Bedrog liefde en list, lust en leugens

'Door de bank genomen zijn we in meerderheid meestal monogaam. In de relaties van nu is monogamie een synoniem voor toewijding, er helemaal voor gaan. We hoeven niet meer te trouwen voor seksueel genot of om kinderen te krijgen, en ook steeds minder voor economische zekerheid. Daardoor is trouw in de seksuele liefde het belangrijkste symbool geworden voor onze toewijding aan die liefde.' Kate Figes toont aan dat in onze progressieve tijden monogamie meer dan ooit het ideaal is. Volmaakte trouw wordt beschouwd als het kenmerk van verbondenheid. Dat heeft echter voor nieuwe problemen gezorgd: het heeft de aantrekkingskracht en de allure van de buitenechtelijke verhouding verhoogd, en ook de noodzaak tot bedrog, waardoor het moelijker is elkaar te vertrouwen. Als gevolg daarvan zijn schaamte en pijn om het verraad toegenomen. Figes doorbreekt taboes. Ze suggereert dat het als stel heel goed mogelijk is om een affaire te overleven:

Kun je ons vertellen waar het boek over gaat?
Het is een grondige analyse van waarom mensen affaires beginnen of hun partner ontrouw zijn en hoe ze daarvan herstellen (als je dat wil omdat andere aspecten van de relatie nog goed zijn).

Voor wie heb je ‘Bedrog’ geschreven?
Voor iedereen die waarde hecht aan echt voor elkaar gaan, commitment, en hoopt op een langdurige relatie. Maar ik maak me vooral zorgen over de onrealistische en geromantiseerde houding van veel jonge mensen tegenwoordig, dus ik hoop echt dat zij het boek ook lezen. Zo dik is het niet!
Wat is het meest opmerkelijke dat je zelf hebt geleerd tijdens je onderzoek en het schrijven?
Ik denk de psychologische dans die plaatsvindt tussen degenen die in de fout zijn gegaan en degenen die zijn bedrogen. Dat de vreemdganger niet altijd de slechterik is en 100% schuld heeft en dat het slechtoffer niet altijd helemaal onschuldig is.

Is er een groot verschil tussen relaties van nu en van vroeger, toen vrouwen minder werkten?
Dat is een heel belangrijke vraag. Maar ik denk, en dat staat ook in al mijn boeken, dat we kunnen stellen dat hoe gelijkwaardiger en hoe meer in balans een relatie is, hoe gelukkiger stellen samen lijken te zijn. Er is dan meer dat ze verbindt dan dat ze van elkaar verwijdert. Maar als je verwacht dat je partner je alles is, heb je een probleem, denk ik…

Kan een stel vreemdgaan overleven? Kunnen ze elkaar weer vertrouwen?
Ja en ja. Maar alleen als je accepteert dat er ook allerlei andere soorten bedrog voorkomen in relaties en kiest om daarvan te leren, er eerlijk over te praten en te accepteren dat hoewel de relatie niet meer kan worden zoals het was, het wel anders en zelfs beter kan zijn. En welke relatie blijft nu helemaal hetzelfde, terwijl wij gedurende ons leven veranderen?

Voeg je zelf ook de daad bij het woord?
Ik vertel in het boek niet wat je moet doen. Het mooie van relaties is dat we ervan kunnen maken wat we willen, als beide personen maar blij zijn met de situatie. Het onderwerp is taboe, dus we weten niet hoeveel personen in een relatie (een of allebei) er vreemdgaan. Maar als je nieuwsgierig bent: ik ben al 25 jaar gelukkig getrouwd en ik ben hem ook altijd trouw geweest. Maar dat betekent niet dat ik niet af en toe van een flirt of fantasie kan genieten, net als iedereen.

Voor meer interviews & inspiratie, kijk op www.bol.com/boekenredactie.