtsoord

Toevluchtsoord van Jérôme Loubry is opgebouwd rond de legende van de Elvenkoning (Erlkönig), een ballade uit 1782 geschreven door de Duitse dichter Goethe.
Deze ballade verteld het trieste verhaal van een vader die te paard met zijn zieke zoon naar huis snelt. In zijn koortsdromen ziet de jongen de elvenkoning. Thuis aangekomen blijkt de jongen te zijn bezweken…….

“Mijn liefste kind, kom mee met mij! Zo’n leuk spelletje spelen wij!”

Door het hele verhaal heen staan er soortgelijke dichtregels van De Elvenkoning, die direct van toepassing zijn op het verhaal.

Verhaal
Er zijn twee hoofdpersonages, die je goed leert kennen. Ja, zelfs een inkijkje in het leven dat ze voor zichzelf geschapen hebben. Sandrine, een jonge journaliste en inspecteur Damien Bouchard, beide getekend voor het leven.

Toevluchtsoord begint met een verwijzing naar De elfenkoning van Goethe. Het begint in 2019 in een collegezaal waar de zaak Toevluchtsoord Sandrine wordt behandelt.

“Een waarschuwing, van deze zaak is niets te vinden. Aan het eind van het college zullen jullie begrijpen waarom…… “

Eerste baken (deel) Het eiland
Het eerste deel speelt zich grotendeels af op een mysterieus eiland. Sandrine is journaliste en erg op zichzelf. Ze ontvangt een brief van een notaris en moet afreizen naar een eiland om de erfenis van haar grootmoeder Suzanne af te ronden. Tegen haar zin in, vertrekt ze met de boot met de verwachting de volgende dag weer terug te kunnen. Maar, dat loopt anders. De sfeer op het eiland wordt beklemmender, naarmate Sandrine meer over de geschiedenis van het eiland te weten komt.
Om het mysterie van het eiland te onthullen kijk je door de ogen van Suzanne en Sardine.
Tweede baken (deel) De Elvenkoning
Hierin wordt Sandrine gevonden op het strand, besmeurd met bloed. Zwaar getraumatiseerd wordt ze opgenomen in het ziekenhuis. Inspecteur Damien Bouchard is met het onderzoek belast. Want hoe geloofwaardig is het verhaal over het eiland dat ze de psycholoog heeft verteld?

Derde baken (deel) Toevluchtsoord Sandrine
Hier kom je erachter wat inspecteur Damien Buchard heeft meegemaakt en hoe dit zijn leven heeft beïnvloed.

Het is een spannend en krachtig verhaal dat je regelmatig op het verkeerde been weet te zetten. Eenmaal begonnen te lezen, is het niet meer weg te leggen en wil je weten hoe het af gaat lopen.
De plot zit goed in elkaar en wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Maar pas op! Niets is wat het lijkt. Deze schrijfwijze maakt dat je door wilt blijven lezen.

Het verhaal heeft een lange spanningsboog en er is op een bepaalde manier een onderhuidse dreiging. Deze dreiging komt goed naar voren door de manier waarop de omgeving beschreven wordt.

“Aan de horizon kwam een lichte mist opzetten die de groene heggen opslokte zoals een monster zich tegoed zou doen aan een klein voorafje.”

Het gebruik maken van een toevluchtsoord in een plot schept de mogelijkheid om nieuwe verhaallijnen te maken en plotwisselingen. Maar niet alle toevluchtsoorden zijn prettig om te verblijven.
Ook zo’n plek om te ‘schuilen’ kan gruwelijkheden bevatten, maar wat als de waarheid erger is?
Bij traumatische ervaringen is de menselijke geest in staat om te zorgen voor een veilig toevluchtsoord. Een soort eiland (baken) waarop je jezelf terug kunt trekken.
Het verhaal komt geloofwaardig over en op het eind blijf je verbijsterd achter. Ja, het eind is absoluut verrassend.
Jerome Loubry heeft verschillende thrillerprijzen op zijn naam staan. Toevluchtsoord geldt als zijn internationale doorbraak en de tv-rechten zijn inmiddel

Geschreven bij Toevluchtsoord

Dat dit boek uitkomt in november is geen toeval. Toevluchtsoord is een spooky boek! Sandrine reist naar een eiland voor de Franse kust. Haar oma is net overleden en ze gaat kijken waar ze leefde. In het begin volg je een verhaallijn vanuit Sandrine en vanuit de oma: Suzanne. Doordat er twee verhaallijnen waren, kreeg je een hele goede indruk van het eiland en haar bewoners.

