Wat zou ... doen? - Wat zou Martin doen?

Dit boek laat zien hoe belangrijk het is dat we het gesprek over racisme en gelijkheid blijven houden en dat we gaan inzien dat mensen met een andere huidskleur beoordeeld worden niet op wie ze zijn, maar op hoe ze eruit zien.

Het verhaal van Justyce schept een duidelijk beeld hoe het is om een Afro-Amerikaan te zijn in de tijd van nu en dat, ondanks dat slavernij zoveel jaar geleden is afgeschaft, er nog steeds problemen zijn waar deze jongeren dagelijks mee te maken krijgen. Racisme komt in dit boek niet alleen voor in de "overduidelijke" manier zoals politiegeweld, maar laat ook zien dat het in de kleine dingen zit.

Zeker in de tijd van nu, een erg educationeel en indrukwekkend boek om te lezen.

De schrijfstijl is vooral in derde persoon, en het verhaal is goed te volgen ondanks dat er soms geschreven wordt alsof het een toneelstuk is (dit komt maar 3 keer voor en wen je erg snel aan).

Het boek 'Wat zou Martin doen?' van Nic Stone is een YA-boek en heeft 198 pagina's.

Het boek begint meteen met een heftige gebeurtenis. Justyce, een zeventienjarige zwarte jongen, probeert zijn dronken ex-vriendin thuis te brengen. Hij probeert haar in de auto te zetten, maar zij werkt niet mee. Als een agent dit ziet arresteert hij Justyce, zonder maar naar zijn verhaal te luisteren. Dit is de reden dat Justyce begint met brieven schrijven aan Martin Luther King, waarin hij reflecteert op de ongelijkheid die hij in zijn dagelijkse leven meemaakt.
In het boek wordt er gewisselt tussen dialogen, brieven aan Martin Luther King en het gewone verhaal. Deze manier van schrijven vond ik eerst vrij verwarrend en chaotisch, maar later raakte ik er meer aan gewend.

Dit boek is zeker niet het beste boek dat ooit geschreven is, maar het boek adresseert racisme op een manier waardoor je als lezer een kijkje krijgt in het alledaagse leven van iemand die te maken heeft met ongelijkheid door huidskleur. Ik kijk nu op een andere, betere manier naar de problemen die zwarte mensen elke keer weer meemaken. Ook voor middelbare scholen vind ik dit boek een aanrader, zodat ook tieners leren wat racisme nou precies inhoudt. Ik raad iedereen zeker aan het boek te lezen, alleen al om racisme beter te begrijpen.

Recensie over wat zou martin doen? Van nic stone.

Ik mocht het boek lezen voor YA en daar recensie voor schrijven.

11juli kwam het boek binnen uiteraard ben ik heel benieuwd.
De cover is rood met zwarte/witte letters waardoor het lekker opvallend opvalt. En dat de titel als een vraag word gesteld. Zet mij gelijk aan het denken en daardoor wil ik gelijk gaan lezen.
Het boek is gebonden in hardcover waar ik persoonlijk erg van hou. Dat geef een boek voor mij een meerwaarde.
Wat ik leuk vond is er zat in de boeken een de cover in. "Ik heb een verslaving aan boekenleggers" dus ik was hier erg blij mee.
Ik vind het mooi als je een boek leest en je hebt dezelfde boekenlegger erbij. Hahaha ik ben dan ook wel pietjeprecies wat betreft boeken.
Maar nu terug over het boek: Wat zal martin doen? Het is niet een heel dik boek het heeft 197 pagina's.

Ik had totaal geen verwachting van het boek het is normaal niet de genre wat ik gauw zal lezen. Maar was wel benieuwd na dit verhaal. Zeker omdat het een paar weken terug allemaal was gebeurd met George Floyd. Helaas tot op de dag is er nog steeds onrecht in de wereld.

