Tokio

Geschreven bij Tokio

De proloog, waarmee Tokio begint, is een fragment uit een dagboek. Een vreemd begin vond ik en ik vroeg me af of dat de toonzetting zou worden voor de rest van het boek. En toen de eerste echte hoofdstukken ook nog eens een beschrijving gaven van de 'vreemde' studente Grey Hutchins versterkte dat bij mij het gevoel dat het boek wel eens tegen zou kunnen vallen.

Naarmate ik steeds verder las en daardoor ook steeds beter in het verhaal kwam, zwakte dat gevoel steeds meer af. De dagboekfragmenten worden steeds aangrijpender en interessanter. Ze geven weer welke wreedheden de Japanners in China hebben uitgehaald. Te erg voor woorden.

Ook het personage Grey wordt steeds boeiender. Op aandringen van de Chinese hoogleraaar Chongming gaat ze op zoek naar een geheim medicijn dat de yakuza-leider Fuyulki regelmatig inneemt. Ze belandt in steeds hachelijker situaties en wordt mede daardoor minder raar.

De twee verhaallijnen lijken aanvankelijk weinig met elkaar te maken te hebben, maar vloeien steeds meer samen. Waarbij ook duidelijk wordt wat de proloog met het hele verhaal te maken heeft.

Hoewel de échte thrillerspanning grotendeels ontbreekt, is Tokio een bijzonder boeiend en intrigerend boek. Alleen al vanuit historisch oogpunt. Het stroeve begin was ik al gauw vergeten en had vervolgens moeite het boek aan de kant te (moeten) leggen. Met Tokio heeft Mo Hayder een uitstekend boek neergezet.

Het verhaal gaat over een Engelse studente, Grey, die op zoek gaat naar een Chinese professor. Deze geeft les op de universiteit in Tokio. Hij is overlevende van het bloedbad dat de Japanners hebben aangericht in Nanking, net voor de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Grey meent dat hij in het bezit is van een film die tijdens het beleg van Nanking gemaakt is. Ze heeft er als kind over gelezen, maar is dat boek kwijtgeraakt, waardoor haar zoektocht nogal wazig blijft. Er is iets met haar gebeurd in haar jeugd -wat dat is blijft ook heel lang giswerk- en ze is vastbesloten de film in handen te krijgen. Maar de professor wil iets van haar terug, en dat leidt tot zeer gevaarlijke situaties.

Ik vind de verhaallijn die over Grey gaat erg wazig, en ook wel vergezocht.
Maar het verhaal van Nanking overtuigt wel degelijk, hoe luguber het ook is. En hoewel ik Hayders andere boeken beter vond, heb ik ook hier het boek niet weg kunnen leggen voor ik het uit had.

Geschreven bij Tokio

Tokio van Mo Hayder
De Britse studente Grey las als kind over de massamoord in Nanking van vele jaren geleden (1937). Gefascineerd en wetende dat er ook filmbeelden moeten bestaan over deze gruwelijke daden van het keizerlijke Japanse leger, reist ze af naar Tokio. Daar komt ze in contact met professor Shi Chongming die misschien haar wens kan inwilligen…
Ze ontmoet er ook de Amerikaanse jongeman Jason, die haar introduceert in de wereld van de club Some like ik hot!, waar criminelen en zakenlui komen om te relaxen met de gastvrouwen. Grey wordt er een van en leert zo Fuyuki en De Verpleegster kennen. Fuyuki, een oude maffiabaas in een rolstoel meent zijn rijkdom en gezondheid te danken te hebben door het drinken van zijn geheime elexir.
Shi Chongming wil het geheim kennen en geeft Grey de opdracht te achterhalen wat het precies is en ook om het in handen te krijgen. In ruil daarvoor mag ze de filmbeelden te zien krijgen…
Het verhaal wordt enerzijds verteld aan de hand van het dagboek dat Shi Chongming schreef in 1937, afgewisseld met het hedendaagse gebeuren in Tokio. Op het einde valt alles samen…
Persoonlijk: Dit is een boek dat me altijd zal bijblijven. Het is wonderbaarlijk hoe Hayder met haar gedetailleerde beschrijvingen een westerling kan meezuigen in de Oosterse cultuur. Alles ademt een mysterieuze sfeer uit. De dagboekfragmenten zijn hard en gruwelijk. De hedendaagse taferelen griezelig en spannend. Ik ben er eens 1 avond mee in bed gekropen om wat verder te lezen en heb er ’s nachts van gedroomd. Het is een boek – het eerste - dat me heel sterk heeft aangegrepen; toen het uit was, was ik ‘even van mijn melk’… Nog nooit meegemaakt. Maar wel blij dat ik het meegemaakt heb. Nu weet ik dat ook een boek een mens écht kan emotioneren…

Geschreven bij Tokio

Iets moelijker doorheen te komen dan andere boeken van Mo Hayder, maar een goed geschreven verhaal met spannende ontknoping. Als je van het Oosten houdt en spannende verhalen: doen!

Geschreven bij Tokio

spannend van het begin tot einde

Geschreven bij Tokio

Dit is mijn derde boek van Mo Hayder wat ik lees. De eerste twee waren "Vogelman" en "De behandeling", wat ik werkelijk prachtige boeken vond. "Tokyo" wist me in het begin niet echt in te pakken. Het is in de aanvang een beetje warrig te noemen, maar als eenmaal het verhaal je pakt blijf je toch lezen. Hayder weet vanuit verscheidene hoeken het verhaal te vertellen en na de eerste vier of vijf hoofdstukken pakt het boek je toch uiteindelijk helemaal in om zo naar een zinderende finale toe te werken. Werkelijk een aanrader!!

Je moet er wel even inkomen, maar het is een echte psychologische thriller.

Langzame roman, 350 pagina's aanloop en een aardige eindsprint van 50 pagina's. Echter die compenseert niet het langzame en vergezochte begin en maakt het geen aanrader.

Een pakkend , spannend verhaal , mede door de beschreven geschiedenis van de inval van de Japanners in China. Ik had het boek in 1 dag uit, en dat zegt meestal wel wat !

Geschreven bij Tokio

Al tijdje geleden gelezen. Niet aan een stuk doorgelezen omdat het af en toe een beetje moeizaam was, maar wel uitgelezen en ben daar blij om. Een heel mooi boek. Was zeker spannend, en wat betreft de gruweldaden in Nanking heel shocking, maar van grote 'historische waarde' om hierover te lezen. Hoe knap hoe ze hier over geschreven heeft; wat een researchwerk zal eraan vooraf gegaan zijn.
Heb ook andere boeken gelezen van Mo Hayder, Tokyio leek mij in eerste instantie heel anders, maar vond het toch in één rij met de andere boeken passen. Het herlezen waard!