In het tweede baken, het tweede deel van het boek, leren we een rechercheur kennen: Damien Bouchard. Hij moet de zaak onderzoeken van een aangespoelde vrouw. Dit blijkt Sandrine te zijn. Ze vertelt dat ze van het eiland komt, maar niemand heeft ooit van dat eiland gehoord. Als je aan Sandrine vraagt wat er is gebeurd, vertelt ze steeds precies hetzelfde verhaal. Dat is al eigenaardig.

Damien wil graag weten wat er echt gebeurd is met Sandrine en dan doen ze een bloederige ontdekking. Langzaamaan wordt het duidelijk. Samen met een psycholoog onderzoekt Damien het hele verhaal. Ze vinden steeds meer aanwijzingen. Ook blijf je af en toe lezen vanuit het perspectief van Sandrine, wat het soms nog ingewikkelder maakt.

Aan het einde krijgt de lezer een interessante verrassing. Als je houdt van een boek waarbij je vaak hardop “huh?” zegt, dan is dit boek zeker iets voor jou! Een psychologische thriller vol met geheimen en onthullingen. Je wordt vaak op het verkeerde been gezet. Knap geschreven.

Geschreven bij Toevluchtsoord

Het gebeurt niet zo vaak dat ik stil word van een boek, maar bij onderstaand boek was dat zeker het geval. Want wat op de kaft staat in de kleine witte letters als de titel van het boek pakken zo anders uit dan je verwacht. In deze psychologische thriller is eigenlijk niets wat het lijkt. En wat het lijkt is niet niets. Wat een geweldig boek vond ik dit. Het is goed geschreven met precies genoeg personages, met een prachtige geschiedenis die op de achtergrond meespeelt, met mysterieuze wendingen en met een totaal onverwacht, ontroerend einde. Het is een pageturner van jewelste en je wilt maar één ding : weten hoe het afloopt. En wanneer je het einde dan hebt bereikt klap je het boek met een zucht dicht. Loubry schijnt de Prix Cognac (wat een prestigieuze prijs onder auteurs van thrillers (o.a. Slaughter en Läckberg wonnen hem ook)) gewonnen te hebben voor zijn eerdere werk, wat helaas niet in het Nederlands is vertaald (waarom niet is mij een raadsel) en dat is wat mij betreft dik verdiend. De Tv-rechten van dit boek zijn inmiddels verkocht. Ben erg benieuwd naar de verfilming ervan. Hou je van een goede psychologische thriller : lees "Toevluchtsoord". Dikke vijf sterren!

Geschreven bij Toevluchtsoord

Heb het boek ademloos gelezen, kon het niet wegleggen.....wat een psychologisch indringend verhaal, ongelooflijk goed en vanuit alle hoeken belicht en verrassend tot op het eind, zeker enkele keren" huh" geroepen omdat het zo ongelooflijk lijkt.

Geschreven bij Toevluchtsoord

Verhaallijn: Wanneer Sandrine’s oma komt te overlijden waar ze nooit contact mee gehad heeft wordt Sandrine gedwongen om af te reizen naar het eiland waar haar oma woonde om haar bezittingen op te halen. Het eiland is in voorbereiding om een natuurreservaat te worden dus er wonen enkel een handjevol mensen op. Aangekomen op het eiland hoort ze de meest bizarre verhalen van de inwoners, iets of iemand zou hen tegenhouden om het eiland te kunnen verlaten waardoor alle bewoners in angst leven en hun dagen aan het aftellen zijn. Al snel gebeurt de ene bizarre gebeurtenis na de ander waardoor Sandrine het eiland onmiddellijk wil ontvluchten.
Even later wordt Sandrine uitgeput en onder het bloed aangetroffen op het strand van de Franse kust. Ze beweert een ontdekking gedaan te hebben over een eiland iets verderop, alleen heeft nog nooit iemand van dit eiland gehoord...

