Cocky Verzetsheldin uit Rotterdam

Meeslepende boek over de oorlog in Rotterdam na het bombardement. Barzilay heeft veel research gedaan naar het verzetsverleden van zijn grootouders. Op zich geen gewapende helden met spannende verhalen maar juist in de eenvoud van normale mensen die zich verzetten tegen de Duitse overheersing, ligt de kracht van dit boek. Zeker voor Rotterdammers een must om te lezen.

Journalist en filmmaker Michael Barzilaij schreef een boek over zijn oma Cocky en haar man Anton Sanders. In zijn jeugd vertelde oma wel eens over de hongerwinter, de vele bommen die op de stad gevallen waren en over een piloot die bij hen ondergedoken zat. Deze verhalen waren altijd erg karig, oma wilde er nooit veel over kwijt. Bij toeval ziet de schrijver een documentaire op Rijnmond tv over een Amerikaanse piloot die in de Tweede Wereldoorlog in Rotterdam ondergedoken heeft gezeten. Laat dit nu toevallig piloot Jim Kleeffe zijn, de piloot waar zijn oma hem in zijn jeugd over heeft verteld.

Michael Barzilaij regelt een ontmoeting met de zoon van de piloot en is verbaasd over wat hij te horen krijgt; zijn lieve en zachtaardige oma blijkt een belangrijke rol te hebben gespeeld in het Rotterdamse verzet. Michael besluit de archieven in te duiken. Wie was zijn oma Cocky eigenlijk?

Oma Cocky en opa Anton hadden een goedlopende kleermakerij en stonden in aanzien bij de gegoede Rotterdamse bevolking. Het stel had vele vrienden en kennissen. Enkele hiervan waren aangesloten bij een verzetsgroep. Naarmate de oorlog voortduurde, werd de nood onder de Rotterdammers steeds groter en voelde Cocky en Anton dat hun hulp nodig was. Het stel nam onderduikers in huis, ritselde voedselbonnen, kocht eten op de zwarte markt, bracht illegale kranten rond en voorzag joodse mensen van valse persoonsbewijzen en medische documenten.

Het boek is niet alleen een eerbetoon aan Michaels oma, maar aan het hele Rotterdamse verzet. Hun moedig werkzaamheden, vaak met gevaar voor eigen leven, komt uitgebreid aan bod. Het boek is ook een interessant stukje geschiedenis. Zo veel wist ik nog niet veel van het leven in Rotterdam tijdens de vijf oorlogsjaren. Over het grote bombardement van 14 mei 1940 hebben we allemaal op school wel gehoord, maar het vele bommengeweld wat daarna volgde was mij onbekend. Wat een angst hebben deze mensen keer op keer te verduren gehad. Ook de verhalen over de hongerwinter hebben veel indruk op mij gemaakt. Ik zag de verdoofde, hongerige en verkleumde kinderen op mijn netvlies verschijnen. Vierhonderd Rotterdammers kwamen er per week om van de honger. Ik was opgelucht dat de voedseldroppingen enkele bladzijden later begonnen….

Ik vond het bijzonder om in deze coronatijd (op bladzijde 14 en 15) te lezen dat dat er door de Rotterdammers in mei 1940 volop gehamsterd werd en scholen, banken en kerken gesloten waren. Het advies van de gemeente luidde: Blijf thuis! Laten wij dit laatste ook doen. Des te sneller is ons land weer coronavrij! Met dit mooie boek zijn de avonden zo voorbij #Ikleesthuis!
Meer: https://www.hebban.nl/spot/boeken-met-een-ster/nieuws/cocky-verzetsvrouw-uit-rotterdam-michael-barzilaij

Het boek geeft een aardige inkijk in het dagelijks leven van Rotterdam in oorlogstijd. Het is invoelbaar en leesbaar geschreven zonder saai te worden en dat is knap werk. Ik heb het in een middag uitgelezen.

zeker lezen

Het is met ongelooflijk veel passie geschreven waardoor je bijna zelf voelt wat de mensen in het verhaal ervaren. Ik ken de plekken in Rotterdan heel goed waardoor de beelden zich nog levendiger aan je voordoen. Het is zeer gedetaileerd beschreven met feiten die we gemakkelijk zouden vergeten, maar die die tijd tot een werkelijke hel hebben gemaakt.

Ik heb dit boek aan mijn zus kado gedaan. Helaas zat er bij levering geen kaartje bij... had ik wel geschreven... en was het kado niet ingepakt... had ik wel gevraagd.