Dit boek is heel makkelijk geschreven er is grote lettertype gebruikt waardoor het makkelijk te volgen is en denk al leesbaar vanaf de leeftijd 12 - tot volwassen. Want hier is eigenlijk geen leeftijd aanverbonden. Dit is tot op de dag actueel.

Nu over het verhaal, het gaat over Justyce een zelfstandige zwarte jongen. Die heel dacht te weten hoe de wereld in elkaar zat en hoe zijn leven eruit zou komen te zien.
Helaas bleek de wereld anders over hem te denken en te veroordelen.
In dit boek lees je hoe iemand een andere kijk op de wereld krijgt, vriendschappen wie komen te wankelen, nieuwe relaties, zelfbeeld, respect, veroordeling, vloek als je een tintje hebt en hoe daar mee om te gaan.
Het boek heet Wat zou Martin doen?
In begin denk je wie is Martin? Wanneer lees je iets over hem?
Maar Justyce heeft 1 voorbeeld en dat is Martin Luther King. En hij gaat een experiment aan. Elke keer schrijft hij in een schrift naar Martin en die stukken zijn heel gevoelig en mooi geschreven.
Met altijd de vraag hoe zou martin gereageerd hebben. wat zal martin doen? Dat is het rode draad in het boek wel!
Justyce maakt verschrikkelijke dingen mee. Het verliezen van zijn beste vriend vanwege een veroordeling dat ze een andere huidskleur hebben. Hier heeft justyce het erg moeilijk mee. En zoek een uitweg maar is de uitweg wie hij zoekt wel de juiste of is er toch nog iemand wie in Justyce gelooft. En krijgt Justyce dan toch het leven waar hij voor gevochten en vroeger van droomde. Of blijft zijn hele leven een gevecht.
Overal geheel heeft dit boek mij verrast en toch blij dat ik dit boen heb gekozen en mocht lezen.
Het geeft je een inkijk in racisme en hoe jongeren daar mee omgaan.

Een aangrijpend verhaal dat iedereen zou moeten lezen. Ik heb heel hard gehuild bij dit boek! Qua thematiek vergelijkbaar met The Hate U Give, maar tegelijkertijd heel anders en minstens net zo belangrijk.

De drie sterren geef ik niet door het verhaal zelf, dat is minstens tien sterren waard. Als ik eraan terugdenk krijg ik opnieuw een krop in mijn keel. Het thema van het verhaal leek maanden geleden een ver-van-mijn-bed-show maar racisme en de BLM beweging zijn actueler dan ooit. Na het lezen van dit boek kreeg ik zin om aan alle onrechtvaardigheid iets te doen.

Als ik dit verhaal als vijftienjarige had gelezen, zou ik dit waarschijnlijk vier of vijf sterren geven. Ik ben twintig en volgens mij is dit meer geschikt voor een jonger lezerspubliek.

Het verhaal is ontroerend en zet aan tot nadenken maar ik mis vooral diepgang. Als ik aan iemand vertel hoe het verhaal verloopt lijkt het een intrigerend boek maar meer dan de verhaallijn heeft het boek niet echt om het lijf. Het hoofdpersonage Justyce valt regelmatig in herhaling waardoor je hem niet echt leert kennen. Je leest het boek makkelijk op een namiddag uit maar het is iets te oppervlakkig.

Wat ik wel leuk vond en niet vaak terugzie in andere boeken is het creatief gebruik van diverse media om het verhaal te vertellen. Het verhaal begint in romanvorm maar al snel nemen brieven en artikels de vertelstem over wat het des te levendiger maakt.

