Zussen van Jewel Island 3 - De zoete verleiding van Emerald Cove

Lees mijn volledige recensie op www.bookaddict.nl

Als ik mij al tijdens het lezen aan van alles begin te ergeren, dan houd ik mijn eigen hart al vast voor de recensie die ik nog moet schrijven.

De feelgood auteurs die nu ineens als paddenstoelen uit de grond schieten hebben een aantal dingen met elkaar gemeen. Hun verhalen zijn kort, er is weinig verdieping, men verliest de realiteit uit het oog en het verhaal hangt aan elkaar van de clichés.

Dat een verhaal voorspelbaar is? Zeker bij een feelgood mag dat. Maar auteurs als Holly Martin halen het bij lange na niet bij de Queens of feelgood als Jill Mansell en Jenny Colgan bijvoorbeeld.

Een fluffy roman met ook nog eens de juiste hoeveelheid verdieping schrijven, kan gewoon niet iedereen.

De schrijfstijl is leuk en het is een makkelijk verhaal voor tussendoor om daarna weer snel te vergeten.

Maar meer zijn de boeken van Holly Martin echt niet.

Nog één kritische noot; de boeken van Holly Martin staan vol met taal- en spellingsfouten. Er is absoluut geen eindredactie geweest. Voor mij haalde dit ook een hoop extra leesplezier weg.

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

Ik heb de voorgaande delen ‘Het familiehotel van Sapphire Bay‘ en ‘Een gouden gloed over Ruby Falls‘ met veel plezier gelezen, dus ik keek reikhalzend uit naar dit derde deel van deze serie. Ik was ook erg benieuwd naar Emerald Cove, omdat ik ook een echte zoete kauw ben en van gebak maken houdt. Dus er over lezen is ook altijd leuk!

Het boek vertelt deze keer het verhaal van Skye. Zij runt het toetjescafé op Emerald Cove en haar hart ligt nog steeds bij Jesse. Hoewel hij regelmatig vanuit Canada naar Jewel Island komt om bij Skye te zijn, is Skye erg onzeker en twijfelt ze over de gevoelens van Jesse voor haar. Ook wel begrijpelijk door hun gezamenlijk verleden. Echter Jesse twijfelt ook over het gevoel van Skye voor hem. Als lezer weet je meer dan de hoofdpersonen en heb je een helicopterview. Dit zorgt er voor dat ik tijdens het lezen soms zoiets had van kom op, doe er iets aan, maar aan de andere kant begreep ik beide personages heel goed. Dit komt ook vooral door de fijne en duidelijke schrijfstijl van Martin, hierdoor kun je je heel goed in de verschillende personages verplaatsen.

Wat ik ook erg leuk vond is het organiseren van de puddingparade en dat ze vast wilden houden aan de authentieke details van deze parade. Ik zag bepaalde dingen echt voor me en als dat lukt weet ik dat ik echt goed in het verhaal zit.

Het verhaal is luchtig, maar toch weet Martin ook deze keer weer enkele serieuze onderwerpen toe te voegen, waardoor het niet een nietszeggend verhaal wordt, maar een boek die je laat inzien dat bepaalde keuzes niet zo makkelijk te maken zijn als dat soms gedacht wordt. Dit heeft ze echter wel op zo’n manier gedaan dat het verhaal overal luchtig blijft en nergens te zwaar wordt.

Als je een feelgood-serie wilt lezen, die afwisselend is en die nergens te klef wordt, dan kan ik deze serie echt aanraden. Ik heb ook van deze serie weer genoten, net als de vorige serie van haar hand, de 'Happiness'-serie.

Om lekker bij weg te dromen, heb bijna al de hele serie