Toevluchtsoord is echt zo’n boek die je kan categoriseren onder het motto “bookstagram made me do it”. Door de vele enthousiaste reacties werd ik ook benieuwd naar dit boek en moest ik deze dus ook gelezen hebben. En ik moet zeggen dat ik dit boek niet gemakkelijk te beoordelen vind, vooral niet zonder spoilers te verklappen. Het is echt zo’n boek die je moet gelezen hebben om de bespreking errond te kunnen begrijpen, want werkelijk niets is wat het lijkt. Vergeet de flaptekst, vergeet mijn samenvatting hierboven, het verhaal gaat over iets helemaal anders. In het begin had ik dan ook even de tijd nodig om in het verhaal te komen, door de 2 verschillende en afwisselende tijdlijnen duurt het even voor het verhaal op gang komt. De mysterieuze toon en het onbehagen gevoel is al vanaf de start aanwezig, en al snel komen er serieuze onderwerpen aan bod zoals verkrachting en mishandeling. Net wanneer je denkt te weten hoe het verhaal in elkaar zit, draait het verhaal 180 graden en blijf je met een “huh?” gevoel achter. Voor mij persoonlijk zijn bepaalde dingen iets te ver gezocht als je het verhaal achteraf terug bekijkt en ben ik nog steeds in twijfel of het einde nu een anti climax is of niet. Maar toch vind ik het knap dat de schrijver een heel complex verhaal weet op te bouwen waar de lezer in gaat geloven om uiteindelijk één gebeurtenis aan te kaarten. In dit verhaal wordt de werking van het brein na een trauma onder de loep genomen, en dit doet je toch eens nadenken over hoe complex het menselijk brein eigenlijk is. Toevluchtsoord is een one of a kind boek, die je niet snel nog eens zal tegenkomen.

Geschreven bij Toevluchtsoord

Bijzondere uitwerking van de plot, met wendingen

Geschreven bij Toevluchtsoord

Een psychologisch hoogstandje!! Wat heb ik genoten van deze Mega #MUSTREAD! #Een heuse parel!
Recensie

De journaliste Sandrine hoort via de notaris dat haar grootmoeder is overleden, een vrouw die ze nooit heeft gekend. Haar grootmoeder is in 1946 op het eiland voor de Franse kust gaan wonen, net als de andere bewoners, en ze zijn er ook nooit meer vertrokken. Sandrine reist er naar toe, met het idee de spullen van haar grootmoeder snel te verdelen onder de bewoners van het eiland en weer zo snel mogelijk terug naar huis te gaan. Ze wil het zo snel mogelijk afhandelen. Maar dit loopt toch niet helemaal naar wens…

Jerôme Loubry – Toevluchtsoord #MUSTREAD!
Eenmaal aangekomen op het eiland, blijkt alles anders dan ze had verwacht! Er lijkt een gruwelijk geheim te bestaan op het eiland, één waar alle bewoners van het eiland bang voor zijn, wat ook de reden is dat ze nooit meer vertrokken zijn van deze plek. Sandrine krijgt steeds meer het gevoel dat ze in de gaten wordt gehouden en dat er ook iets vreemds is aan de dood van haar grootmoeder.

Dan komt inspecteur Damien Bouchard in beeld. Er wordt namelijk een vrouw aangetroffen op het strand, zwaar getraumatiseerd en onder het bloed. Deze vrouw, Sandrine genaamd, beweert een vreselijke ontdekking te hebben gedaan op een eiland niet ver van de Franse kust…

Bovenstaand is in een notendop het verhaal. Tenminste het eerste gedeelte! Meer van het verhaal, of misschien wel verhalen, ga ik niet vertellen. Ook via de achterflap wordt je niet wijzer dan dat ik hierboven heb gemeld. En dat moet ook zeker zo blijven totdat je het zelf hebt gelezen. Wat ik nog wel kwijt wil is dat het een psychologische thriller is, eentje zoals een psychologische thriller behoort te zijn, wat mij betreft! Je wordt verder en verder het verhaal ingezogen, alsof er geen ontkomen meer aan is, je zit in een enorme draaikolk en komt daar niet meer uit. Totdat je het boek hebt dichtgeslagen en dan zit je nog even na te mijmeren. Wat heb ik net gelezen? Wat zit dit boek goed in elkaar! Al je zintuigen staan op scherp, daar hoef je geen moeite voor te doen, dat gebeurd gewoon. Deze auteur is er serieus één die ik zeker in de gaten ga houden! Wat jullie betreft zeg ik: ben je thriller fan? Lees dit boek dan! #MUSTREAD, een echte #Aanrader & een #pareltje om te lezen!

Geschreven bij Toevluchtsoord

Gekunsteld in zowel taal als verhaal. Miskoop.

Geschreven bij Toevluchtsoord

Beste boek dat ik in tijden gelezen heb. Een echte pageturner die je vaak even in je haar doet krabben.