Ik werd geselecteerd voor het Premium Lezersprogramma van uitgeverij Best of YA Books. Hiervoor koos ik het boek 'Wat zou Martin doen?'. Dit is mijn eerlijke opinie over het boek.
Justyce zit op een uitstekende Amerikaanse school en is een van de beste leerlingen. Hij wil naar de Yale Universiteit en heeft grote plannen voor de toekomst. Maar dan wordt hij door de politie met grof geweld in de boeien geslagen, terwijl hij een dronken vriendin helpt. Vanaf dan voelt en ziet hij de (onderhuidse) discriminatie. Hij begint brieven te schrijven aan Martin Luther King, zich afvragend wat Martin zou doen in zijn situatie.
Nic Stone heeft een geweldig boek geschreven. De boodschap komt heel duidelijk over, maar bewandelt ook de grijze zones. Het verhaal begint drastisch, slaat een mooie weg in om verschillende zaken aan te kaarten en kent een zwaar dieptepunt. Iets wat ik helemaal niet zag aankomen en mijn mond deed openvallen. Het is zo'n wending in het verhaal dat ik het geen hoogtepunt kan noemen want dat klinkt verkeerd. Gelukkig heeft het boek een bitterzoet einde. Het enigste wat ik kan zeggen is: lees dit boek als je een uitstekend verhaal over racisme en discriminatie wilt lezen.
Mijn rating: 5 op 5 sterren

Het boek begint meteen met een heftige gebeurtenis en dat zet meteen de toon voor de rest van het verhaal. Je leest in het boek ook brieven die de hoofdpersoon schrijft, dit maakte het boek leuk want het zorgde voor wat afwisseling. Het boek heeft een belangrijke boodschap en is een aanrader voor iedereen die graag meer wil weten over hoe racisme tot uiting komt in Amerika.

Ik had wel graag bepaalde personages verder uitgewerkt zien worden. Een personage in het bijzonder dat een grote rol speelt in het leven van de hoofdpersoon, leren we nauwelijks kennen. Ook de schrijfstijl was soms raar, er werd soms opeens tijdelijk overgegaan op een soort scriptstijl.

De zeventienjarige Justyce haalt uitmuntende cijfers, is aanvoerder van de debatclub is, en gaat volgend jaar naar het prestigieuze Yale. Kortom, hij is een brave jongen die geen vlieg kwaad doet. Maar als hij op een nacht zijn dronken ex-vriendin wilt helpen die tegenstribbelt om in de auto te gaan zitten, ziet een agent dit. Die agent gaat ervan uit dat Justyce iets kwaad van zin is omdat hij dat “type van jongens” kent en slaat hem in de boeien. Deze ervaring blijft Justyce bij en om zijn gevoelens een betere plaats te geven, begint hij brieven te schrijven naar Martin Luther King.

Racisme, etnisch profileren en politiegeweld zijn beladen thema’s die aan de kaak worden gesteld. Het boek bevat veel lagen die allemaal laten zien hoe de maatschappij nog veel werk nodig heeft. Zo heeft Justyce het moeilijk op school omdat bepaalde jongens vinden dat iedereen gelijk is, maar niet snappen dat dat in realiteit totaal niet het geval is. En al woont Justyce in een betere buurt, de jongens van zijn oude buurt vallen hem lastig waardoor Justyce met zichzelf in de knoop ligt om zijn plaats te vinden.

Tal van verschillende lagen worden behandeld in dit boek die je de ogen doen openen. De thema’s die worden behandeld zijn natuurlijk belangrijk, maar de manier waarop het verhaal is uitgewerkt is niet subtiel en kon soms dieper uitgewerkt worden zowel wat betreft personages als het verhaal zelf. Natuurlijk is het geen dik boek, dus dat was wel te verwachten. De richting van het verhaal lag er te dik op, waardoor het wat voorspelbaar werd. Ik was bovendien zelf geen fan van het gebruik van straattaal, alhoewel dat ook kan komen doordat het niet vertaald werd. Het voelde gewoon niet natuurlijk aan.

In het boek zijn verschillende standpunten in verwerkt. Zo zijn er personages die het politiegeweld steunen en anderen die daar tegen in gaan. Inhoudelijk laten die discussies de ogen openen, maar de manier waarop het is gebracht is lag er wat te dik op en kon wat subtieler gebracht worden.

Met Wat zou Martin? doen haalt Nic Stone de problematiek van racisme, politiegeweld, etnisch profileren aan op een ongelooflijk krachtige, serieuze en vooral pijnlijke manier aan. Het verhaal wordt verteld vanuit derde persoon, met de toevoeging van brieven en sommige delen die in scriptvorm worden verteld. De schrijfstijl van Nic Stone is simpel, bondig en kort en leest gemakkelijk weg. Het gebruik van scriptvorm wordt vaak gebruikt bij discussies, maar persoonlijk heb ik toch liever wat uitgewerkte dialogen.

Het boek is vlot geschreven en toegankelijk voor iedereen, maar mist her en der wat uitwerking en diepgang om nét dat tikkeltje meer impact te kunnen hebben. De boodschap die Stone brengt daarentegen is helder en duidelijk: niet iedereen is gelijk en er moet dringend iets gebeuren in de maatschappij. Wat zou Martin doen? is een boek dat heftige thema’s op een toegankelijke manier laat overbrengt.

Het boek bestaat uit twee delen. Het eerste deel greep mij niet zo. Ik vond de karakters wat gemaakt overkomen en ik had niet het gevoel dat ik ze goed genoeg leerde kennen. Ook worden er delen als een toneelstuk geschreven, waarvan ik zelf niet helemaal de reden ervoor snapte. Pas bij het tweede deel van het boek werd ik meer gegrepen. Ik vond de schrijfstijl prettiger worden en wilde graag verder lezen.
Uiteindelijk is het wel een boek met een belangrijke boodschap en ik denk dat het zeker voor kinderen goed is om te lezen. Het is ook mooi dat beide kanten van racisme besproken worden en het verhaal laat zien wat voor een groot probleem racisme helaas nog steeds is.

Voor de liefhebbers van the Hate U Give is er nu ‘Wat Zou Martin Doen?’
Het verhaal van Justyce laat zien dat het gesprek rondom racisme, discriminatie en politiebrutaliteit in Amerika nog altijd een groot probleem is, en geeft voor jongeren dus een heldere kijk op de huidige situatie in Amerika en waarom de Black Lives Matter beweging zo grote impact heeft gemaakt over de hele wereld.

Justyce is een intelligente jongen op een rijke voornamelijk witte school. Hij heeft zijn vrienden, een vriendinnetje en hij studeert elke dag hard om straks naar een mooie Ivy League Universiteit te gaan. Als Justyce plots ongewild in aanraking komt met de politie en hij foutief wordt beschuldigd laat dit een grote indruk op Justyce achter. Hij besluit brieven te schrijven aan Martin ( Martin Luther King), want wat zou Martin doen in deze situatie?
Terwijl Justyce probeert zijn leven weer op te pakken, blijkt dit moeilijker te zijn dan gedacht. Want het incident heeft iets los gemaakt, zijn ogen geopend en zet een kettingreactie in werking waar Justyce niet meer aan kan ontsnappen.

De schrijfstijl van het boek ‘Wat zou Martin doen?’ is vlot maar voor mij was het een beetje te kinderachtig en nonchalant geschreven. In het boek wordt er regelmatig gewisseld tussen dialoog, de brieven aan Martin en het lopende verhaal, dit maakt het soms wat rommelig.

Waar de Hate U Give echt een verhaal weet te vertellen, voelt ‘Wat Zou Martin doen?’ meer aan als een boek geschikt als lesmateriaal voor middelbare scholen om racisme en discriminatie bespreekbaar te maken in de klas. Ik denk dan ook dat dit boek zeer geschikt is voor in de kast op middelbare scholen. Ik zou dit boek aanraden aan mensen die meer willen lezen over het onderwerp racisme. Verwacht geen hoogstaand geschreven verhaal, dat is dit absoluut niet, maar het leest makkelijk weg en het speelt fijn in op de huidige situatie. De hardcover editie maakt het verder een perfect reisgezel voor op vakantie.